Pitbull - wszystko, co warto wiedzieć przed zakupem szczeniaka
Amerykański pitbulterier jest rasą nieuznaną przez FCI,
jednak jego historia rozpoczęła się ponad 150 lat temu. Jakie cechy wyglądu i
charakteru posiada pitbull terrier? Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki
rasy i odpowiemy na najważniejsze pytania dotyczące rasy pitbull terrier.
Pitbull — charakterystyka rasy
Pochodzący z USA
pitbull terrier jest psem o ciekawym wyglądzie i pożądanych przez wiele osób cechach
charakteru. Rasa nie została uznana przez FCI, jednak informacje o jej budowie,
proporcjach i cechach odnajdziemy we wzorcu innych organizacji. Dla przykładu,
United Kennel Club stworzył wzorzec rasy, według którego pitbull terier
amerykański musi posiadać dobrze zaznaczoną szczękę, kwadratowy pysk i
uwidocznione policzki. Głowa powinna być średniej długości i w prostokątnym
kształcie. Uszy osadzone wysoko, pozbawione fałd.
Wzorzec rasy United
Kennel Club określa także wygląd oczu. Pitbull powinien posiadać okrągłe, szeroko
rozstawione, nisko i głęboko osadzone w czaszce o czy o dowolnym kolorze.
Konieczne są także szerokie nozdrza o dowolnym kolorze, silna, muskularna
sylwetka oraz dobrze wysklepione żebra. Krótki w porównaniu z rozmiarem ciała
pitbulli ogon stanowi ich cechę charakterystyczną. Kończyny powinny być duże i silne,
a chód lekki oraz sprężysty.
Rasa pitbull posiada
też lśniącą, krótką i sztywną sierść. Wzorzec dopuszcza dowolne opcje
umaszczenia. Waga nie została sprecyzowana, jednak istnieje kilka uniwersalnych
wytycznych. Wzorzec UKC preferuje wagę w zakresie 13,6 do 22,7 kg suk. Psy mogą
być masywniejsze, a ich waga powinna wahać się w przedziale 15,9 do 27,2 kg. Z
kolei wzorzec American Dog Breeders Association określa wagę pitbulli na
przedział 13,6 do 34 kg.
Duży, amerykański
pitbulterier zasługuje na uwagę nie tylko przez wzgląd na wygląd, ale i na
charakter. Rasa posiada dość zróżnicowane opinie, jednak wielu właścicieli
podkreśla, że informacje o niebezpiecznym usposobieniu pitbulli są bardzo mocno
przesadzone. Pies pitbull bez wątpienia jest silny i odważny. Cechuje go także
duże przywiązanie do całej rodziny oraz bezwzględne oddanie. Przedstawiciele
tej rasy bywają uparci, a niekiedy mogą popadać w konflikty z innymi psami.
Warto natomiast podkreślić, że zachowania pitbulli są w dużej mierze
uzależnione od jakości szkolenia.
Pies pitbull wymaga
odpowiedzialnego właściciela, który zapewni mu odpowiednią socjalizację oraz
szkolenie. Może to być doskonały pupil dla całej rodziny, o ile zapewnimy mu
konsekwentne wychowanie. Przedstawiciele tej rasy lubią znane sobie dzieci i
stają się wiernymi stróżami rodziny. Pitbull rasa psów wymaga regularnych,
urozmaiconych zajęć, bowiem szybko się nudzi. Może być dobrym kandydatem
na psa dla pewnej siebie, zrównoważonej
osoby, która posiada odpowiednie doświadczenie szkoleniowe.
Historia rasy pitbull
Pitbull rasa psów
powstała ponad 150 lat temu. Najprawdopodobniej odbyło się to poprzez
krzyżowanie dawnych buldogów, które wyróżniały się siłą, muskulaturą oraz
zwinnością – cechami występującymi u dzisiejszych pitbulli. Inne doniesienia
wskazują na to, że pitbulle są potomkami buldogów krzyżowanych z terrierami.
Celem wprowadzenia takiej mieszanki było uzyskanie odważnego, zdolnego do walki
psa, który będzie odporny, silny, a jednocześnie wyjątkowo zaciekły w boju.
