Akita Inu należy do psów ras
pierwotnych, a jego historia sięga tysięcy lat przed naszą erą. Niewątpliwie
jest to bardzo interesujący pies japoński, obdarzony unikalnym wyglądem,
ciekawym charakterem oraz nietypowymi umiejętnościami. Poniżej przybliżymy bliżej
historie rasy akita inu. Dokonamy opisu jej wyglądu, usposobienia oraz
możliwych chorób. Podpowiemy też jakiej tresury wymaga akita japońska, a także
jaka jest cena jej zakupu.
Akita inu – najważniejsze informacje
o japońskim towarzyszu
Rasa pierwotna – bogata historia rasy
i jej użytkowość
Trudno jest
jednoznacznie określić datę, którą można uznać za początek powstania rasy akita
inu. Wiemy natomiast, że pies pochodzi z japońskiej prefektury Akita, z której
rozprzestrzenił się na pozostałe rejony kraju, a setki lat później również na
cały świat.
Przypuszcza
się, że protoplaści akity przybyli do Japonii z imigrantami zwanymi Ainu. Miało
to miejsce w okresie pomiędzy 15000 lat p.n.e. a 300 lat p.n.e. Dowodem mogą
być podobizny akity utrwalone na glinianych dzbanach oraz dzwonach tworzonych z
brązu. Najnowsze badania genetyczne potwierdziły też, że akita japońska jest
najbliżej spokrewniona z pierwotnym wilkiem. Podobny poziom pokrewieństwa
występuje tylko u takich ras jak chow chow, shiba inu i shar pei.
Pierwotne
rasy japońskie posiadały przeznaczenie użytkowe. Akita inu najprawdopodobniej był
psem wykorzystywanym podczas polowań. Silne akity japońskie pomagały przy
polowaniu na niedźwiedzie i dziki. Ich siła oraz wytrwałość okazywały się wtedy
bardzo pożądane. Dość nieufny charakter
akity inu sprawił też, iż była to rasa psa stróżującego. Od około XIX wieku
akity uczestniczyły w krwawych walkach psów. Ten brutalny sport został zakazany
w Japonii dopiero w roku 1908. Warto w tym miejscu podkreślić, że przeznaczony
do walki pies japoński był często krzyżowany z tosa inu, w celu poprawy jego siły
i agresywnego, walecznego usposobienia.
Akita Inu to
typowy pies japoński, a jego wywóz z kraju był do 1945 roku całkowicie
zakazany. Po II wojnie światowej populacja akity znacznie się ograniczyła, a
szczeniaki i dorosłe psy zaczęły się mocno różnić. W późniejszym czasie doszło
do podziału na dwie linie hodowlane. Jedną jest pierwotna akita japońska, drugą
akita amerykańska. Powstanie amerykańskiej linii hodowlanej zapoczątkowali
żołnierze, którzy zabrali pierwsze akity do Stanów Zjednoczonych. Tam rozpoczęto
hodowle rasy, utrwalając jej pożądane cechy charakteru.
Charakter akity inu
Jak już
wiemy, rasa psa miała przeznaczenie typowo użytkowe i wyróżniała się dużym
poziomem agresji oraz nieufności w stosunku do obcych. W ostatnich
dziesiecioleciach wyeliminowano większość niepożądanych cech charakteru, co
sprawiło, że akita nadaje się na psa rodzinnego. Jednak jego charakter w
dalszym ciągu okazuje się nieprzewidywalny, a psy tej rasy nie zatraciły
pierwotnych instynktów łowieckich.
Charakter
akity nadal przejawia się w dużej nieufności w stosunku do obcych. Jak
przystało na rasy stróżujące, pies japoński posiada instynkt terytorialny i
często reaguje nerwowo na nieproszonych gości. Opis współczesnych hodowców
wskazuje na to, że szczeniak może nauczyć się tolerancji wobec obcych ludzi i
zwierząt. Jednak konieczne jest konsekwentne oraz przemyślane szkolenie. Już
młody szczeniak jest pupilem czujnym i kontrolującym otoczenie. Dlatego rasa
akita inu jest chętnie wybierana na psa stróżującego. Dobrze prowadzony pupil
sprawdzi się zarówno na zewnątrz, jak i w domu.
