Przed zakupem psa warto dowiedzieć się o nim więcej. Może zdarzyć się
tak, że charakter pieska nie będzie odpowiadał nowemu właścicielowi. Jakie
usposobienie ma sznaucer średni? Jakie są wymiary tego psa? Czy waga sznaucera
średniego przekracza 15 kg? Czy sznaucer średni może być biały? Czy istnieje
czarny sznaucer miniatura? Jaka jest odpowiednia karma dla sznaucera? Ile
kosztują rasowe psy? Opis rasy i odpowiedzi na pytania znajdziesz tutaj.
Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach.
Historia i
wygląd – sznaucer średni
Początki rasy – czarny brodacz monachijski
Sznaucer średni wywodzi się od wiejskich psów, które żyły w Niemczech i
Szwajcarii w XV wieku. Nie były to psy do towarzystwa, a do stróżowania.
Pilnowały stad, tępiły gryzonie i ostrzegały przed łotrami. Należały głównie do
stajennych i po pewnym czasie zaczęto je nazywać pinczerami stajennymi.
W 1836 roku zdecydowano na rozróżnienie psów o innej strukturze szaty,
przez co powstały pinczery krótkowłose oraz szorstkowłose. W latach 40.
ubiegłego wieku psy o szorstkich włosach postanowiono nazwać sznaucerami (ze
względu na niemieckie słowo, które oznacza „pysk/broda”). W 1895 roku powstała pierwsza
organizacja, która zrzeszała hodowców rasy – Pinscher Schnauzer Verband. W 1921
roku zmieniła nazwę na Pincher Schnauzer Klub. Wtedy też rozróżniono już trzy
odmiany sznaucerów, zaczęto prowadzić księgi rodowodowe, powstał opis rasy, a
hodowla została pokierowana w jedną stronę.
Nie jest pewne to, jakie psy zostały skrzyżowane ze sobą, aby powstał
sznaucer średni. Możliwe, że były wśród nich rasy takie jak: szpic wilczasty
czy terier szorstkowłosy. Pierwszą z nich bierze się pod uwagę ze względu na umaszczenie
pieprz i sól, a drugą przez wzgląd na łowiecki charakter tych sznaucerów.
Niektórzy nazywają te psy „brodaczami” z uwagi na ich słynną brodę.
Dawniej określało się je również jako: sznaucer piwny, sznaucer monachijski
oraz rosyjski sznaucer niedźwiedzi.
Czarny czy biały – opis tego, jak powinien
wyglądać sznaucer średni
Jest to średni rozmiar sznaucera. Wymiary jego to:
- wielkość w kłębie
45-50 cm,
-
waga 14-20 kg.
Psy są większe i cięższe od suczek. Najczęściej spotykany jest sznaucer
czarny, ale istnieje jeszcze jedna odmiana zapisana we wzorcu. Obie poprawnie
określa się w ten sposób:
- czysto czarna z
czarnym podszerstkiem,
-
pieprz i sól.
Inne umaszczenia, w tym kolor biały, nie są dopuszczalne według wzorca
rasy. Jest to pies szorstkowłosy. Jego sierść powinna być gęsta i twarda oraz
przylegać mocno do ciała. Jak sama nazwa wskazuje – musi być również szorstka.
Włosy na kończynach są nieco mniej twarde. Sierść na kufie jest dłuższa
(podobnie jak na łapach i brzuchu), przez to tworzy brodę. Sznaucer powinien
mieć krzaczaste brwi nad oczami. Na głowie i uszach jest już krótka sierść.
Podszerstek sznaucera musi być gęsty. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także
ten artykuł z opisem psów rasy sznaucer.
Sznaucer średni –
usposobienie
Jak każdy schnauzer,
ten pies ma silny charakter. Ten, kto zdecyduje się na niego, musi zdawać sobie
z tego sprawę. Choć to inteligentny zwierzak, może być uparty podczas treningu.
Nie wolno jednak stosować karm cielesnych, gdy pies nie będzie chciał wykonać
polecenia. Przemoc względem zwierząt nie jest właściwa i nie przyczynia się do
niczego dobrego. Sznaucer potrzebuje konsekwentnej osoby, która będzie trzymała
się raz wyznaczonych zasad. Sprawi to, że ten pies nauczy się posłuszeństwa.
Jest to rasa psa, który
uwielbia długie spacery oraz ruch. Sznaucer musi się wybiegać, a ponieważ tego
psa trudno zmęczyć, to każda dawka ruchu będzie dla niego dobra. Może biegać
przy rowerze oraz pływać. Nie odmówi aportowania piłki. Sznaucer średni może
brać udział w psich sportach takich jak agility czy flyballu.
Ten szorstkowłosy pies
ma łagodne usposobienie. Uwielbia wszystkich członków rodziny i mocno
przywiązuje się do właściciela. Nie można zostawiać go samego na zbyt długo.
Świetnie dogaduje się ze starszymi dziećmi, które często się z nim bawią. Jest
to wyrozumiały pies i opiekuńczy. Jeżeli jest właściwie wychowany, nie
przejawia agresji względem innych.
Sznaucery - co warto
wiedzieć o tej rasie?
