Padaczka – jakie są przyczyny i objawy?

Do najczęstszych przyczyn napadów padaczkowych u psów należą zakażenia bakteryjne, zakażenia grzybicze i pierwotniacze, uszkodzenia nowotworowe, a także choroby wirusowe, takie jak nosówka czy wścieklizna. Ponadto, padaczka może być bezpośrednim efektem zatrucia, urazu lub metabolicznych niedoborów wapnia, upośledzenia funkcji wątroby lub niskiego poziomu glukozy. Co powinno wywołać nasz niepokój i podejrzenie choroby? Kiedy nasz pies traci przytomność lub przewraca się bez wyraźnego powodu, a jego łapy są sztywne i napięte, powinniśmy bezzwłocznie skonsultować się z weterynarzem. W trakcie napadu padaczkowego pupil może także oddawać mocz, kał i nadmiernie się ślinić.

Zaalarmować powinno nas również podejrzane zachowanie psa bezpośrednio przed atakiem – czworonóg może wówczas wyglądać na zaniepokojonego, chować się lub szukać właściciela. Jeśli z racji losowych okoliczności nie zauważymy samego ataku, mamy szansę zaobserwować odmienne od normalnego zachowanie pupila bezpośrednio po nim. Zazwyczaj po ataku padaczkowym pies przez jakiś czas (do kilku godzin) zachowuje się nietypowo, wygląda na osłabionego i zdezorientowanego. Padaczka to neurologiczne schorzenie, które można i trzeba leczyć.

Dobór odpowiedniego leku dla naszego pupila sprawi, iż ilość bolesnych napadów padaczkowych zostanie zmniejszona do osiągalnego minimum. Warto ponadto wiedzieć, iż proces leczenia tej choroby neurologicznej wymaga stałego kontaktu z odpowiednim specjalistą – lekarzem weterynarii.

Dyskopatia – przyczyny i objawy

Dyskopatia to choroba kręgosłupa będąca następstwem przesunięcia lub wypadnięcia tarczek międzykręgowych. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być ich zwyrodnienie, prowadzące do nacisku na rdzeń kręgowy, co z kolei skutkuje paraliżem (częściowym lub całkowitym). Warto wiedzieć, iż dyskopatia może dotyczyć każdego psa, jednak najczęściej występuje u poniższych ras: jamników, pekińczyków, corgów, shi-tzu oraz buldogów francuskich. Do objawów dyskopatii należą: osowiałość, brak apetytu, ból podczas wypróżniania, brak ruchu, przykurcz i sztywność mięśni karku i szyi, nisko opuszczona głowa. Powyższe symptomy choroby powinny zwrócić naszą uwagę i skłonić do decyzji o konsultacji z weterynarzem.

Zespół końskiego ogona – przyczyny i objawy

Zespół ogona końskiego to choroba wynikająca z uszkodzenia dolnych korzeni nerwów rdzeniowych oraz uszkodzenia nici końcowej. Do najczęstszych przyczyn schorzenia należą: przepuklina jądra miażdżystego, nowotwory i infekcje w okolicy rdzenia kręgowego oraz mechaniczne urazy części lędźwiowej lub krzyżowej kręgosłupa. Zaniepokoić powinno nas wyraźne osłabienie siły mięśniowej kończyn pupila, problemy z trzymaniem i oddawaniem moczu oraz inne objawy, typowe dla rwy kulszowej. Leczenie jest możliwe, ale jego metoda zależy głównie od bezpośredniej przyczyny schorzenia.

Baczna obserwacja naszego psa pozwoli na szybkie dostrzeżenie niepokojących objawów choroby, pozwalając tym samym na znaczne przyspieszenie procesu leczenia czworonoga. Więcej informacji można znaleźć pod adresem: https://www.dbamyozdrowiepsowikotow.pl/aktualne-informacje/najczestsze_choroby_neurologiczne_u_psow.

artykuł sponsorowany

ikona podziel się Przekaż dalej