Amstaff
amerykański jest ciekawą rasą psów, która wzbudza bardzo skrajne emocje. Jedni
uważają, iż jest to rasa nadzwyczaj niebezpieczna, inni upatrują w niej
przyjaznego towarzysza człowieka. Czym charakteryzują się psy rasy amstaff? Jak
powinna wyglądać profesjonalna hodowla amstaffa? Poniżej odpowiemy na
najważniejsze pytania dotyczące tej wyjątkowej rasy.
Wygląd i
charakterystyka psa rasy amstaff
Pochodzący z USA amstaff to pies o bardzo ciekawym
wyglądzie. Posiada średnie rozmiary ciała, ale sprawia wrażenie wyjątkowo
silnego i groźnego. Jego sylwetka jest proporcjonalna, a mięśnie dobrze
uwidocznione. Amstaff amerykański jest też zwinny i elegancki.
Charakterystyczną cechą rasy są żywe reakcje na otoczenie oraz duża odwaga.
Rasa została uznana przez międzynarodową federację
FCI, a jej wzorzec odnajdziemy pod numerem 286. W dokumentacji znajdziemy
wszystkie istotne wytyczne, dotyczące idealnego wyglądu, a także pożądanych
cech charakteru. Amstaffy zostały zaliczone do sekcji terrierów typu bull.
Psy z rodziny amstaffów posiadają krótki, przylegający
do ciała włos, który jest jednocześnie twardy w dotyku oraz błyszczący. Wzorzec
rasy dopuszcza każdy typ umaszczenia. Sierść może być jednolita lub łaciata.
Jedynym niepożądanym wyjątkiem jest maść czarna podpalana, biała (obejmująca
ponad 80 procent powierzchni ciała) oraz czekoladowa.
Dobrze umięśnione psy posiadają średnie rozmiary
ciała. Wzrost i waga powinny iść ze sobą w parze. Idealna waga nie została
dokładnie sprecyzowana we wzorcu, jednak możemy odnaleźć w nim idealną wysokość
w kłębie. Dorosłe psy powinny osiągnąć 46 do 48 cm wysokości w kłębie. Z kolei
wzrost dorosłych, prawidłowo zbudowanych suczek szacuje się na 43 do 46 cm.
Do ciekawych cech rasy należą także ciemne, wyraziste,
okrągłe i głęboko osadzone oczy, które powinny być szeroko rozstawione.
Konieczny jest pigment na powiekach. Uszy mogą być kopiowane, jednak w wielu
krajach (w tym w Polsce) jest to praktyka zakazana. Wzorzec FCI preferuje uszy
nie przycięte. Ich naturalna budowa powinna być krótka, przypominająca w
kształcie płatek róży lub formę połowicznie uniesioną. Wiszące uszy są uznawane
za istotną wadę.
Charakter i
usposobienie amstaffa
Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy amstaff to rasa
niebezpieczna. W rzeczywistości nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na tak
postawione pytanie. Amstaffy to psy pełne sprzeczności. Cechuje je silne
przywiązanie do rodziny, odwaga i lojalność, a jednocześnie duża wrażliwość.
Amstaff pręgowany nigdy nie powinien być tresowany przy użyciu kar. Jako wyjątkowo
wrażliwy pies, szybko nauczy się reagować agresywnie. To właśnie brak zaufania
do właściciela może wywoływać problemy z agresją i niebezpiecznymi
zachowaniami.
Charakter amstaffów z pewnością cechuje się dużą
nieustępliwością. Atakujący amstaff jest trudny do odwołania i potrafi być
wyjątkowo skuteczny. Dlatego tak ważne jest prawidłowe szkolenie oraz wczesna
socjalizacja. Zachowanie psa jest w dużej mierze uzależnione od podejścia
właściciela. Konsekwentne, a jednocześnie pozytywne szkolenie oraz wczesna
socjalizacja sprawiają, że amstaffy mogą być przyjaznymi psami rodziny. Z
pewnością nie są to jednak idealne psy dla dzieci, które nie znają jeszcze
zasad prawidłowego obchodzenia się ze zwierzętami. Z reguły to suczki podchodzą
do dzieci z większą wrażliwością, jednak nie tolerują negatywnych zachowań.
