Maine coon - charakterystyka, usposobienie, zdjęcia, porady
Olbrzym, ale łagodny. W ten sposób można opisać kota rasy maine coon.
Co jeszcze można o nim powiedzieć? Jaki jest charakter maine coona? Czy ten kot
może być szary? Jaki kolor umaszczenia jest najczęściej spotykany? Jaka jest
waga maine coon? Czy faktycznie są to duże koty? Ile wynosi długość życia maine
coon? Jak jest cena za rasowe kocięta? Na co zwrócić uwagę przeglądając
ogłoszenia? Czy galeria zdjęć ujawni prawdę na temat stanu zdrowia kota? Jeżeli
zastanawiasz się, czy ten kot jest dla ciebie, trafiłeś w dobre miejsce.
Ciekawostki i charakterystyka rasy maine coon oraz opinie o hodowlach rasowych
kotów znajdziesz w tym artykule.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o rasach
kotów.
Kot olbrzym –
charakterystyka rasy maine coon
Duże domowe koty – historia rasy maine coon
Rasa bez wątpienia
powstała w Ameryce Północnej. Nie sposób jednak jednoznacznie stwierdzić, jakie
były początki tych kotów. Uważana jest za rasę naturalną, w której powstaniu
człowiek nie brał udziału.
Rasa maine coon skupia
wokół siebie kilka legend. Jedna z nich głosi, że powstały z krzyżówki kota i
szopa pracza. Słowo „coon” miało pochodzić od „raccoon”, a pierwszy człon od
amerykańskiego stanu Maine. Sugerowano, że szop pracz jest ich potomkiem,
ponieważ ma równie puszysty ogon i lubi wodę. Koty maine coon mają bowiem
tendencje do kopania w misce z wodą, powodując tym, kilka razy dziennie, małą
powódź. Jednak pokrewieństwo z szopem praczem zostało obalone przez genetyków.
Inna legenda skupia się na wikingach, którzy rzekomo pierwsi odkryli Amerykę i
przywieźli ze sobą norweskie koty leśne. Jeszcze inna głosi, że królowa Maria
Antonina planowała zbiec do Maine i przetransportowała na statek swoje
kosztowności i koty (persy i angory). Sama nie dotarła na pokład, ale koty
miały trafić do Ameryki i skrzyżować się z dzikim kotami na tamtejszych
terenach. Znana jest również historia kapitana Coona, który również zabrał w
podróż koty. Podobnie jak wiele innych kapitanów.
Maine coon zaczęły być
rozpoznawalne nie tylko ze względu na swoją łowność, ale także budowę ciała i
przystosowanie się do surowych warunków atmosferycznych. Jednak rasę uznano w
USA dopiero w 1976 roku, a 7 lat później w Europie. Choć początkowo nie
zbudzały takiego zainteresowania, teraz są znane na całym świecie. A ich cena
rośnie.
Czarny, szary, niebieski, pręgowany – jak wygląda maine coon?
Rozmiar
tych kotów określa się jako duży. Szacuje się, że dorosły kocur może ważyć od 7
do 10 kg. Kotki są mniejsze. Ich waga wynosi od 5 do 8 kg, choć nie jest to
regułą. Zdarzają się osobniki, które są cięższe, jak i lżejsza. Niektóre kotki
ważą 3,5 kg, a niektóre kocięta w wieku 6 miesięcy ważą 5 kg. Rasa maine coone
zapisała się w Księdze Rekordów Guinnessa w kategoriach takich jak m.in.:
największy kot domowy świata (kilka kotów tej rasy osiągnęło wagę 13-14 kg),
najdłuższy wąs u kota, kot z najdłuższym ogonem, najdłuższy kot świata. Kot ten
(zarówno kocur, jak i kotka) staje się dorosły dopiero po upływie 3-4 lat.
Maine
coon ma gęsty włos okrywowy. Jest krótszy na kończynach i łapach oraz głowie, a
wyraźnie dłuższy na szyi (kryza), brzuchu, grzbiecie, bokach ciała oraz na
zadku (portki). Jest bardzo miękki i wręcz spływa z ciała. Rasa kotów maine
coon ma również podszerstek, który jest dobrze wykształcony oraz równie miękki
co włos okrywowy. Ucho również jest owłosione. Posiadanie takich ilości włosów
miało pomóc tym kotom przetrwać mroźne zimy. Jeśli szukasz więcej inspiracji,
sprawdź także zebrane w tym
miejscu artykuły o dużych kotach.
