Poznajemy kapibarę – pochodzenie, opis gatunku, wygląd, waga

Pochodzenie kapibary – informacje dotyczące naturalnego środowiska

Kapibara wielka (hydrochoerus hydrochaeris) to gryzoń żyjący w Ameryce Południowej. Możemy go spotkać na obszarze kilku krajów – Kolumbii, Wenezueli, Gujany, Brazylii, Ekwadoru, Peru, Boliwii, Urugwaju, Paragwaju i Argentyny. Jego populację można spotkać również w Ameryce Środkowej, a konkretnie w Panamie. Choć w ostatnich latach populacja kapibary zmniejszyła się, nie jest to gatunek zagrożony wyginięciem, wręcz w niektórych rejonach jest ona uważana za szkodnika.

Kapibary żyją grupami składającymi się z kilkudziesięciu osobników w okolicach zbiorników wodnych. Zwykle w stadzie jest jeden samiec dominujący, który obejmuje przywództwo, przepędzając pozostałe samce, tak by pozostały przede wszystkim samice. Są powszechnie spotykane w okolicach domostw i gospodarstw, gdzie mają stały dostęp do pożywienia i wody, i nie są narażone na ataki dzikich zwierząt.

Dlaczego gryzoń, którego nazywa się dużą świnką morską, wybiera obszary znajdujące się akurat blisko wody? Skóra kapibary jest niezwykle delikatna i podatna na przesuszenie. Dostęp do wody gwarantuje nie tylko odpowiednią pielęgnację i stałe nawilżenie, ale też chroni przed drapieżnikami polującymi na gryzonie. Kapibary są doskonałymi pływakami – potrafią pod wodą wstrzymać oddech nawet na kilka minut. Jeśli mają stałe dojście do wody, są w stanie przystosować się do różnych warunków – można je spotkać zarówno na bagnach, jak i również na terenach trawiastych oraz w tropikalnych lasach.

Wygląd kapibary – jaka jest waga największego gryzonia na świecie?

Nie bez powodu kapibary nazywa się dużymi świnkami morskimi. Przypominają je nie tylko wyglądem, ale też należą do tej samej rodziny zwierząt – kawiowatych. Waga dorosłej kapibary to od 30 do 60 kilogramów, natomiast rozmiar może wynosić od 100 do 130 centymetrów.

Dla porównania:

  • chomik syryjski długowłosy osiąga rozmiar do kilkunastu centymetrów, a jego waga to 250 gramów,
  • wiewiórka burunduk dorasta do 30 centymetrów, a jej waga to ok. 120 gramów,
  • dorosły jeż pigmejski ma do 25 centymetrów, a jego waga to 700 gramów.

Największy gryzoń świata, żyjący w Ameryce Południowej posiada rzadką szczecinowatą sierść w kolorze brązowym. Ma ona na celu chronić wrażliwą skórę kapibary przed nadmiernym wysychaniem. Co ciekawe – skóra kapibary jest wyposażona w gruczoły potowe, więc w przypadku nadmiernego ciepła, samoistnie nawilża się.

Kapibara to gryzoń wodno-lądowy – jej łapy są przystosowane do pływania i posiadają między palcami błony pławne. Przednie łapy mają trzy, a tylne cztery palce zakończone pazurami. Kapibara posiada dużą głowę, na której szczycie umiejscowione są oczy, uszy oraz nos. Ma to jej ułatwiać przemieszczanie się w wodzie. Podobnie jak inne gryzonie, posiada długie zęby o krótkich korzeniach.

Największy gryzoń świata jako zwierzę domowe? Zdjęcia kapibary

Hodowla kapibary – wielka przestrzeń dla wielkiego gryzonia

Dawniej kapibary widywaliśmy jedynie w zoo. Dzisiaj, jeśli dysponujemy odpowiednimi zasobami budżetowymi oraz dużą przestrzenią, możemy również hodować kapibary samodzielnie. Musimy być przygotowani na to, że największy gryzoń na świecie będzie potrzebował specyficznych warunków.

Nie jest to zwierzę, które możemy trzymać w domu – musimy mu zapewnić wybieg, który będzie mieć co najmniej 50 metrów kwadratowych. Z uwagi na to, że jest to zwierzę stadne, wymaga dużej przestrzeni życiowej, by nie odczuwało ścisku. Nieodpowiednie warunki będą prowadzić do szybkiej śmierci.

Teren powinien być zróżnicowany i zawierać miejsca zacienione, tak by kapibary mogły uchronić się przed promieniami słonecznymi i poparzeniami. W naturze żyją one na terenach bagnistych, więc musimy maksymalnie zbliżyć warunki hodowli do warunków naturalnych. Na terenie wybiegu możemy rozsypać siano oraz patyki i gałęzie, które zwierzę będzie podgryzać. Dla względów bezpieczeństwa teren hodowli powinien być ogrodzony, tak by zwierzę nie mogło uciec.

Oprócz odpowiedniego wybiegu koniecznością jest zapewnienie stałego dostępu do wody. W tym celu musimy stworzyć staw lub umieścić basen o powierzchni 20-30 metrów kwadratowych i głębokości 3 metrów. Większość czasu zwierzę będzie spędzało w wodzie lub jej okolicach, więc nie możemy o tym zapomnieć.

Na okres zimy zwierzęta należy trzymać w zamknięciu, ponieważ nie są one wytrzymałe na niskie temperatury panujące na zewnątrz. Dodatkowo mogą być narażone na ataki drapieżników, więc lepiej minimalizować ryzyko. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat jeża pigmejskiego?