Omawiając
charakter akity inu nie sposób pominąć jej oddania w stosunku do właściciela.
Jest to rasa psa, która przywiązuje się do ludzi, jednak nie wymaga zbyt wielu
pieszczot. Psy cenią sobie kontakt z domownikami, lubią spędzać z nimi czas na
aktywnej zabawie i nauce. Pamiętajmy przy tym, że szczeniaki i dorosłe psy akit
japońskich wykazują duży stopień samodzielności i nie ma sensu wymagać od nich
bezwzględnego posłuszeństwa.
Pieski
japońskie dobrze dogadają się z dorosłymi osobami, które znają jeszcze od
szczeniaka. Nie jest to rasa psa, którą można polecić dla rodzin z małymi
dziećmi. Co prawda charakter dobrze ułożonych akit jest wyrozumiały w stosunku
do starszych dzieci, jednak mimo wszystko należy uważać na kontakty z
kilkulatkami. Pies japoński może dogadać się również z innymi pupilami
domowymi. Rasa była niegdyś wykorzystywana do walk, co możemy zauważyć w
relacjach z obcymi psami. Akita inu należy do rasy, która może popadać w
konflikty z innymi silnie usposobionymi psami. Problem dotyczy szczególnie
osobników płci męskiej.
Wygląd, umaszczenie, szkolenie i cena
zakupu szczeniaka
Jak wyglądają psy rasy akita inu?
Sprawdzamy
Akita to
pies o dość pokaźnych rozmiarach. Wzorcowa waga dorosłego osobnika płci męskiej
waga się między 40 a 45 kg, przy wysokości w kłębie do 71 cm. Suczka jest nieco
drobniejsza, a jej wzorcowa waga dochodzi do 35 kg, przy wysokości w kłębie do
65 cm. Akity to psy silnie umięśnione i muskularne. Ich cechą charakterystyczną
jest wysokie czoło oraz szpiczaste uszy. Na środku czoła znajduje się widoczna
bruzda, będąca rozpoznawalną cechą wyglądu owej rasy.
Obecnie
występuje różnorodne umaszczenie rodowodowych akit. Poszczególne rodzaje szaty
dają wiele możliwości. Pies posiada bardzo gęsty podszerstek oraz gęsty włos
właściwy. Dzięki bardzo gęstej szacie jest odporny na działanie niekorzystnych
warunków pogodowych. Akita świetnie poradzi sobie w okresie intensywnych mrozów
czy w czasie opadów atmosferycznych.
Sierść może
przybierać różne odcienie. Najczęściej występuje umaszczenie rude, pręgowane,
sezamowe oraz kolor biały. Poszczególne rodzaje umaszczenia zostały dokładnie
opisane we wzorcu rasy. Rodzaje umaszczenia sezamowego to czerwona sierść z
czarnymi końcówkami. Dużą popularnością cieszą się rodzaje umaszczenia o rudym
odcieniu z białymi elementami. Co ciekawe, istnieje także czysto biały pies, co
jest uznawane przez wzorzec FCI. Wszystkie rodzaje umaszczenia powinny posiadać
tak zwane znaczenie Urachiro. Oznacza to, że nasza czerwona czy ruda akita
będzie posiadała znaczona białym kolorem sierści na bokach kufy, policzkach,
szyi, plecach, tułowiu oraz ogonie. Biały kolor sierści powinien znajdować się
też na wewnętrznej partii przednich oraz tylnych kończyn. Jest to
charakterystyczna cecha wyglądu tej rasy.
