Ptasznik czerwonokolanowy - opis, występowanie, hodowla, porady praktyczne

Pochodzenie i wygląd ptasznika czerwonokolanowego (Brachypelma smithi)

Jak wygląda ptasznik czerwonokolanowy? Skąd pochodzi pająk? Opis gatunku

To, co pierwsze rzuca się w oczy, patrząc na pająka, to piękne czerwone kolory na jego kończynach. Znajdują się one na zgięciach stawów i od tego też pochodzi polska nazwa ptasznika. Sam pająk jest koloru czarnego lub brązowego – jedynie karapaks posiada czerwoną obwódkę. Dorosła samica osiąga długość do 8 cm, natomiast rozstaw odnóży może sięgać do 17 cm – pająk jest uznawany za ptasznika średniej długości (dla porównania – ptasznik australijski razem z odnóżami ma od 7 do 9 cm). Samica ptasznika czerwonokolanowego podobnie jak samica ptasznika australijskiego może dożyć w niewoli nawet 20 lat. Samiec podobnie jak u większości pająków żyje kilka razy krócej.

W naturze ptasznika czerwonokolanowego spotkamy na terenie Meksyku. Pająk występuje wzdłuż wybrzeża Pacyfiku. Siedliskiem gatunku są pagórkowate lasy liściaste. Ptasznik czerwonokolanowy jest ptasznikiem naziemnym, który buduje nory pod skałami i korzeniami drzew lub wykorzystuje te pozostawione przez drobne gryzonie. Jest to pająk nocny.

Nora pełni rolę schronienia przed drapieżnikami takimi jak ostronosy – jeśli zwierzę podejdzie zbyt blisko, pająk wyczesuje włoski parzące, które podrażniają oczy intruza. Dodatkowo nora służy jako miejsce zasadzki – przechodzące obok owady lub gryzonie są wyłapywane i zawlekane do nory, gdzie są następnie zjadane.

Ile kosztuje ptasznik czerwonokolanowy? Gdzie kupić pająka i jaka jest jego cena?

Cena ptasznika czerwonolanowego to 20 zł za stadium L1. Im wyższe stadium, tym wyższa cena:

• Ptasznik czerwonokolanowy w stadium L2 to koszt ok. 26 zł, a dla porównania ptasznik wielobarwny będzie kosztować ok. 50 zł,
• Za ptasznika w stadium L3 zapłacisz 30 zł, a ptasznik wielobarwny będzie kosztować 60 zł,
• Cena ptasznika czerwonokolanowego w stadium L4 to 40 zł, a ptasznik wielobarwny będzie kosztować ok. 70 zł.

Pająka najlepiej będzie kupić w hodowli zajmującej się rozmnażaniem ptaszników. W takim miejscu najczęściej możemy liczyć na praktyczne wskazówki hodowcy, które wynikają z bogatego doświadczenia. Wielu hodowców oferuje swoje okazy za pośrednictwem strony internetowej, Facebooka lub sklepu internetowego.

Razem z pająkiem powinniśmy otrzymać świadectwo CITES potwierdzające jego pochodzenie. Ptasznik jest objęty Konwencją Waszyngtońską. Z uwagi na masowy odłów pająków i ich wywóz z Meksyku, populacja tego gatunku w środowisku naturalnym znacząco zmniejszyła się.

Ptasznik czerwonokolanowy w domu – jak przygotować terrarium? Opis zbiornika dla Brachypelma smithi

Terrarium dla ptasznika czerwonokolanowego – wymiary i wystrój

Wymiary terrarium dla ptasznika czerwonokolanowego powinny wynosić 30x30x20 cm (długość x szerokość x wysokość). Jest to pająk naziemny, więc wysokość zbiornika będzie miała najmniejsze znaczenie. Najpopularniejsze są terraria szklane – cena takiego zbiornika to koszt ok. 40-100 zł w zależności od producenta. Istnieje wiele polskich firm, które zajmują się budowaniem i sprzedażą takich gotowych terrariów. Najtaniej dostaniemy je na giełdach terrarystycznych, warto też przeszukać oferty na portalach ogłoszeniowych.

