Seter irlandzki to pies o bardzo
charakterystycznym wyglądzie i wyjątkowych predyspozycjach. Niegdyś rasa była
popularna w naszym kraju, jednak obecnie jest nieco zapomniana. Z pewnością
warto poznać wzorcowy wygląd i prawdziwe usposobienie setera. Poniżej dokonamy
ogólnej charakterystyki rasy, a także opiszemy jej najważniejsze wymagania i
przyjrzymy się cenom zakupu szczeniaka.
Jeśli szukasz więcej porad i
informacji, sprawdź także zebrane w
tym miejscu artykuły o seterach.
Seter irlandzki – ogólna
charakterystyka rasy
Wzorcowy opis wyglądu setera i krótki
rys historyczny
Seter
irlandzki może poszczycić się bogatą i długą historią. Jest to najstarsza rasa
z rodziny seterów, jednak jej dokładne pochodzenie nie jest do końca znane.
Przypuszcza się, że przedstawiciele tej rasy pochodzą od setting spaniela,
czyli piesków specjalizujących się w polowaniu na ptactwo. Setting spaniel
podkradał się do zwierzyny, a następnie kładł się przed nią na ziemi. Pozwalało
to myśliwemu w szybkim dostrzeżeniu ptaka i zarzucenia sieci.
Seter
irlandzki jest psem wystawiającym, o czym świadczy sama jego nazwa. Określenie
„to set” oznacza w języku angielskim wystawiać, przypaść do ziemi. Pierwsze
wzmianki o seterach irlandzkich pojawiły się w roku 1803. W roku 1882 powstał
pierwszy Klub Setera Irlandzkiego. Z kolei cztery lata później klub rasy
opublikował swój własny wzorzec. Seter irlandzki został też uznany przez FCI, a
oficjalny wzorzec rasy odnajdziemy pod numerem 120. Rasa została
zakwalifikowana do grupy psów myśliwskich i rodzinnych.
Wzorzec rasy
uwzględnia idealny opis setera irlandzkiego. Dorosłe psy powinny osiągać
wysokość w kłębie pomiędzy 58 a 67 cm. U rasy występuje widoczny dymorfizm
płciowy, a suka może osiągać wysokość w przedziale 55 – 62 cm. Dokładna waga
nie została określona, jednak powinna ona współgrać z rozmiarami pupila.
Opis ze
wzorca rasy określa też idealne umaszczenie. Pies myśliwski posiada umaszczenie
w odcieniu soczystokasztanowego, bez śladu sierści w kolorze czarnym.
Dopuszczalne jest także białe znaczenie na gardle i palcach. Wzorzec rasy
dopuszcza także małe znaczenie na czole lub kufie, koniecznie w kolorze białym.
Sierść na
głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu powinna być krótka i
delikatna. Włos na pozostałej części ciała powinien posiadać długość
umiarkowaną, być prosty oraz przylegający do ciała. Włos falisty jest
niedopuszczalny. Na górnej części uszu i na tylnej stronie nóg występują
charakterystyczne frędzle. Z kolei sierść na ogonie powinna być ozdobiona
piórem z dość długiego włosa, który skraca się stopniowo ku końcowi.
Psy rasy
seter irlandzki posiadają też harmonijną, umięśnioną, a jednocześnie lekką
sylwetkę ciała. Wyróżnia je inteligentne, bystre spojrzenie, czarny lub ciemny
nos oraz szlachetna postawa. Pies tej rasy wygląda dość charakterystycznie, a
mahoniowy kolor szaty zwraca na siebie uwagę. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat setera angielskiego?
Usposobienie piesków rasy seter
irlandzki
Psy rasy
seter irlandzki są pupilami pełnymi życia i optymizmu. Już mały szczeniak jest
nieustannie gotowy do zabawy i spędzania czasu u boku swojego właściciela.
Przedstawiciele tej rasy późno dorastają pod względem psychicznym i na długo
wykazują typowe dla szczeniąt usposobienie.
Nasz
mahoniowy towarzysz z czarnym nosem wydaje się być urodzonym optymistą. Będzie
chętnie podążał za właścicielem, z radością pobawi się z innymi psami lub ze
znanymi sobie ludźmi. Do obcych może
podchodzić z pewną rezerwą, jednak nie wykazuje agresji.