W pierwszej połowie XIX
wieku w Anglii zakazano szczucia byków. W wyniku zakazów coraz większą
popularnością zaczęły cieszyć się walki psów. Według jednej z tez, pitbulle
były rasą stworzoną na cele tego typu walk. Jednak nie jest to jednolite
stanowisko. Dodatkowo, wielu specjalistów twierdzi, że nazwa american pitbull
terrier jest mocno myląca. Rasa nie powstała w Ameryce, ani nie pochodzi od
bulterierów. Pitbull został przywieziony do USA przez imigrantów i był tam
idealnym kandydatem do zaganiania bydła oraz polowania na dzikie świnie.
Co ciekawe, amerykański
pitbulterier był wcielany do służby w obu wojnach światowych. Wyjątkowa odwaga,
wytrzymałość i umiejętność pracy w ciężkich warunkach sprawiły, że psy były
wykorzystywane w przesyłaniu meldunków. Obrazy pitbulli znajdowały sie na
plakatach promocyjnych, a rasa zyskała dużą popularność. Aż do roku 1976
pitbulle były powszechnie wykorzystywane do krwawych walk psów, później
praktyka została zakazana.
Waleczny charakter — wady i zalety usposobienie pitbulla
Pitbull terier uchodzi
za groźnego psa, jednak nie jest to do końca prawda. Owszem, pitbulterier jest
bardzo silny i odważny, a jednocześnie może okazywać nieufność wobec obcych.
Mimo tego, dobrze ułożony pies okazuje się posłuszny i bez oporów wykonuje komendy
właściciela.
Młode szczeniaki
powinny przejść pełną socjalizację, która rozpoczyna się już w hodowli. Socjalizacja
powinna obejmować zapoznanie z nowymi dźwiękami, zapachami i sytuacjami.
Szczeniak w okresie socjalizacyjnym powinien także poznawać nowych ludzi i obce
zwierzęta. Im lepiej przebiegnie etap socjalizacji (który według wielu źródeł
kończy się około 18 tygodnia życia szczeniaka), tym większa szansa na uzyskanie
stonowanego, opanowanego zachowania.
Przedstawiciele tej
rasy wymagają też odpowiedniego szkolenia, które bazuje na wzmocnieniach
pozytywnych. Pitbull mały to pies o bardzo dużej umiejętności zapamiętywania
oraz inteligencji. Wszelkie przejawy agresji ze strony właściciela mogą być
zapamiętane na długie lata i doprowadzą do braku zaufania. To z kolei może
wywołać u psa agresywne reakcje.
Co ciekawe, pitbull
szczeniaki i dorosłe psy bardzo silnie przywiązują się do całej rodziny. Rasa
uchodzi za lubiącą dzieci, wyjątkowo delikatną w kontakcie z młodszymi i
nieustraszoną w obronie. Amerykański pitbulterier nie zawacha się w obronie domostwa
i potrafi być przy tym bardzo zaciekły i nieustępliwy. Dlatego konieczne jest
odpowiednie zabezpieczenie posesji oraz wprowadzenie kompleksowego szkolenia
posłuszeństwa.
Duża wytrzymałość,
siła, przywiązanie do człowieka, łagodność wobec dzieci oraz łatwość w pielęgnacji
to niewątpliwe zalety rasy pitbulterier. Do wad należy pewna upartość, a
niekiedy chęć do dominacji. Pies pitbull terier może być idealnym towarzyszem
rodzinnym, ale tylko wtedy, gdy trafi na odpowiedzialnego właściciela. Jego
zadaniem będzie prawidłowe szkolenie, które uwzględnia specyfikę oraz wymagania
rasy. Najwięcej przydatnych informacji o szkoleniu można uzyskać w hodowli oraz
od osób, które posiadają doświadczenie w szkoleniu pitbulla. Bez prawidłowego
szkolenia i dobrych kontaktów z właścicielem, zaniedbany pitbull może okazać
się dość groźny. Rasa jest odporna na ból i nieustępliwa, a jeśli zaatakuje,
trudno odwieść ją od tego odwieść. Dlatego w wielu kręgach rasa zdobyła opinie niebezpiecznej.
