Owczarek szetlandzki

Mały piesek wygląda zupełnie jak collie, podobna sierść i umaszczenie najczęściej tricolor, czyli czarny z rudym i białym. Ta rasa to owczarek szetlandzki, jedna z najbardziej towarzyskich ras na świecie. Przedstawiamy opis tej ciekawej rasy, jej usposobienie i charakter. Wyjaśniamy czy owczarek szetlandzki to miniaturka chollie. Doradzamy co warto wiedzieć, zanim szczeniak tej rasy zagości w twoim domu.

Owczarek szetlandzki popularnie zwany sheltie

Pochodzenie tej rasy nie jest do końca znane. Uważa się, że miejscem pochodzenia owczarka szetlandzkiego są Szetlandy. Szetlandy należały niegdyś do Norwegii, skąd przywieziono na wyspy małe pieski. Surowy klimat wysp wymuszał na mieszkańcach hodowlę małych zwierząt, które mało jedzą. Rasa ta była wykorzystywana do pilnowania i zaganiania stad. Małe pieski doskonale sobie z tym radziły, bo na wyspie nie ma drapieżników zagrażających stadom.

Z czasem owczarek szetlandzki zdobył popularność jako pies rodzinny. Kształtowanie się rasy rozpoczęło się na Szetlandach, gdzie jej pierwowzorem były psy szetlandzki i norweskie. Psy te zaczęły zdobywać popularność w Szkocji, a następnie w Anglii, gdzie prowadzono dalszą hodowlę. Hodowcy starali się celowo nadać tej rasie podobieństwo do owczarka szkockiego.

W Polsce rasa ta zyskała popularność dopiero pod koniec XX wieku. Szczeniak tej rasy z rodowodem kosztuje około 2500 - 4000 zł. Cena zależy od renomy hodowli. Cena najlepszych osobników może dochodzić nawet do 6000 zł. Pamiętaj, aby unikać pseudohodowli i być ostrożnym jeśli cena szczeniaka jest podejrzanie niska.

Owczarek szetlandzki - opis rasy

Sheltie to nieduży długowłosy pies. Wydaje się na pierwszy rzut oka, że sheltie to miniaturka collie. Nic bardziej mylnego. Owczarek szetlandzki to całkowicie odmienna rasa, która powstała na wyspach szetlandzkich. Pies ten ma około 37 cm wysokości i waży 5- 10 kg.

Owczarek szetlandzki to pies długowłosy, który ma długi, twardy, prosty włos okrywowy i miękki, krótki, gęsty podszerstek. Sheltie krótkowłosy nie występuje. Umaszczenie bardzo przypomina collie, lecz może on występować w bardzo różnych kolorach jak: śniady, tricolor, bicolor i blue merle. Kiedyś występował również owczarek czarny podpalany, jednak obecnie ten kolor występuje bardzo rzadko. Cechą niepożądaną są białe łaty na tułowiu. Owczarek szkocki collie jest bardzo podobny, tyle że jest większy i występuje w dwóch odmianach: długowłosy i krótkowłosy.

Sierść owczarka szetlandzkiego wymaga regularnej i starannej pielęgnacji. Należy długą sierść szczotkować, szczególnie po długich spacerach. Szczególnie starannie trzeba szczotkować szczeniaki, gdyż ich sierść jest miększa i ma skłonność do kołtunienia się. Ponadto szczeniak musi być przyzwyczajony do szczotkowania, tak aby ta czynność stała się dla niego bezstresowa. Dorosłe sheltie mają prosty, twardy włos, który rzadko się kołtuni. Warto wiedzieć, że owczarek szetlandzki mocno linieje. Na szczęście jego sierść dość łatwo zbiera się z mebli i podłogi.

Owczarki szetlandzkie nie wymagają częstego kąpania, gdyż ich włos nie zbiera brudu.

Choroby i zdrowie sheltie

Owczarek szetlandzki żyje około 12 lat. Jest to pies wytrzymały i odporny na choroby. Nie jest psem skłonnym do tycia. Jest dość wrażliwy na upały. Zimą zaś grube futro chroni go przed zimnem, jednak nie jest to rasa nadająca się do mieszkania na dworzu.

Typowe choroby tej rasy to zniekształcenia i choroby oczu, które zdarzają się szczególnie u psów marmurkowych. Psy te rzadko cierpią na dysplazję stawu biodrowego. Warto wiedzieć, że rasa ta jest wrażliwa na działanie niektórych leków czy środków przeciw pasożytom, gdyż posiada gen MDR.

Jakie usposobienie i charakter ma owczarek szetlandzki

Opis sheltie można zacząć od tego, że jest to idealny pies do małego mieszkania w blokach. Ponadto sheltie uchodzi za jednego z najbardziej towarzyskich psów na świecie. Lubi zabawy, szczególnie z dziećmi, mocno przywiązuje się do opiekuna i jego rodziny. To pies bardzo inteligentny, który łatwo się uczy. Mimo, że ma bardzo towarzyskie usposobienie, jest nieufny wobec obcych. Szczeniak tej rasy musi być socjalizowany od małego, aby nie stał się psem bojaźliwym.

Sheltie jest psem żywym i aktywnym. Uwielbia się bawić, uwielbia sporty i wszelką aktywność fizyczną. Źle znosi samotność, dlatego trzeba go do tego od małego przyzwyczajać. Wtedy może zostać sam w domu na kilka godzin, ale trzeba zostawić mu jakieś zabawki, aby się nie nudził. Znudzony sheltie może niszczyć w mieszkaniu.

Pies ten ma niewiele wad. Bywa hałaśliwy, ale nie nadmiernie. Ponadto ma skłonność do gonienia szybko poruszających się obiektów. Nie ma jednak skłonności do ucieczek, gdyż jest bardzo przywiązany do opiekuna.

Sheltie idealnie nadaje się praktycznie dla każdego: rodzin z dziećmi, osób samotnych, starszych czy też początkujących opiekunów psa. Warunek jest jeden, musi to być osoba aktywna, która zapewni psu odpowiednią ilość ruchu, zabawy i aktywności psychicznej. Jego przyjazny charakter i łatwość uczenia, sprawia, że nawet początkujący bez trudu poradzi sobie z ułożeniem psa.

Owczarek szetlandzki nie jest psem myśliwskim, nie ma instynktu łowieckiego i może mieszkać z innymi zwierzętami. Najlepiej jednak jeśli sheltie będzie od małego przyzwyczajany do kotów i innych psów.