Kontakt psa z młodym człowiekiem powinien być nieustannie kontrolowany przez
osobę dorosłą.
W wielu środowiskach uważa się, że amstaff pręgowany
to pies morderca. Nie jest to jednak prawda bowiem żadne zwierze nie jest złe z
natury. Amstaff to typ wrażliwca, który wymaga odpowiedniego traktowania. Jeśli
zapewnimy mu odpowiednie warunki i nauczymy pożądanych zachowań, wyrośnie na
bezproblemowego pupila dla rodziny. Amstaffy z pewnością nie są psami dla osób
początkujących. Rasa wymaga odpowiedniego podejścia i dużego doświadczenia ze
strony właściciela. Musi to być osoba odpowiedzialna, cierpliwa, a jednocześnie
potrafiąca zbudować autorytet u swojego psa. Szkolenie warto przeprowadzić u
boku doświadczonego szkoleniowca, co zazwyczaj daje najlepsze efekty.
Aby w pełni odpowiedzieć na pytanie, czy amstaff to
rasa niebezpieczna i przybliżyć jej prawdziwy charakter, musimy jeszcze omówić
kwestię podejścia do innych zwierząt. Tu ponownie podkreślamy wagę
odpowiedniego szkolenia. Amstaff szczeniak musi przejść pełną socjalizację,
podczas której nauczy się odpowiedniego podejścia do innych zwierząt. Brak
socjalizacji może powodować problemy z agresją wobec innych zwierząt. Dobrze
umięśnione amstaffy posiadają silne szczęki i cechują się nieustępliwością.
Taka cecha w połączeni z brakiem socjalizacji i szkolenia może doprowadzić do
niebezpiecznych sytuacji. Atakujący amstaff okazuje się bardzo trudny do
opanowania, co niejednokrotnie prowadzi do dramatycznych sytuacji.
Zdrowie —
na jakie choroby zapada amstaff?
Dobra hodowla amstaffa powinna dopuszczać do rozrodu
wyłącznie w pełni zdrowe i odpowiednio przebadane zwierzęta. Pozwala to uniknąć
wielu chorób o podłożu genetycznym. Amstaf pręgowany może być bowiem obarczony
problemami zdrowotnymi, które przenoszą się z pokolenia na pokolenie. Jednym z
najczęstszych problemów jest dysplazja stawu biodrowego i stawu łokciowego.
Rasę uważa się za jedną z bardziej predysponowanych do wystąpienia tej choroby.
Znacznie rzadziej występują dziedziczne zwichnięcia rzepki oraz ataksja.
Wśród amstaffów spotyka się także schorzenia
endokrynologiczne, w tym niedoczynność tarczycy. Narażone na choroby są także
oczy zwierząt. Amstaffy mogą cierpieć na dwurzędowość rzęs nieco rzadziej
dysplazję siatkówki lub przetrwałą błonę źreniczą. Groźną chorobą jest także
postępujący zanik siatkówki, który w wielu przypadkach prowadzi do ślepoty.
Przyczyny pojawiania sie tej choroby nie są znane.
Wśród chorób występujących u czworonoga mogą także
pojawiać się schorzenia układu krążenia, jak również schorzenia
dermatologiczne. W tej drugiej grupie znajduje się dermatoza wywołana
działaniem promieniowania UV.
Rasa ma także tendencje do pojawiania się alergii
pokarmowych, tłuszczaków, a niekiedy także rozszczepu podniebienia oraz
głuchoty. Dużym problemem jest także możliwość pojawienia się choroby
nowotworowej. Amstaffy mają tendencję do powstawania nowotworów o błyskawicznym
przebiegu, dlatego zaleca się regularną kontrolę stanu zdrowia pupila.
