Bolończyk

Niewielkich rozmiarów, biały bolończyk to przyjaźnie wyglądający pies do towarzystwa. Rasa jest znana na całym świecie, a jej głównym atutem jest przyjazne usposobienie oraz możliwość dopasowania się do różnych warunków. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki rasy. Omówimy wzorcowy wygląd, usposobienie oraz warunki prawidłowej pielęgnacji bolończyka, opiszemy też możliwe choroby tych zwierzaków.

Bolończyk – wzorcowy wygląd i charakter rasy

Jak wyglądają psy bolońskie?

Rasa bolończyk została zakwalifikowana do grupy biszonów i ras pokrewnych. Wzorzec FCI opisujący jej pożądane cechy odnajdziemy pod numerem 196. Dowiadujemy się z niego, że rasa pochodzi z Włoch i nie podlega próbom pracy.

Psy rasy bolończyk są dość krępe i posiadają zwartą budowę ciała. Ich szata zawsze przybiera kolor śnieżnobiały, a długość tułowia powinna być równa wysokości w kłębie. Biały odcień szaty składa się z długiej, puszystej i miłej w dotyku okrywy włosowej. Szata powinna być krótsza na kufie i nigdy nie leżąca płasko, lecz układająca się w kosmyki. Pies powinien też posiadać czarny nos i czarne obramowania wokół powiek. Jego duże lub średniej wielkości oczy zawsze powinny nosić barwę ciemnej ochry.

Rasa wygląda jak mały, biały i bardzo puchaty pluszak. Pieski przybierają niewielkie rozmiary ciała. Dorosły, prawidłowo zbudowany pies powinien osiągnąć 27 do 30 cm wysokości w kłębie. Suczka może być drobniejsza, a jej wzorcowa wysokość w kłębie została oszacowana na przedział pomiędzy 25 – 27 cm. Idealna waga dorosłych psów i suczek to z kolei 2,5 do 4,0 kg. Niekiedy w ofertach sprzedaży pojawia się bichon miniaturka. Warto pamiętać, że psy bolońskie występują wyłącznie w jednym, określonym we wzorcu wariancie wymiarowym. Określenie miniaturka sugerowałoby obecność innej, zminiaturyzowanej rasy. W dobrych hodowlach dopuszcza się do rozrodu jedynie psy, które spełniają kryteria wzorca. Tak zwana miniaturka jest często wymysłem pseudohodowców i nie ma nic wspólnego z prawdziwymi kryteriami rasy. Dlatego jeśli hodowla prezentuje nam zdjęcia miniaturek, warto zachować szczególną czujność i ostrożność.

Ciekawostką rasy są także ich zwisające, a jednocześnie odstające uszy. Górna część małżowiny usznej lekko odstaje, a uszy są twarde u nasady. W efekcie uzyskuje się ciekawe wrażenie wizualne, a głowa piesków z reguły wygląda na większą niż ma to miejsce w rzeczywistości.

Biały bolończyk pod wieloma względami wygląda jak popularny w ostatnich latach maltańczyk. Obydwie rasy charakteryzuje czysto biały włos, czarny kolor nosa oraz podobne proporcje ciała. Jest to związane z faktem, że obydwie rasy białych piesków najprawdopodobniej posiadają wspólnych, dawnych przodków, których nazywano „canes melitenses”. Zarówno bolończyk, jak i maltańczyk stanowią odrębne rasy, a w rzeczywistości odnajdziemy wiele różnic w ich wyglądzie i usposobieniu. Dobrym przykładem jest sama sylwetka piesków. Bolończyk posiada kwadratową budowę ciała (wysokość w kłębie równa długości ciała), z kolei maltańczyk to rasa o wydłużonej budowie. Jej wysokość w kłębie powinna być mniejsza niż długość ciała. A może zainteresuje cię także ten artykuł o psie rasy bolończyk kolorowy?

Bolończyk i charakter psa do towarzystwa – ogólny opis usposobienia

Psy bolońskie zasłynęły przyjaznym, podatnym na szkolenie charakterem. Jest to rasa, która wyjątkowo silnie przywiązuje się do swojego właściciela. Biały pies z czarnym nosem kocha wszystkich członków rodziny, uwielbia mieć ich w zasięgu wzroku i spędzać czas w ich towarzystwie. Nie jest to rasa nastawiona na samotność, posiada duży stopień uległości oraz podatności na szkolenie.

