Kot syberyjski to ciekawa, naturalna rasa.
Stosunkowo niedawno zaakceptowana przez największe organizacje felinologiczne.
Amerykańska TICA uznała ją dopiero w 1997 roku. FIFe, zrzeszające hodowców z Europy,
Azji i Ameryki Południowej, zrobiło to rok później. Zdecydowanie warto
dowiedzieć się nieco więcej na temat tej odmiany kotów. Wszelkie cenne
informacje można znaleźć w tym i innych artykułach na naszej stronie.
Charakterystyka kotów rasy syberyjskiej
Kot
syberyjski pochodzi z Rosji i jest w tym kraju niezwykle popularny. To
naturalna rasa powstała bez ingerencji człowieka. Prawdopodobnie w wyniku
krzyżowania się dzikich kotów syberyjskich z domowymi przywiezionymi przez
osadników. Początki rasy są słabo udokumentowane. Niektóre źródła datują je na
XVII wiek, w innych są wzmianki o XI wieku. Pewne jest natomiast to, że hodowla
rozwinęła się w latach 80 XX wieku. Wtedy zwierzak występował jeszcze, jako kot
syberyjski leśny. Pierwszy syberyjczyk dotarł do polski w 1989 roku. W
klasyfikacji stosowanej przez FIFe ta odmiana znajduje się w II kategorii skupiającej
gatunki półdługowłose.
Rosyjski
czworonóg reprezentuje największe udomowione koty rasowe. Dorosły kocur dorasta
do 30-35 cm a jego waga to 7-10 kg. Niektóre osobniki osiągają nawet 12 kg.
Kotka jest wysoka na maksymalnie 30 cm i waży 4-6 kilogramów. Bez względu na
płeć zwierzak jest dobrze umięśniony i silny. Tułów lekko wydłużony, masywny i
zaokrąglony. Głowa trójkątna z lekko wypukłym czołem. Uszy duże, szerokie u
nasady i zaokrąglone na końcach. Syberyjczyk często ma niebieskie oczy, ale
każdy kolor jest dopuszczalny we wzorcu. Nierzadko są zielone lub bursztynowe.
Ogon długi i puszysty, kończyny średniej długości z dużymi poduszkami.
Charakterystyka
musi zawierać również opis sierści. Podszerstek kota jest miękki, zimą bardzo
gęsty i zwarty, latem zanika. Włos okrywowy gładko przylega do ciała. Naturalne
natłuszczenie sprawia, że nie przepuszcza wody. Na szyi sierść układa się w
kołnierz. Umaszczenie dzieli się na klasyczne i neva masquarade. W pierwszym
występują wszystkie kolory z wyjątkiem czekoladowego, liliowego, cynamonowego.
Kot może być, zatem rudy, czarny itp. Biały pojawia się szczątkowo na łapach
czy klatce piersiowej. Typ neva to jasny tułów i ciemniejszy pyszczek, uszy,
łapy i ogon. Na przykład srebrny kot z ciemną głową i nogami.
Cechy charakteru syberyjczyka
Informacje
o wyglądzie i sierści kota syberyjskiego rozwijamy na naszej stronie. W tym
artykule przechodzimy do innej, ważnej kwestii. Chodzi mianowicie o charakter
kota. Syberyjczyk na ogół jest pewny siebie i odważny. Szybko przystosowuje się
do nowych sytuacji. Potrzebuje kontaktu z człowiekiem, ale sam decyduje, kiedy
do niego dochodzi. Zawsze jest w pobliżu opiekuna, nawet, gdy nie ma ochoty na
głaskanie. Gdy już do tego dojdzie, wylewnie okazuje swoje uczucia. Cechuje go
także ogromna ciekawość. Jego zielone lub niebieskie oczy badają wszystkie
zakamarki w domu. Dlatego też każdy jeszcze mały kociak wymaga sporo uwagi.
