Nordyckie psy myśliwskie - gatunki psów pochodzące z krajów nordyckich
Nordyckie psy myśliwskie na się w Polsce popularne. Mało tego, są prawie w ogóle nie znane. Są to psy typu szpica przystosowane do zimnych regionów. Większość z nich nie sprawdza się jako miejskie psy rodzinne. Potrzebują przestrzeni wybiegania się i mają trudny, niezależny charakter. Opisujemy jak wyglądają nordyckie psy myśliwskie i jaki mają charakter.
Nordyckie psy myśliwskie
Myśliwskie rasy psów pochodzące z północy
Nordyckie psy myśliwskie zaklasyfikowano do sekcji V FCI: spice i psy w typie pierwotnym. W grupie tej znajdziemy nordyckie psy zaprzęgowe, myśliwskie oraz pasterskie i stróżujące. Wśród uznanych przez FCI ras myśliwskich z północy znajdziemy 10 ras. Są to psy, zwykle w typie szpica lub łajki, wykorzystywane na północy do polowań na grubego zwierza. Rasy te są prawie nieznane w Polsce
Nordyckie psy myśliwskie - wszystkie rasy:
- elkhund czarny - pies na łosie i niedźwiedzie z Norwegii,
- elkhund szary - pies na łosie i niedźwiedzie z Norwegii,
- jämthund - elkhund pochodzący ze Szwecji,
- karelski pies na niedźwiedzie - myśliwski pies na niedźwiedzie z Finlandii,
- łajka rosyjsko-europejska,
- łajka wschodniosyberyjska,
- łajka zachodniosyberyjska,
- norrbottenspitz - szpic nordycki ze Szwecji,
- norsk lundehund - szpic z Norwegii,
- szpic fiński.
Jak wyglądają nordyckie psy myśliwskie
W Polsce mało kto wie, jak wyglądają nordyckie psy myśliwskie. Rasy nordyckich psów myśliwskich wyglądają podobnie, gdyż wszystkie są w typie szpica. Są to średnie lub duże psy w typie pierwotnym. Mają wilkowaty wygląd i grubą sierść przystosowaną do niskich temperatur.
Gruba, dwuwarstwowa szata z grubym podszerstkiem zwykle charakteryzuje się maścią wilczastą. Natomiast karelski pies na niedźwiedzie i łajka rosyjsko europejska są białe z czarnym grzbietem i wyglądem przypominają border collie. Czarny elkhund norweski, jak sama nazwa wskazuje, jest wyłącznie czarny.
Warto wiedzieć, że psy te nie nadają się do mieszkania w blokach. Mają gruby podszerstek przystosowany do niskich temperatur i lepiej czują się na zewnątrz. Ponadto są to psy niezależne, uparte, trudne do szkolenia. Wymagają doświadczonego opiekuna, który potrafi je szkolić w sposób konsekwentny, cierpliwy i stanowczy. Dobrze ułożony pies jest wspaniałym towarzyszem osoby aktywnej. Lubi jednak, jeśli da się mu trochę swobody i niezależności.
Popularne rasy nordyckich psów myśliwskich - charakter, hodowle w Polsce, ceny
Szpice nordyckie: szpic z Norbotten, lundehund i szpic fiński
Do ras pierwotnych pochodzących z północy należą szpice. Wszystkie rasy myśliwskich szpiców nordyckich są nieduże o grubym futrze i zakręconym ogonie, typowym dla szpica, i maści rudej lub biało-rudej. Niegdyś służyły do polowań i ciągnięcia sań.
Szpice fińskie są bardzo popularne w Finlandii i uznawane za rasę narodową. Co ciekawe, wraz z zajęciem części Karelii przez Rosję, stworzono nową rasę, czyli łajki karelo-fińskie, choć jest to ta sama rasa co szpic fiński. Są to psy niezależne, wymagające bardzo dużo ruchu i nie słucha żadnych komend. Psy te nie sprawdzają się jako rodzinne psy w mieście, ale w większej przestrzeni już tak. Są łagodne, lubią dzieci, wesołe i łatwe do pielęgnacji. Jednak ten niezależny pies, trudny do szkolenia, samowolny jest dość trudny do trzymania w Polsce. W Polsce nie ma hodowli tej rasy, zaś cena szczeniaków sprowadzanych z zagranicy może dochodzić nawet do 1000 Euro.
Podobną rasą jest szwedzki lundehund, zupełnie nieznany w Polsce. Był to niegdyś pies do polowań na ptaki. Gdy zmienił się sposób polowania rasa ta prawie wymarła i została odtworzona w XX wieku. Lundehund przywiązuje się do opiekuna i jest dobrym psem do towarzystwa, ale nie lubi życia w zgiełku miasta. W Polsce nie ma hodowli tej rasy.
Najbardziej popularne szpice nordyckie są świetnymi psami do towarzystwa. Są to psy nieduże, serdecznie, lubiące dzieci, tolerancyjne dla innych zwierząt. Dzięki temu szpic z Norbotten jest bardzo popularny w Szwecji. Niegdyś była to rasa do polowań na ptaki i wiewiórki. Wraz z ustaniem polowań rasa niemal wymarła i została odtworzona przez entuzjastów. W Polsce nie ma hodowli tych psów.