Niezłomne zdrowie, czyli czy i na co chorują pitbule
Pitbull nie jest psem
chorowitym i na ogół cieszy się dobrym zdrowiem. Najczęstszą wśród rasy
dolegliwością jest dysplazja stawów biodrowych oraz dysplazja stawów
łokciowych. Są to choroby o podłożu genetycznym, mogącym przenosić się z
pokolenia na pokolenie. Dysplazja powoduje problemy z chodzeniem, a
dolegliwości okazują się dla psa bardzo bolesne. Jedną z dróg do walki z
chorobą jest zabieg chirurgiczny, a w późniejszym etapie, odpowiednia
rekonwalescencja i ćwiczenia.
Ryzyko wystąpienia
chorób genetycznych można w znaczący sposób ograniczyć. Dobrą praktyką okazuje
się zakup szczeniąt pochodzących ze sprawdzonego źródła. Godna zaufania hodowla
pitbulli na ogół bada psy hodowlane pod kątem dysplazji stawu biodrowego. Chore
osobniki nie są dopuszczane do dalszego rozrodu. Jest to dość istotne, bowiem
dysplazje mogą przenosić się z pokolenia na pokolenie.
American Pibtull
terrier niekiedy może cierpieć na problemy ze wzrokiem. Przeważnie pojawia się
tu postępująca zaćma, która w skrajnych przypadkach może doprowadzić do
całkowitej ślepoty. Pies może też cierpieć na nużycę, czyli chorobę skórną. W
nielicznych przypadkach zdarza się także wada serca.
Opisane powyżej
dolegliwości dotyczą niewielkiej liczby psów rasy pibtull terrier. Rasa jest
bardzo wytrzymała, zwinna i generalnie dość zdrowa. Niektóre psy dość późno
okazują dolegliwości bólowe, co może być problemem we wczesnej diagnostyce
chorób.
Tresura i wychowanie pitbula. Dla kogo jest ta rasa?
Szczeniaki pibtull
teriera wymagają socjalizacji już od pierwszych tygodni życia. Jest to bardzo
ważny etap rozwoju i nauki, który rozpoczyna się w hodowli. Dobrzy hodowcy
informują o potrzebie socjalizacji i zaznajamiają przyszłego nabywcę z kwestiami
wynikającymi z braku tego typu działań. Pitbull szczeniaki powinny poznać nowe
zapachy, dźwięki, sytuację ludzi oraz zwierzęta. Im więcej bodżców poznają
szczeniaki w tak zwanym oknie socjalizacyjnym, tym lepiej dla ich rozwoju i
dalszego szkolenia.
Zwierzęta rasy pitbull
terier wymagają doświadczonego, łagodnego, a jednocześnie konsekwentnego
właściciela. Pitbull mały jest psem, który nadaje się na pupila dla rodziny, o
ile wprowadzimy zasady posłuszeństwa. Hodowcy podkreślają przywiązanie rasy do
rodziny, ich chęć obrony posesji, a także wrodzoną ufność w stosunku do
właściciela. Zarówno szczeniaki, jak i dorosłe psy tej rasy wyjątkowo źle
reagują na przejawy nieuzasadnionej agresji. Są to zwierzęta pamiętliwe, a
jeśli wprowadzimy szkolenie wzmocnieniami negatywnymi, najprawdopodobniej
doprowadzi to do pojawienia się zachowań agresywnych.
Amerykański
pitbulterier jest idealnym kandydatem na pupila dla osoby, która posiada
doświadczenie szkoleniowa. Musi być to osoba obdarzona cierpliwością, pewnością
siebie oraz czasem, który chętnie poświeci na szkolenie psa. Zadaniem pitbulla
może być ochrona posesji i właściciela. Duża sprawność, żywiołowość oraz
inteligencja rasy sprawia, że znajduje wielu fascynatów.
Jak dbać o pitbula? Zasady pielęgnacji
American pitbull
terrier to pies z krótką sierścią, która nie łapie zabrudzeń ani nie ma
tendencji do kołtunienia się. Dzięki temu pielęgnacja szaty okazuje się bardzo
mało problematyczna. W zupełności wystarczy regularne czesanie, mające na celu
pozbycie się martwego włosa. Czynność wykonujemy raz w tygodniu, dzięki czemu
szata nabierze większego blasku i eleganckiego wyglądu.
Krótka sierść nie łapie
zabrudzeń, dzięki czemu kąpiele wykonujemy wyłącznie w razie doraźnej potrzeby.