Rasa tych kotów ma bardzo dużo umaszczeń futra.
Według standardu FIFe (zapis w kodzie EMS rasy maine coon to MCO) wyjątkiem
jest kolor: czekoladowy, cynamonowy, liliowy, płowy oraz maść z oznaczeniami
typu syjamskiego (colorpoint). Podstawowe barwy futra to: biały, czarny, rudy,
kremowy, niebieski (mylony czasem z szarym). Umaszczenie może być jednolite,
szylkretowe (tylko kotki), z białym (van, arlekin, bicolour,
z nieokreśloną ilością białego), pręgowane tabby (klasycznie pręgowany,
tygrysio pręgowany, cętkowany, ticked). Może być srebrny, dymny lub złoty. Maść
pręgowana jest najbardziej popularna.
Charakterystyczne
cechy maine coona to:
- rysie pędzelki na
uszach,
-
puszysty i długi ogon
(długości samego kota),
- duże łapy mocno
owłosione między palcami,
-
mocna broda.
Charakter maine coon – jaki jest kot olbrzym?
Choć jest to kot, który
ma duży rozmiar, ma nieprawdopodobnie łagodny charakter. Akceptuje inne koty
oraz psy, ale będzie próbować je sobie podporządkować i rządzić w stadzie. Do
ludzi jest wyłącznie przyjazny. Uwielbia towarzystwo i to gdy jest w centrum zainteresowania.
Stanie się główną atrakcją podczas wizyt gości. Nigdy nie przepuści okazji do
pieszczot i zabawy.
Często słyszy się, że
maine coony to psy ukryte w ciele kota. Jest w tym nieco prawdy. Co prawda
dalej skaczą po meblach jak koty, ale przywiązują się do właściciela. Koty nie
lubią zmian, ale te lepiej znoszą przeprowadzkę, ponieważ to nie miejsce jest
ich domem, a człowiek. Przy swoim właścicielu są spokojniejsze. Maine coon lubi
też towarzyszyć człowiekowi we wszystkim, co ten robi. Jeżeli właściciel
przejdzie do drugiego pokoju, on także zaraz się tam zjawi. Musi obserwować,
czym zajmuje się człowiek. Często też wtrąca się – podczas ścielenia łóżka
wskakuje pod kołdrę, a podczas robienie kolacji siedzi niedaleko lub nawet
próbuje wejść do talerza. Aby ten kot był szczęśliwy, trzeba się z nim bawić.
Zaniedbany w tej kwestii może robić na złość. Maine coon jest inteligentny, co
nie tylko powoduje, że szybko uczy się sztuczek, ale także wie, jak uprzykrzać
się człowiekowi. Może zacząć otwierać drzwi przesuwne, przegryzać cieńsze
kable, czy głośno miauczeć.
Niektóre koty są nieco
cichsze, ale zdarzają się maine coony, które wręcz uwielbiają rozmawiać ze
swoim właścicielem. Używają przy tym szerokiej gamy dźwięków. Jeżeli zacznie
się reagować w odpowiedni sposób na jego zaczepki, maine coon będzie to
wykorzystywać. Może zacząć miauczeć o 3 w nocy, jeżeli zauważy, że wtedy
właściciel daje mu jeść, aby tylko ten nie zbudził reszty domowników. Wystarczy
mu raz pokazać, że może tak wymuszać, a będzie tak robił przez cały czas.
Oduczenie go tego będzie już znacznie trudniejsze, ale nie niemożliwe.
Warto zapewnić mu
solidny drapak, nie musi być bardzo wysoki. Zwykle maine coon nie wspina się na
szafki, ponieważ sam nie jest świadomy tego, że potrafi tak wysoko skakać. Lubi
jednak obserwować właściciela z wyżej położonych miejsc, dlatego drapak
średniej wielkości z szerokimi miejscami do leżenia będzie się dobrze spisywał.
Wybierając drzewko do drapania, trzeba brać pod uwagę, że nie jest to mały kot.
