Wiewiórki - gatunki, opis, zdjęcia, domowa hodowla

Wiele osób zastanawia się czy można hodować w domu wiewiórki. Nasze dzikie, rude wiewiórki trudno jest oswoić. Ale coraz bardziej popularne, jako zwierzątko domowe, stają się wiewiórki syberyjskie. Nie są rude, lecz mają pasy wzdłuż grzbietu. Nie jest to jednak zwierzątko dla każdego. Zanim zdecydujesz się na wiewiórkę, zbierz dostępne informacje, dowiedz się jaka musi być klatka dla wiewiórki i na czym polega jej żywienie.

Czy wiewiórki można hodować w domu

Jakie wiewiórki można trzymać w domu

Oprócz domowych gryzoni jak chomiki, świnki morskie czy myszki, zainteresowanie budzą także wiewiórki. Wiele osób zastanawia się czy można trzymać je w domu. Nasze rude wiewiórki to zwierzęta dzikie, a ich oswajanie jest trudne. Możemy jednak trzymać w domu wiewiórkę syberyjską o nazwie burunduk.

Czy hodowla wiewiórki w domu jest dla każdego? Niestety, nie. Aby hodować wiewiórkę syberyjską trzeba poświęcić dużo czasu na jej oswajanie, zaś później trzeba mieć dla zwierzaka czas. Gdy się już oswoi, jest zwierzątkiem absorbującym, które potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Dlatego, jeśli nie masz czasu, lepiej wybierz innego pupila. Wiewiórka nie jest droga w utrzymaniu, jednak potrzebuje dużo miejsca. Są to zwierzątka aktywne i ciekawskie. Muszą być wypuszczane z klatki, aby pobiegać po domu. Należy zabezpieczyć meble, gdyż wiewiórki mogą je niszczyć. Burunduk nie jest pieszczochem i nie nadaje się jako pupil dla dzieci.

Wiewiórka burunduk - informacje

Wiewiórka syberyjska, burunduk, w naturze żyje w Ameryce Północnej, Azji, pojawia się też w Europie Środkowej i Wschodniej. Jest to raczej małe zwierzątko, które wraz z ogonem ma długość około 25 - 30 cm. Wiewiórki mają torby policzkowe, w których chowają jedzenie.

Futerko występuje w różnych kolorach i może przybierać kolor rudawo-brązowy, żółto-brązowy lub szarawy. Charakterystyczną cechą są podłużne ciemnobrązowe lub czarne pasy wzdłuż grzbietu. Zdarzają się też albinosy z czerwonymi oczami.

Wiewiórki syberyjski - podstawowe informacje, hodowla, wymagania

Hodowla wiewiórki w domu

Wiewiórkę można oswoić, wtedy staje się przyjacielskim i wdzięcznym zwierzątkiem. Jednak oswajanie to zajęcie dla osób cierpliwych, gdyż może trwać nawet kilka miesięcy. Należy zapewnić jej spokojne i ciche miejsce, aby przyzwyczaiła się do otoczenia. Na początku nie należy próbować jej dotykać, ani brać do ręki. Burunduka trzeba długo przekupywać smakołykami i powoli zacząć głaskać, najpierw krótko, potem coraz dłużej.

Burunduk jest samotnikiem, dlatego też najlepiej trzymać go pojedynczo. Trzymanie więcej wiewiórek może doprowadzić do walk. Dlatego też jeśli nie chcemy prowadzić profesjonalnej hodowli, lepiej trzymać tylko jednego osobnika lub zapewnić zwierzakom osobne klatki.

Burunduk prowadzi dzienny tryb życia, dlatego też nie będzie w nocy hałasował. Uwielbia się wspinać i nie ma miejsca w domu, gdzie nie zajrzy. Większość czasu spędza jednak na ziemi. W naturze burunduki zapadają w sen zimowy, jednak wiewiórki hodowlane tego nie robią. Burunduk w naturze żyje około 5 lat, zaś w domu około 10 lat. Rekordzista żył 18 lat.

Kiedy burunduk się oswoi należy zacząć wypuszczać go codziennie z klatki, aby pobiegał po domu. Ważne jest, aby zamknąć okna i drzwi i zabezpieczyć wszelkie szczeliny między meblami.

Klatka dla wiewiórki

Klatka dla burunduka musi być duża. Mimo że jest to małe zwierzątko, potrzebuje ono dużo miejsca do biegania i wspinania się. Dlatego im większa klatka tym lepiej. W sklepach należy szukać klatek dla szynszyli. W klatce musi się znaleźć mnóstwo rzeczy do gryzienia i wspinania.

Podstawowe akcesoria dla wiewiórki to:

  • miska z jedzeniem, kolby jak dla ptaków,
  • poidełko,
  • domek,
  • drapak do ścierania pazurów,
  • zabawki, kryjówki, tunele,
  • kuweta (burunduk załatwia się w jednym miejscu).

Jako domek może służyć zwykłe pudełko z dziurą. Można też kupić domek drewniany jak dla szynszyla. Burunduk będzie obgryzał domek, dlatego lepiej unikać plastikowych. Klatkę wysypujemy trocinami. Dobrze jest również wyłożyć gałązki, patyki do ścierania ząbków.

Żywienie wiewiórki

Wiewiórki burunduk są wszystkożerne i mają małe wymagania co do jedzenia. W naturze jedzą ziarna, nasiona, warzywa i owoce. Żywią się również owadami, jaszczurkami i małymi ptakami. Jednak nie należy podawać im mięsa wieprzowego ani wołowego.

W klatce zwierzak powinien mieć stały dostęp do jedzenia, wody i kostki wapiennej, która uzupełnia minerały. Burunduk szczególnie lubi nasiona słonecznika, dyni, orzechy, jabłka, maliny czy truskawki. W sprzedaży dostępne są również gotowe karmy dla wiewiórki.