Cena kupna i szkolenie szczeniaka
rasy akita inu
Szczeniaki
rasy akita są dostępne w wielu hodowlach działających na terenie całego kraju.
Warto jednak pamiętać, iż z pewnością nie jest to najtańsza rasa psa. W Polsce
największym uznaniem cieszy się Związek Kynologiczny w Polsce, należący do
międzynarodowej federacji FCI. Cena zakupu szczeniaków z owego związku
zazwyczaj rozpoczyna się od kwoty 5000 zł.
Dużą
popularnością cieszą się szczeniaki, których wygląd przypomina Hachiko. Cena za
czworonogi o takim umaszczeniu niejednokrotnie waha się wokół kwoty 6000-8000 zł. Szczeniaki pochodzące z renomowanych hodowli i wybitnych linii
hodowlanych są niekiedy jeszcze droższe.
Większość
hodowców prezentuje zdjęcia szczeniąt i dokładnie określa osiągnięcia, które
posiadają dorosłe pieski. Z pewnością warto odwiedzić hodowlę osobiście,
zobaczyć jak wygląda dana miniatura akity i dowiedzieć się o jej
predyspozycjach. Cena zakupu psa jest wydatkiem, który ponosimy raz na
kilkanaście lat. Dlatego warto wybierać pieski, które będą spełniały nasze
oczekiwania i okażą się zdrowymi przedstawicielami swojej rasy.
Dobry
hodowca podpowie też jak poprowadzić szkolenie. Akita inu nie należy do ras
najłatwiejszych w prowadzeniu, dlatego jest polecana jedynie dla osób, które
mają dostatecznie dużo wiedzy i doświadczenia w szkoleniu psów. Akita nie
będzie tak uległa jak miniatura samoyeda, jednak może okazać się równie oddana
swojemu właścicielowi. Z pewnością należy zapewnić jej dużo dawki ruchu oraz
zajęć intelektualnych. Ważne będzie również czytelne określenie zasad oraz
konsekwentne ich respektowanie. Akita będzie psem dla osoby pewnej siebie i
opanowanej. Łagodne, a jednocześnie konsekwentne szkolenie okazuje się kluczem
do uzyskania przyjaznego i lojalnego w stosunku do rodziny pupila domowego.
Hachiko – pies, który wypromował
walory rasy
Wiele osób
kojarzy akita inu z psem o nazwie Hachiko. Jest to legendarna postać zwierzęca,
która ukazała niesamowite przywiązanie i oddanie tej rasy. Hachiko był psem
żyjącym w Tokio w XX wieku. Pupil był silnie związany ze swoim właścicielem i
każdego dnia odprowadzał go na stację Shibuya. Mężczyzna jeździł do pracy, a w
chwili jego powrotu Hachiko ponownie pojawiał się na stacji i czekał na
przyjazd pociągu.
Pewnego dnia
właściciel Hachiko doznał śmiertelnego wypadku w swojej fabryce. Pies
bezskutecznie czekał na swojego pana i przychodził na stacje każdego dnia o
dokładnie tej samej porze. Jakiś czas później spotkał swoich nowych
właścicieli, jednak nic nie było w stanie powstrzymać go przed przychodzeniem na
stację Shibuya. Hachiko szybko zyskał lokalną popularność, a jego wierność
spotkała się z dużym podziwem. Pies przychodził na stację do końca ostatniego
dnia swojego życia, czyli do 10 lat po śmierci swojego pierwszego właściciela.
Po dziś
dzień Hachiko jest symbolem oddania i wierności, typowej dla rasy akita inu. W
2009 roku powstał film zainspirowany ową zwierzęcą postacią. Ekranizacja
zdobyła dużą popularność na całym świecie, a pies Hachiko stał się najbardziej
rozpoznawalnym pupilem rasy akita inu. Do dnia dzisiejszego na peronie Shibuya
znajduje się jego pomnik, przedstawiający wyczekującego, zatroskanego psa.