Choroby i pielęgnacja
kotów rasy maine coon
Długość życia tych
kotów szacowana jest na 13-18 lat. Wszystko zależy od indywidualnego
organizmu kota. Zdarza się, że koty tej rasy mają wady genetyczne. Najczęstszą
jest kardiomiopatia przerostowa (HCM). Hodowlane koty i kotki muszą być pod tym
kątem wcześniej przebadane. Nie można rozmnażać ze sobą osobników, których
wynik wynosi HCM/HCM (istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że kot zachoruje), a
także łączyć dwóch kotów, które mają n/HCM (może, ale wcale nie musi
zachorować). Tylko koty z wynikiem n/n mogą się krzyżować z kotami n/HCM, pod
warunkiem, że kot ten ma wyjątkowo interesujące cechy. W ten sposób istnieje
szansa, że mutacja nie zostanie przekazana dalej. Z innych chorób, na jakie
może cierpieć rasa maine coon, to policystowatość nerek oraz problemy ze
stawami. Zdarza się również, że włosy na ogonie kota się przetłuszczają
(częściej dotyka to kocurów).
Choć maine coon ma
długą sierść, pielęgnacja tego kota nie jest problematyczna. Wystarczy
wyczesywać go co kilka dni. Warto przyzwyczaić kota do różnych zabiegów
pielęgnacyjnych, gdy jest jeszcze mały. Oswojony i zaznajomiony z tymi
czynnościami, nie będzie robił żadnych problemów (zwłaszcza gdy później będzie
czekał na niego przysmak). Trzeba tylko uważać na ogon. Wyrwane tam włosy
bardzo wolno odrastają, dlatego nie należy czesać tam zbyt mocno. W okrasie
linienia warto wyczesywać kotka częściej. Nie tylko sprawia to, że kot wygląda
wtedy iście po królewsku, jego sierść lśni i jest mięciutka w dotyku, ale także
pomaga zapobiec zakłaczeniu kota. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ w
przypadku, gdy włosy zbiją się w filcowane kule, może dojść do zaczopowania
kota i jego śmierci.
Regularnie należy
sprawdzać uszy, zęby i przycinać pazurki. Jeżeli oswoi się kota z wodą, można
od czasu do czasu go wykąpać i użyć specjalnego pudru dla kotów. Z racji tego,
że maine coon ma długą sierść, czasami może się wybrudzić i sam nie da rady się
wyczyścić, dlatego kontakt kota z wodą jest dobrym pomysłem. W celu uniknięcia
ewentualnych wpadek można nieco przyciąć włosy pod ogonem (wewnętrzne portki).
Hodowla rasowych kotów
– cena, opis, opinie
Cena maine coon – ile kosztują rasowe kocięta?
Decydując się na
rasowego kota, trzeba liczyć się z tym, że taki kot nieco kosztuje. Im renoma
hodowli jest większa, tym cena rośnie. Jeżeli rodzice kociaka mieli znaczące
osiągniecia na kocich wystawach, tym koszt również jest większy. Cena zależy
również od samego kota – im bardziej wpasowuje się we wzorzec rasy, tym więcej
kosztuje. Jednak nawet kociak, który ma różne odchylenia od normy (zbyt mała
głowa, nieprawidłowe umaszczenie, zbyt długie łapy, za duże uszy etc.),
otrzymuje rodowód. Jest to wymóg konieczny. Wszystkie rasowe koty mają rodowód.
Przeważnie cena za rasowe koty nie powinna być niższa niż 1500 zł. Jeżeli kot jest przeznaczony do dalszej hodowli, może kosztować nawet 7000 zł, choć zwykle cena mieści się w graniach 3000 – 5500 zł. Koszt za kociaka „na kolanko” (czyli wykastrowanego) to kwestia bardziej 3000 zł do 4500 zł (aktualizacja cen: czerwiec 2021). Hodowcy, którzy zaczynają, mogą sprzedawać taniej (ok. 2500 zł), ale potem cena rośnie z każdym kolejnym miotem.
Cena jest adekwatna do
czasu, wysiłku i pieniędzy, jakie hodowca wkłada w prowadzenie hodowli. Przede
wszystkim musi znać się na kotach i danej rasie, orientować się w kocich
chorobach oraz ich żywieniu. Domowe koty potrzebują ciągłego towarzystwa
człowieka, więc hodowca odpowiada również za socjalizację maluchów. Mały kot
szybko się orientuje, jak powinien się zachowywać i wynosi to z hodowli. Do
tego powinien być przyzwyczajony do każdego rodzaju jedzenia: karmy mokrej,
suchej oraz surowego mięsa. Hodowca musi znać się na dawkowaniu posiłków i
podawaniu wyłącznie dobrej lub wysokiej jakości karmy.
Co warto wiedzieć o hodowli kotów?