Koszt
zakupu i utrzymania amstaffa
Amstaffy nie należą do ras, które są wyjątkowo drogie
w zakupie. Cena za szczeniaki będzie uzależniona od wielu indywidualnych
czynników. Jednym z głównych jest przynależność hodowli do danej organizacji. W
naszym kraju działa wiele stowarzyszeń i związków kynologicznych. Niestety nie
każda organizacja należycie nadzoruje hodowle i dokłada starań do doskonalenia
rasy. Dlatego dobra hodowla amstaffa powinna być starannie wyselekcjonowana.
W naszym kraju największą popularnością cieszy się
Związek Kynologiczny w Polsce. Hodowla amstaffa, która przynależy do ZKwP
wydaje metryki, na podstawie których można w późniejszym czasie wyrobić
rodowód. Cena czworonoga z pochodzeniem ZKwP jest na ogół najwyższa. Warto przy
tym podkreślić, że Związek Kynologiczny w Polsce jest jedynym, krajowym
przedstawicielem międzynarodowej federacji FCI. Dokumentacja wydana przez ZKwP
będzie uznana na całym świecie.
Cena za szczeniaki z metryką Związku Kynologicznego w
Polsce rozpoczyna się od około 3500 zł. Taka stawka jest uważana za dość
atrakcyjną i na ogół dotyczy szczeniąt w mniej znanych hodowlach. Bardziej
znana hodowla amstaffa na ogół sprzedaje szczeniaki w cenach 4000 – 6000 zł.
Jest to typowa stawka za szczenięta, które nie mogą brać udziału w wystawach.
Cena amstaffów wystawowych będzie odczuwalnie wyższa. Górna granica cen zależy
od renomy hodowli, osiągnięć danej linii hodowlanej, dostępności szczeniąt, ich
eksterieru oraz rokowań wystawowych.
Czym powinna
wyróżniać się dobra hodowla i kto może być odpowiednim właścicielem dla
amstaffa?
Pełen energii, wrażliwy amstaff nie jest typem psa dla
każdego i nie każdy powinien być hodowcą tej rasy. Wybór dobrej, renomowanej
hodowli może mieć kluczowy wpływ na możliwość zapanowania nad zachowaniami
szczeniaka. Warto tutaj zaznaczyć, że pierwsza socjalizacja rozpoczyna się już
u hodowcy, a traumatyczne wspomnienia związane z niewłaściwymi warunkami mogą
trwale odbić się na psychice młodego czworonoga. Dobra hodowla powinna zapewnić
psu optymalną socjalizację. Co więcej, psy powinny pochodzić od w pełni
zdrowych i odpowiednio przebadanych rodziców. Amstaff szczeniak może dziedziczyć
skłonności do chorób po swoich przodkach. Dlatego wybór sprawdzonej hodowli
może uchronić przyszłego właściciela przed zakupem obarczonego wadami pupila.
Z pozoru niebezpieczna rasa amstaffów amerykańskich
nie znajduje się w polskim wykazie psów uznanych za agresywne. W związku z tym
nie musimy uzyskiwać zezwolenia na ich posiadanie. Mimo tego dobra hodowla
powinna poinformować przyszłego właściciela o możliwych trudnościach w
szkoleniu i wskazać właściwe metody postępowania z pupilem. Osobniki z tendencją
do nadmiernej agresji nie mogą być dopuszczane do dalszego rozrodu.
Amstaff szczeniak powinien pochodzić ze źródła, które
umożliwia zobaczenie warunków hodowlanych. Istotne będą także opinie o danej
hodowli. Wiele renomowanych miejsc posiada wypracowaną opinie wśród miłośników
rasy. Grupy tematyczne okazują się bardzo cennym źródłem miejsc na temat samej
rasy, a także na temat wyboru sprawdzonej, godnej zaufania hodowli. Warto także
pamiętać, że podczas zakupu odbiera się pełną dokumentację czworonoga. Wraz z
odbiorem podpisuje się także odpowiednią umowę kupna sprzedaży lub umowę
przekazania szczeniaka. Warto przeanalizować jej wszystkie zapisy, bowiem umowa
jest jedynym skutecznym zabezpieczeniem interesów strony kupującej oraz
sprzedającej.
Pielęgnacja
psów rasy American stafford terier
Amstaffy posiadają krótką sierść bez podszerstka. Ich
szata nie filcuje się, nie kołtuni ani nie gromadzi na sobie zanieczyszczeń.