Turyści robią sobie przy nim zdjęcia, a legenda Hachiko zdaje się wzbudzać
emocje wśród wielu pokoleń.
Akita inu
to rasa pierwotna, słynąca z wyjątkowej lojalności i nieprzeciętnego wyglądu.
Wyglądające jak urocze, radosne pieski akity, tak naprawdę wymagają
konsekwentnego i dobrze zaplanowanego szkolenia. Ile kosztuje akita? Co warto wiedzieć
przed zakupem psów tej rasy? Poniżej omówimy najważniejsze kwestie związane ze
zwierzakami rasy akita inu.
Japoński
pies rodzinny i stróżujący — charakterystyka akity
Pochodzące z Japonii akity to typowe psy do
towarzystwa. Rasa została uznana przez FCI, a jej wzorzec odnajdziemy pod
numerem 255. Wzorzec rasy opisuje wszystkie najważniejsze cechy wyglądu (np.
proporcje ciała, wysokość w kłębie, umaszczenie), a także specyfikę charakteru.
Akity zostały zakwalifikowane do grupy szpiców i psów ras pierwotnych, a także
do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych.
Prawidłowo zbudowana akita posiada mocną, harmonijną
budowę ciała i dużą masę. Rasa powinna mieć silnie zaznaczone drugorzędowe
cechy płciowe. Jej wygląd tworzy wrażenie szlachetności i dostojeństwa, a
budowa ciała musi być harmonijna. Co istotne, stosunek wysokości w kłębie do
długości tułowia wynosi 10 do 11. Tułów u suczek może być nieco dłuższy niż u
psów. Są to istotne proporcje, które bierze się pod uwagę na wystawach.
Najbardziej rozpowszechnioną cechą akit jest ich
usposobienie. Są to psy, które silnie przywiązują sie do właściciela i słyną z
niesłychanej wierności. Akita powinna być też pojętna i posłuszna, pozbawiona
nadmiernej agresji lub lękliwości (zarówno agresja jak i bojaźliwość to wady
dyskwalifikujące z hodowli).
Na uwagę zasługuje ciekawe umaszczenie i budowa
sierści. Akity posiadają szorstki, prosty włos okrywowy oraz bardzo gęste i
miękkie podszycie. Sierść w kłębie i na zadzie powinna być nieco dłuższa niż na
pozostałych partiach ciała. Wzorzec dopuszcza umaszczenie rudo płowe, sezamowe
(czyli rudo płowe z czarnymi koniuszkami), pręgowane oraz białe. Każde
umaszczenie za wyjątkiem białego musi mieć białawą szatę po bokach kufy, na
policzkach, spodzie żuchwy, klatce piersiowej, tułowiu, ogonie, szyi oraz po
wewnętrznej stronie kończyn. Taki efekt umaszczenia nosi nazwę „urajiro”.
Akita inu charakteryzuje się też dość pokaźną
wysokością w kłębie. Dorosłe, prawidłowo zbudowane osobniki płci męskiej
powinny osiągnąć 67 cm wysokości w kłębie. Suczki są widocznie drobniejsze, a
ich idealna wysokość została oszacowana na 61 cm. Wzorzec dopuszcza tolerancję
powyżej i poniżej 3 cm. Waga nie została sprecyzowana przez standard rasy,
jednak powinna odpowiadać budowie ciała pupila w celu uzyskania harmonijnej,
mocnej sylwetki.
Akita —
charakter psów tej rasy
Opis charakteru akity powinien rozpoczynać się od jej
wyjątkowej lojalności i przywiązania do opiekuna. Przedstawiciele tej rasy mogą
z początku bywać nieufne, a na ich sympatie trzeba sobie zasłużyć. Jednak po
poznaniu swojego właściciela, stają się niezastąpionymi kompanami i wiernymi
towarzyszami. Psy rasy akita mogą być też bardzo tolerancyjne wobec dzieci, o
ile będą tego odpowiednio nauczone. Dzieci z kolei muszą znać zasady obchodzenia
się ze zwierzętami. Akita nie znosi zaczepek i prowokacji, na które może
reagować w niewłaściwy sposób.