Polecane karmy dla psa - super ceny!

Czy kapibara je to, co może jeść chomik? Co je największy gryzoń na świecie?

Kapibara wielka (hydrochoerus hydrochaeris) jest zwierzęciem roślinożernym, a jej menu nie jest tak bogate, jak menu chomika, który jest wszystkożerny. Spożywa zaledwie kilka gatunków roślin. Podstawą diety powinno być siano – w dużych ilościach. Dorosły hydrochoerus potrafi spożyć nawet do 3 kilogramów trawy dziennie. Podobnie jak innym gatunkom gryzoni, jej zęby rosną całe życie, więc rzucie traw zapobiega przerostom tkanki kostnej.

Nie powinien też nas niepokoić widok kapibary spożywającej własne odchody – to zjawisko nazywa się koprofagią. Odchody gryzonia są bogate w białko, które powstaje wskutek trawienia przez drobnoustroje. Z uwagi na to, że zjadane przez zwierzę trawy są ciężkostrawne, umożliwia to im ponowne strawienie posiłku z poprzedniego dnia.

Oprócz trawy dieta kapibary powinna być urozmaicona owocami i warzywami, takimi jak jabłka, marchew, pomarańcze, gruszki, banany, arbuzy, pomidory, mango, brzoskwinie, śliwki, kiwi, dynie, truskawki, ogórki, maliny, porzeczki czerwone, papaje. Uzupełniamy ją granulatem z witaminą C przeznaczonym dla dużych gryzoni. Podobnie jak kawia domowa, zwierzę nie wytwarza w organizmie wystarczająco dużo witaminy C, więc taka suplementacja zapewni jej odpowiedni rozwój i zapobiegnie szkorbutowi.

Kapibara w naturalnym środowisku, a także opis, występowanie, wymagania pielęgnacyjne w hodowli w domu
Kapibara krok po kroku, czyli charakterystyka i opis, występowanie, wymagania i hodowla

Jaka jest cena kapibary? Informacje na temat kosztów

Cena kapibary to koszt rzędu 5-7 tys. zł. Musimy przy tym pamiętać, że są to zwierzęta stadne, więc kupno jednego osobnika będzie mijało się z celem, ponieważ zwierzę szybko umrze z samotności. Najlepiej kupić samca i dwie samice - trzeba być w takim przypadku przygotowanym na koszt ok. 15-20 tys. zł.

W Polsce istnieje kilka hodowli kapibar, można też zwrócić się do hodowców zagranicznych i sprowadzić zwierzę do kraju. Warto przed kupnem obejrzeć dokładnie zdjęcia zwierzaków i hodowli, by mieć pewność, że są zadbane.

Cena kapibary to nie tylko samo zwierzę – najpewniej będziemy musieli też dostosować teren na przyjęcie gryzonia (przygotowanie zbiornika wodnego, nasadzenie drzew itd.), więc będzie to kolejne obciążenie finansowe. Przed decyzją o kupnie, należy podsumować koszty i przeliczyć sobie, czy stać nas na takie przedsięwzięcie.

Zaprzyjaźniamy się z kapibarą – zachowanie gryzonia

Tryb życia kapibary – opis zachowań

Gryzoń żyjący w Ameryce Południowej funkcjonuje w kilkudziesięcioosobowych grupach, więc decydując się na zakup, musimy pamiętać, żeby stworzyć harem. W przeciwnym wypadku jedna kapibara będzie czuła się osamotniona, wystraszona i będzie to prowadziło do pogorszenia stanu zdrowia. Dorosła kapibara wielka żyje ok. 5 lat, a bardziej zadbane osobniki mogą dożywać nawet 10 lat.

Zwierzę większość czasu spędza w wodzie, chroniąc się przed drapieżnikami oraz promieniami słonecznymi, pływając, żywi się również roślinami rosnącymi w zbiorniku. Poranki hydrochoerus spędza schowany w wodzie lub odpoczywa w cieniu. W momencie, kiedy temperatura zaczyna spadać, zwierzę przygotowuje się do żerowania, które trwa do nocy.

Ciąża kapibary trwa ok. 5 miesięcy – po tym czasie samica wydaje na świat kilka młodych (nawet do 8). W związku z tym, że są to zwierzęta społeczne, o maluchy dbają nie tylko rodzice, ale również inne osobniki ze stada.

Największy gryzoń świata - czy da się go oswoić?

Jeśli wychowujemy kapibarę od małego, możliwe jest jej oswojenie. Najłatwiej jest tego dokonać, przekupując ją smakołykami. Zwierzęta zaczną nas karmić wówczas z jedzeniem i same będą podchodzić, by się przywitać. W obecności zwierząt należy poruszać się powoli, tak by ich nie płoszyć.

Kapibary porozumiewają się między sobą charakterystycznymi chrząknięciami i gwizdami. Dodatkowo samce posiadają na głowie gruczoły wydzielające zapach piżma. Nie powinniśmy niepokoić się, jeśli podczas oporządzania wybiegu będą ze sobą „rozmawiać”. Prawdopodobnie będą ostrzegać się na nadejście kogoś spoza ich stada.

Dorosła kapibara wielka, która nie miała wcześniej do czynienia z człowiekiem będzie dużo trudniejsza do oswojenia. Musimy pamiętać, że mimo wszystko to zwierzę, które najlepiej będzie czuć się w towarzystwie swojego gatunku i potrzeba dużo czasu, by gryzoń nam zaufał.

ikona podziel się Przekaż dalej