Dzięki temu pielęgnacja tej pełnej energii rasy okazuje się mało wymagająca.
Krótka, twarda sierść amstaffa może delikatnie wypadać i znajdować się na
meblach. Niestety będzie wtedy trudna do usunięcia, dlatego dobrą praktyką
okazuje się regularne czesanie. Psa możemy czesać około raz w tygodniu, aby
usunąć martwą sierść. Czynność najlepiej wykonywać przy pomocy gęstej szczotki.
Kąpiele amstaffów wykonuje się jedynie w razie
doraźnej potrzeby. Sierść nie łapie zanieczyszczeń, dlatego nic nie stoi na
przeszkodzie, by kąpać pupila jedynie raz lub dwa razy do roku. Podczas kąpieli
stosujemy szampony dostosowane do specyfiki szaty. Dalsze suszenie nie jest
wymagane, bowiem krótka sierść bardzo łatwo suszy się w sposób samoczynny.
Pielęgnacja psa powinna także obejmować zapewnienie
odpowiedniej aktywności fizycznej i prawidłowe żywienie. Pełen energii amstaff
wymaga regularnych, urozmaiconych spacerów. Potrzebę aktywności można także
rozładować poprzez urozmaicone treningi z właścicielem. Żywienie powinno być
natomiast odpowiednio zbilansowane i dopasowane indywidualnie do pupila. Ważnym
parametrem okazuje się tutaj wiek psa, poziom aktywności, masa ciała, a także
stan zdrowia. Żywienie może bazować na karmach suchych, mokrych lub
samodzielnie przygotowywanych przez właściciela posiłkach. W tej ostatniej
grupie mieszczą się różne modele żywienia. Wszystkie z nich łączy konieczność
podawania psu odpowiednich suplementów.
Wychowanie i
szkolenie amstaffów
Rasa nie jest najłatwiejsza w szkoleniu, dlatego
wymaga doświadczonego i w pełni opanowanego właściciela. Amstaffy to psy pewne
siebie, odważne, a jednocześnie bardzo wrażliwe. Niewłaściwe szkolenie może
doprowadzić do rozwoju agresji, która okazuje się trudna do pohamowania. Warto
także zauważyć, iż rasa posiada doskonałą pamięć i na długo zapamiętuje
wyrządzone jej krzywdy. Szkolenie wykorzystujące wzmocnienia negatywne daje
wtedy bardzo złe rezultaty.
Prawidłowe wychowanie i szkolenie amstaffów powinno
bazować na wzmocnieniach pozytywnych. Właściciel powinien zbudować u psa
poczucie zaufania, ale i pełen autorytet. Rasa silnie przywiązuje się do
rodziny, a dodatkowo chętnie uczestniczy w atrakcyjnych dla siebie zajęciach. Przy
odpowiednim, konsekwentnym szkoleniu może szybko nauczyć się podstawowych zasad
posłuszeństwa.
Skłonność do agresji często jest wynikiem niewłaściwej
socjalizacji. To właśnie socjalizacja jest pierwszym etapem szkolenia każdego
szczeniaka. W pierwszych etapach życia młody amstaff musi poznać nowe
otoczenia, ludzi, inne zwierzęta, zapachy i dźwięki. Im lepiej przebiegnie etap
socjalizacji, tym lepsze efekty osiągniemy na dalszych szczeblach szkolenia.
Dobrą praktyką jest także skorzystanie z pomocy doświadczonego szkoleniowca,
który zna specyfikę rasy i może udzielić wielu przydatnych wskazówek
szkoleniowych.
W
każdym przypadku szkolenie musi uwzględniać potrzebę ruchu pupila. Amstaffy są
psami żywiołowymi, uwielbiającymi aktywność u boku swojego właściciela.
Potrzeba ruchu musi być całkowicie zapewniona bowiem każdy znudzony i
niewybiegany pupil może zacząć psocić i niszczyć przedmioty domowe. Warto mieć
to na uwadze podczas szkolenia i codziennego życia z pupilem.