Nie wszystkie psy japońskie znane są w Polsce. Tosa inu to rasa, która
nie jest jeszcze popularna, ale powoli zaczyna się to zmieniać. Jaki jest
charakter psów tej rasy? Czy ten pies bojowy może być czarny? Jaka jest cena za
szczeniaka tosa inu? Czy jest to pies japoński, czy jednak chiński? Jakie
informacje powinien zawierać opis ogłoszenia? Co wspólnego ma tosa inu z akita
inu? Czy cena akity jest mniejsza od mastifa japońskiego? Charakterystyka rasy
tosa inu oraz opis hodowli znajdziesz w tym artykule.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach
japońskich.
Pies bojowy –
charakterystyka tosa inu
Psy japońskie, mastif – historia rasy tosa inu
Początki tej rasy
sięgają XIV wieku. Powstała w Japonii w wyniku krzyżowania różnych psów do
walk. Łączono ze sobą nie tylko psy japońskie, ale też europejski. Tosa inu to
krzyżówka shikoku-ken, buldoga, mastyfa, wyżła niemieckiego i doga
niemieckiego. Możliwe również, że to rozwoju tych psów przyczyniły się bull
teriery oraz bernardyny. Łączono ze sobą te psy, aby stworzyć najlepszego psa
do walk: silnego, dużego i nieustępliwego.
Tosa inu znajduje się
na liście psów agresywnych. Chcąc zakupić psa znajdującego się na tym wykazie,
trzeba dostać specjalnie zezwolenie od gminy. Można je otrzymać w urzędzie,
składając odpowiedni wniosek. Zamieszcza się tam dane psa, informacje o testach
oraz to, w jakich warunkach będzie trzymany.
Nie jest to pies
chiński, a japoński. Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym szczególnie
popularne były walki tych psów. „Inu” oznacza „pies”, więc można mówić, że jest
to pies z Tosy. Jego inna nazwa to mastif japoński, bojowy pies z Tosa, a
czasami można usłyszeć, że tosa inu to pies samuraja.
Czarny czy rudy – jak wygląda mastif japoński?
Wzorzec rasy nie
określa, jaka powinna być waga tych psów. Można jednak założyć, że jest to
przedział od 40 do 80 kg, w zależności od rejonu, z którego wywodzi się pies.
Suka powinna być mniejsza. Wzorzec rasy określa za to minimalną wysokość w
kłębie. Pies powinien mieć 60 cm, suka 55 cm. Mastif może być jednak większy od
tych wymiarów, nie ma górnej granicy.
Rasa tych psów może
mieć kilka umaszczeń. Sierść może mieć kolor: czarny, czerwony, płowy,
morelowy, pręgowany. Biała barwa jest dopuszczalna tylko w postaci niewielkich
znaczeń na łapach i piersi. Sierść jest krótka, gęsta i twarda w dotyku.
Tosa inu ma uszy
osadzone wysoko po bokach głowy, są cienkie i zwisają blisko policzków. Nos
jest czarny i duży. Oczy małe o ciemnej barwie. Kufa graniasta. Klatka
piersiowa szeroka i głęboka. Ogon gruby u nasady. Tosa inu ma mocno umięśnione
ciało. Jeśli interesują cię psy japońskie, sprawdź także ten artykuł o
charakterze psa rasy akita inu.
Charakter psa rasy tosa inu – opis zachowania, tresura
Kiedy na początku XX
wieku zakazano walk psów, psy te zaczęły służyć do pilnowania. Dlatego dzisiaj
mówi się, że jest to pies obronny i do stróżowania. Jednak pies ten nie
przywiązuje się do terytorium, a do właściciela. Jest odważny, śmiały i
cierpliwy.
Do tego psa trzeba mieć stanowcze podejście.
Kluczowa jest jego tresura w wieku szczenięcym. Tosa inu traktuje ludzi jak
członków swojego stada. Nie można dopuścić, aby uważał, że stoi wyżej w
hierarchii niż człowiek. Choć jest opanowany, może rzucić się na zwierzę
mniejsze od siebie i słabsze. Z natury nie toleruje ich i może próbować je
wyeliminować. Wybierając się z nim na spacer, trzeba cały czas być czujnym i w
razie potrzeby na czas zatrzymać psa. Ten pies nie szczeka i żaden sposób nie
ostrzega o ataku. On po prostu patrzy się i rzuca.