Terrarium dla ptasznika powinno mieć wentylację grawitacyjną, która będzie umożliwiała wymianę powietrza. Jeśli boimy się, że pająk ucieknie, istnieją specjalne terraria gilotynowe, które są otwierane od góry i uniemożliwiają ptasznikowi samodzielnie otwarcie zbiornika.

Oprócz odpowiedniego terrarium ważne jest też jego zaopatrzenie, powinniśmy zadbać o następujące elementy:

• Podłoże – podobnie jak u innych gatunków ptaszników, najlepiej sprawdzi się włókno kokosowe, torf lub mieszanka obu podłoży,
• Kryjówka – to w niej pająk będzie spędzać najwięcej czasu. Może to być kryjówka naturalna, taka jak np. łupina orzecha kokosowego, a możemy też kupić gotowe kryjówki w sklepie terrarystycznym,
• Wystrój – najlepiej korzenie, sztuczne rośliny, gałązki,
• Miska z wodą – będzie zapewniać odpowiednią wilgotność w terrarium.

Oczywiście dla młodszych pająków stosujemy mniejsze przejściowe zbiorniki, które wymieniamy po kolejnych wylinkach. Wielkość pojemnika powinna być 3 razy większa od wielkości pająka. Młode trzymamy w kliszówce lub pojemnikach na mocz (należy w nich zrobić otwory wentylacyjne) i takie zbiorniki też odpowiednio urządzamy.

Jakie warunki powinny panować w terrarium? Czym karmić pająka? Czy jego jad jest silny?

Jeśli mamy odpowiednie terrarium, które jest w pełni wyposażone, kolejnym krokiem będzie codzienna rutyna związana z dbaniem o mikroklimat w zbiorniku. Dwa najważniejsze elementy, na których powinniśmy się skupiać to temperatura i wilgotność. Jakie parametry będą prawidłowe?

• Temperatura – będzie ona zróżnicowana w zależności od pory. W ciągu dnia powinna ona wynosić 25-27 stopni, natomiast w nocy 22-23 stopnie. Do ogrzewania możemy wykorzystać matę grzewczą podłączoną do termostatu. Należy ją podłożyć pod terrarium, tak by pająk nie miał do niej dostępu.
• Wilgotność – najłatwiej będzie ją utrzymywać, spryskując codziennie ścianki terrarium lub stawiając miskę z wodą. Możemy też regularnie podlewać podłoże, które będzie pochłaniało wodę na dłuższy czas. Wilgotność powinna być na poziomie 60-65%. Do jej zmierzenia możemy posłużyć się higrometrem.

Ostatnim elementem pielęgnacji pająka będzie jego karmienie. Młode pająki karmimy muszkami owocówkami lub przekrojonym na pół mącznikiem. Owad nie powinien być większy niż pająk, ponieważ role ofiary i drapieżnika mogą się odwrócić. Małe pająki karmimy raz na kilka dni, mniej więcej co 3-5 dni. Dorosłe pająki możemy karmić świerszczami, szarańczą, mącznikiem, karaczanami raz na 1-2 tygodnie. Niekiedy pająk może urządzać sobie głodówki i odmawiać przyjmowania pokarmu. W takiej sytuacji niezjedzonego owada usuwamy z terrarium, tak by nie pogryzł ptasznika.

Jad pająka nie jest groźny dla człowieka, więc nie musimy obawiać się ataku podczas karmienia. Gdyby nawet zdarzyło mu się nas ugryźć, jego jad jest porównywalny do jadu pszczoły. Dużo groźniejszy jest ptasznik australijski, którego jad może nawet zabić człowieka. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat hodowli ptasznika królewskiego?