Charakter kota kształci
się, gdy ten jest mały. Jeżeli jest źle traktowany w hodowli, w nowym domu może
sprawiać problemy m.in.: nie będzie załatwiał się w kuwecie, będzie agresywny
lub osowiały. Zbyt niska cena powinna dać do myślenia. Skoro hodowca odpowiada
za właściwą dietę, szczepienia, badania, CHIPy, rodowody etc., a do tego
poświęca swój czas, to co oznacza mała kwota? Ogłoszenia, w których zwierzaki
kosztują po 500 zł, sugerują, że pewne rzeczy zostały pominięte. Dzieje się tak
w pseudohodowlach, w których nie patrzą na koty, a jedynie na łatwy zysk.
Zdarza się, że kociak
jest oddawany za darmo, jednak dzieje się tak tylko wtedy, gdy hodowca z
jakiegoś powodu ponownie ma w swojej hodowli kota, którego już kiedyś sprzedał.
Jego poprzedni właściciel mógł go oddać lub kot mógł zostać zabrany przez
hodowcę, gdy ten odkrył, że zwierzak jest przetrzymywany w złych warunkach itd.
Odpowiedzialny hodowca dąży wtedy do znalezienia domu dla kota. Raczej nie jest
już mały (choć akurat maine coon rozwijają się długo) i mniej osób decyduje się
na takiego kota. Choć rasowe koty mają pewien wzorzec zachowań i określony
charakter, to każda rasa, która będzie źle traktowana, będzie od tego odbiegać.
A na nowo wychować kota nie jest tak łatwo. Stąd też darmowe adopcje.
Niech nie zwiodą cię
ładne zdjęcia, na których kot wygląda na zdrowego. Galeria zdjęć może tylko
pomóc wstępnie zweryfikować, czy zwierzak nie wygląda źle oraz, czy same
zdjęcia były zrobione w czystych warunkach (to wcale nie oznacza, że kot jest w
takich chowany!). Ważniejszy jest opis. Powinna tam być nazwa hodowli oraz
powinno być podane miejsce, w którym hodowla jest zrzeszona. W Polsce ważne są
trzy organizacje felinologiczne: FIFe, WCF i TICE, z czego pierwsza z nich jest
najważniejsza. Jej polskim członkiem jest Polska Federacja Felinologiczna Felis
Polonia (FPL). Hodowla powinna należeć do stowarzyszenia lub klubu rasy, który
jest częścią któreś z tych organizacji. Poza tym w opisie powinny znajdować się
informacje na temat kociaka lub miotu, rodziców oraz samej hodowli (jej dorobku
etc.). Warto wejść na stronę lub fanpage na Facebooku i prześledzić
wcześniejsze mioty.
Koty, których waga jest
duża, często mają problemy z cukrzycą. Nie warto utuczać maine coona, aby był
on jak największy, wymawiając się tym, że jest to rasa kotów, które są duże.
Najważniejsze jest zdrowie zwierzaka, a nie jego rozmiar i to, czy wygląda na
olbrzyma. Dlatego należy pamiętać o regularnych wizytach u weterynarza i dobrej
diecie. Maine coon jest to rasa kota, który ma cudowny charakter. Decydując się
na niego, na pewno nie będziesz zawiedziony!
Maine coon – opis, charakterystyka, zachowanie, pielęgnacja
Te wielkie domowe koty są dzisiaj bardzo popularne. Biorąc pod uwagę
ich charakter, trudno się temu dziwić. Osoby, które poszukują kochanego
towarzysza, powinny zastanowić nad kotem rasy maine coon. Jak duży może być
majkun? Czy skrót MCO coś oznacza? Czy może być rudy maine coon? Gdzie
zamieszczane są ogłoszenia o dostępnych kociętach? Jaka jest cena za kociaka?
Czytaj dalej, a poznasz odpowiedzi na pytania.
Duży kociak –
charakterystyka rasy maine coon
Skąd się wzięły majkuny?
W Ameryce rasa została
oficjalnie uznana dopiero w 1976 roku, a w Europie miało to miejsce w 1983
roku. Majkuny powstały naturalnie w Ameryce Północnej. Nie można jego
stwierdzić na pewno, jak wyglądały początki rasy. Za to krążą wokół niej
legendy.
Najpopularniejsza mówi,
że koty te powstały w wyniku krzyżówki kota z… szopem praczem! Dopatrywano się
podobieństwa w postaci puszystego ogona i zamiłowania do wody. „Coon” miało
pochodzić od „raccoon”. Faktem jest, że maine coon uwielbiają kopać w wodzie
(co przypomina zachowanie szopa pracza) podczas jej picia, ale z genetycznego
punktu widzenia nie jest to możliwe. Genetycy obalili tę legendę.