Pitbullterier wymaga odpowiedniego przyzwyczajenia do wody, dzięki któremu
kąpiel nie powinna sprawić nadmiernych problemów. Większość przedstawicieli tej
rasy wystarczy wykąpać raz lub dwa razy do roku, a regularne czesanie w
zupełności wystarcza do usunięcia zanieczyszczeń z futra.
Ciężkie pitbullterriery
same ścierają pazury. Mimo tego warto regularnie kontrolować ich stan, a w
razie zbytniego wyrośnięcia, ścinać pazur do odpowiedniej długości. Raz na
pewien czas należy także skontrolować stan uszu i upewnić się, czy nie wdał sie
stan zapalny. Dobrą praktyką jest także kontrola stanu zębów oraz oczu.
Jak powinien odżywiać się pitbull?
Odżywianie pitbulla nie
różni się zbytnio od żywienia innych psów. Z natury aktywny i silny pies wymaga
dostarczenia niezbędnych kalorii oraz składników odżywczych. W jego diecie nie
może zabraknąć białka zwierzęcego, bowiem każdy pies to urodzony mięsożerca.
Wielu właścicieli psów stosuje gotowe karmy w postaci suchej lub mokrej. Psy o
większej masie na ogól otrzymują zbilansowane karmy suche, które okazują się
tańsze od produktów mokrych. Przez pierwsze miesiące stosuje się karmy rangi
puppy, a po skończeniu 1 roku życia pokarmy rangi adult.
Dieta pitbulla nie
powinna zawierać wzmacniaczy smaku ani konserwantów. Najtańsze, dostępne w
sprzedaży karmy przeważnie posiadają słaby skład. Jeśli na pierwszym miejscu w
opisie składu znajdują sie zboża, najprawdopodobniej karma nie jest najlepszej
jakości. Dobrą praktyką okazuje się analiza składu karm i wybór produktu, który
zapewni całościowe zapotrzebowanie psa na kalorie oraz substancje odżywcze. Równie
niepolecane, co najtańsze karmy zbożowe jest żywienie psa resztkami z ludzkiego
stołu. Mocno przyprawione potrawy nie wpływają korzystnie na układ pokarmowy
zwierzaka. Co prawda amerykański pitbull terrier na ogół nie cierpi na
przewlekłe dolegliwości żołądkowe, jednak dieta powinna być odpowiednio
dopasowana do jego potrzeb.
W żywieniu psa możemy
też sięgnąć po samodzielnie przygotowywane posiłki. Pokarm może być gotowany
lub podawany w wersji surowej. W tej drugiej kategorii mieści się dieta BARF,
będąca najlepszym odpowiednikiem naturalnego żywienia wilków. W diecie BARF
stosuje się mięso wraz z kośćmi, podroby oraz niewielki dodatek warzyw i
owoców. Niezbędna jest także suplementacja, dopasowana do wieku, masy, stanu
zdrowia oraz poziomu aktywności fizycznej zwierzaka. Dieta BARF wymaga
większego zaangażowania ze strony opiekuna psa, jednak posiłki przygotowuje się
raz na kilka dni. Metoda żywienia surowym mięsem z roku na rok zdobywa coraz
większe grono zwolenników. Jest to związane z możliwością uzyskania pełnej
kontroli nad jakością posiłków przeznaczonych dla pupila.
Dobrą praktyką jest
także wprowadzenie regularności posiłków. Młode szczeniaki powinny jeść o
stałych porach, minimum trzy razy dziennie. Przy psach dorosłych można już
przejść na jeden do dwóch posiłków w ciągu dnia. Pitbull terier nie ma nadmiernych
tendencji do pojawienia się skrętu żołądka, ale warto zapobiegać jego
powstawaniu. W tym celu aktywność fizyczną planujemy na czas przed jedzeniem.
Bezpośrednio po posiłku zapewniamy psu spokojny wypoczynek.
Amerykański pit bull terrier to
silnie umięśniona rasa psów, które budzą wiele sprzecznych emocji. W Polsce są
to psy wpisane na listę ras agresywnych, jednak jak każdy pies, mogą to być
także wspaniali towarzysze człowieka. Poniżej omówimy bliżej charakter
amerykańskich pitbulli, opiszemy ich wygląd, charakterystyczne cechy, a także
wymagania żywieniowe.
