Psy irlandzkie - najpopularniejsze rasy psów, charakter, cena

Długowłosy pies myśliwski o rudym umaszczeniu jest dobrze znany w Polsce, choć jego popularność nieco przygasła. Jest to smukły i dostojny seter irlandzki. Wyjaśniamy jak wygląda seter irlandzki w swoich odmianach kolorystycznych oraz czy ma on włos czy sierść. Przedstawiamy rasy psów jakie pochodzą z Irlandii i doradzamy czy warto przyjąć takiego psa jako towarzysza rodziny.

Jakie psy wyhodowano w Irlandii

Rasy pochodzące z Irlandii

W Polsce rzadko spotykamy psy irlandzkie, zaś rasy te są prawie nieznane, a hodowli jest mało. Wyjątkiem jest seter irlandzki, którego popularność jednak mocno spadła. Jeszcze w XX wieku ten rudy, długowłosy pies był często widywany na polskich ulicach.

Psy irlandzkie:

  • irish glen of imaal terrier,
  • seter irlandzki,
  • seter irlandzki czerwono-biały,
  • irish soft coated wheaten terrier (terier pszeniczny),
  • terier irlandzki,
  • irlandzki spaniel dowodny,
  • wilczarz irlandzki,
  • kerry blue terrier.

Ponadto z Irlandii pochodzi rasa nieuznawana jeszcze przez FCI czyli kerry beagle.

Jak widać z powyższej listy, w Irlandii hodowano głównie rasy myśliwskie, czyli teriery i setery. Setery zaliczają się do grupy wyżłów, zaś spaniel dowodny do psów dowodnych zaliczanych do grupy VIII FCI aporterów, płochaczy i psów dowodnych. Wilczarz irlandzki, należący do największych psów na świecie zaliczany jest do grupy chartów szorstkowłosych. Pozostałe rasy to teriery.

Psy irlandzkie - najbardziej popularne rasy

Rasa psa seter - jak wygląda seter irlandzki

Setery jak seter irlandzki i seter czerwono biały to psy myśliwskie pracujące z przewodnikiem. Setery, tzw. legawce, działają przed strzałem. Mają one za zadanie zwęszyć zwierzynę lub ptactwo na dużej przestrzeni. Gdy znajdą ptactwo przyjmują pozycję stójki, która sygnalizuje myśliwemu, gdzie jest zdobycz. W momencie strzału seter przyjmuje pozycję “leżeć” dla własnego bezpieczeństwa. Następnie niektóre setery przynoszą zdobycz myśliwemu.

Setery nigdy nie będą bezwzględnie posłuszne, gdyż na polowaniu muszą działać niezależnie i samodzielnie, aby wytropić zwierzynę. Jednak pies rodzinny musi być posłuszny i nauczony zachowań psa rodzinnego. W przypadku seterów jest to bardzo trudne. Psy te mają skłonność do ucieczek i potrafią samodzielnie oddalać się na spacerze. Dlatego też ważne jest nauczenie tych psów chodzania na smyczy i przychodzenia na zawołanie, zaś w ogrodzie zamontować mocne ogrodzenie.

Jak wygląda seter irlandzki? Jest to długowłosy pies myśliwski. Czy ma on włos czy sierść? Otóż szata seterów składa się zarówno z włosa okrywowego jak i podszerstka. Pielęgnacja tych psów nie jest trudna. Wystarczy psa wyczesać od czasu do czasu. Co ważne, setery irlandzkie prawie nie linieją.

W Irlandii wyhodowano dwie rasy seterów, czyli seter irlandzki o rudym umaszczeniu i seter czerwono biały. Nie występuje wśród tych ras kolor czarny. Pierwotną rasą, która upowszechniła się w Irlandii z psów sprowadzonych tam z Anglii, był seter czerwono biały, czyli biały pies w czerwone łaty. Jest on nieco większy od setera o rudym umaszczeniu.

