Podstawowe informacje o pirenejskim psie górskim

Popularne nazwy:
Chien De Montagne Des Pyrénées, Pyrenean Mountain Dog (ang.)
Pochodzenie:
Kategoria FCI:
Grupa 2 - Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła > Sekcja 2.2 - Molosy typu górskiego
65 - 75 cm
50 - 60 kg
70 - 80 cm
55 - 65 kg
10 - 12 lat
umiarkowana potrzeba ruchu
umiarkowanie podatny na szkolenie
Cena szczeniaka z hodowli:
3000 - 5000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
300 - 500 zł
Imiona dla pirenejskiego psa górskiego:
Kafel, Kokos, Zuzu, Berni, Krem, Karob, Bulion, Budyń, Frytka, Boston, Martini, Tea

Duży pies pirenejski - zalety i wady

Zalety
  • inteligentny
  • łagodny
  • dobry stróż
Pirenejski pies górski jest miły i łagodny wobec członków swojej rodziny. Jest jednak równocześnie stróżem gotowym do obrony terytorium lub "stada" przed obcymi.
Wady
  • sierść wymagająca regularnej pielęgnacji
  • wymaga dużo uwagi
Pirenejski pies górski nie nadaje się do mieszkania lub niewielkiego domku. Musi mieć zapewnioną przestrzeń oraz aktywność. To pies pracujący! Jego sierść wymaga regularnej pielęgnacji.

Owczarek górski - wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:
  • oczy w kształcie migdała,
  • nos czarny,
  • szeroka klatka piersiowa,
  • trójkątne uszy,
  • małe uszy,
  • mocny grzbiet,
  • obwisłe fafle,
  • zgryz nożycowy,
  • małe oczy
Duży pies o imponującej budowie.
Rodzaj owłosienia:
Umaszczenie:
Kolor oczu:
  • brązowe,
  • bursztynowe

Galeria zdjęć - Duży pies pirenejski

Charakter pirenejskiego psa górskiego

Charakter:
Poziom agresji:
umiarkowany
Pirenejski pies górski jest gotowy bronić stada. W stosunku do obcych jest nieufny i cięty.
Skłonność do ucieczek:
niska
Pirenejski pies górski nie wydaje się skłonny do ucieczek, choć niektóre osobniki mogą w ten sposób prezentować swoją niezależność.
Użytkowanie:
Pirenejski pies górski to pies pasterski, który staje się psem rodzinnym.
Poddawany próbom pracy:
nie

Owczarek górski - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:
tak
Pirenejski pies górski wymaga konsekwentnego szkolenia, gdyż jest niezależny i przyzwyczajony do samodzielności.
Dla kogo się nadaje:
Pirenejski pies górski potrafi być cierpliwy wobec dzieci i potrzebują bliskiego kontaktu z ludźmi. Nie może się jednak "nudzić" i nie mieć konkretnego zajęcia.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Pirenejski pies górski jest cierpliwy wobec dzieci i oddany rodzinie. To spokojny pupil. Wymaga jednak konsekwentnego szkolenia. Dorośli powinni nadzorować zabawy psów z najmłodszymi.
Czy chętnie zostaje sam:
tak
Pirenejski pies górski jest niezależny i zwykle nie ma problemu z zostawaniem bez opiekuna. Nie można go jednak długo izolować od rodziny.
Podatność na szkolenie:
umiarkowanie podatny na szkolenie
Pirenejski pies górski jest niezależny i samodzielny. Wymaga konsekwentnego szkolenia. Nigdy nie jest ślepo posłusznym pupilem.

Pielęgnacja pirenejskiego psa górskiego

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
  • skracanie pazurów,
  • czyszczenie uszu,
  • mycie zębów,
  • szczotkowanie sierści,
  • kąpiele,
  • przemywanie okolicy oczu,
  • pielęgnacja opuszek łap
Sierść psa należy regularnie wyczesywać. Od czasu do czasu konieczne bywają kąpiele. W takiej sytuacji należy sięgać wyłącznie po kosmetyki przeznaczone dla psów. Opiekun powinien skracać pazury psa, o ile nie ulegają ścieraniu. Ważne jest również dbanie o higienę jamy ustnej psa poprzez mycie psich zębów oaz stosowanie gryzaków dentystycznych.
Odżywianie:
  • Karma gotowa sucha,
  • Karma gotowa mokra,
  • Dieta domowa,
  • Dieta surowa (BARF),
  • Karma dla psów ras dużych
Pirenejski pies górski to duży pies, który może być karmiony domowymi posiłkami (gotowanymi lub surowymi) albo pełnoporcjowymi karmami gotowymi. W pierwszym przypadku opiekun musi samodzielnie bilansować skład diety i dodawać do posiłków właściwe suplementy. Szczególnie ważna jest dieta psa w okresie wzrostu. Nieodpowiednie propocje pomiędzy niektórymi składnikami diety mogą powodować zaburzenia wzrostu i problemy w dorosłym życiu psa.
Podatność na choroby:
Pirenejski pies górski może mieć problemy ze stawami, a także wodosierdziem lub chorobami oczu.