Pies pitbull – wygląd, umaszczenie,
sprawność
Amerykański terrier z rodziny bull –
wzorzec rasy i pochodzenie
Amerykański
terier jest bardzo podobny do amstaffa i często trzeba poświęcić nieco więcej
uwagi, aby rozróżnić obie te rasy. Co ciekawe, amerykański pies pitbull nie
jest rasą uznaną przez FCI. Wzorzec rasy odnajdziemy w międzynarodowej
organizacji kynologicznej UKC, która określiła charakterystyczne cechy wyglądu
american pitbulli.
Opis ze
wzorca rasy informuje nas, że idealna waga dorosłych psów powinna mieścić się w
przedziale 15,9 do 27,2 kg. Dorosła suczka powinna z kolei ważyć w granicach
13,6 do 22,7 kg. Wzorzec rasy wyróżnia też idealną wysokość w kłębie. W
przypadku dorosłych psów jest to przedział 45,7 do 53,3 cm. Z kolei prawidłowo
zbudowana, dorosła suczka tej rasy powinna osiągać około 43,2 do 50,8 cm
wysokości w kłębie.
Amerykański
terier wyróżnia się bardzo masywną, krępą budową ciała. Posiada dużą ilość
mięśni, a sama jego postura budzi respekt. Całości wyglądu dopełnia masywna
czaszka, stosunkowo krótka kufa i silnie rozbudowana klatka piersiowa.
American
pitbull był psem stworzonym na potrzeby walk psów. Powstały ze skrzyżowaniu
buldoga oraz terriera, co pozwalało na uzyskanie większej siły i sprawności.
Psy brały udział w różnego rodzaju walkach i organizowanym zabijaniu szczurów.
Do hodowli wyodrębniano osobniki najodważniejsze oraz najbardziej zacięte w
walce. Po dzień dzisiejszy wiele osób twierdzi, że pies pitbull czy bulterier
jest z natury agresywny, niezależny i niebezpieczny. Nie jest to do końca
prawda, bowiem amerykański terier należy do rasy, którą można nauczyć
lojalności w stosunku do człowieka.
Opisując
pochodzenie i wygląd rasy american pitbull, warto określić także dopuszczalną
strukturę oraz kolor sierści. Czerwononosy pies pitbull posiada bardzo gęstą i
lśniącą sierść, która powinna przylegać do jego ciała. Sierść składa się z
włosa okrywowego oraz podszerstka, dającego ochronę przed działaniem
niekorzystnych warunków pogodowych. Co więcej, amerykański terier może posiadać
dowolne umaszczenie. Wzorzec American United Kennel Club dopuszcza wszystkie
rodzaje szaty z wyjątkiem merle. Dzięki temu psy tej rasy występują wielu
gamach kolorystycznych (np. pitbull czarny, brązowy czy niebieski).
Dopuszczalne jest zarówno umaszczenie jedno, jak i kilkubarwne.
Sprawność fizyczna i potrzeba ruchu
czerwononosych pitbulli
Amerykański
terier posiada dość masywną sylwetkę, jednak pomimo silnego umięśnienia
pozostaje bardzo sprawny. Psy tej rasy są niemal stworzone do aktywności
fizycznej, której oddają się z bardzo dużym zaangażowaniem.
Czerwononosy
pies pitbull wymaga intensywnych spacerów, które rozładują jego napięcie
fizyczne. W przypadku psa tej rasy świetnie sprawdzą się także różne sporty,
dające możliwość zmęczenia i zapewniania atrakcji pupilowi. Według wielu hodowców,
czerwononosy, amerykański terier świetnie radzi sobie w weight pullingu. Są to
różnego rodzaju ćwiczenia, polegające na przeciąganiu przedmiotów. W wielu
miastach organizuje się także zawody sportowe. Zasady są stosunkowo proste, psy
mają za zadanie przeciągać dane przedmioty, właściciel nie może ich dotykać.
Opinie sportowców mogą świadczyć o tym, że american pitbull red nose jest
jednym z najlepszych ras do tego typu aktywności.
Dorosły
pitbull amerykański czy bulterier są też psami, które lubią pływanie. Rasa
wyjątkowo dobrze radzi sobie też z pionowym skakaniem, dlatego świetnie
sprawdza się w sportach, które wymagają tego typu sprawności fizycznych.
