Samoyed - charakterystyka rasy, ceny, hodowle, porady

Śnieżnobiały samoyed jest psem o nieprzeciętnym wyglądzie i bardzo radosnym usposobieniu. Jest to pupil, który lubi dzieci, zdaje się nieustannie uśmiechnięty, a przy okazji świetnie odnajduje się w roli pupila dla całej rodziny. Z pewnością warto zapoznać sie z charakterystyką tej wyjątkowej rasy i zaznajomić się z jej najbardziej wyróżniającymi się cechami.

Historia rasy Samoyed — piękne psy syberyjskie

Nazwa rasy wzięła się od azjatyckiego ludu koczowniczego Samoyede. Najprawdopodobniej była to ludność o mongolskim pochodzeniu, która migrowała z północnego wschodu w plejstocenie. Ludność Samoyede żyła dzięki polowaniu, a następnie stopniowo przekształciła się w pasterzy i zbieraczy. W ich posiadaniu znajdowały sie białe psy Bjelkiers. Były to typowe psy chroniące i polujące.

Po pewnym czasie Bjelkiers znalazły zastosowaniu w ciągnięciu ładunków oraz sań. Szybko odkryto w nich umiejętności pilnowania reniferów, były to psy bardzo uniwersalne. Pozostawione we wnętrzach domostw świetnie odnajdowały sie w kontaktach z człowiekiem, były łagodne i posłuszne, a jednocześnie wyjątkowo wyrozumiałe w stosunku do dzieci.

W XVII wieku Rosjanie zaczęli odkrywanie Syberii, wtedy też odkryli zalety Bjelkiers. Z czasem rasa dotarła także do europy, gdzie szybko odkryto jej sympatyczne usposobienie. Do rozpowszechnienia rasy w Anglii z pewnością przyczynił się Ernest Kilburn-Scott, który zdobył pierwsze psy od badaczy i ściągał je z Syberii. Mężczyzna rozpoczął hodowle sympatycznych, białych i puchatych psów, a Bjelkiery stały się typową ciekawostką z syberyjskich szlaków. W 1999 roku Kliburn-Scott stworzył klub rasy Samoyede, a wspomniana nazwa stała sie oficjalnym nazewnictwem Bjelkierów. W tym samym okresie powstał pierwszy wzorzec rasy. Z czasem rasa samoyed została także uznana przez międzynarodową federację FCI, a jej wzorzec odnajdziemy pod numerem 212.

Wzorzec rasy jest spisem najważniejszych cech wyglądu oraz zachowania. Samoyed waga nie została sprecyzowana w dokumentacji, jednak znamy optymalną wielkość dorosłych osobników. Wzorcowy samoyed powinien posiadać około 57 cm wysokości w kłębie. Suczki mogą być delikatnie drobniejsze, a ich idealna wysokość została określona na 53 cm. W obydwu przypadkach dopuszcza się tolerancję 3 cm.

Samoyed wielkość idealna to 57 cm z tolerancją do 3 cm. Samoyed wielkość idealna dla suczki to z kolei 53 cm z tolerancją do 3 cm. Rasa słynie także z charakterystycznych, szpiczastych uszu, bardzo obfitej szaty, przyjaźnie wyglądającego wyrazu oraz ciemnobrązowych oczu.

Charakter samoyedów

Psy rasy samojed posiadają bardzo łagodny temperament. Wyróżniają się dużą radością z życia, chęcią do zabaw, a jednocześnie inteligencją i podatnością na tresurę. Samoyed szczeniak idealnie odnajduje się w kontaktach z dziećmi oraz osobami dorosłymi. Tak jest również w wieku dorosłym, bowiem rasa okazuje się idealnym towarzyszem dla człowieka.

Samoyed charakteryzuje sie bardzo dużą ufnością, a jego wygląd nie budzi respektu wśród potencjalnych napastników. Dlatego rasa nie nadaje się na psa stróżującego. Co istotne, samoyed szczeniak i dorosły pies wykazuje bardzo nikły instynkt myśliwski. Dzięki temu będzie dobrym kandydatem na pupila w rodzinie, w której znajdują się już inne, mniejsze psy lub zwierzaki domowe.

