Podstawowe informacje o kocie perskim

Popularne nazwy:
Persian (ang.)
Pochodzenie:
Turcja
Kategoria FIFe:
Kategoria I
30 - 35 cm
3 - 6 kg
30 - 35 cm
3 - 6 kg
12 - 17 lat
lubi zabawę
Cena kociaka z hodowli:
1500 - 5000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
100 - 250 zł
Imiona dla kota perskiego:
Mango, Kokos, Amelia, Topaz, Opal, Boni, Cleo, Kaprys, Berni, Krem, Siesta, Baton, Pulpa

Kot perski - charakterystyka, zdjęcia, opieka, porady hodowców

Jeśli chodzi o uznanie w oczach człowieka to kot z całą pewnością dorównuje psu. W obrębie obu gatunków występuje wiele interesujących ras. Do najstarszych i zarazem najpopularniejszych mruczków należą koty perskie. Mają łagodne, przyjacielskie usposobienie. Ważne jest też to, że przybierają rozmaite warianty umaszczenia. Już te dwie informacje zachęcają by dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Można to zrobić czytając ten i inne artykuły na naszej stronie.

Persy – pochodzenie i wygląd

Kot perski reprezentuje jedną z najstarszych i najpopularniejszych ras. Znana, międzynarodowa organizacja felinologiczna FIFe, umieściła ją w I grupie swej klasyfikacji. Wraz z innymi kotami odmian egzotycznych. Pochodzenie persów nie jest obecnie dokładnie znane. Jeśli zaś chodzi o pojawienie się tych kotów w europie, badacze uważają, że miało to miejsce w okresie wypraw krzyżowych. Najnowsza historia rasy rozpoczyna się w Anglii w XIX wieku. To hodowcy z tego kraju stworzyli przodków współczesnych persów. Poprzez krzyżowanie różnych odmian kotów bliskowschodnich. Wkład w rozwój persa mógł mieć również brytyjski kot krótkowłosy.

Pers to nie kot miniaturka a zwierzak średniej wielkości. Kocięta rosną do pierwszego a czasem drugiego roku życia. Osiągają wielkość od 30 do 35 centymetrów. Optymalna waga dorosłego samca to 3-5 kg. Natomiast kotka waży zazwyczaj 3-4 kg. Każdy długowłosy pers ma mocną budowę i zaokrąglone ciało. Tułów masywny i krępy z muskularnym grzbietem. Kończyny krótkie, proste i mocne, ogon raczej krótki i gęsto owłosiony. Głowa okrągła i szeroka, wyraźnie wypukłe czoło. Oczy duże i okrągłe, szeroko rozstawione. Uszy osadzone nisko nad czołem, niewielkie i zaokrąglone na końcach. Nos krótki i szeroki z wyraźnym przełomem.

Jak już wspomnieliśmy kot perski to czworonóg długowłosy. Sierść ma dwie warstwy, pierwszą jest gęsty i miękki podszerstek. Druga to również gęsty, odstający od ciała włos okrywowy. Na piersi i karku układa się w tak zwaną lwią grzywę. Na udach występują wyraźne portki. Warto wiedzieć, że koty opisywanej rasy przybierają najróżniejsze rodzaje umaszczenia. Niejeden jest biały, szary czy też czarny. Może być niemal niebieski jak brytyjski kot krótkowłosy. Często spotyka się persa szylkretowego. Maść tego typu jest dziedziczona w linii żeńskiej. Ciekawie wygląda kot szynszylowy. Więcej na temat umaszczenia rasy można dowiedzieć się na naszej stronie.

Charakter kota perskiego

Zanim zajmie nas usposobienie kotów, pozostaniemy chwilę przy kwestii umaszczenia. Jak już wiadomo pers może być szylkretowy, szynszylowy, biały itp. Wzorzec stosowany przez największe organizacje felinologiczne dopuszcza niemal wszystkie warianty kolorystyczne. Jednakże niektóre stowarzyszenia przyjęły inne metody. Niektóre nadają poszczególnym maściom własne nazwy. Inne z kolei traktują różne umaszczenia jak odrębne rasy. Nie jest to jednak często stosowana praktyka. Po ciekawostkach można przejść do najważniejszego tematu w tej części artykułu. Jaki charakter mają bardzo popularne, perskie kociaki?

Przede wszystkim i małe i dorosłe koty mają spokojny temperament. Są łagodne, zrównoważone oraz czułe. Przywiązują się do opiekuna i spędzają dużo czasu w jego towarzystwie. Lubią przebywać na kolanach lub w pobliżu człowieka. Jednakże nie są specjalnie absorbujące. Choć persy przepadają za pieszczotami i zabawą, same decydują jak długo mają się odbywać. Interesujące nas koty dobrze współpracują z dziećmi. Pod warunkiem, że najmłodsi nie będą zbyt natarczywi. Zatem rodzice muszą nauczyć maluchy obchodzenia się z kotem. Rozpoznawania, kiedy ma ochotę na zabawę a kiedy należy zostawić go w spokoju.

Perskie kociaki z rodowodem tolerują inne zwierzęta domowe. Nie okazują agresji i nie wszczynają bójek. W przeciwieństwie do wielu innych kotów, persy nie maja skłonności do wspinania się na drzewa. Ogólnie niezbyt dobrze radzą sobie na dworze. To głównie czworonogi lubiące przebywać w domu. Świetnie nadają się dla osób starszych. Dzięki swemu łagodnemu, przyjacielskiemu usposobieniu są wykorzystywane w felinoterapii. Powyżej zamieściliśmy ogólny opis charakteru persów. Po bardziej szczegółowe informacje odsyłamy do innych materiałów opublikowanych na naszej stronie.

