Wąż zbożowy - opis, rodzaje, występowanie, hodowla, porady

Wąż zbożowy (pantherophis guttatus) – opis gatunku i środowisko

Gdzie w naturze żyje wąż zbożowy Pantherophis guttatus? Pochodzenie i występowanie

Jedynym obszarem w naturze, gdzie możemy spotkać węża zbożowego, jest południowo-wschodnia i środkowa Ameryka Północna, najliczniej występują na Florydzie. Choć wyglądem przypominają mokasyna miedziogłowca (gatunek jadowitego węża) i przez to są często omyłkowo zabijane, zbożówki nie są jadowite.

Angielska nazwa węża to corn snake (wąż kukurydziany). Węże te polują zwykle w okolicy spichlerzy, w których znajduje się zebrana z pól kukurydza, ponieważ właśnie tam najliczniej występują gryzonie, które są przysmakiem zbożownika. Z tego też powodu są one postrzegane jako pożyteczne zwierzęta, które regulują populację dzikich gryzoni, które występują i żerują na amerykańskich uprawach.

Dzikie węże zbożowe zamieszkują zarośnięte pola, lasy, drzewa oraz opuszczone domostwa. Właściwie mogą przystosować się do wielu warunków i żyją od poziomu morza aż do wysokości 1800 metrów nad poziomem morza. Młody wąż do ukończenia 4 roku życia trzyma się raczej bliżej ziemi, a dopiero starsze osobniki urządzają wędrówki na wyższe poziomy, np. skaliste góry, drzewa, klify.

Wąż zbożowy Pantherophis guttatus prowadzi dzienny tryb życia. Poranki spędza na wygrzewaniu ciała w słońcu – jak wszystkie zwierzęta zmiennocieplne, zbożówka również przyjmuje temperaturę oddziałowującą na nią. Po nagrzaniu się wąż wyrusza na polowanie na gryzonie, które trwa aż do późnych godzin wieczornych.

W chłodniejszych regionach pantherophis guttatus bardzo często wpadają stan brumacji (jest to stan podobny do zimowania), gdzie przez jakiś czas są w stanie nieciągłego spoczynku, budząc się jedynie po to, by napić się. Dopiero wtedy, kiedy warunki pogodowe polepszą się, zwierzęta budzą się i są ponownie aktywne.

Jak długi jest zbożownik? Długość i wygląd

Zbożówka to wąż średniego rozmiaru. Dorosły osobnik może mieć od 80 do 180 cm. Są to węże, które w Polsce słyną także z długowieczności w niewoli. Osobniki na wolności dożywają zwykle 6-8 lat, natomiast węże zbożowe wychowywane w niewoli mogą osiągnąć ponad 20 lat. Rekordzistą jest wąż zbożowy, który dożył 32 lat.

Dzika zbożówka może występować we wielu kolorach w zależności od lokalizacji. Jej barwa może być pomarańczowa lub brązowo-żółta z dużymi czerwonymi plamami w czarnej obwódce na plecach. Na brzuchu przez całą spodnią część biegną charakterystyczne czarne i białe plamy układające się na wzór szachownicy. Jego źrenica jest okrągła, a głowa niewielka o owalnym kształcie.

Hodowla węża zbożowego – terrarium, pokarm, warunki hodowli

Terrarium dla węża zbożowego - jak je urządzić? Hodowla węża

Terrarium dla węża zbożowego powinno mieć orientację poziomą. Minimalne wymiary zbiornika powinny wynosić 80x40x40 cm. Młody wąż może być trzymany w mniejszym pojemniku, tak by mieć kontrolę nad tym, gdzie się aktualnie znajduje i mieć pewność, że nie ucieka w szczeliny zbiornika, skąd trudno będzie go wydostać. Oczywiście wraz ze wzrostem powinniśmy przełożyć węża do docelowego terrarium, w którym zwierzę będzie mogło zaaklimatyzować się. Jeśli mamy więcej przestrzeni lub planujemy trzymać w terrarium kilka węży, to warto rozważyć budowę dużego terrarium.

Terrarium powinno być podzielone na dwie strefy temperatur – chłodną i ciepłą. Chłodna strefa będzie dopasowywać się do temperatury pokojowej, natomiast w strefie ciepłej konieczne będzie zamontowanie lampy grzewczej, maty grzewczej lub innego źródła ciepła, które będzie zapewniało odpowiednią temperaturę.