Towarzyski samoyed może być idealnym przyjacielem dzieci i towarzyszem dla całej rodziny. Trzeba jedynie pamiętać o zapewnianiu mu odpowiednich warunków. Podobnie jak inne psy zaprzęgowe, przedstawiciele rasy samoyed lubią dużą dawkę aktywności na świeżym powietrzu. Należy zapewnić im regularne, urozmaicone spacery. Przechadzka z samojedami nie powinna być nadmiernym problemem, bowiem nie jest to rasa psa, która będzie inicjowała konflikty. Jest wręcz przeciwnie, dobrze socjalizowane samojedy chętnie nawiązują przyjazne relacje z innymi psami, uwielbiają wspólne zabawy, a do obcych dzieci i osób dorosłych pochodzą z dużą dawką zaufania.

Co ciekawe, samoyed może być niekiedy dosyć uparty. Mimo tego, jego przyjacielski charakter, brak tendencji do dominacji i łatwość uczenia sprawiają, że staje się dobrym kandydatem na pupila dla rodziny, która nie posiada większego doświadczenia szkoleniowego. Jednym z istotnych zagrożeń może natomiast okazać się wrodzona ufność samoyedów. Dość wysoka cena za psy, ich efektowny wygląd oraz duża ufność sprawiają, że psy rasy samoyed mogą być kradzione. Dlatego w żadnym przypadku nie jest to pupil, którego możemy zostawić samego na świeżym powietrzu i nie kontrolować przez wiele godzin. Samojed będzie za to wspaniałym towarzyszem dla codziennej aktywności. Świetnie odnajdzie się zarówno w domu, jak i w mieszkaniu, o ile zapewnimy mu odpowiednio częste spacery.

Zdrowie samoyeda — choroby dziedziczne

Samojedy są pieskami, które na ogół cieszą się dobrym zdrowiem i rzadko są pacjentami gabinetów weterynaryjnych (np. nie mają tendencji do zapalenia uszu). Mimo tego, niektóre osobniki mogą cierpieć na typowe dla rasy problemy. Jedną z nich może być dysplazja stawów biodrowych, która posiada podłoże genetyczne i może przenosić się z pokolenia na pokolenie.

Inne choroby dziedziczne to głuchota i dziedziczna niewydolność nerek. Samoyedy mogą niekiedy cierpieć na problemy z oczami, a w tym na postępujący zanik siatkówki. Dużym problemem okazuje się również cukrzyca. Na szczęście nie są to powszechne u samojedów problemy zdrowotne.

Aby w pełni opisać zdrowie samoyedów, warto omówić także wybór dobrej hodowli. To właśnie wybór zdrowego, pochodzącego ze sprawdzonego źródła szczeniaka istotnie ogranicza ryzyko wystąpienia u niego chorób genetycznych. Dobra samoyed hodowla dopuszcza do rozrodu wyłącznie zdrowe i przebadane osobniki. Dzięki temu towarzyski szczeniak nie zostaje obciążony bagażem genetycznym i może cieszyć się pełnym zdrowiem przez wiele lat.

Samoyed długość życia to kolejna kwestia, którą warto poruszyć przy omawianiu zdrowia tej rasy. Prawidłowa pielęgnacja, odpowiednia dawka ruchu na świeżym powietrzu i prawidłowe żywienie sprawiają, że pies może dożyć sędziwego wieku. Samoyed długość życia kształtuje się w przedziale 12 – 14 lat, co okazuje się dobrym wynikiem dla psów o średnich rozmiarach ciała.

Ile kosztuje samoyed i jakie są koszty jego utrzymania?

Samoyed cena, to jedna z często wyszukiwanych haseł. Koszt zakupu białego szczeniaka bez wątpieniem jest jedną z kwestii, na którą zwracamy uwagę przed zakupem. Samoyed szczeniak może znajdować się w ofertach hodowli, które należą do różnych stowarzyszeń i związków kynologicznych. Przynależność hodowli posiada przełożenie w kosztach zakupu szczeniaka.