Informacje o zdrowiu persów oraz ich cena

Zdrowy kot perski, niezależnie czy niebieski, szary czy czarny, żyje średnio 12-15 lat. Przedział wiekowy jest dość duży, bowiem kocięta są średnio odporne na choroby. I małe i duże osobniki mogą cierpieć na pewne wrodzone dolegliwości. Takie jak chociażby wielotorbielowatość nerek lub postępujące zwyrodnienie siatkówki. Jednakże u tej rasy wspomniana choroba nie ma tak niebezpiecznego przebiegu jak u innych. Nie prowadzi, bowiem do ślepoty. Czworonogi o jednolicie białym umaszczeniu miewają skłonności do głuchoty. Najczęściej występuje ona u kotów z niebieskimi oczami.

Wymienione schorzenia mogą, ale wcale nie musza się pojawić. Tak jak problemy z oddychaniem z powodu skróconego nosa. Warto też wspomnieć o mniej niebezpiecznych dolegliwościach. Najczęstsze są wady zgryzu oraz nadmierne łzawienie oczu. Trzeba je często przemywać by temu zapobiec. Jest to jeden z podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych. Kolejny to regularne czyszczenie uszu. Jako, że persy to przede wszystkim koty domowe, nie ścierają samodzielnie pazurów. Nie można, więc zapominać o przycinaniu. Zaniedbania tej czynności mogą prowadzić do poważniejszych problemów.

Decydując się na zakup kotka perskiego trzeba pamiętać, że nie jest to miniaturka a jego długa sierść potrzebuje codziennego szczotkowania. Bez tego będzie się filcować, co bywa niebezpieczne dla zdrowia zwierzaka. Poza tym przynajmniej raz w miesiącu kota trzeba kąpać. Potrzebny jest do tego specjalny szampon. U białych osobników, pomiędzy kąpielami stosuje się specjalny puder likwidujący żółte przebarwienia sierści. Jaka jest cena persa z rodowodem? Jej wysokość jest uzależniona od renomy hodowli i odmiany umaszczenia. Zazwyczaj jednak rozpoczyna się w okolicach 2500 zł (07.2021). Po dokładniejszy opis zdrowia i pielęgnacji persów zapraszamy na nasza stronę.

Pers - zalety i wady

Zalety
  • inteligentny
  • łagodny
  • rodzinny
  • toleruje towarzystwo innych kotów
  • toleruje towarzystwo psów
Kot perski jest łagodny, rodzinny i kochający. Jest dobrym kotem do domów z innymi zwierzętami, o ile zostanie do nich prawidłowo wprowadzony.
Wady
  • sierść wymagająca regularnej pielęgnacji
Opiekun kota perskiego musi mieć na uwadze konieczność regularnej pielęgnacji sierści kota.

Pers - wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:
  • niemal trójkątne uszy,
  • małe uszy,
  • okrągła głowa,
  • puszysty ogon
Kot perski to kot o dość masywnej budowie, który wyróżnia się krótkim pyszczkiem i piękną okrywą włosową.
Rodzaj owłosienia:
  • długowłosy
  • z podszerstkiem
Umaszczenie:
  • czysto białe,
  • czekoladowe,
  • złote,
  • niebieskie,
  • szylkretowe,
  • tabby
Kolor oczu:
  • zielone,
  • miedziane,
  • niebieskie

Galeria zdjęć - Pers

Charakter kota perskiego

Charakter:
  • łagodny,
  • skory do zabawy,
  • spokojny
Potrzeba ruchu:
lubi zabawę
Poziom agresji:
niski
Kot perski lubi zabawy z dziećmi i zwykle dobrze toleruje inne koty oraz psy. To spokojny kot, który nie wykazuje skłonności do agresji.
Skłonność do ucieczek:
niska
Kot perski zwykle nie ucieka z domu.

Pers - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:
nie
Persy są spokojne i łagodne. Nie sprawiają kłopotów, jeżeli opiekun zaspokaja wszystkie kocie potrzeby.
Dla kogo się nadaje:
  • dla rodzin z dziećmi,
  • dla seniorów,
  • dla singli,
  • dla par
Pers to kot, który może mieszkać zarówno z osobą starszą, jak i z parą, czy rodziną.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Koty perskie lubią zabawy i zwykle dobrze dogadują się z dziećmi, jeżeli te szanują kocie granice.
Czy chętnie zostaje sam:
tak
Kot perski zwykle nie ma problemu z nieobecnością opiekuna.

Pielęgnacja kota perskiego

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
  • skracanie pazurów,
  • czyszczenie uszu,
  • mycie zębów,
  • szczotkowanie sierści,
  • kąpiele,
  • przemywanie okolicy oczu
Persy mają krótkie kanaliki łzowe. Konieczna jest zatem właściwa pielęgnacja okolocy oczu. Opiekun nie może również zapominać o regularnym dbaniu o sierść kota.
Odżywianie:
  • Karma gotowa sucha,
  • Karma gotowa mokra,
  • Dieta domowa,
  • Dieta surowa (BARF)
Persa karmić można produktami gotowymi - karmą mokrą lub suchą, a także dietą domową opartą na gotowanym lub surowym mięsie. Każdy model żywienia ma swoje wady i zalety, które należy wcześniej rozważyć.
Podatność na choroby:
Koty perskie mogą mieć problemy z alergiami (nie tylko pokarmowymi), a także choroby serca lub zaburzenia natury okulistycznej. U tej rasy ważne jest regularne badanie nerek, gdyż zdarza się u nich wielotorbielowatość tego narządu.
ikona podziel sięPrzekaż dalej