Co ciekawe, akity uważa się za jedne z najcichszych
ras na świecie. Akita szczeniak i dorosły pies z pewnością nie są typami
szczekaczy. Nie oznacza to jednak, że nie interesują się otoczeniem. Jest wręcz
przeciwnie, bowiem mała akita i dorosłe osobniki to psy bardzo czujne i
zainteresowane wszystkim dookoła. Ciche usposobienie łączy się z pewną
niezależnością i chęcią do postawienia na swoim. Jest to typowa cecha dla wielu
ras pierwotnych. Akita nie jest typem psa, który zawsze i bezkrytycznie wykona
wszystkie polecenia opiekuna. Niekiedy ma zupełnie inny pomysł na zachowanie i
trudno go nakłonić do zmiany zdania. Dlatego przedstawiciele tej rasy wymagają
wczesnej socjalizacji oraz konsekwentnego szkolenia.
Akity uwielbiają ruch i aktywność fizyczną. Szkolenie
powinno uwzględniać ich naturalne upodobania. Akita nie będzie chętna do
monotonnie powtarzanych ćwiczeń. Zdecydowanie lepiej sprawdzi się podczas
szkolenia połączonego z zabawą. Niekiedy trudno jest znaleźć odpowiednią
motywację dla pupila, jednak jej odszukanie będzie miało istotne znaczenie dla
skuteczności szkolenia. Najlepiej sprawdza się wprowadzenie systemu
nagradzania. Idealną nagrodą może być ulubiony przysmak, zabawa z piłką bądź
inna aktywność na świeżym powietrzu.
Akita inu charakteryzuje się także odwagą, dość
zrównoważonym charakterem oraz stabilnością. Psy mogą niekiedy popadać w
konflikty z przedstawicielami tej samej płci. Pewnym utrudnieniem jest także
instynkt łowiecki, który ujawnia się w najmniej oczekiwanych momentach. Duża
lub mała akita często nie potrafi sobie odmówić pogoni za uciekającym kotem czy
niewielkim psem. Dlatego bezwzględnie nauczyć ją przywołania na komendę, a na
spacerach zadbać o odpowiednie zabezpieczenie w postaci smyczy.
Zdrowie
akity — na jakie schorzenia może zapadać?
Akita inu należy do ras zdrowych, którym rzadko
towarzyszą choroby o ciężkim przebiegu. Większość przedstawicieli tej rasy
bardzo rzadko gości w klinikach weterynaryjnych. Typowa dla dużych psów
dysplazja stawu biodrowego występuje u bardzo niewielkiej liczby osobników.
Niekiedy akita inu może cierpieć na postępujący zanik siatkówki lub alergiczne
zapalenie skóry.
W dobrych hodowlach dopuszcza sie do rozrodu dobrze
przebadane, pozbawione obciążeń genetycznych osobniki. Dzięki temu mała akita
może wyrosnąć na w pełni zdrowego psa. Niemniej jednak, niektóre zwierzaki mogą
cierpieć na choroby, mogące przenosić się z pokolenia na pokolenie. Jest to na
przykład niedoczynność tarczycy, pęcherzyca liściasta oraz jaskra pierwotna.
Akita inu może także cierpieć na dysplazję siatkówki,
postępujący zanik siatkówki, zerwanie więzadła krzyżowego, młodzieńcze
zapalenie wielostawowe lub nabytą nużliwość mięśni. Na szczęście nie są to
występujące powszechnie choroby, a większość akit nigdy nie zapada na tego typu
dolegliwości.