Biały bolończyk z czarnym nosem to rasa, która łatwo zaprzyjaźnia się z dziećmi. Szczególnie młode psy będą chętne do zabawy, przytulania, a nawet noszenia na rękach. Trzeba przy tym podkreślić, iż jest to rasa wrażliwa i delikatna. Dlatego dzieci powinny znać zasady prawidłowego obchodzenia się z pieskami. Bichon bolognais dobrze odnajdzie się także w towarzystwie innych pupili domowych. Jest to rasa towarzyska, lubiąca obecność innych i przyjacielsko nastawiona do świata. Biały pies dogada się z innym szczekającym czworonogiem, a nawet z kotem.

Mały bichon rasy bolońskiej czy kolorowy bolończyk rosyjski (rosyjska bolonka) wymagają socjalizacji. Dzięki temu dorosły pies nie sprawia problemów na spacerach, nie przejawia zachowań agresywnych ani nadmiernej lękliwości. Psy bolońskie posiadają opinie przyjaznych i radośnie nastawionych do poznawania nowych ludzi bądź zwierząt.

Opisując prawdziwy charakter rasy bichon bolognais lub kolorowych, rosyjskich bolonek, warto wspomnieć kwestię aktywności. Dorosły bolończyk to pies spokojny, lubiący leniwy wypoczynek obok właściciela. Nie wymaga zbyt długich spacerów ani wyczerpujących gonitw. Niewielka aktywność nie sprawi, że stanie się uciążliwy jak brązowy curly coated retriever. Dzięki temu biały psiak z czarnym nosem okaże się świetnym kandydatem na pupila dla osoby, która lubi relaks przed telewizorem i preferuje jedynie krótkie spacery.

Psy rasy bolońskiej silnie przywiązują się do właściciela i jego otoczenia. Jest to w dużym stopniu atut, jednak czasem może przynosić mniej pożądane efekty. Bichon bolognese jest psem predysponowanym do lęku separacyjnego. Nasz mały, biały pies z czarnym nosem może niekiedy bardzo źle znosić samotność. Lęk separacyjny często przejawia się niszczeniem przedmiotów, sikaniem w domu bądź głośnymi wokalizacjami. Dlatego zaleca się, aby rasa była od samego początku uczona pozostawania samej w domu. Nasz bichon bolognais może bawić się w tym czasie zabawkami interaktywnymi czy akcesoriami, które odwrócą jego uwagę na dłuższy czas. Odpowiednie szkolenie szczeniaka sprawi, że dorosły pies nie będzie cierpiał z powodu rozstania z właścicielem, co z kolei umożliwi wyeliminowanie uciążliwych zachowań.

Prawidłowa pielęgnacja i możliwe choroby rasy bolończyk

Czy psy bolońskie są wymagające pod względem pielęgnacji? Opis najważniejszych czynności

Oglądając zdjęcia białych psów wystawowych, zauważymy idealnie czystą szatę oraz gęste, puszyste futerko. Aby osiągnąć taki efekt u ras z białym kolorem sierści, należy poświęcić dużo czasu na odpowiednią pielęgnację.

Pielęgnacja białego bolończyka i rosyjskich bolonek kolorowych polega na codziennym czesaniu szaty. Warto użyć do tego metalowego grzebienia lub dobrej jakości szczotki. Bichon bolognese wymaga też dużej dbałości o czystość oczu i uszu. Jak większość przedstawicieli białych ras, bolończyk może mieć tendencje do pojawiania się brązowych przebarwień pod oczami. Warto regularnie oczyszczać i osuszać te miejsca, aby nie dopuścić do rozwoju drożdżaków i innych bakterii.

Śnieżno biała szata jest trudna do utrzymania w idealnej czystości. Nasz mały piesek wymaga regularnych kąpieli. Większość przedstawicieli rasy maltańczyk czy bolończyk wymaga kąpieli kilka razy w miesiącu. Niekiedy trzeba przemywać łapy i podbrzusze po każdym spacerze w deszczu czy po błocie. Na szczęście nie jest to szczególnie skomplikowana ani czasochłonna procedura, a przyzwyczajone do pielęgnacji pieski bardzo dobrze znoszą regularne kąpiele. Po pełnym wykąpaniu pupila można też nałożyć odżywkę regeneracyjną, a następnie dokładnie osuszyć i przeczesać futerko. Co pewien czas można też ostrzyc pupila, co znacząco ułatwi utrzymanie szaty w czystości i dobrej kondycji.

Rosyjskie bolonki i biały bolończyk z czarnym nosem wymagają także regularnej kontroli stanu pazurów. Z uwagi na niewielkie rozmiary, rasa nie zawsze sama ściera wyrastające pazury. Należy je przycinać w razie konieczności. Co pewien czas warto także sprawdzać stan uzębienia. Psy małych ras mają tendencje do odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego w wielu hodowlach rekomenduje się higienę jamy ustnej poprzez szczotkowanie lub aplikację specjalnych past enzymatycznych.

