Afrykanka senegalska – charakterystyka, usposobienie, cena, hodowla

Afrykanka senegalska – pochodzenie, wygląd, charakter

Papuga senegalka – występowanie, środowisko, cechy charakterystyczne

Afrykanka senegalska (ognistobrzucha) to pierzasta mieszkanka lasów zachodniej Afryki. W naturze papuga ta występuje na terenie:

• Senegalu,
• Czadu,
• Ghany,
• Nigerii,
• Gambii,
• Gwinei,
• Mauretanii,
• Wybrzeża Kości Słoniowej.

Afrykanka senegalska zaliczana jest do rodzaju Poicephalus. Jej bliskim krewnymi są m.in. afrykanka kongijska i afrykanka żółtoplama.

Senegalka to średniej wielkości (ok. 23-25 cm) krępa papuga, wyróżniająca się kwadratową głową, krótkim, szerokim ogonem i żółtymi tęczówkami. Papuga senegalska wygląda dosyć niepozornie – nie jest tak barwna jak inne papugi. Ma szarą głowę, żółty brzuch i zielone: skrzydła, grzbiet, ogon i klatkę piersiową. Zieleń na piersiach układa się w kształt litery V, tworząc charakterystyczną kamizelkę.

Afrykanki, ze względu na przewagę zieleni w upierzeniu, z wyglądu nieco przypominają papugi amazonki (np. amazonkę modrobrewą). Amazonka modrobrewa jest jednak większa niż papuga senegalska. Ma też żółte plamy na głowie, za to barwa ta nie występuje u niej na brzuchu. Senegalkę od afrykanki kongijskiej można natomiast odróżnić po kolorach występujących na brzuchu i głowie.

U senegalek rozróżnienie płci na podstawie wyglądu jest bardzo trudne. Samce generalnie są nieco większe, silniej zbudowane i intensywniej ubarwione niż samice. Dodatkowo u samic zielony kolor sięga nieco niżej niż u samców.

Afrykanka senegalska – charakter, zachowanie, umiejętności

Afrykanka senegalska to papuga obdarzona silnym charakterem. Senegalka miewa różne oblicza. Odpowiednio zsocjalizowana jest przyjazna i zrównoważona, a ze swoim ukochanym opiekunem tworzy czułą relację. Często sama domaga się uwagi i pieszczot człowieka. Ma figlarny charakter i uwielbia się bawić.

Zdarza się jednak, że senegalka afrykańska ujawnia swoją nieco bardziej niepokorną naturę. Częstym problemem u afrykanek jest agresja. Papugi te nierzadko bywają też zazdrosne o swojego opiekuna. Mogą atakować i dziobać ludzi czy inne zwierzęta domowe. Senegalka afrykańska nie jest najlepszą towarzyszką dla dziecka – łatwo ją zdenerwować lub zaniepokoić. Temperamentem często dorównuje znacznie większym od siebie papugom.

Afrykanka senegalska nie jest szczególnie utalentowanym mówcą. Może nauczyć się powtarzania pojedynczych słów. Znacznie lepiej radzi sobie za to z naśladowaniem dźwięków. Chętnie powtarza odgłosy urządzeń domowych, np. dźwięk dzwonka. Jest też bardzo uzdolniona ruchowo, dzięki czemu można nauczyć ją różnych sztuczek.

Choć papuga senegalka afrykańska jest niewielka, ze względu na mocny dziób, ma skłonność do zachowań niszczycielskich i pozostawiona bez nadzoru może spowodować duże szkody w otoczeniu.

Afrykanki (w tym afrykanka kongijska i senegalska) jako zwierzęta domowe zyskały dużą popularność ze względu na cichą, w porównaniu do innych ptaków, wokalizację. Choć do komunikacji używają wysokich gwizdów i skrzeków, nie są one tak donośne, jak innych popularnych papug. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat papugi popielatej?

Afrykanka ognistobrzucha – wymagania, dieta, hodowla

Senegalka – żywienie, warunki utrzymania, klatka

Papuga senegalska w naturze żywi się nasionami, owocami, zbożami i częściami roślin. W hodowli należy zapewnić jej zbilansowana mieszankę nasion. Mimo niewielkich rozmiarów tych ptaków trzeba karmić je pokarmem dla dużych papug, składającym się z większych ziaren m.in. kukurydzy, słonecznika, owsa, pszenicy. Karma dla papugi senegalskiej powinna być wzbogacona orzechami i pestkami dyni. Afrykanka ognistobrzucha może jeść również mieszankę przeznaczoną dla papug afrykańskich, która zawiera składniki charakterystyczne dla rejonu jej występowania. Dodatkowo dietę papugi należy wzbogacać warzywami, owocami i zieleniną.

Klatka dla senegalki powinna mieć minimum 50 cm x 50 cm x 70 cm, choć ze względu na zamiłowanie do ruchu papuga ta lepiej będzie czuła się na większej przestrzeni. Senegalce afrykańskiej trzeba też zaoferować dużo zabawek (np. bawełnianych sznurów, drewnianych klocków) i innych elementów (np. gałązek drzew) do obdziobywania. Ucieszy się także z akcesoriów umożliwiających akrobacje i ćwiczenia fizyczne, np. drabinek, huśtawek.

Afrykanka senegalska jest dość wrażliwa na niskie temperatury, dlatego nie powinna przebywać w wolierze zewnętrznej poza okresem wiosny i lata. W domu najlepiej zapewnić jej temperaturę minimum 18 ℃. Papugi senegalskie dobrze czują się utrzymane w parach lub niewielkich grupach.