Opisując
usposobienie rasy, nie sposób pominąć ich chęci do tropienia i łowienia. Silny
instynkt łowiecki sprawia, że nawet dobrze wyszkolone psy mogą czasem pogonić
za zwierzyną czy szybko poruszającymi się przedmiotami. Wiąże się to z
koniecznością wyprowadzania psa na smyczy. Nasz mahoniowy pies dogada się z
mniejszymi pupilami domowymi, o ile będzie do nich przyzwyczajony od młodości.
W stosunku do obcych kotów może przejawiać chęć pogoni.
Ze względu
na dużą aktywność i łagodność, psy rasy seter irlandzki dobrze dogadują się z
dziećmi. Rasa bywa czasem mało ostrożna, dlatego kontakt psa z najmłodszymi
pociechami powinien odbywać się pod kontrolą osób dorosłych. Pies nie zrobi
celowo krzywdy dziecku, jednak ze względu na swoje wyjątkowo żywiołowe
usposobienie może je przez przypadek potrącić.
Myśliwski
seter irlandzki może być równie inteligentny i podatny na tresurę, co czarny
owczarek niemiecki, dog argentyński czy manchester terrier. Nasz mahoniowy
towarzysz będzie podatny na tresurę, a dzięki chęci współpracy z człowiekiem,
nauczy się nawet bardziej skomplikowanych komend. Żywiołowe usposobienie i chęć
do nauki sprawiają, że rasa dopasowuje się do trybu życia domowników. Nasz
seter irlandzki może okazać się psem, który chętnie spędza czas na kanapie,
koniecznie u boku właściciela, jednak musi być też odpowiednio wybiegany i
zadbany. Pozostawiony sam sobie i pozbawiony nowych bodźców pies będzie
nadpobudliwy oraz problematyczny.
Ze względu
na łagodne usposobienie, nasz pies rasy seter irlandzki nie nadaje się na
stróża posesji. Przedstawiciele tej rasy są co prawda odporni na zmienne
warunki pogodowe, jednak nie sprawdzają się w roli pupila podwórkowego. Nasz
mahoniowy pies z czarnym nosem wymaga częstego kontaktu z właścicielem, a
pozostawiony sam sobie będzie nieszczęśliwy i znudzony.
Cena małych szczeniaków i
najważniejsze wymagania rasy
Cena szczeniaka setera irlandzkiego – ile kosztuje mały
seter irlandzki?
Setery nie
są tak popularne jak czarny owczarek niemiecki, jednak znajdziemy je w wielu
krajowych hodowlach. Cena za szczeniaki będzie uzależniona od renomy konkretnej
hodowli, skojarzenia oraz przynależności do danej organizacji kynologicznej. W
naszym kraju największym zaufaniem cieszą się hodowlę ZKwP, dlatego poniżej
omówimy ceny szczeniąt z takim pochodzeniem.
Cena małych
seterów z metryką ZKwP przeważnie rozpoczyna się od kwoty 3000 zł. Dobra
hodowla psów myśliwskich może sprzedawać szczeniaki po wyższych stawkach. Rasy
takie jak czarny owczarek niemiecki, seter irlandzki, angielski, dog
argentyński czy manchester terrier niejednokrotnie kosztują około 3500 – 5000
zł. Górna granica cenowa za psa jest trudna do ustalenia. Mały pies z
uprawnieniami do brania w wystawach i wybitnym wyglądem może być znacznie
droższy.
Seter irlandzki - prawidłowe
wychowanie i pielęgnacja setera irlandzkiego
Psy
myśliwskie wymagają wczesnej i przemyślanej socjalizacji. Tak jest również w
przypadku seterów. Opis socjalizacji obejmuje wczesne zapoznanie z nowymi
dźwiękami, sytuacjami, osobami i innymi zwierzętami. Im lepiej zapoznamy
szczeniaki z otoczeniem, tym lepsze efekty uzyskamy w nauczeniu prawidłowych
zachowań.
Opisując
wychowanie setera, warto wspomnieć o szkoleniu posłuszeństwa. Możemy wprowadzić
je w wieku szczenięcym, dbając o utrwalenie pozytywnych nawyków. Dalsze etapy
szkolenia zależą od oczekiwanych efektów. Trzeba jedynie pamiętać, że
intensywne ćwiczenia i forsowne zabawy możemy rozpocząć dopiero po pełnym zakończeniu
rozwoju, czyli po 15 miesiącu życia psa.