W ciepłej strefie tuż pod lampą grzewczą temperatura powinna wynosić 32 stopnie. Jeśli decydujemy się na montaż maty grzewczej, to będziemy musieli również zamontować odrębne oświetlenie, które powinno pracować w trybie 12-godzinnym w ciągu dnia. Na noc wszystkie lampy powinny gasnąć, natomiast temperatura w terrarium powinna wynosić 25 stopni.

Dodatkowe wyposażenie terrarium powinno obejmować takie elementy jak:

• Basen – zapewni w terrarium odpowiednią wilgotność. Wąż chętnie będzie korzystał z basenu również na czas wylinki wylegując się godzinami w wodzie, która ułatwi jej przejście. Należy pamiętać o codziennym zmienianiu wody, ponieważ gad może wypróżniać się do niej podczas kąpieli.
• Kryjówki – powinny być na tyle duże, by wąż się do nich zmieścił i na tyle ciasne, by czuł się w nich bezpiecznie. Warto umieścić dwie kryjówki – jedną w strefie chłodnej i jedną w strefie zimnej, tak by wąż mógł wybrać, która temperatura bardziej mu odpowiada. Młode zbożówki powinny mieć mniejsze kryjówki, które wraz z wiekiem będziemy zwiększać.
• Wilgotną kryjówkę w przypadku braku basenu – ułatwi przejście wylinki, jako kryjówka może posłużyć chociażby odwrócona ceramiczna donica.
• Podłoże – najlepiej nadadzą się specjalne trociny przeznaczone dla węży,
• Termometr – pozwoli nam sprawdzić, czy w terrarium panują odpowiednie temperatury w każdej ze stref.
• Korzenie, kamienie, gałęzie, żywe rośliny i inne naturalne elementy – wpłyną na walory estetyczne terrarium, a dla węża będą stanowić urozmaicenie terenu.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł na temat hodowli węża zbożowego blizzard.

Czym karmić węża zbożowego?

Węże zbożowe żyjące w niewoli karmi się głównie gryzoniami takimi jak myszy lub szczury. Dla urozmaicenia możemy karmić go również pisklętami. Dodatkowa suplementacja nie jest wymagana, ponieważ wszystkie niezbędne dla węża składniki mineralne pozyska on ze zjadanego zwierzęcia. Młode zbożówki żyjące na wolności spożywają dużo bardziej różnorodny pokarm – począwszy od gryzoni przez ptaki, inne mniejsze węże, żaby, pisklęta i jaszczurki.

Wąż zbożowy jest dusicielem, dlatego swoją ofiarę najpierw łapie zębami, a następnie zwinnym ruchem oplata się wokół, dusząc ją, a następnie połykając. Wąż niekoniecznie musi otrzymać do jedzenia żywe zwierzę. Jeśli będziemy go od małego przyzwyczajać do podawania martwych zwierząt, nie powinien sprawiać problemów. W Polsce istnieje wiele firm, które sprzedają pokarm dla węży, taki jak np. martwe myszy i szczury. Możemy kupić zapas takiej karmówki, zamrozić i przechowywać w zamrażarce. Przed podaniem gryzonia należy go wyjąć z zamrażarki i pozwolić odtajeć aż nie uzyska temperatury pokojowej – nie możemy podawać zamrożonego zwierzęcia. Niektórzy właściciele węży decydują się hodować karmówkę we własnym zakresie – takie podejście może dać w dłuższej perspektywie spore oszczędności.

Zdrowy wąż zbożowy powinien spożywać pokarm co 7-10 dni. Dorosły pantherophis guttatus jednorazowo może spożyć 2-3 myszy przy każdym karmieniu. Jeśli chcemy podać zbożówce kolejny pokarm, nie powinniśmy tego robić, zanim poprzednia karma się nie strawi, a zwierzę się wypróżni. Z uwagi na dynamiczne zachowanie węża podczas karmienia, zaleca się podawanie gryzoni przy użyciu pęsety – wówczas mamy pewność, że podczas rzucania się na ofiarę wąż niechcący nas nie ugryzie.