Podstawowe informacje o bernardynie

Popularne nazwy:
Bernhardiner, St. Bernard (ang.)
Pochodzenie:
Kategoria FCI:
Grupa 2 - Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła > Sekcja 2.2 - Molosy typu górskiego
65 - 80 cm
54 - 64 kg
70 - 90 cm
64 - 80 kg
8 - 10 lat
umiarkowana potrzeba ruchu
łatwy w szkoleniu
Cena szczeniaka z hodowli:
3000 - 5000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
400 - 600 zł
Imiona dla bernardyna:
Mango, Kokos, Lola, Sansa, Kaki, Lady, Mimi, Bob, Amper, Mila, Gun, Topaz, Błysk

Pies św. Bernarda - zalety i wady

Zalety
  • oddany
  • łatwa pielęgnacja
  • cichy
  • dobry stróż
Bernardyn to pies, który nie szczeka bez powodu i jest dobrym stróżem. Jest oddany opiekunom, a jego pielęgnacja nie jest wymagająca.
Wady
  • ślinienie się
  • nie lubi samotności
  • niezależność
Bernardyn może wykazywać pewne przejawy niezależności, ale nie jest psem trudnym do ułożenia. Niestety dość obficie się ślini i nie przepada za zostawaniem bez opiekunów. Jest to pies, który nie nadaje się mieszkania i który jest dość drogi w utrzymaniu.

Bernard - wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:
  • nos czarny,
  • średniej wielkości uszy,
  • głęboka klatka piersiowa,
  • mocny ogon,
  • dobrze rozwinięte nozdrza,
  • grzbiet nosa prosty,
  • mocny grzbiet
Bernardyn występuje w dwóch odmianach - krótkowłosej i długowłosej. Bernardyny to psy rosłe, o imponującym wyglądzie. Są harmonijne i muskularne.
Rodzaj owłosienia:
Umaszczenie:
biało-rude
Kolor oczu:
ciemne

Galeria zdjęć - Pies św. Bernarda

Charakter bernardyna

Charakter:
Poziom agresji:
niski
Bernardyn nie jest psem agresywnym.
Skłonność do ucieczek:
niska
Bernardyn nie wykazuje skłonności do ucieczek.
Użytkowanie:
Bernardyn może być stróżem lub pupilem do towarzystwa. Współpracuje również m.in. z ratownikami górskimi.
Poddawany próbom pracy:
nie

Bernard - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:
nie
Bernardyn jest psem spokojnym i inteligentnym. Potrzebuje dobrego opiekuna, który będzie konsekwentny i wyrozumiały.
Dla kogo się nadaje:
Bernardyn jest psem dla rodzin, singli i par.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Bernardyn jest cierpliwy wobec dzieci. Jest jednak dużym psem, co należy mieć na uwadze podczas jego zabaw z najmłodszymi członkami rodziny.
Czy chętnie zostaje sam:
nie
Bernardyn nie lubi samotności, ale oswojony z zostawaniem samemu zwykle nie sprawia kłoptów podczas nieobecności opiekunów.
Podatność na szkolenie:
łatwy w szkoleniu
Bernardyn zwykle nie sprawia problemów podczas szkolenia. Jest ono jednak bardzo ważne! Część bernardynów przejawia pewną niezależność, dlatego warto nauczyć psa komend i współpracy z opiekunem.

Pielęgnacja bernardyna

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
  • skracanie pazurów,
  • czyszczenie uszu,
  • mycie zębów,
  • szczotkowanie sierści,
  • kąpiele,
  • przemywanie okolicy oczu,
  • pielęgnacja opuszek łap
Pielęgnacja bernardyna obejmuje wyczesywanie sierści, dbanie o higienę jamy ustnej oraz sprawdzanie stanu uszu. Psa kąpie się w przypadku takiej potrzeby. Zawsze z użyciem kosmetyków dla psów.
Odżywianie:
  • Karma gotowa sucha,
  • Karma gotowa mokra,
  • Dieta domowa,
  • Dieta surowa (BARF),
  • Karma dla psów ras dużych
Bernardyn może jeść gotowe karmy mokre lub suche np. takie przeznaczone dla ras dużych ze składnikami wspierającymi stawy psów. Pies może jeść także dietę domową gotowaną lub surową BARF. W tym przypadku konieczne jest właściwe bilansowanie posiłków i podawanie psom suplementów.
Podatność na choroby:
U bernadyna możliwe są m.in. choroby stawów i kości, a także alergie i problemy kardiologiczne. Opiekun powinien dbać o jego prawidłową dietę oraz zaszczepić i odrobaczać pupila, by dbać o jego zdrowie. Ważne są także profilaktyczne badania krwi, czy USG.
ikona podziel się Przekaż dalej