W przypadku
seterów równie duże znaczenie odgrywa właściwa pielęgnacja. Rasa jest dość
wymagająca, co potwierdza sam opis pielęgnacji. Nasz radosny pies z czarnym czy
brązowym nosem wymaga regularnego czesania, które warto wykonać metalowym
grzebieniem. Czesanie przeprowadzamy dokładnie na całej powierzchni ciała,
zaczynając od nasady włosa. Częstotliwość czesania zależy od stanu szaty.
Przeważnie wystarczy wykonać tą czynność raz w tygodniu, a w okresie intensywnego
linienia nawet każdego dnia.
Sierść
setera może gromadzić w sobie drobne zanieczyszczenia. Pies tej rasy chętnie
wchodzi w zarośla, a na jego szacie łatwo pojawiają się drobne gałązki, liście,
rzepy czy nasionka. Należy je wyczesywać po każdym spacerze, bowiem nadmiernie
wplątane we włos będą bardzo trudne do usunięcia.
W razie
konieczności możemy także przeprowadzić pełną kąpiel. Psy kąpiemy w dobrej
jakości szamponach przeznaczonych dla ras długowłosych. Dobrym pomysłem będzie
wybór szamponu, który intensyfikuje kolor szaty, a następnie nałożenie
dodatkowej odżywki wzmacniającej. Po zakończeniu kąpieli można dokładnie
wysuszyć szatę i jednocześnie ją rozczesywać. Takie działanie zapobiegnie
karbowaniu czy falowaniu się okrywy włosowej.
Z uwagi na
chęć poruszania się w trudnym terenie, warto regularnie kontrolować stan oczu i
uszu. W przypadku zauważenia nieczystości, należy je jak najszybciej usuwać.
Pył z okolic oczu możemy z łatwością usunąć przy pomocy wacika kosmetycznego
nasączonego w soli fizjologicznej.
Seter irlandzki - możliwe choroby
rasy
Seter
irlandzki jest psem aktywnym fizycznie i żywiołowym. Jest to rasa, którą uważa
się za zdrową i utrzymującą dobrą kondycję przez większość swojego życia.
Jednak tak jak w przypadku wszystkich innych ras, setery są także
predysponowane do pewnych problemów zdrowotnych.
Rasa ma
tendencje do zapalenia spojówek, dlatego warto regularnie kontrolować stan
oczu. Jak w przypadku wszystkich ras zwisłouchych, seter irlandzki może też
cierpieć na zapalenie uszu. Dlatego hodowcy rekomendują wyrywanie włosów we wnętrzu
małżowiny usznej i regularną kontrolę ich stanu. W przypadku zauważenia silnego
drapania czy zmiany w zabarwieniu ucha, konieczna jest wizyta u weterynarza.
Nasz
mahoniowy pies z czarnym nosem wymaga jest odporny na działanie niskich
temperatur, a dzięki temu nie wymaga dodatkowej ochrony w sezonie zimowym.
Rzadko przydarzają mu się przeziębienia i inne choroby zimowe. Mimo tego pies
nie powinien być zostawiany zbyt długo na zewnątrz. W okresie zimowym można też
smarować opuszki łap wazeliną. Uchroni to przed podrażnieniami wywołanymi przez
chodzenie po posypanych solą chodnikach.
Psy mogą
także cierpieć na dysplazję stawu biodrowego. W polskich hodowlach badania pod
kątem dysplazji są obowiązkowe jedynie w hodowlach zrzeszonych w ZKwP.
Dysplazja może mieć podłoże genetyczne, dlatego zakup szczeniaka po
przebadanych rodzicach znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby.
Wśród
możliwych problemów zdrowotnych wyróżnia się też skręt żołądka. Co prawda seter
irlandzki nie posiada bardzo dużych rozmiarów, jednak charakteryzuje go głęboka
klatka piersiowa. Dlatego dorosły pies powinien zjadać przynajmniej dwa posiłki
dziennie. Intensywną aktywność fizyczną warto zaplanować przed posiłkiem, a
bezpośrednio po nim umożliwić pupilowi spokojny odpoczynek. Taki plan dnia
znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia skrętu żołądka.