Jego opiekun musi
wykazać się cierpliwością. Osoby niedoświadczone mogą mieć problem z ułożeniem
tego psa. Podejście agresywne jedynie wywołała agresję w samym psie. Tosa inu
ma wysoki próg bólu, dlatego też nie odczuje klapsa, ale może zapamiętać, że
właściciel podniósł na niego rękę. Jeżeli mu się to nie spodoba, może
zaatakować. Pies ten chwyta ofiarę i trzyma w mocnym uścisku. Nie wolno
odciągać psa siłą, ponieważ on dalej będzie trzymał zaciśniętą szczękę i może
to jedynie spowodować większe szkody u osoby lub zwierzęcia, które ten
zaatakował.
Dlatego ważne jest, aby
od pierwszego dnia zacząć naukę komend i zasad panujących w domu. Pies musi
słuchać się właściciela. Jeżeli ten nakaże mu zejść z kanapy, pies musi to
wykonać. Nie można dopuszczać do sytuacji, że jakaś wypowiedziana komenda nie
zostanie wykonana. Pies wtedy wyczuje, że może się nie stosować do poleceń pana
i zacznie się coraz częściej buntować. Będzie to bardzo niebezpieczne dla
właściciela i jego rodziny, a także otoczenia, w którym będzie przebywał pies.
Równie ważne jest to, aby nie można zachęcać go do agresywnych odruchów!
Mastif japoński – pielęgnacja i choroby
Ta rasa psów ma krótką
sierść, więc pielęgnacja nie jest trudna. Wystarczy wyczesywać psa raz w
tygodniu. Tosa inu kąpie się tylko w razie potrzeby. Stosuje się wtedy
specjalny szampon dla psów. Trzeba również regularnie sprawdzać zęby, uszy i
oczy, a także obcinać raz na miesiąc pazury. Najlepiej przyzwyczaić psa to tych
zabiegów, gdy ten jest jeszcze mały. Ten pies obronny żyje średnio ok. 10-12
lat.
Ze względu na to, że
tosa inu ma duże fafle (psie wargi), może się mocno ślinić – zwłaszcza na widok
jedzenia. Warto zawsze między przy sobie ściereczkę (lub rozłożyć je w
strategicznych miejscach w domu) i wycierać gęstą ślinę, bo w przeciwnym razie
znajdzie się dosłownie wszędzie: na ścianie, meblach, ubraniach czy samym
człowieku. Ten mastif japoński ma również fałdy na pysku, pomiędzy którymi może
dochodzić do zapalenia skóry.
Te psy japońskie są
duże, a takich rozmiarów rasy często mają problemy zdrowotne. Mogą mieć
dysplazję stawów biodrowych lub łokciowych. Przeważnie da się to wykryć do 1
roku życia psa, ale objawy widać już nawet po kilku miesiącach. Wtedy szczeniak
wykazuje niechęć do ruchu oraz widać wyraźne trudności ze wstawaniem, a także
często kładzie się podczas spacerów. Do tego dochodzi sztywny chód oraz
kulenie.
Mastif może mieć
problemy z modzelami, które są zgrubieniami skóry. Powstają na skutek ciągłego
ucisku, przeważnie na łokciach. Aby zminimalizować ryzyko ich powstania, należy
zapewnić psu miękkie podłoże. Jeżeli modzele już powstały, można je usunąć
chirurgicznie, lecz one i tak mogą powrócić i będzie trzeba zabieg powtórzyć.
Ten bojowy pies może
również dostać skrętu żołądka. Niestety, jest to dość powszechne w tej rasie.
Dochodzi do tego w momencie, gdy nie kontroluje się sposobu spożywania pokarmu
– gdy pies zbyt łapczywie zje i napije się wody, a potem będzie biegał. Po
posiłku powinien przez 2 godziny nie ruszać się zbyt aktywnie.
Hodowla rasowych psów –
cena, opis, forum
Hodowla a pseudohodowla – jak rozpoznać?
Rasa tosa inu i jej
hodowla w Polsce nie jest powszechna, ale nawet w tej rasie możemy trafić na
pseudohodowcę, którego zwierzęta tylko z pozoru wydają się zdrowe. Należy
wystrzegać się takich miejsc. W pseudohodowlach kojarzone są ze sobą zbyt
spokrewnione osobniki i nierzadko chore. Aby zminimalizować koszty, nie są
szczepione ani odrobaczone, a karmione są bezwartościowym i tanim jedzeniem.
