Owczarek środkowoazjatycki

Ogromny, czarny lub biały pies, którego dorosły samiec osiąga wzrost 70 cm i wagę 50 kg, to owczarek środkowoazjatycki lub ałabaj. Rasa ta staje się coraz bardziej popularna w Polsce. Warto jednak wiedzieć, że ten ogromny pies nie nadaje się w zasadzie do życia w małym mieszkaniu i wymaga bardzo doświadczonego opiekuna. Przedstawimy opis tej ciekawej rasy i pomożemy ci zdecydować, czy jest to rasa dla ciebie.

Owczarek środkowoazjatycki - pochodzenie, opis rasy i zdjęcia

Owczarek azjatycki, zwany także pod nazwą azjata lub ałabaj, uchodzi za jedną z najstarszych ras psów na świecie. Prawdopodobnie istniał już 4 - 5 tysięcy lat p.n.e.. Wywodzi się z terenów dzisiejszego Uzbekistanu, Kirgistanu, Turkmenii i Tadżykistanu, gdzie pracował jako niezłomny stróż i obrońca stad zwierząt hodowlanych przed wilkami. Niekiedy rasę tę określa się jako owczarek wschodnioazjatycki. Wieki pracy na nie gościnnych dolinach i w górach ukształtowały rasę silną, odporną, szaleńczo odważną i samodzielną. Psy te mają silny instynkt terytorialny i pracowały zwykle w stadzie.

Wzorzec tej rasy powstał stosunkowo niedawno. Obecnie przedstawicielom tej rasy grozi wyginięcie. Duży i silny pies azjatycki, przestał być potrzebny, gdy ludzie na jego terenach przestali prowadzić pasterski tryb życia. Ponadto w Azji rasa ta jest wypierana przez owczarka kaukaskiego. Ałabaj znajduje jednak coraz więcej zwolenników w Polsce.

Szczeniak tej rasy kosztuje od 3 do 20 tysięcy zł. Cena szczeniaka zależy od renomy hodowli. Najczęściej szczeniak kosztuje 3 - 4 tysiące zł, zaś ceny najlepszych psów mogą dochodzić nawet do 20 tysięcy zł.

Jak wygląda owczarek środkowoazjatycki - opis rasy i zdjęcia

Azjata może mieć różne umaszczenie, chociaż wzorzec rasy nie dopuszcza takich kolorów jak czekoladowy, błękitny lub czarny z rudym. Najczęściej spotykany azjata ma kolor biały, kremowy lub czarny. Sierść ma grubą, twardą i gęstą. Występuje w odmianach krótkowłosej i długowłosej.

Ten azjatycki pies jest duży, masywny i umięśniony. Najbardziej pożądane są psy wysokie i potężne. Psy tej rasy są znacznie większe od suk. Dorosły pies osiąga wzrost 70 cm. Waga tego psa to średnio 50 kg. Zdjęcia z reguły pokazują psy z kopiowanymi uszami i ogonem. Rasa ta ma uszy nisko osadzone, trójkątne i wiszące. Zaś ogon jest gruby i zakręcony. W Polsce kopiowanie jest zabronione.

Ten wschodnioazjatyckie pies jest wytrzymały i zdrowy. Panują opinie, że ten pies nigdy nie choruje. Azjatycki pies żyje średnio 10 - 12 lat.

Azjata - usposobienie i charakter

Ten azjatycki pies jest zrównoważony, spokojny i inteligentny oraz nastawiony na wykonywanie zadań. Jednak przywiązuje się do opiekuna i okazuje mu uczucia. Nie jest to pies do zabawy. Gdy pracuje skupia się na zadaniu, zaś po pracy wyli odpoczywać i obserwować otoczenie.

Pies azjatycki ma silny instynkt stróża. Kiedy zauważy coś niepokojącego będzie sygnalizował bardzo donośnym szczekaniem. Jest niezwykle terytorialny, odważny i działa szybko, gdy zauważy intruza. Jest zrównoważony i nie atakuje bez powodu. Nie ma on instynktu łowieckiego.

Wieki samotnego pilnowania stad wykształciły u tego psa niezależny charakter i umiejętność samodzielnej pracy. Nie łatwo podporządkuje się czlowiekowi i wymaga doświadczonego opiekuna. Jednak po odpowiednim szkoleniu staje się psem posłusznym. Dlatego też rasa ta wykorzystywana jest również jako pies policyjny.

Silny charakter tego psa sprawia, że szkolenie go jest bardzo trudne. Ma on uparte i niezależne usposobienie i z trudem uczy się posłuszeństwa. Szczeniak musi zacząć szkolenie bardzo wcześnie i kontynuować je całe życie. Nie znosi on tradycyjnej tresury, opiekun musi być zdecydowany, a jednocześnie łagodny. W żadnym wypadku pies ten nie nadaje się dla osoby niedoświadczonej.

Azjata w domu

Azjata nie ma skłonności do ucieczek ani niszczenia. Jednak ten duży pies może mocno zdemolować mienie właściciela, jeśli jest sfrustrowany. Pies ten dobrze znosi samotność, jednak nie powinien być długo pozostawiony samotnie, nawet jeśli stróżuje dużą posiadłość, gdyż źle to wpływa na jego socjalizację z ludźmi.

Rasa ta idealnie nadaje się na psa stróżującego, szczególnie dużych posesji. Jego wygląd budzi respekt. W razie czego potrafi skutecznie obezwładnić intruza.

Owczarek azjatycki może mieszkać w małym mieszkaniu, gdyż nie ma dużego zapotrzebowania na ruch. Warto jednak brać pod uwagę, że jest to pies bardzo duży.

Azjata najczęściej traktuje inne zwierzęta obojętnie i może żyć pod jednym dachem z kotem. Najlepiej jeśli szczeniak wychowuje się od początku z kotem, wtedy mogą się nawet zaprzyjaźnić. Nie jest to pies agresywny w stosunku do innych psów, ale się z nimi nie zaprzyjaźnia i z trudem akceptuje psa innej rasy. Owczarki zwykle pracowały w stadach, dlatego dobrze jest mieć dwa psy tej samej rasy.

Dla kogo ta rasa?

Owczarek środkowoazjatycki nie jest odpowiednim towarzyszem dla dzieci, gdyż nie jest zbyt skory do zabawy. Ale jego spokojne i cierpliwe usposobienie sprawia, że może żyć pod jednym dachem z dziećmi. Z uwagi na swoją wielkość i siłę, nie nadaje się dla osób starszych.

Jego opiekun musi mieć duże doświadczenie w szkoleniu psów, aby umiał nauczyć psa posłuszeństwa i zapanować nad nim. Opiekunem tego psa nie może być osoba słaba psychicznie, chwiejna lub nerwowa czy też niepewna siebie. Psa tego należy konsekwentnie szkolić, aby reagował na wszystkie polecenia. Warto skorzystać z pomocy specjalisty, ale nie można oddawać psa na szkolenie. Przewodnikiem jest opiekun, który musi brać czynny udział w szkoleniu psa.

Owczarek nie nadaje się na psa do budy. Izolacja od opiekuna i jego rodziny sprawia, że pies staje się smutny, agresywny a nawet niebezpieczny. Pies ten lubi przebywać blisko opiekuna, którego darzy wielką miłością. Generalnie ałabaj jest nie kłopotliwym i niewymagającym przyjacielem, ale tylko w rękach właściwego opiekuna. Tylko opiekun, który działa konsekwentnie i zdecydowanie, ale też podchodzi do psa z szacunkiem i miłością, zostanie uznany przez psa za lidera i przewodnika.