Akita inu hodowla powinna badać psy hodowlane pod
kątem dysplazji stawu biodrowego. Zaleca się też przebadać oczy, co powinno być
potwierdzone specjalnym certyfikatem. Dobrą praktyką jest także kontrola rzepek
w stawach kolanowych oraz wykluczenie problemów o podłożu alergicznym. Wielu
hodowców przekazuje wraz ze szczeniakiem kompleksową instrukcję związaną z
pielęgnacją. Jest to bardzo dobra praktyka, mogąca uchronić pupila przed
pojawieniem się choroby skórnej lub alergicznej.
Pielęgnacja
— jak dbać o psa rasy Akita?
Akita inu to rasa łatwa w pielęgnacji. Głównym
zadaniem właściciela jest regularne wyczesywanie szaty. Czynność wykonujemy
przynajmniej raz w tygodniu. Sierść psów mieszkających na dworze wypada dwa
razy do roku. Gubiony podszerstek wymaga regularnego usuwania, dlatego
szczotkowanie wykonujemy nawet dwa razy w ciągu dnia. Co ciekawe, sierść psów
mieszkających w domu może wypadać przez większość roku. Dlatego pielęgnacja
polega na regularnym kontrolowaniu stanu szaty i dokładnym wyczesywaniu.
Akita szczeniak powinien być stopniowo przyzwyczajany
do czesania. Zbudowanie pozytywnych skojarzeń będzie miało dobry wpływ na
zachowanie pupila w wielu dorosłym. Większość akit dobrze znosi czesanie, a
także kąpiele. W czasie kąpieli używamy ciepłej wody oraz kosmetyków
dopasowanych do specyfiki szaty. Ciepła kąpiel może przyspieszyć wypadanie
podszerstka i nieco skrócić okres linienia. Po zakończeniu kąpieli warto
dodatkowo wysuszyć szatę. Częstotliwość kąpieli zależy od aktualnego
zapotrzebowania. Sierść może pokrywać się zabrudzeniami, jednak większość z
nich odpada z szaty podczas czesania. Dlatego kąpiele możemy przeprowadzać raz
na kilka miesięcy, gdy uznamy, że szata stała się nadmiernie zabrudzona.
Pielęgnacja akity polega także na regularnej kontroli
stanu zębów, uszu oraz pazurów. Na szczęście akita nie ma tendencji do infekcji
uszu, a zęby nie pokrywają się dużą ilością kamienia. Mimo braku predyspozycji
do zapaleń i chorób przyzębia, warto regularnie kontrolować stan zdrowia pupila
i reagować w przypadku wykrycia nieprawidłowości.
Ile
kosztuje akita?
Popularna na całym świecie rasa akita inu znajduje się
w ofercie wielu krajowych hodowli. Aby w pełni odpowiedzieć na pytanie, ile
kosztuje akita, musimy najpierw omówić czynniki, które wpływają na koszty
zakupu. Jednym z najistotniejszych kryteriów jest kwestia rodowodu lub metryki.
Akita szczeniak może pochodzić z krajowych stowarzyszeń kynologicznych lub
związków kynologicznych. Niektóre organizacje powstały w związku z
wprowadzeniem w 2012 roku zakazu sprzedaży psów i kotów bez rodowodu. Nie
wszystkie hodowle należące do takich organizacji zapewniają psom odpowiednie warunki.
Brak kontroli i brak konieczności wystawiania psów może prowadzić do wielu
nadużyć. Dlatego warto wybierać hodowców w sposób rozważny.
Najbardziej renomowaną, krajową organizacją
kynologiczną jest Związek Kynologiczny w Polsce. Szczenięta pochodzące ZKwP nie
otrzymują rodowodów, a metryki. Co istotne, Związek Kynologiczny w Polsce
należy do międzynarodowej federacji FCI, która opracowała standard rasy. Pies
akita cena pupili z pochodzeniem ZKwP może być nieco wyższa w porównaniu ze
stawkami za szczenięta z innych organizacji.