Potomkowie maine coonów
miały trafić do Ameryki za sprawą kapitana Coona, który zabrał je ze sobą w
podróż. Jednak do portów przypływało wiele statków z kotami na pokładzie i nie
sposób stwierdzić, które z nich połączyły się z tymi już żyjącymi na
kontynencie i zapoczątkowały rasę.
Charakter maine coon – jakie są koty tej rasy?
Jest to niezwykle
przyjacielski kot. Pomimo swoich gabarytów, ma łagodny charakter. Majkun jest
towarzyski i czuły. Lubi jednak dominować w domowym zwierzęcym stadzie. Będzie
próbował podporządkować sobie inne koty, psy czy króliki.
Majkun lubi towarzyszyć
człowiekowi. Chodzi za nim z pokoju do pokoju i obserwuje, co ten robi. Bardzo
często angażuje się w te czynności. Wskakuje pod pościel w czasie ścielenie, a
podczas kąpieli wkłada łapy lub nawet sam wchodzi do wanny. Majkuny potrzebują,
aby człowiek zwracał na nie uwagę i się z nimi bawił. Zaniedbane w tej kwestii
mogą stać się osowiałe oraz niszczyć różne rzeczy (np. przegryzać cieńsze
kable). Podczas wizyt gości lubią być w centrum uwagi.
Domowe majkuny nie
skaczą wysoko. Nie zdają sobie sprawy z tego, że mogą. Nie pogardzą jednak
drapakiem. Dobrze sprawdza się taki o średniej wysokości z szerokimi
siedziskami. Majkun może przez długi czas nie opuszczać tego miejsca, gdy je
polubi. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o hodowlach maine coon w Polsce.
Szary, niebieski czy srebrny – jak wygląda majkun?
Ten duży kot może mieć
kilka umaszczeń. MCO to zapis w kodzie EMS rasy maine coon według standardu
FIFe. Z niedopuszczalnych kolorów jest tylko: czekoladowy, liliowy, płowy oraz
cynamonowy. Nie może mieć również maści z oznaczeniami typu syjamskiego (tzw.
colorpoint).
Maine coon może mieć
futro:
- jednolite – biały,
czarny, niebieski (nie jest to kolor szary), kremowy oraz rudy maine coon,
-
dwubarwne z białym –
van, arlekin, bicolour, z nieokreśloną ilością białego,
-
szylkretowe –
trójkolorowe (tylko kotki),
-
pręgowane – klasycznie
pręgowany, tygrysio pręgowany, cętkowany, ticked,
-
srebrne, dymne, złote.
Są to bez wątpienia
największe domowe koty. Majkun często określany nie jest jako duży, ale wręcz
olbrzymi. Waga kocura może osiągnąć od 7 do 10 kg. Kotki są mniejsze. Ich waga
wynosi od 5 do 8 kg. Choć zdarzają się osobniki mniejsze i większe. Mały majkun
osiąga wagę ok. 4 kg, a czasami 6-miesięczny kociak waży już 5 kg i ostatecznie
dobija aż do 12 kg. Ten kot długo się rozwija. Staje dorosły dopiero po upływie
3-4 lat.
Majkuny mają długą
sierść. Ich włos okrywowy jest wyraźnie dłuższy na szyi (tworzy kryzę),
brzuchu, bokach ciała, grzebiecie i zadku (tworzy portki), a krótszy na głowie
oraz kończynach i łapach. Ucho jest mocno owłosione. Do charakterystycznych
cech wyglądu maine coona można zaliczyć: rysie pędzelki na uszach, mocną brodę,
puszysty i długi ogon (co najmniej długości samego kota) oraz potężne łapy
mocno owłosione na spodzie między palcami. Włos okrywowy jest miękki.
Podszerstek jest dobrze wykształcony. Sierść maine coona sprawia wrażenie,
jakby spływa po ciele.
Choroby i pielęgnacja kotów rasy maine coon
Majkuny nie są rasą
kotów wolną od wad genetycznych. Zdarza się, że te koty chorują na
kardiomiopatię przerostową (HCM). Koty i kotki, która są hodowlane, muszą
przejść badanie pod kątem tej przypadłości. Osobniki z wynikiem HCM/HCM nie
mogą się rozmnażać. Choć nie przesądza to o chorobie, to jednak istnieje
wysokie prawdopodobieństwo, że w którymś momencie się rozwinie. Wtedy kot może
przeżyć ok. 3 lata, wszystko jednak zależy od organizmu kota, prawidłowego
leczenia (i ciągłych kontroli weterynaryjnych) oraz postępu choroby. Koty,
które miały wynik n/HCM mogą być rozmnażane pod warunkiem, że mają naprawdę
ciekawe cechy. Drugi kot musi być wtedy n/n (połączenie dwóch n/HCM jest
ryzykowane, ponieważ kocięta po nich mogą mieć wynik HCM/HCM). Z innych chorób,
jakie dotykają majkuny, to policystowatość nerek, a na starość problemu ze
stawami. U niektórych kocurów przetłuszcza się ogon.
