Koszatniczki - charakterystyka, usposobienie, wymagania, porady

Zwierzęta domowe to duża grupa gatunków. Wielu przedstawicieli mają niewielkie gryzonie. Bez wątpienia największą popularnością cieszą się chomiki. W tym względzie nie ustępują im świnki morskie. Sporym uznaniem cieszą się szynszyle, szczurki i myszy. Szukając przyjaznego pupila warto także zwrócić uwagę na koszatniczki. Czym się wyróżniają, jakie mają usposobienie i wymagania? Te zagadnienia rozwijamy w tym i innych artykułach na naszej stronie.

Koszatnik – podstawowe informacje

Koszatniczki to nieduże gryzonie reprezentujące rodzinę koszatniczkowatych. Ich naturalnym środowiskiem są obszary Ameryki Południowej, głównie Chile. Zamieszkują tereny położone na zachodnich zboczach Andów na wysokości od 1200 do 2000 metrów npm. Koszatniczki to zwierzęta stadne o silnym instynkcie terytorialnym. Budują niewielkie, podziemne kolonie skupiające kilka osobników. W naturalnym środowisku koszatnik żyje średnio 3-4 lata. Te gryzonie są spokrewnione ze świnkami morskimi i szynszylami. Podobnie jak wspomniane gatunki zostały udomowione i mieszkają wraz z ludźmi.

Jak wygląda koszatniczka pospolita? Jest to niewielkie zwierzę przystosowane do życia pod ziemią. Dorosłe osobniki osiągają około 15 cm długości. Maksymalna waga wynosi 300 gramów. Samce są przeważnie nieco większe od samic. Typowy koszatnik ma brązowo-szare umaszczenie oraz czarny ogon. Warto wiedzieć, że sierść może być także biała. Przyszli opiekunowie muszą pamiętać o jeszcze jednej kwestii. Długość życia osobników mieszkających w domu jest inna niż tych na wolności. Zwierzę hodowlane dożywa zazwyczaj 5-7 lat. Od czasu do czasu można spotkać okazy osiągające 8-9 lat.

Wiadomo już jak wygląda koszatniczka. Znana jest też jej długość życia. Czas, więc na informacje dotyczące usposobienia. Jak już wspominaliśmy koszatnik to gryzoń stadny. Dlatego też należy od razu kupić przynajmniej dwa osobniki. Najlepiej dwie samice lub rodzeństwo obu płci. Para samców może rywalizować o przywództwo. Poza tym opisywany zwierzak jest ruchliwy i chętny do zabawy. Oswojenie nie sprawia praktycznie żadnych trudności, właścicielowi nie grozi ugryzienie. Co ważne, koszatnik jest aktywny przez całą dobę. Śpi w regularnych, 20-sto minutowych cyklach. Więcej na temat usposobienia i wyglądu gryzonia można dowiedzieć się na naszej stronie.

Hodowla koszatniczki w domu – żywienie, choroby

Niezależnie od tego czy biała czy brązowa, koszatniczka pospolita nie jest bardzo wymagająca. Należy jednak zadbać o pewne sprawy. Przede wszystkim chodzi o odpowiednią ilość miejsca do życia. Potrzebna jest, więc duża klatka, mogąca pomieścić przynajmniej dwa osobniki. Minimalne wymiary to 50x80 cm oraz najmniej 40 cm wysokości. Na podłodze powinna znaleźć się wyściółka. Najlepiej sprawdza się sianko, trociny lub drobny brykiet. Można zastosować także ligninę. Ważne jest to by wyściółka nie zawierała jakichkolwiek syntetycznych związków chemicznych. W klatce powinny znaleźć się także zabawki i akcesoria do ścierania zębów.

Hodowla koszatniczki powiedzie się, gdy gryzoń będzie odpowiednio pielęgnowany i karmiony. Do wykonania tego pierwszego zadania potrzebny będzie specjalny piasek. Napełnia się nim pojemnik i wstawia do klatki na 15 minut dwa razy w tygodniu. Zwierzak kąpie się w nim tym samym czyszcząc sierść. Co koszatnik lubi jeść? To typowy roślinożerca, zatem podstawą jego diety jest sianko oraz suszona zielenina. W sklepach zoologicznych można znaleźć także specjalny pokaram. Trzeba wiedzieć, ze koszatniczka nie może jeść warzyw i owoców bogatych w cukry i tłuszcze.

Opisywane zwierze domowe żyje długo jak na gryzonia. Przeważnie cieszy się dobrym zdrowiem. Czasem jednak mogą pojawić się pewne choroby. Jedną z nich jest cukrzyca wywoływana przed niewłaściwe żywienie. Niekiedy występują kłopoty z uzębieniem oraz układem pokarmowym. Problemem może być także ugryzienie. Bywa, że znudzone koszatniczki podgryzają swój ogon lub wyrywają sierść. Szczegółowe informacje o hodowli tych sympatycznych gryzoni znajdują się na naszej stronie. Poruszamy kwestie wyposażenia klatki, żywienia i zdrowia.