Przeglądając
ogłoszenia, w oczy rzucają się zdjęcia. Za ich sprawa możemy wstępni
zweryfikować, czy pies nie jest wychudzony, a także, w jakich warunkach
przebywa. Jednak to nie zdjęcia są najważniejsze, a opis. Powinny być tam
zamieszczone informacje takie jak nazwa hodowli i stowarzyszenia oraz
informacje o szczeniaku lub miocie (data urodzenia, rodzice, badania etc.). Czasami
hodowca umieszcza również informacje o samej hodowli.
Warto prześledzić dawne
mioty oraz stronę lub fanapage na Facebooku. Można również zapytać o poradę na
forum lub na grupie miłośników danej rasy psów. Jeżeli hodowca jest
odpowiedzialny i dobrze traktuje swoje psy, na pewno zastaniem o tym
poinformowani. Najlepiej jednak umówić się na spotkanie i na własnej skórze
przekonać się, jak wygląda hodowla (warunki, stan piesków).
W momencie otrzymania
pieska nie może mieć on mniej niż 8 tygodni. Powinien być dwa razy odrobaczony,
raz zaszczepiony, mieć wszczepiony CHIP oraz posiadać rodowód, za którego
sprawą można prześledzić jego linię genetyczną. Tylko psy posiadające rodowód są
uznawane za rasowe. Jest to wymóg konieczny.
Psy japońskie – jaka jest cena za szczeniaka tosa inu?
Zwykle psy rasowe
kosztują od 2000 do 6000 zł. Jednak masitf japoński jest mało znany w Polsce,
przez co nie ma zbyt wiele hodowli tych psów i szczeniak kosztuje nieco więcej.
Cena jego przeważnie mieści się w granicy 3000 – 5000 zł (9aktualizacja cen czerwiec 2021). Choć zdarza się, że
można kupić go taniej, decydując się na tego psa, lepiej nastawić się na
większą kwotę.
Cena jest adekwatna do
pracy, jaką hodowca wkłada w rozwój hodowli. Każdy szczeniak jest zadbany
(dobrej jakości karma, regularne wizyty u weterynarza) i odpowiednio
socjalizowany. Od pierwszych dni jego życia kształtuje się jego charakter.
Jeżeli był trzymany w złych warunkach, może przejawiać problemy wychowawcze. W
rasie tosa inu jest to szczególnie niebezpieczne. Niestety w pseudohodowlach
nie zwracają na to uwagi. Chcą jedynie jak najszybciej pozbyć się psów i łatwo
zarobić. Cena szczeniaka w takim miejscu to ok. 1500 zł.
Mała kwota nie zawsze
oznacza pseudohodowle. Trzeba wziąć pod uwagę również inne czynniki, ponieważ
czasami hodowcy oddają szczeniaka za darmo. Dzieje się tak, gdy szczeniak wraca
do hodowli. Mógł zostać oddany przez nowego właściciela, ponieważ ten sobie z
nim nie radził lub musiał wyjechać za granicę (w niektórych krajach nie można
mieć psa rasy tosa inu), ale mógł być też zabrany przez hodowcę, gdy ten
odkrył, że pies jest źle traktowany. Hodowca szuka wtedy dla niego dobrego
domu, nie chcą się na tym wzbogacić. Trzymanie dorosłego tosy, który wrócił do
stada po dłuższym czasie, jest bardzo ryzykowne, zwłaszcza jeżeli jest to
samiec. Psy te ciągle walczą między sobą o dominację i może dojść między nimi
do walki, która nie skończy się dobrze.
Psy japońskie to
również akita inu. Symbolizują one oddanie i lojalność w Japonii. Nie należą do
ras psów agresywnych i zdecydowanie łatwiej jest je kupić w Polsce. Cena akity
jest mniejsza od tosy, głównie ze względu na to, że ten pies jest bardziej dostępny.
Taki szczeniak kosztuje już 2500 – 3500 zł. Istnieje też akita amerykańska,
która wcześniej była określana jako duży japoński pies. Powstała z krzyżówki
akity z tosa inu oraz mastiffami, przez co zwiększył się jej rozmiar i utraciły
się cechy szpiców, od których powstały. Są duże, ale ciche i czujne, a wobec
obcych nieufne. Jeżeli podobają ci się psy japońskie, ale tosa inu jest dla
ciebie za dużym wyzwaniem, warto rozważyć zakup akity.