Jednak makujny żyją
długo, bo jest to średnio 13-18 lat. Aby kociak tyle przeżył, trzeba o niego
dbać i pamiętać o regularnych wizytach u weterynarza (szczepienia, odrobaczenie
oraz badanie krwi). Należy również sprawdzać uszy, zęby i przycinać pazurki.
Majkuny można oswoić z wodą, aby wykąpać je od czasu do czasu (ze względu na
długie włosy na portach, zdarzają się małe wpadki i wtedy trzeba pomóc kotu i
umyć go). Warto stosować również specjalny puder dla kotów, aby majkun był
jeszcze piękniejszy. Pomaga to również na przetłuszczającą się sierść koło
uszu.
Długa sierść maine
coona nie jest problematyczna. Należy jedynie co kilka dni dobrze wyczesać
kota. Niektóre osobniki mają większą tendencję do kołtunów, więc trzeba
obserwować, czy zabiegu nie należy wykonywać częściej. W okresie linienia jest
to bardzo istotne. Codzienne wyczesywanie pomaga w pozbyciu się luźnych włosów,
które w przeciwnym razie trafią do żołądka kota. Może wtedy dojść do
zakłaczenia. Sfilcowane kule włosów mogą zapchać przewód pokarmowy kota i
doprowadzić do jego śmierci. Warto zapobiegać temu i wyczesywać go oraz raz w
tygodniu podawać mu łyżeczkę smalcu z gęsi lub kaczki. Zamiast smalcu można
podawać siemię lniane (kleik) do karmy.
Hodowla maine coon –
cena, informacje, opinie
Hodowla a pseudohodowla – czym się różnią?
Największą różnicą jest
podejście do zwierząt. W hodowlach dba się o ich zdrowie i prawidłowy rozwój. W
pseudohodowlach ważna jest ich liczba, aby móc szybko się wzbogacić. Są ze sobą
kojarzone osobniki blisko spokrewnione, nierzadko też chore. Takie miejsca
często nie są zrzeszone w żadnej ogólnoświatowej organizacji (w Polsce działają
trzy: FIFe, WCF oraz TICA), ponieważ wiąże się to z przymusem przestrzegania
przepisów mających na celu dobro kotów.
Przeglądając ogłoszenia
(najczęściej na portalu ogłoszeniowym olx.pl, hodowle należące do
najpopularniejszej organizacji FIFe nie mogą wystawiać kotów na allegro.pl), w
oczy rzucają się zdjęcia. Ważniejszy jest opis. Zdjęcia pomagają we wstępnej
ocenie, jak wygląda kot – czy jest zadbany, czy nie. W opisie są informacje o
miocie lub konkretnym kocie (data urodzenia, rodzice, badania etc.) oraz często
o samej hodowli (duży lub mały dorobek hodowlany – ile lat na rynku, koniecznie
nazwa i jakie stowarzyszenie).
Kociak powinien być dwa
razy odrobaczony i dwa razy zaszczepiony oraz mieć wszczepiony CHIP w momencie
trafienia do nowego domu. Musi mieć ukończone 12 tygodni. Wszystkie rasowe koty
otrzymują rodowód. Mogą odbiegać od wzorca rasy (za duży rozstawić między
uszami, za mały pyszczek, niepożądane umaszczenie etc.), ale jeżeli rodzice
byli rasowi, to kociak również jest. Hodowca, który zna się na rasie, nie
rozmnaża dalej tego kociaka, a sprzedaje go „na kolanko”.
Ile kosztują rasowe kocięta?
Rasowe kotki przeważnie
kosztują od 1500 do 3000 zł. Kociak przeznaczony do dalszej hodowli jest
droższy. Jest to już koszt z rzędu 3500-6500 zł. Cena zależy od jego wyglądu,
genów (rodzice i ich osiągnięcia na kocich wystawach) oraz prestiżu hodowli.