Ile kosztuje samoyed? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy najpierw określić pochodzenie samojeda. W naszym kraju największą renomą cieszy się Związek Kynologiczny w Polsce. Jest to organizacja, która nie wydaje rodowodów, a metryki (na których podstawie w późniejszym czasie można wyrobić dalszą dokumentację). ZKwP jest jedyną krajową organizacją, która należy do międzynarodowej federacji FCI. Samoyed cena psów z pochodzeniem FCI jest często nieco wyższa, jednak w zamian otrzymujemy gwarancję czystości rasy.

Samoyed cena szczeniaka z pochodzeniem FCI przeważnie rozpoczyna się od kwoty 5 000 – 6 000 zł. Jest to typowa stawka za samojedy przeznaczone do roli pupila dla rodziny. Pies lub suka z uprawnieniami wystawowymi z pewnością okażą się droższe w zakupie. Niekiedy cena za pieski tej rasy wynosi 8000 – 9000 zł, a cena lubiących dzieci, wystawowych samojedów może przekraczać kwotę 10000 zł.

Jak widzimy, pewny siebie i radosny samoyed nie jest rasą najtańszą w zakupie. Cena za szczeniaki to dopiero początek wydatków. Na wstępie musimy kupić odpowiednią wyprawkę, a w tym miski, zabawki, zapas karmy, legowisko i akcesoria do pielęgnacji. Wydatkiem będzie także szczepienie, odrobaczanie oraz kontrola weterynaryjna naszego pupila. Opieka nad samojedami może pochłonąć kilkaset złotych miesięcznie. Średni koszt utrzymania pupila będzie uzależniony od wyborów właściciela i waha się w granicy 150 – 400 zł

Warto tutaj zauważyć, że pozornie wyjątkowo atrakcyjna cena za szczeniaki z niesprawdzonego źródła, może okazać się pozorną oszczędnością. Rasie może towarzyszyć dysplazja stawów biodrowych, której leczenie często wymaga interwencji chirurgicznych. Leczenie różnych problemów zdrowotnych może kosztować nawet kilkanaście tysięcy złotych.

Czy wychowanie samoyeda jest trudne?

Rasowy samoyed charakteryzuje się pewnością siebie, potrzebą ruchu oraz łagodnym temperamentem. Rasie towarzyszy pewna upartość, dlatego niekiedy posiada opinie trudnej do ułożenia. Nie jest to do końca prawda. Szczeniaki powinny być objęte odpowiednią socjalizacją, a w dalszym etapie umiejętnym szkoleniem. Samoyed hodowla nie dopuszcza do rozrodu psów agresywnych, ani nadmiernie lękliwych. Podobnie jak inne psy zaprzęgowe, samoyed wymaga niekiedy własnej przestrzeni. Nie jest to typ psa, który zawsze i bezkrytycznie wykona wszystkie komendy. Jest to typowe, towarzyszące rasie zachowanie.

Mimo możliwej upartości, samoyed bardzo szybko się uczy i chętnie wykonuje polecenia właściciela. Psy cechuje odwaga, chęć eksploracji nowych terenów oraz bardzo duża chęć do spędzania czasu w ruchu. Możemy to wykorzystać podczas szkolenia. Ćwiczenia z samojedami powinny być odpowiednio urozmaicone i oparte na pozytywnych bodźcach. Dzięki temu będziemy mogli w łatwy sposób nauczyć pupila zarówno prostych komend posłuszeństwa, jak i bardziej wymyślnych sztuczek.

Każdemu psu warto zapewnić poczucie bezpieczeństwa i przynależności do stada. Dzięki temu szkolenie może stać się bardzo atrakcyjne zarówno dla pupila, jak i dla właściciela. Regularna pielęgnacja, wspólne spędzanie czasu, spacery i pozytywne podejście do pupila sprawiają, że samoyed nie będzie trudny do wychowania.

