Jeże

Jeż europejski nie jest zwierzęciem hodowlanym i nie możesz trzymać go w domu. Zato jeż w ogrodzie to twój sprzymierzeniec w walce ze szkodnikami roślin. Warto zadbać o niego i stworzyć w ogrodzie warunki przyjazne dla jeży. Doradzamy jak wygląda dokarmianie jeży i jak stworzyć im schronienie. Wyjaśnimy czy jeż roznosi choroby i czy je jabłka.

Gdzie mieszka jeż

Jeż żyje w lasach i to jest jego naturalne środowisko. Jednak jeże można spotkać również w ogrodzie, na działce, czy też w miejskich parkach. Jeże i wszystkie jeżowate są w Polsce pod ochroną częściową.

Charakterystyczną cechą jeża są kolce pokrywające grzbiet. Przestraszony jeż zwija się w kulkę i trzęsie, tak aby ukłuć przeciwnika. Radzi sobie z większością napastników, z wyjątkiem borsuka i psa. Niestety często zdarza się, że jeże zostają pogryzione przez psa. Dlatego też jeśli wychodzisz późnym wieczorem z psem, uważaj, aby ten pożyteczny zwierzak nie został zaatakowany przez psa.

Długość życia jeża wynosi około 10 lat. Żeruje on w nocy, zaś jego pożywienie stanowią owady, ślimaki i drobne gryzonie. Jeże nie jedzą owoców, a tym bardziej jabłek. Zimą jeż hibernuje. W październiku jeż znajduje sobie zaciszne miejsce i zapada w sen zimowy.

Gatunki jeży:

• jeż europejski (zachodni), występuje w Polsce, ma brązowy brzuch,
• jeż wschodni, występuje w Polsce, ma biały brzuch,
• jeż amurski żyje w Rosji, Chinach i Korei,
• jeż anatolijski ma białą plamkę na piersi.

Żaden z tych gatunków jeży nie nadaje się do trzymania w domu. W domach żyją jeże hodowlane pochodzące z Afryki.

Czy jeże można hodować w domu

Jeż europejski nie nadaje się od hodowli w domu. Dlatego też znalezionego jeża nie należy zabierać do domu. Do hodowli nadają się niektóre gatunku afrojeży, czyli afrojeż pigmejski. Charakteryzują się one białym brzuchem. Afrojeż wymaga wysokiej temperatury 24 - 26 stopni, dlatego też mieszka w terrarium. Klatka nie jest dla niego odpowiednia, gdyż nie można w niej kontrolować temperatury. Długość życia afrojeża wynosi około 3 - 5 lat.

Afrojeża można nauczyć korzystania z kuwety. Najpierw jego odchody przekładamy do kuwety. Dzięki temu jeż wkrótce zaczyna z niej korzystać. W terrarium umieszczamy miski na jedzenie i wodę, które trudno jest przewrócić. Dla zabawy dajemy jeżom zabawki dla kotów.

Co robić jeśli znajdziesz jeża w ogrodzie lub na działce

Pamiętaj, że jeż jest pożyteczny. Jego pożywienie to głównie szkodniki jak owady, ślimaki i małe gryzonie. Dlatego też jeśli jeż mieszka w ogrodzie lub na działce warto o niego dbać. Możesz zbudować w zacisznej, nieuczęszczane części ogrodu domek dla jeża ze sklejki, drewna, czy też plastiku. Taki domek powinien być dość solidny, wyłożony sianem. W takim domku jeż będzie mógł zapaść w sen zimowy.

Jeż w ogrodzie to pomocnik w walce ze szkodnikami roślin, dlatego też warto stworzyć mu dobre warunki. Ogród powinien być jak najbardziej naturalny, bez chemii i pestycydów, gdyż jeż może się nimi zatruć. Warto uważać przy koszeniu trawnika, czy jeże nie siedzą w długiej trawie. Oczko wodne powinno być ogrodzone, gdyż stanowi zagrożenie dla jeża.

Czy dokarmianie jeża jest potrzebne? W większości przypadków nie. Jeża w ogrodzie najlepiej zostawić w spokoju. Jeż nie trawi laktozy dlatego nie należy podawać mu mleka. Niewłaściwe jest również dokarmianie jeża jedzeniem dla ludzi. Jeśli z jakichś powodów konieczne jest dokarmianie jeża, można mu podawać karmę dla psów lub kotów.

Nie musisz obawiać się, że jeż roznosi choroby. Jedyne choroby jakie można złapać od jeża to pchły i kleszcze. Jeże nie roznoszą wścieklizny. Można zaobserwować czasem, że jeż się mocno ślini. Dzieje się tak, gdyż jeż nasącza sobie igły zapachami.

Jeśli znajdziesz jeża w parku, czy miejskim zieleńcu czy też w ogrodzie, nie należy brać go do ręki i gdzieś przenosić. Możesz mu zaszkodzić. Jeśli jest to samica, która szuka pożywienia dla młodych, nie znajdzie ona drogi powrotnej i jej młode zginą.

Jeże są pod ochroną i do chwytania ich upoważnione są tylko odpowiednie organizacje. Jeśli zauważysz, że jeż jest ranny lub chory, można wziąć go przez szmatkę (uważaj kłuje) i zawieźć do weterynarza lub do ośrodka pomocy zwierzętom.