Jeżeli w ogłoszeniu podane jest, że cena za rasowe kocięta wynosi ok. 500 zł,
jest to ogłoszenie z pseudohodowli i należy je omijać. Choć zakup tańszego
kociaka kusi, to jednak jego leczenie będzie bardzo kosztowne. Kupując z
pseudohodowli, pomaga się im dalej rozwijać i robi miejsce na kolejne chore
koty.
Zdarzają się pojedyncze
sytuacje, kiedy hodowca oddaje kota bezpłatnie. Dzieje się tak w przypadku, gdy
do jego hodowli wraca kot, który został już sprzedany. Właściciel mógł go oddać
z jakiegoś powodu (wyjazd za granicę, dziecko, alergia), ale mógł też zostać
zabrany, gdy hodowca odkrył, że zwierzak jest źle traktowany. Dorosły kot nie
jest tak chętnie kupowany jak mały (młody), dlatego hodowca oddaje go za darmo.
Często nie może sobie pozwolić, aby został w hodowli i chce znaleźć dla niego
dobry dom.
Przed zakupem kociaka
można przeczytać opinie o hodowli. Warto prześledzić poprzednie mioty oraz
sprawdzić fanpage na Facebooku lub stronę. Trzeba jednak uważać na komentarze
innych, ponieważ niektórzy chcą tylko zaszkodzić. Najlepiej weryfikować
wszystko na miejscu. Wtedy można sprawdzić, czy kot przebywa w odpowiednich
warunkach, czy jest odpowiednio socjalizowany (nie unika ludzi, nie wykazuje
oznak złego traktowania jak lękliwość etc.) i ma dobrą kondycję. Podczas
spotkania można również wybadać, jaki jest stosunek hodowcy do zwierząt i czy
zależy mu na znalezieniu dla kociaków dobrego domu.
Kociak rasy maine coon
jest cudownym towarzyszem. Jest to duży misio, który uwielbia kontakt z
człowiekiem. Decydując się na niego, na pewno nie będziesz rozczarowany.
Zyskasz przyjaciela na długie lata, który będzie towarzyszył ci w domowych
czynnościach, tym samym wywołując uśmiech na twoich ustach. Zdecydowanie warto!
Charakterystyka
dużych ras wskazuje często na kapryśny charakter. Nie sprawdza się to w
przypadku maine coon, które są przyjacielskie i towarzyskie i mają zrównoważoną
psychikę. Opinie, że przywiązują się one do człowieka jak pies, są w pełni
uzasadnione. Pręgowany, rudy, czarny czy niebieski maine coon budzi zachwyt.
Zanim jednak zdecydujesz się na kociaka tej rasy, poznaj opis rasy i zdjęcia
jak również warunki jakich potrzebuje. Doradzimy jak przygotować dom na
przyjęcie maine coon oraz jak wybrać odpowiednią hodowlę.
Duże koty rasowe -
informacje, charakterystyka i zdjęcia
Duże koty rasowe uchodzą za szczególnie piękne
i mają wielu miłośników, których nie odstrasza wysoka cena kociąt. Fama głosi,
że duże koty rasowe mają charakterem przypominają psy. Jednak takie koty jak
maine coon, kot syberyjski, norweski leśny czy też savannach, asher i chausie,
mają wiele genów swoich dzikich przodków i mogą mieć trudny charakter. Zanim
zdecydujesz się na kocięta dużych ras i zaczniesz przeglądać ogłoszenia
hodowców, pamiętaj że duże koty wymagają doświadczonego opiekuna.
Pojawiają się też opinie, że duże koty,
szczególnie ras drogich jak savannach, asher i chausie, to pupile dla snobów.
Zaś przeciętni wielbiciele kotów ich nie wybierają ze względu na ich trudne
charaktery, kłopoty z wychowaniem oraz koszty utrzymania. Nie dotyczy to maine
coona, gdyż jest to miły i przyjazny kanapowiec, który nie stwarza kłopotów
wychowawczych. Oczywiście koszt jego utrzymania nie jest mały, gdyż wymaga on
więcej karmy oraz droższych i bardziej solidnych akcesoriów.
Czy duży kot rasy maine coon jest dla ciebie?
Najpierw zbierz informacje, jak przygotować mieszkanie na przyjęcie dużego
kota. Mco potrzebuje dużej powierzchni w mieszkaniu. W ogrodzie przyda się
zadaszona woliera. Tak kosztowny kot nie może być wypuszczany. Nie ma parkanu,
przez który kot nie przejdzie, a duże koty mogą skakać na wysokość 2.5 metra.