Ciekawą opcją są tu rozgrywki wall clumbing, polegające na wspinaniu się na
niemal pionowe powierzchnie. Usposobienie nieustraszonego, dążącego do celu
wojownika sprawia, że psy rasy pitbull świetnie radzą sobie w tego rodzaju
rozgrywkach.
Psy rasy
american pitbull są typem wielozadaniowców. Z chęcią podejmą się niemal każdej
aktywności fizycznej, podchodząc do niej z dużym zaangażowaniem. Psa tej rasy
możemy nawet spotkać na ćwiczeniach z psiego posłuszeństwa. Warto jedynie
pamiętać, że nasz red nose wymaga doświadczonego i pewnego siebie właściciela,
który będzie potrafił zapanować nad temperamentem pupila.
Pitbull - charakter, prawidłowe
szkolenie i wymagania żywieniowe psa
Prawdziwe usposobienie i opinie o
psie pitbull
Czerwononosy
pies pitbull należy do rasy, która wzbudza skrajnie rózne, czasem nieco
krzywdzące opinie. W Polsce jest to rasa uznawana za agresywną i wyjątkowo
niebezpieczną. Jednak informacje zebrane od właścicieli i hodowców zupełnie
tego nie potwierdzają.
Amerykański
terier jest psem wyjątkowo wrażliwym, źle znoszącym nieuzasadnioną brutalność.
Być może to właśnie przez to posiada tendencje do zamykania się w sobie.
Wychowany w sposób brutalny, może odwdzięczać się podobnym zachowaniem,
stanowiąc realne zagrożenie.
Rasa będzie
natomiast wykazywała dużo lojalności w stosunku do osób, które zapewnią jej
właściwą opiekę i szkolenie. Czerwononosy pies pitbull okazuje się wspaniałym
pupilem domowym, a odpowiednia socjalizacja sprawia, że dobrze dogada się też z
innymi, mniejszymi lub większymi zwierzętami. Szczeniaki pitbulla są wiecznie
gotowe do zabawy, a zdjęcia młodych zwierzaków często ukazują je w kontaktach z
dziećmi. Potwierdzają to opinie właścicieli. Dorosły pies pitbull może
przebywać w towarzystwie dzieci, jest wobec nich cierpliwy i oddany. Młody
członek rodziny musi jednak poznać zasady prawidłowego obchodzenia się ze
zwierzętami.
Omawiając
opinie o psie pitbull, warto wspomnieć o jego zawziętości. Amerykański terier
należy do ras wyjątkowo wytrwałych. Posiada też silną potrzebę realizacji
zamierzonych sobie celów. W przypadku różnych dyscyplin sportowych będzie to
duży atut, bowiem czerwononosy pitbull pokona wiele przeciwności. Problem
pojawia się w przypadku przypadkowej walki z innym zwierzęciem. Zaatakowany,
dorosły pitbull nie odpuszcza swojemu rywalowi, może nie reagować na komendy
swojego właściciela i nie zrazi go nawet silny ból fizyczny. Dlatego już
najmłodsze szczeniaki powinny być poddane odpowiedniej socjalizacji oraz
szkoleniu, które może zapobiec przykrym sytuacjom w wieku dorosłym.
Nasz czarny
czy niebieski amerykański terier posiada duszę wojownika, jednak silnie
przywiązuje się do swojego właściciela. Uwielbia spędzać czas u jego boku,
niekiedy może być nieco natarczywy, jednak nie sprawia nadmiernych problemów w
domu. Prawidłowo szkolony i delikatnie traktowany odwzajemni się dużymi
pokładami miłości i zapatrzenia w domowników. Trzeba jednak pamiętać, że psa
tej rasy charakteryzuje duży spryt oraz umiejętność wykorzystania słabości
właściciela.
Pies wymagający odpowiedzialnego
szkolenia
Informacje o
rasie pitbull wskazują na to, że są to psy trudne w szkoleniu. Co prawda są
łagodne i oddane w kontaktach ze swoim właścicielem, jednak źle znoszą
niewłaściwe traktowanie. Nasz wrażliwiec o dużych mięśniach wymaga
socjalizacji, która rozpoczyna się już w hodowlach. Szczeniaki powinny poznać
jak najwięcej sytuacji i dźwięków, co wpłynie na dalsze etapy ich rozwoju.