Duży wpływ na ceny zakupu posiada także renoma
hodowli, linia hodowlana, a często także dostępność szczeniąt i ich płeć.
Niektóre akity sprzedaje się w opcji pupila domowego, inne posiadają adnotacje
o uprawnieniach do brania udziału w wystawach. Druga opcja zazwyczaj oznacza
znacznie większe koszty zakupu małego szczeniaka. Jest to związane z faktem, że
szczeniak wystawowy może w przyszłości uzyskać odpowiednie tytuły, a w dalszym
etapie uprawnienia hodowlane.
Ile kosztuje akita inu z pochodzeniem ZKwP? Cena za
szczeniaki z dobrej hodowli przeważnie rozpoczyna się od kwoty 5000 zł. Pies
akita cena może niekiedy dochodzić do kwoty 8000 zł. Jest to typowa stawka za
pieski z renomowanych hodowli, pochodzące ze znanych linii hodowlanych.
Szczeniaki o wybitnym eksterierze, dobrych rokowaniach i uprawnieniach
wystawowych są na ogół jeszcze droższe.
Akita inu hodowla powinna dopuszczać do rozrodu
wyłącznie w pełni zdrowe, odpowiednio przebadane i zgodne ze wzorcem rasy
osobniki. Cena nie powinna być najważniejszym parametrem wyboru hodowców,
którzy sprzedają szczeniaki. Znacznie istotniejsze są opinie o danym miejscu
zakupu. W Internecie znajdziemy specjalne grupy, które łączą pasjonatów rasy
akita inu. Jest to cenne źródło informacji, z którego dowiemy się, jaka jest
waga akity, jak wygląda jej pielęgnacja i szkolenie, a także, które hodowle są
warte naszego zaufania.
Jak wygląda
wychowanie psa rasy akita i dla kogo będzie to odpowiednia rasa?
Psy rasy akita wymagają odpowiedniego podejścia
szkoleniowego. Na wstępie należy otoczyć je wczesną, kompleksową socjalizacją,
która rozpoczyna się jeszcze w hodowlach. Młody szczeniak powinien poznać jak
najwięcej nowych dźwięków, zapachów, sytuacji, ludzi oraz zwierząt. Etap
socjalizacji będzie miał bardzo duży wpływ na zachowania psa w wieku dorosłym.
Coraz popularniejszym pomysłem staje sie skorzystanie z pomocy psich
przedszkoli. Są to specjalne miejsca, w których gromadzą sie szczenięta różnych
ras. Na zajęciach w psim przedszkolu uczy się prawidłowego reagowania na inne
zwierzęta. Zajęcia odbywają się pod okiem doświadczonego szkoleniowca, który
może pomóc w skorygowaniu nieprawidłowych zachowań.
Po zakończeniu socjalizacji przychodzi czas na
właściwe szkolenie. Akity to psy bardzo pojętne i szybko uczące się nowych
zadań. Główną trudnością jest natomiast skłonienie ich do współpracy. Akita
może być niecierpliwa i z pewnością nie zainteresują jej powtarzane w ten sam
sposób ćwiczenia. Brak urozmaicenia to podstawowa przeszkoda w nauce. Wiele
akit okazuje się wtedy upartych i niechętnych do współpracy. Z natury niezależny
pies będzie uczył się wtedy, jeśli będzie to dla niego atrakcyjne. Dlatego
szkolenie warto połączyć z zabawami i nagrodami. Zajęcia powinny być krótkie i
możliwie jak najbardziej urozmaicone. Takie podejście do akity inu zazwyczaj
daje najlepsze efekty i sprawia, że pupil łatwiej uczy się nowych komend.
Rasa o bujnej sierści i wspaniałym wyglądzie jest
pewna siebie, a niekiedy mocno niezależna. Szczególnie osobniki płci męskiej
mogą przejawiać chęć do dominacji i podporządkowania sobie członków stada.