Możliwe choroby i cena piesków rasy bolońskiej

Rasy takie jak bolończyk, maltańczyk czy curly coated retriever są uznawane za bardzo zdrowe. Przedstawicielom owych ras rzadko towarzyszą choroby o podłożu genetycznym oraz groźne dla życia, przewlekłe przypadłości zdrowotne. Mimo wszystko, bolończyk może być predysponowany do kilku, typowych dla rasy chorób.

Psy bolońskie mogą cierpieć na dwurzędowość rzęs, nawracające infekcje uszu i problemy z uzębieniem (przeważnie wywołane przez osadzający się kamień nazębny). Biały pies z czarnym nosem może też niekiedy cierpieć na tak zwany „zespół drżenia białych psów”. Choroba dotyczy wielu przedstawicieli białych ras, jednak nie stanowi zagrożenia dla ich życia czy zdrowia.

Opisując możliwe choroby, warto przyjrzeć się prawidłowemu żywieniu. Psy rasy bolońskiej nie są wybredne pod względem kulinarnym. Duży apetyt i stosunkowo mała aktywność sprawiają, że rasa jest predysponowana do otyłości. To z kolei pociąga za sobą inne problemy zdrowotne, na przykład problemy ze stawami. Rasie towarzyszy niekiedy zwichnięcie rzepki kolanowej czy zerwanie więzadeł.

Osobną, wartą poruszenia kwestią jest cena zakupu szczeniaka w dobrych hodowlach. Stawka za maleńkiego bolończyka i cena ogara polskiego mogą być bardzo zbliżone. Psy owych ras znajdują się w wielu dobrych hodowlach, należących do ZKwP. Cena ogara polskiego i cena małego bolończyka na ogół waha się wokół kwoty 3500 – 5000 zł. Stawka za szczeniaki w renomowanych, posiadających najlepsze opinie i wybitne osiągnięcia wystawowe hodowlach jest niekiedy jeszcze wyższa.

Usposobienie i wielkość psów są bardzo zróżnicowane. Ponadto zwierzaki mogą pełnić różne role. Istnieją czworonogi współpracujące z osobami niepełnosprawnymi. Inne są znakomitymi stróżami czy sportowcami. Warto też zwrócić uwagę na przyjacielskie psy do towarzystwa. Jednym z nich jest uroczy bolończyk. Tak jak podobnych rozmiarów bichon cieszy się sporym uznaniem. W związku z tym podajemy jego charakterystykę i sprawdzamy jak należy o niego dbać.

Pies rasy bolońskiej

Bolończyk to rasa psów do towarzystwa mogąca pochwalić się długą historią. Każdy z jej przedstawicieli to czworonóg typu lisowatego. Jest to niewielki piesek z miękką, kędzierzawą sierścią. Nazwa odmiany może być nieco myląca. Badacze twierdzą, że zwierzaki pochodzą z Malty i Wysp Kanaryjskich. Stamtąd razem z marynarzami dotarły do Włoch. Zyskały popularność w Bolonii w okresie oświecenia. Psiaki cieszyły się uznaniem wśród królów, książąt i dam dworu. Od końca XVIII wieku zainteresowanie nimi zaczęło maleć. Na przełomie XIX i XX wieku bolończykom groziło wymarcie. Na szczęście do tego nie doszło.

Dziś psy rasy bolońskiej goszczą w niejednym domu. W systematyce Międzynarodowej Federacji Kynologicznej umieszczono je w grupie IX. Skupiającej czworonogi ozdobne i do towarzystwa. Podobnie jak bichon znajdują się w 1 sekcji owej kategorii. Jak wygląda interesujący nas zwierzak? Przede wszystkim osiąga niewielkie rozmiary. Samica dorasta do 25-28 cm wysokości w kłębie. Samiec ma od 27 do 30 cm w kłębie. Waga bez względu na płeć waha się w granicach 2,5-4 kg. Dorosły pies ma proste kończy i grzbiet oraz rozbudowaną klatkę piersiową. Jego nos jest czarny tak samo jak bystre oczy.

Przyszedł czas na opis sierści. Jest długa na całym ciele, dość puszysta i miękka w dotyku. Nie przylega ściśle do ciała. Układa się w ładne kosmyki. Trzeba też poruszyć kwestię umaszczenia. Rasowy bolończyk to jednolicie biały pies. Wzorzec nie dopuszcza żadnych łat i innych odcieni bieli. Owszem istnieje kolorowy czworonóg. Jest to bolończyk rosyjski zwany też Russkaya Tsvetnaya. Jednakże jest to odrębna rasa, której FCI nie uznaje. Jej przedstawiciele występują w rozmaitych umaszczeniach. Piesek może być, więc czarny, brązowy, ale nigdy czysto biały. Więcej informacji o wyglądzie i sierści obu odmian można znaleźć na naszej stronie.