Nasza
miniaturka dorosłego psa powinna mieć zapewnione poczucie bezpieczeństwa.
Czerwononosy pies pitbull wymaga doświadczonego, łagodnego, a jednocześnie
wymagającego przewodnika, który będzie dla niego autorytetem. Szczeniaki muszą
być uczone zasad posłuszeństwa, a najlepszymi okazują się różne rodzaje
wzmocnień pozytywnych.
Opisując
prawidłowe szkolenie, warto także wspomnieć o kontaktach z innymi psami.
Szczeniaki powinny mieć stały kontakt z innymi przedstawicielami swojego
gatunku. Dzięki temu nie będą wykazywały agresji i nie zaczną same prowokować
konfliktów.
Jednym z
problemów szkoleniowych może okazać się potrzeba aktywności fizycznej. Z
pewnością nie jest to rasa psa, która dobrze sprawdzi się u boku amatora
wypoczynku na kanapie. Nawet młoda miniaturka dorosłego psa pitbulla wymaga
dużej dawki ruchu, a pozbawiona dostatecznej aktywności fizycznej może okazać
się dość kłopotliwa. Dlatego rasa najlepiej sprawdza się u boku młodych,
lubiących sporty osób, które docenią jej nieco niezależny, a jednocześnie
wrażliwy charakter.
Żywienie amerykańskich terierów
Omawiając
wymagania psa, warto rozpocząć od kwestii jego aktywności. Zarówno małe
szczeniaki jak i dorosłe pitbulle są wulkanami energii, a to oznacza, że w ich
diecie powinno znaleźć się możliwie dużo białka. Najlepszym źródłem białka dla
psa jest mięso i nieco mniejsza ilość podrobów. W codziennych posiłkach mogą
znajdować się też kości i warzywa, które zapewnią odpowiednią dawkę witamin.
W ofertach
sprzedaży znajdziemy różne rodzaje gotowych karm. Psy rasy pitbull nie są
szczególnie wybredne, nie oznacza to jednak, że możemy podawać im bardzo złej
jakości posiłki. Najtańsze karmy posiadają duże ilości zbóż, które stanowią
tani zapychacz i nie dostarczają organizmowi niezbędnych minerałów. Dlatego
warto czytać skład karm, najlepiej wybierając produkty bezzbożowe.
Bardzo
polecaną dietą psa jest również BARF, który polega na samodzielnym komponowaniu
posiłków. Dieta BARF bazuje na surowym mięsie, kościach, podrobach i warzywach,
czyli na produktach najbardziej zbliżonych do naturalnego żywienia wilków. Tego
typu model żywienia wymaga pewnej wiedzy, jednak jest rekomendowany w wielu
dobrych hodowlach.
Cena zakupu szczeniaka i opis dobrej
hodowli
Jak
wspomnieliśmy na początku, czerwononosy, amerykański pitbull nie jest rasą
uznaną przez FCI. Oznacza to, że w Polsce nie znajdziemy go w ofertach hodowli
należących do ZKWP. Z uwagi na powyższe, zakup szczeniaka ze sprawdzonego
źródła może być nieco utrudniony.
Przed
zakupem szczeniaka, warto zapoznać się ze standardem, jaki zapewnia dana
hodowla. Zdjęcia z ogłoszeń sprzedaży często nie odzwierciedlają stanu
faktycznego. Dlatego należy obejrzeć szczeniaki na żywo, sprawdzić warunki w
jakich żyje suka hodowlana i uzyskać jak najwięcej informacji ze strony
hodowcy. Niekiedy wyjątkowo atrakcyjna cena za szczeniaki wiąże się z brakiem
socjalizacji, złym żywieniem oraz nieprawidłowymi warunkami w hodowli. Dlatego
warto wybrać hodowlę w sposób rozważny.
Cena za
szczeniaki z dobrego skojarzenia to przynajmniej 1500 zł. W ofertach sprzedaży
znajdziemy także czerwononosych towarzyszy, którzy kosztują 2000-4000 zł. Jest
to normalna cena za psy, które pochodzą z doświadczonej, zapewniającej
odpowiednie warunki hodowli.