Rasa psa seter wspaniale nadaje się na psy rodzinne o ile zapewni się im odpowiednią ilość ruchu. Są czułe i serdecznie, lubią się bawić. Jednak wymagają ciągłego kontaktu z opiekunem i są bardzo ruchliwe i aktywne. Jeśli nie damy psu odpowiedniej dawki ruchu i aktywności zacznie on demolować mieszkanie lub przekopywać ogród. Psy myśliwskie w rodzaju seterów uważane są za mało inteligentne, gdyż ich szkolenie jest bardzo trudne z uwagi na ich spryt i niezależny charakter.

Rasa psa seter irlandzki nie jest już bardzo popularna w Polsce, jednak hodowle istnieją. Szczeniaki setera czerwono białego pojawiają się rzadko i trzeba się na nie zapisywać. Cena szczeniaka rodowodowego waha się od 3500 do 5000 zł. Łatwiej jest dostać szczeniaki setera o rudym umaszczeniu. Ich cena kształtuje się podobnie.

Teriery i spaniele irlandzkie

Teriery należą do uniwersalnych psów myśliwskich polujących niezależnie, często ich zadaniem jest wyciąganie zwierzyny z podziemnych nor. Jednak generalnie trzymano je w domach w celu polowania na szczury, gryzonie i króliki, które wyjadały w ludzkich spiżarniach. Z Irlandii pochodzą 4 rasy terierów. Są to rasy mało znane w Polsce. Psy te potrzebują dużo ruchu, a z racji puszystej sierści wymagają szczotkowania. Są one dość łatwe do szkolenia, z wyjątkiem teriera irlandzkiego, który bardzo rzadko się podporządkowuje.

Do uniwersalnych psów myśliwskich należy również irlandzki spaniel dowodny, który niegdyś wykorzystywany był do przynoszenia myśliwemu zdobyczy z wody. Jest to dość duży pies o czekoladowym umaszczeniu. Może być on świetnym przyjacielem rodziny, gdyż lubi dzieci i zabawy z nimi. Jednak pies ten źle czuje się w mieście. Wymaga dużo ruchu, przestrzeni, a przede wszystkim wody, gdzie może pływać.

Wilczarz irlandzki - jeden z największych psów świata

W Polsce rasa ta znana jest raczej jako ciekawostka, czyli jeden z najwyższych psów na świecie. Jego wzrost dochodzi do 86 cm. Nie jest to rasa popularna, gdyż z racji wielkości trudno go trzymać w mieszkaniu. Pierwsza hodowla tej rasy powstała dopiero pod koniec XX wieku. Szczeniaki można w Polsce kupić, lecz ich cena sięga nawet 7000 zł.

Rasa ta jest bardzo stara i prawdopodobnie psy te hodowali już Celtowie. Niegdyś wilczarze, czyli charty irlandzkie, wykorzystywane były do polowań na wilki i grubego zwierza, stąd ich nazwa. W XIX wieku rasa prawie wymarła z powodu wytrzebienia zwierzyny i zaniku polowań. Entuzjaści odtworzyli rasę z nielicznych, pozostałych jeszcze osobników.

Jest to pies szorstkowłosy. Może być biały, czarny, płowy, pręgowany lub czerwony. Mimo rozmiarów jest to idealny pies rodzinny, który może mieszkać nawet w blokach. Jego potrzeby ruchu są średnie. Nie należy go forsować, dlatego w bloku musi być winda. Jest to pies bardzo inteligentny i bardzo przywiązany do opiekuna. Jego wadą jest krótki czas życia i duże koszty utrzymania.

Z Irlandii pochodzą psy myśliwskie, jak setery do wykrywania zwierzyny, teriery do ochrony domów przed gryzoniami i wilczarze na grubą zwierzynę. Psy te są mało popularne w Polsce. Wymagają dużo ruchu, wybiegania się i są trudne do szkolenia.

Bibliografia

  • Joan Palmer, Rasy psów, Warszawa 2005, s. 177, 124-125, 161,
  • Eva Maria Kramer, Rasy psów, Warszawa 2005, s. 54-57, 82, 92-93, 104-105,
  • Bruce Fogle, Psy, Warszawa 2007, s. 245, 228 .