Dlatego idealny właściciel akity to osoba pewna siebie, dysponująca większą
ilością wolnego czasu oraz chęcią do szkolenia pupila. Akita inu może być
wspaniałym towarzyszem do długich spacerów, trekkingu lub wypraw w nowe tereny.
Będzie idealnym kandydatem na pupila dla osoby aktywnej i lubiącej
różnorodność.
Akita inu dobrze odnajdzie się w większej rodzinie z
dziećmi. Młode osoby muszą jednak poznać zasady obchodzenia się ze zwierzętami.
Akita obdarzy ich wtedy dużym przywiązaniem oraz chęcią do wspólnej zabawy.
Niezbędne okazuje się wprowadzenie podstawowego szkolenia z zakresu
posłuszeństwa pupila. Warto także zauważyć, że akity posiadają instynkt
łowiecki i mogą pogonić za szybko poruszającą się zwierzyną. Dlatego spacer z
pupilem zawsze powinien odbywać się pod kontrolą osoby dorosłej.
Zasady
żywienia akity — co powinno znaleźć się w jej diecie?
Model żywienia akity nie odbiega od tych, które
dopasowuje się do potrzeb innych ras o średnich rozmiarach ciała. Psy mogą
zjadać karmy suche, mokre lub pożywienie przygotowywane bezpośrednio przez
właściciela. Wybór zależy od indywidualnych preferencji opiekuna oraz wymagań
pupila. Nieliczne akity mogą charakteryzować się słabym apetytem. Jednak jest
to rzadka cecha, a większość przedstawicieli tej rasy chętnie zjada stawiane
przed nimi posiłki. Nie oznacza to jednak, że posiłek może być słabej jakości.
Sucha karma to zdecydowany faworyt wśród metod
żywienia psa. Gotowe granulki karmy na ogół są dobrze zbilansowane i wysoko
kaloryczne. Zaletą takiego pożywienia jest wygoda oraz brak konieczności
suplementacji. Suche granulki są łatwe do przechowywania, nie brudzą i mogą
posiadać wysoką strawność. W ofertach branży zoologicznej znajdziemy karmy o
bardzo zróżnicowanej jakości. Niektóre składają się głownie ze zbóż, w innych
(głownie klasy premium) znajdziemy mięso, podroby i dodatki warzywne. Warto
pamiętać, że pies jest naturalnym mięsożercą, a najtańsze, pełne zbóż pokarmy
nie są dla niego zdrowym rozwiązaniem. Zdecydowanie lepszą opcją są karmy z
niewielką ilością wypełniaczy, a także specjalne karmy bezzbożowe.
Alternatywą dla suchej karmy są mokre, gotowe posiłki.
Tutaj również znajdziemy ogromny wybór produktów. Mokra karma na ogół posiada
lepszą przyswajalność i świetnie sprawdza się w przypadku akit, które grymaszą
przy jedzeniu. Jedynym mankamentem tego rozwiązania okazuje się wyższa cena
miesięcznego żywienia pupila. Karmy mokre są też mniej wygodne dla opiekuna i
wymagają odpowiednich warunków do przechowywania.
Ciekawą, coraz popularniejszą metodą żywienia akity
inu jest dieta BARF. Jest to model żywienia, który w swoich założeniach ma
najlepiej odwzorowywać naturalne żywienie wilków. W diecie BARF uznaje się
wyłącznie produkty bez obróbki termicznej. W menu piesków znajduje się mięso z
kośćmi, podroby oraz niewielki dodatek warzyw i owoców. Niezbędne jest także
podawanie dobrze dopasowanych suplementów. Niewątpliwą zaletą diety BARF jest
uzyskanie pełnej kontroli nad jakością posiłków. Żywienie oparte na surowych
produktach jest też najlepiej przyswajalne. Do minusów należy natomiast
konieczność zdobycia niezbędnej wiedzy z zakresu doboru składników pokarmowych,
a także większa czasochłonność przygotowywania posiłków dla pupila.