Pielęgnacja sierści samoyeda — kąpiel, czesanie

Pielęgnacja samoyeda wymaga pewnej wprawy, a wszystko przez śnieżnobiałą sierść. Szata samoyeda posiada dwie warstwy. Pierwsza to krótki i bardzo puszysty podszerstek, który stanowi rolę izolatora termicznego. Druga warstwa to właściwa okrywa włosowa (niektórzy mówią na nią włosy, jednak pojęcie włosy odnosi się wyłącznie do ludzi). Tak zwany włos właściwy (czy innymi słowy sierść okrywowa) jest dłuższy i gruby. Obydwie warstwy posiadają białę zabarwienie. Inne niż białe umaszczenie jest niedopuszczalne przez wzorzec rasy.

Wyjątkowo gęsty podszerstek samoyedów znajduje się od kufy, aż po ogon. Jego zadaniem była ochrona zwierząt w ekstremalnie niskich, syberyjskich warunkach klimatycznych. Duża obecność podszerstka powoduje, że rasa obficie gubi futro. Warto wiedzieć, że podszerstek jest wymieniany dwa razy do roku, jednak z mniejszą częstotliwością wypada przez okrągły rok.

Z uwagi na gęstą sierść, psu należy zapewnić regularne szczotkowanie okrywy włosowej. Czesanie należy przeprowadzać regularnie, nawet każdego dnia. Dzięki temu uchronimy sierść przed filcowaniem, a domowe meble przed dużą ilością białego, wypadającego futra.

Idealnie biała, gęsta sierść psów wymaga odpowiedniej dbałości. W hodowlach rekomenduje się regularne kąpiele. Ich częstotliwość zależy od trybu życia pupila. Kąpiele przeprowadza się w momencie zabrudzenia śnieżnobiałej szaty. Pielęgnacja nie jest tu skomplikowana, jednak wymaga wprawy oraz dużej cierpliwości. Samoyed charakteryzuje się bardzo dużą ilością futra, dlatego kąpiel może zająć dość dużo czasu. Warto także wiedzieć, że po kąpieli należy dokładnie wysuszyć całą szatę. Proces suszenia musi być przeprowadzony bardzo starannie i może trwać ponad godzinę. Przy okazji kąpieli można nałożyć odżywkę ochronną, a podczas suszenia dokładnie wyczesywać futro. Takie działanie pozwoli na utrzymanie pięknej, efektownej szaty.

Zdrowie odżywianie samoyeda

Prawidłowe żywienie psa może zapobiegać pojawianiu sie wielu groźnych dla pupila chorób. Dlatego warto zadbać o to, by zapewnić pupilowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze. W hodowlach rekomenduje się różne modele żywienia psów. Niektórzy hodowcy preferują karmy mokre, inni skłaniają się ku karmom suchym lub samodzielnemu przygotowywaniu posiłków.

Aktywne samoyedy nie są psami obarczonymi tendencją do otyłości. Mimo tego warto dopasować ilość podawanej karmy do trybu życia, wieku i stanu zdrowia pupila. Samoyed waga nie została określona we wzorcu. Znana jest natomiast optymalna wysokość w kłębie. Wielkość i waga powinny ze sobą współgrać. Warto regularnie kontrolować stan tkanki tłuszczowej i reagować w przypadku zbyt niskiego lub zbyt wysokiego poziomu. W przypadku niedożywienia często obserwuje się problemy z szatą. Sierść na ogonie zaczyna się przerzedzać, a futro widocznie traci jakość. Jest to objaw zbyt niskiej kaloryczności lub niewłaściwego bilansowania posiłków.

Coraz popularniejszą alternatywą dla karmy jest samodzielne przygotowywanie posiłków dla psa. W tej kategorii dużym uznaniem cieszy sie dieta BARF, która odwzorowuje naturalne żywienie wilków. W diecie BARF stosuje się surowe mięso i kości, podroby, warzywa, a także niewielką dawkę owoców. Podstawą jest także odpowiednia suplementacja, którą dopasowujemy indywidualnie do każdego psa. Prawidłowo prowadzona dieta BARF zapewnia bardzo dobre efekty, które rozpoznamy po idealnej kondycji okrywy włosowej i dobrych wynikach badań pupila.