Karelski pies na niedźwiedzie
Rasa pochodzi ze wschodniej Finlandii i niegdyś były to psy do polowań na niedźwiedzie i inne duże zwierzęta. Wzorzec rasy powstał w XX wieku, kiedy to psy te zaczęto pokazywać na wystawach. Niestety w czasie II wojny światowej rasa prawie wyginęła. Okazało się, że zostało zaledwie kilkadziesiąt psów, z których odtworzono rasę. Co ciekawe, istnieje spór o rasy między Finlandią a Rosją, gdyż karelski pies na niedźwiedzie i łajka rosyjsko-europejska to ta sama rasa podzielona przez politykę, podobnie jak w wypadku szpica fińskiego.
Psy te pochodzą od północnych dużych i ostrych szpiców myśliwskich. Zarówno pies karelski jak i łajka mają wysokość 58 cm i umaszczenie biało-czarne. Obecnie pies karelski stał się psem do towarzystwa, rodzinnym i wystawowym. Hodowle tych psów w Polsce są nieliczne, ceny szczeniaków oscylują wokół 3000 zł.
Łajki - mało znane u nas rasy nordyckich psów myśliwskich
Niektórzy jeszcze pamiętają, że łajka była pierwszym psem wystrzelonym w kosmos w Związku Radzieckim. Niestety pies nigdy nie wrócił z tej wyprawy. Łajki uważane są za psy najbardziej zbliżone do ras pierwotnych, pochodzą z północy i zaliczane są do psów rosyjskich. Występuje 5 ras tych psów, z których tylko 3 zostały uznane przez FCI. Łajki wykorzystywane były niegdyś do polowań i psich zaprzęgów. Są to psy bardzo przyjazne wobec człowieka, lecz mają niezależny charakter.
Wszystkie rasy łajek należą do dużych psów, których wzrost dochodzi do 63 cm. Mają one grube futro z gęstym podszerstkiem, przystosowane do zimnych rejonów. Hodowcy kładą głównie nacisk na użytkowość tych ras. Są to wspaniałe psy myśliwskie. Nie nadają się na miejskie psy do towarzystwa. Jedynym psem, który jest na tyle łagodny, że nadaje się do szkolenia do posłuszeństwa i trzymania w mieście jako pies do towarzystwa jest największa z łajek, czyli łajka wschodniosyberyjska.
Nordyckie psy myśliwskie do polowań na łosie - norweski elkhund czarny i szary oraz szwedzki jämthund
Do zupełnie nieznanych w Polsce ras nordyckich należą elkhund czarny i szary pochodzące z Norwegii. Psy te nie są w Polsce popularne. Są to typowe psy północy, które nie lubią wysokich temperatur. Najlepiej czują się w zimnie i wolą spędzać czas na dworzu. Hodowle elkhunda czarnego nie istnieją w Polsce, zaś elkhunda szarego są bardzo nieliczne, zaś ceny szczeniaków kształtują się w okolicy 3000 zł.
Niegdyś elkhundy wykorzystywane były do polowań na łosie i niedźwiedzie. Odmiana czarna jest bardzo niezależna, zaś elkhund szary lubi współpracę z człowiekiem Angażuje się w wykonywanie zadań. W Norwegii elkhundy szare pracują w wojsku i ratownictwie do szukania ludzi zasypanych przez lawiny. Elkhund szary sprawdza się dobrze jako pies rodzinny. Wymaga jednak bardzo dużo ruchu. Jest łagodny i lubi dzieci, choć bywa samowolny. Jego sierść wymaga codziennego szczotkowania.
Ciekawą rasą jest jamthund, który jest narodową rasą szwedzką. Niegdyś był to typowy pies myśliwski na grubego zwierza. Początkowo polował na niedźwiedzie, później na łosie i inne zwierzęta. Jego zadaniem było wytropienie zwierzęcia, osaczenie go i szczekanie do czasu, aż nadejdzie myśliwy. Obecnie jamthund wykorzystywany jest w szwedzkiej armii.
Dobrze przeszkolony jamthund jest świetnym psem pracującym. Chętnie współpracuje i wykonuje polecenia przewodnika. Jednak jest to pies niezależny, dlatego też jego szkolenie jest trudne, wymaga doświadczenia, cierpliwości i właściwego podejścia. Jamthund jest psem dla aktywnych oraz osób, które potrafią go wyszkolić oraz dać psu niezależność. W Polsce nie istnieją hodowle tej rasy.
Myśliwskie psy nordyckie mają cechy szpica, czyli grube futro, niezależny charakter i brak posłuszeństwa. Są trudne do szkolenia psy pracujące, które nie nadają się do życia w mieście jako psy rodzinne.
Bibliografia:
- Joan Palmer, Rasy psów, Warszawa 2005, s. 164 ,
- Eva Maria Kramer, Rasy psów, Warszawa 2003, s. 123, 191, 186-187,
- Bruce Fogle, Psy, Warszawa 2007, s. 158 - 162.