Sznaucer średni – pielęgnacja i choroby
Brodacz monachijski
wymaga regularnej pielęgnacji. Codziennie po jedzeniu trzeba przemywać brodę
tego psa, aby pozbyć się resztek pokarmu. Podczas spacerów mogą zaplątać się
liście lub małe gałązki w dłuższą sierść na brzuchu i kończynach, dlatego po
powrocie do domu należy sprawdzić, czy nic tam nie ma. Co dwa lub trzy dni
należy wyczesywać sznaucera gęstym metalowym grzebieniem oraz szczotką
pudlówką. Jeżeli dojdzie do tego, że w dłuższych włosach zrobią się kołtuny,
najlepiej zastosować specjalny preparat, który ułatwi ich rozczesanie.
Ważne jest również
strzyżenie i trymowanie. Oba te zabiegi przeprowadza się co trzy lub cztery
miesiące. Trymować można palcami, specjalnymi nakładkami lub tępym trymerem.
Zabieg ten polega na wyskubywaniu martwego włosa, dzięki czemu sznaucer się nie
leni. Zarówno strzyżenie, jak i trymowanie, najlepiej zlecić specjaliście w
pielęgnacji psów.
Co jakiś czas należy
sprawdzać stan zębów, a także dbać o uszy (czasami trzeba przycinać tam włosy).
Psy tej rasy kąpie się tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Należy wtedy
stosować odpowiednie szampony dla psów szorstkowłosych oraz używać odżywki na
dłuższe włosy.
Długość życia tego psa
wynosi 13-15 lat. Schnauzer to rasa, która na ogół cieszy się dobrym zdrowiem.
Średnia odmiana, w porównaniu do sznaucera olbrzyma, nie powinna cierpieć na
choroby takie jak dysplazja stawów biodrowych i nie powinna dostać skrętu
żołądka. Za to może mieć schorzenia oczu oraz nowotwory.
Nie jest to pies
wybredny. Sznaucer średni może jeść karmę dla psów średnich, ale można też zdecydować
się na dietę BARF. Polega ona na podawaniu psu surowego mięsa uzupełnionego o
witaminy i minerały. Zanim jednak zacznie się stosować tę dietę, należy
dowiedzieć się, w jakich proporcjach podawać mięso i suplementy, aby też nie
przesadzić z ich ilością.
Hodowla rasowych psów – ile kosztuje schnauzer?
Cena za sznaucera
średniego to od 5000 do 7000 zł. Jest to koszt za szczeniaki, które nie są
przeznaczone do dalszego rozmnażania. Hodowlane mogą kosztować nawet powyżej 7000 zł.
Wpływ na to ma zarówno renoma hodowli, jak i wpisywanie się w ramy wzorca rasy
przez szczeniaka. Jeżeli rodzice tego małego psa mają osiągnięcia na wystawach,
to cena również jest większa.
Gdy przeglądasz
ogłoszenia na portalach ogłoszeniowych, zwróć uwagę nie tylko na zdjęcia, ale
też na opis. Taki opis powinien zawierać informacje o hodowli (nazwa oraz do
jakiego stowarzyszenia należy) oraz o samym miocie lub konkretnym piesku. Wtedy
możesz odnaleźć stronę hodowli lub fanpage na Facebooku i obejrzeć inne
zdjęcia, na których są szczenięta. Opinie o danej hodowli można znaleźć na
różnych forach, ale trzeba brać pod uwagę to, że mogą tam wypowiadać się osoby,
które chcą po prostu zaszkodzić. Najlepiej zadzwonić i umówić się na spotkanie.
Wtedy na własne oceny można się przekonać nie tylko o tym, czy dany piesek nie
uczula, ale także, w jakich warunkach wychowują się szczeniaki oraz jak reagują
na obcych.
Szczenięta, które
zostają wydane do nowych domów, muszą mieć skończone 8 tygodni i wszczepiony
CHIP, być raz zaszczepione i zostać dwa razy odrobaczone. Opis wszelkich badań,
jakie zostały im przeprowadzone, powinien znajdować się w ich książeczkach
zdrowia. Do tego każdy szczeniak po rasowych rodzicach musi mieć rodowodów.
Pies bez rodowodu nie jest psem rasowym. Nawet taki szczeniak, który odbiega od
wzorca rasy, ma rodowód. Tylko pseudohodowle nie dają rodowodów (lub są
niepełne i zawierają informację tylko o rodzicach pieska). Hodowane tam zwierzęta
są trzymane w złych warunkach i źle odżywiane oraz nie mają zapewnionej opieki
weterynaryjnej. Koszt takich piesków jest też mniejszy, ponieważ przeważnie
cena za nie to 500 zł. Jednak późniejsze leczenie takiego zwierzaka jest bardzo
kosztowne, często też kończy się jego śmiercią ze względu na wady genetyczne
powstałe w wyniku kojarzenia ze sobą zbyt blisko spokrewnionych osobników.
Jeżeli interesuje cię
biały pies, to jest schnauzer, który występuje w takich umaszczeniu. Jest to
jego najmniejsza odmiana: sznaucer miniaturowy. Ten pies może być zarówno maści
pieprz i sól, czarno-srebrnej, czysto czarnej z czarnym podszerstkiem oraz
właśnie białej. Jakie wymiary ma sznaucer miniaturowy? Jego waga to od 4 do 8
kg, a wysokość w kłębie to 30-35 cm. Szacuje się, że długość życia tego psa to
12-15 lat, czyli podobnie jak jego większego odpowiednika. Mają za to nieco
bardziej żywiołowy charakter.