Kot
syberyjski odznacza się dużym temperamentem i wesołym usposobieniem. Jest
zawsze chętny do zabawy. Wobec dzieci wykazuje się cierpliwością i
wyrozumiałością. To czyni z niego świetnego pupila dla całej rodziny. Może
zaakceptować inne zwierzaki domowe. Jednakże by to osiągnąć trzeba socjalizować
kocięta. Warto też wiedzieć, że ten rosyjski kot chętnie komunikuje się z
właścicielem. Wydaje z siebie rozmaite dźwięki, od świergotu po melodyjne
mruczenie. Gdy będzie czegoś potrzebował z pewnością to oznajmi. Ponadto lubi
przebywać poza domem, ale przyzwyczai się do życia pod dachem.
Od
czasu do czasu daje o sobie znać dziki charakter syberyjczyka. Jest samodzielny
i nie toleruje zmuszania do czegokolwiek. Nie wykazuje jednak zapędów do
niszczenia domowych rzeczy. Jak każdy leśny kot uwielbia się wspinać. Będzie,
więc penetrował szczyty szaf i półki. Właściciel powinien, więc zainwestować w
specjalny wysoki drapak z podestami. Każda kotka jak i samiec tej rasy to
zwierzaki lubiące zabawy w wodzie. Zatem równie dobrze znoszą kąpiele. To tyle,
jeśli chodzi o cechy charakteru kota syberyjskiego. Po porady dotyczące jego
wychowania zapraszamy na nasz portal. Tu natomiast przechodzimy dalej.
Rasowe syberyjczyki – pielęgnacja, zdrowie,
cena
Jak
już wiadomo kot syberyjski nie jest krótkowłosy. Jego sierść jest półdługa i gęsta,
ale nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Niezależnie od tego czy rudy czy
czarny, włos okrywowy nie ma tendencji do kołtunienia się. Wystarczy, więc
szczotkowanie raz na kilka dni. Częstotliwość trzeba zwiększyć tylko w okresie
linienia. Nie będzie to łatwe, ponieważ kot nie przepada za czesaniem. Dlatego
też kocięta trzeba przyzwyczajać do tego zabiegu. Jeśli chodzi o kąpiele, to
przeprowadza się je tylko w razie potrzeby. Na przykład bardzo mocnego
wybrudzenia futra. Oczywiście można używać tylko szamponów dla kotów.
Zabiegiem,
który musi przechodzić i kocur i samica jest czyszczenie zębów. Dlatego, że u
tej rasy często pojawia się kamień nazębny. Jeśli jego usuwanie zostanie
zaniedbane, może okazać się niebezpieczny dla zdrowia czworonoga. Poza tym
pozostają już tylko standardowe czynności. Takie jak czyszczenie uszu, wizyty u
weterynarza celem odrobaczania i szczepienia. Skoro pielęgnacja już za nami
zajmiemy się kwestiami kondycji zdrowotnej. Czy srebrny lub miejscami biały, syberyjczyk
to długowieczna rasa? Te duże zwierzaki dożywają średnio do 15 lat. Zdarzają
się też osobniki starsze, żyjące nawet 20 lat.
Kot
syberyjski jest odporny na choroby i nic w tym dziwnego. Przecież jego gatunek
ukształtował się w trudnych, syberyjskich warunkach. Mimo tego i on może
cierpieć z powodu różnych dolegliwości. Jedną z nich jest kardiomiopatia
przerostowa. Występują także schorzenia dróg moczowych oraz polibezoary, czyli
kulki włosów w przewodzie pokarmowym. To tyle, jeśli chodzi o kwestie
zdrowotne. Na koniec pozostała cena. Za syberyjczyka trzeba zapłacić minimum 2500 zł (aktualizacja cen 21-07-2021). Miesięczne utrzymanie pochłania około 150 zł, jest to, więc mały
koszt. Dokładniejszy opis wymagań pielęgnacyjnych i zdrowotnych znajduje się na
naszej stronie.