Maine coon lubi ruch i trzeba mu zapewnić
odpowiednią przestrzeń. Można go również nauczyć chodzenia na smyczy i
wyprowadzać na spacery. Potrafi skakać, choć w mieszkaniu zwykle nie wskakuje
na wysokie meble.
Prócz odpowiedniego przygotowania mieszkania
należy kupić odpowiednio dużą kuwetę i drapak. Pamiętaj, aby transporter
również nie był za mały. Musi być solidny, gdyż waga kota jest niemała.
Maine coon - opis i
charakterystyka rasy
Maine coon pochodzą ze stanu Maine w Ameryce.
Prawdopodobnie należą do rasy pierwotnej, jednak powstanie tej rasy owiane jest
tajemnicą. Istnieje kilka teorii i mitów na temat pochodzenia tej rasy.
Najciekawsza mówi o Marii Antoninie, która spakowała swoje rzeczy i koty na
statek chcąc uciec do Ameryki. Niestety została schwytana i statek odpłynął bez
niej, zaś jej koty zapoczątkowały rasę mco w Ameryce. Bardziej prawdopodobna
teoria mówi, że Wikingowie przywieźli tu kota norweskiego leśnego. Faktycznie
badania DNA wykazały pokrewieństwo mco z kotem norweskim leśnym i kotem
domowym.
Maine coon, lub potocznie majkun, ma
przyjacielski i towarzyski charakter. Lubi kontakt z człowiekiem lub
towarzystwo innego kota. Świetnie dogaduje się z innymi zwierzętami i dziećmi.
W odróżnieniu od innych kotów dużych ras, nie ma kapryśnego charakteru. Majkun
świetnie sprawdzi się jako kot kanapowy i będzie także dobrym towarzyszem dla
osoby pracującej. Majkun jest bardzo inteligentny i szybko się uczy. Jako
kociak wymaga konsekwentnego wychowania.
Opis tej rasy najlepiej zacząć od wielkości.
Maine coon to jeden z największych kotów. Jego waga to średnio 8 kg. Kocur może
ważyć od 5 do 11 kg, zaś kotka od 4 do 8 kg.
Jest to kot półdługowłosy w typie orientalnym.
Wokół szyi jego futro układa się w charakterystyczną kryzę. Przypomina wyglądem
kota norweskiego leśnego. Dopuszczalne jest umaszczenie w różnych kolorach, jak
szary, rudy, niebieski czy też czarny. Kotka może być szylkretowa. Jednak
najbardziej popularny jest szary pręgowany. Z kolei niedopuszczalne jest
umaszczenie czekoladowe, liliowe czy w typie kota syjamskiego. Sierść mco ma
bardzo mało podszerstka, dzięki czemu nie filcuje się. Dlatego też pielęgnacja
tego kota nie jest pracochłonna. Wystarczy wyczesać go raz w tygodniu.
Jak kupić kocięta maine
coon
Szukając odpowiednich kociąt oglądamy zdjęcia
i ogłoszenia. Jeśli zamierzasz kupić rasowe kocięta, bardzo ważna jest
profesjonalna hodowla. Hodowla powinna być zrzeszona w FIFe, WCF lub TICA.
Generalnie jest to rasa zdrowa, jednak zdarzają się wady genetyczne jak
kardiomiopatia przerostowa, policystowatość nerek, problemy ze stawami oraz
choroby przyzębia. Renomowana hodowla prowadzi badania rodziców kociąt odnośnie
wad genetycznych. Dzięki temu mamy większą pewność, że kociak jest zdrowy.
Kociak powinien mieć co najmniej 12 tygodni,
być zaszczepiony dwa razy, powinien być odrobaczony i mieć czip. Kupując
dorosłego kota, który nie będzie przeznaczony do dalszej hodowli, sprawdź czy
kocur jest kastrowany, a kotka sterylizowana.
Cena kociąt mco z rodowodem TICA wynosi około
1 500 do 2 000 zł. Cena zależy od rodowodu, przodków kota oraz od renomy
hodowli jak również od tego czy kot będzie przeznaczony do hodowli. Jeśli
przeglądając ogłoszenia skusi cię wyjątkowo niska cena, najpierw zbierz
informacje i opinie o hodowli. Może się niestety okazać, że nie jest to kot
rasowy. Mco można uzyskać również za darmo. Zdarzają się ogłoszenia osób, które
z jakichś powodów muszą sprzedać kota za symboliczną kwotę lub oddać go w dobre
ręce.