Charakter psa bolońskiego

Kolorowy, rosyjski psiak jest bardzo podobny do klasycznego bolończyka. Zarówno pod względem budowy jak i usposobienia. Dobrze pokazują to zdjęcia. Dlatego opisując charakter mamy na myśli w zasadzie obie rasy. Przechodząc do rzeczy, bolończyki nie przez przypadek znalazły się wśród pupili do towarzystwa. Świetnie sprawdzają się w tej roli, ponieważ są spokojne i łagodne. Potrafią być bardzo aktywne, choć zazwyczaj tego nie okazują. Są także inteligentne i szybko uczą się nowych sztuczek. Można się spotkać z opinią, że mają problemy z posłuszeństwem. Może się tak zdarzyć, ale będzie to wina niewłaściwego wychowania.

Bolończyki lubią zabawę i dobrze dogadują się z dziećmi. Bardzo mocno przywiązują się do opiekunów. Potrzebują stałego kontaktu z człowiekiem. Są czułe i wrażliwe, przez co źle znoszą długą rozłąkę. Oczywiście dorosły pies może jakiś czas pozostać sam w domu. Jednakże trzeba go z tym oswajać już od okresu szczenięcego. Z uwagi na usposobienie i wielkość, bolończyk nie nadaje się na stróża. Sprawdzi się za to, jako pies alarmujący. Gdy będzie zaniepokojony czy przestraszony, poinformuje o tym rodzinę głośnym szczekaniem. Ta sympatyczna miniatura ma wiele zalet, lecz nie jest to pies dla każdego.

Z wychowaniem bolończyka poradzi sobie nawet niedoświadczony opiekun. Potrzebne będzie tylko łagodne podejście do nauki i konsekwencja. Nie oznacza to jednak, że opisujemy psa dla każdego. Osoby długo pozostające poza domem nie powinny go kupować. Samotny czworonóg będzie zwyczajnie cierpiał. Nie pasuje również do opiekunów chcących uprawiać sport razem z psem. Zatem warto dobrze przemyśleć zakup tego zwierzaka. Kwestię charakteru i wychowania bolończyków rozwijamy w innych materiałach na naszej stronie. Natomiast w tym artykule przechodzimy do kolejnych ważnych tematów.

Bolończyk – pielęgnacja, choroby, cena

Osoby decydujące się na przygarnięcie bolończyka muszą znaleźć czas na zajęcie się jego sierścią. Wymaga codziennego szczotkowania. Jeśli zostanie zaniedbana pojawią się trudne do rozczesania kołtuny. Warto wiedzieć, że włos okrywowy psiaka cały czas rośnie. Potrzebne jest, więc strzyżenie. Jeżeli bolończyk ma dłuższą sierść, niezbędne są cotygodniowe kąpiele. Jeśli jest obcinany na krótko, wystarczy kąpać go dwa razy w miesiącu. Używane szampony muszą być przystosowane do czyszczenia białego futra. Tylko wtedy można mieć pewność, że włosie nie będzie żółknąć i w żaden inny sposób zmieniać barwy.

Pielęgnacja bolończyka to także regularne przemywanie oczu. Wydostaje się z nich wydzielina, która nieusuwana będzie farbować sierść. Trzeba także regularnie sprawdzać i czyścić uszy. Poza tym ta psia miniatura ma tendencję do odkładania kamienia nazębnego. Skoro wiadomo już jak wygląda dbanie o czworonoga czas na zdrowie. Każda dobra hodowla sprzedaje szczeniaki, które dożywają 12-14 lat. Ogólnie rzecz biorąc rasa cieszy się dobrym zdrowiem. Jednakże i w jej przypadku występują pewne choroby. Należą do nich rozwijające się sporadycznie infekcje uszu. Dlatego tak ważne jest ich dokładne sprawdzanie, co jakiś czas.

Jak już wspominaliśmy, bolończyk jest psem, który potrafi być aktywny. Czasem z tego powodu naraża się na urazy. Mogą to być zerwania więzadeł lub zwichnięcia rzepki kolanowej. Po chorobach kolej na żywienie. Psiaki nie są bardzo wybredne. Zadowolą się suchą karmą o ile będzie wysokiej jakości. Warto jednak wiedzieć, że bolończyki bardzo lubią jeść. Łatwo je przekarmić a co za tym idzie utuczyć. Tak oto do wyjaśnienia została ostatnia kwestia. Jaka jest cena pieska z rodowodem? Renomowana hodowla sprzedaje szczeniaki za 1800-3000 zł. Obszerniejszy opis rasy i zdjęcia zostały opublikowane na naszej stronie. Zachęcamy do zapoznania się z tymi materiałami.