Jest to pies zaprzęgowy, który jest zdrowy i odporny. Uważany jest za
jedną z najstarszych ras. Zanim jednak się na niego zdecydujesz, upewnij się,
że jest to pies dla ciebie. Jaki charakter ma pies grenlandzki? Czy ten pies
może mieć każde umaszczenie staffordshire bull terriera? Ile kosztuje pies
grenlandzki? Czy szpic niemiecki mały jest od niego tańszy? Czy owczarek border
collie będzie droższy? Czy opis ogłoszenia powinien zawierać informacje o
hodowli? Po czym rozpoznać pseudohodowców? Odpowiedzi znajdziesz w tym
artykule.
Jeśli
szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o rasach
psów.
Krótka charakterystyka rasy – pies
grenlandzki
Umaszczenie
i pielęgnacja – co warto wiedzieć?
Pies grenlandzki jest dużym psem. Według
wzorca rasy odpowiednia wysokość w kłębie u samca powinna wynosić minimum 60
cm. Górna granica nie jest określona. Suczka powinna osiągnąć co najmniej 55 cm
w kłębie, ale może też więcej. Idealna waga tego psa nie została sprecyzowana.
Szata tego psa jest podwójna. Włos wierzchni
jest gruby, gęsty i prosty. Sierść nie powinna się falować ani tworzyć loków.
Krótki włos występuje tylko na głowie i kończynach, a na reszcie tułowia
powinien być już znacznie dłuższy oraz obfity. Mocno owłosiona jest spodnia
część ogona. Podszerstek jest gęsty, ale delikatny. Choć może się wydawać, że
pielęgnacja tego psa jest pracochłonna, to w rzeczywistości wystarczy
wyczesywać go raz na tydzień. Należy robić to częściej jedynie w okresie
linienia, aby usunąć martwy włos.
Podczas gdy umaszczenie staffordshire bull
terriera ogranicza się do kilku odmian (ten pies może być biały, czarny,
czerwony, błękitny, pręgowany, w białe łaty lub pręgowany z białym), tak maść
psa grenlandzkiego nie jest sprecyzowana. Może być zarówno jednolita, jak i
łaciata. Niedopuszczalna jest tylko odmiana albinotyczna.
Psy grenlandzkie - jakie
jest usposobienie tego psa?
Nie jest to typowy pies rodzinny i zazwyczaj
nie pogłębia więzi z jednym człowiekiem. Może przywiązać się do rodziny, ale
dzieje się to rzadko. Pies grenlandzki lubi dzieci, ale jest mało delikatny,
więc ich wspólne zabawy należy nadzorować. Raczej nie nadaje się dla osób
starszych, ponieważ jest bardzo energiczny i potrzebuje dużo ruchu.
Jest to odważny pies, który najlepiej czuje
się w stadzie. Psy same ustalają hierarchię między sobą. Grenland może popadać
w konflikty z obcymi psami. Jego kontakt z kotami oraz z innymi domowymi
zwierzątkami może zakończyć się tragicznie, ponieważ ten pies ma silnie
rozwinięty instynkt myśliwski (dawniej brał udział w polowaniach na foki i
niedźwiedzie). Jest za to przyjazne nastawiony do wszystkich ludzi, nawet tych
obcych. Nie nadaje się na stróża, choć jest szczekliwy i reaguje na większość
dźwięków.
Pies grenlandzki może mieszkać w mieszkaniu,
ale musi mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu w ciągu dnia. W przeciwnym
razie stanie się nieznośny i będzie niszczył wszystko, co znajdzie się w
zasięgu jego pyska. Z racji tego, że ten pies nie przywiązuje się do człowieka,
ma skłonność do ucieczek przy każdej nadążającej się okazji. Pies ten może brać
udział w różnych psich sportach m.in. canicross.
Grenland to niezależny pies, który często
bywa nieposłuszny. Podczas jego szkolenia należy wykazać się ogromnymi
pokładami cierpliwości. Jest to inteligentny pies, który nie wykonuje
wszystkich poleceń właściciela i należy się z tym pogodzić. Krzyk i przemoc
mogą spowodować, że grenland stanie się agresywny. Należy odpowiednio zadbać o
socjalizację szczeniaka. Nie wolno zlekceważyć jego szkolenia, bo pies stanie
się uciążliwy. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach
zaprzęgowych.
Jak rozpoznać, czy dana hodowla jest
legalna?
Zdjęcia,
rodowód czy nagłówek – na co zwrócić uwagę?
Miejsce, w którym kupuje się psa, ma
znaczenie. W legalnych hodowlach hodowcy muszą przestrzegać zasad i przepisów,
które mają na celu dobro psów. Pieski nie mogą opuścić hodowli przed
ukończeniem ósmego tygodnia życia. Do tego czasu muszą być dwa razy odrobaczone
i raz zaszczepione. Obowiązkową muszą mieć wszczepiony CHIP.
Nowy właściciel pieska musi otrzymać jego
rodowód lub metryczkę, na podstawie której może wyrobić rodowód. Taki dokument
należy się każdemu szczeniakowi z miotu bez żadnych wyjątków – nie ma znaczenia
liczba piesków ani to, w jakim stopniu wpasowują się w ramy wzorca rasy.
Opis ogłoszenia powinien zawierać informacje
zarówno o sprzedawanym szczeniaku (data urodzenia, usposobienie, umaszczenie,
badania etc.), jak i samej hodowli. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI)
pozwala na to, aby w każdym kraju funkcjonowała tylko jednak organizacja, która
zrzesza hodowców rasowych psów. W naszym kraju hodowla powinna przynależeć do
Związku Kynologicznego w Polsce (ZKwP).
Przy wyborze szczeniaka z ogłoszeń
zamieszczanych na portalach nie należy sugerować się tylko zdjęciami. To, czy
pieski żyją w odpowiednich warunkach, można zweryfikować dopiero podczas
spotkania w hodowli. Warto wcześniej znać wzorzec, ponieważ często
pseudohodowcy umieszczają w nagłówku informację, że posiadają miniaturkę danej
rasy, a zazwyczaj okazuje się, że taka odmiana nie istnieje. Pies nie może być
także w tzw. typie rasy, ponieważ oznacza to, że teoretycznie przypomina
rasowego, ale tak naprawdę nim nie jest.
Pies
grenlandzki - ile kosztują rasowe szczeniaki?
Jeszcze jednym wyznacznikiem jest cena.
Rasowe szczeniaki nie kosztują mało. Możesz być pewien, że wszelkie oferty, w
których piesek wystawiony jest za ok. 500 – 1500 zł, pochodzą od
pseudohodowców. Jest to zbyt mała kwota w stosunku do wysiłku, jaki
odpowiedzialny hodowca wkłada w rozwój swojej hodowli. Trzeba jednak mieć na
uwadze to, że pseudohodowcy także wystawiają szczeniaki za wyższą kwotę, ale
dzieje się to stosunkowo rzadko.
Odpowiednia cena za psa grenlandzkiego wynosi
od 2000 do 4000 zł. W tym przedziale znajduje się także owczarek border collie,
który zazwyczaj kosztuje 3000 – 3500 zł. Szpic niemiecki mały nie jest o wiele
droższy. Przeważnie można go dostać za 2500 – 4500 zł.
Ostateczna cena zależy od tego, w jakim
stopniu szczeniak wpasowuje się w ramy wzorca rasy. Ważne jest to, czyje geny
przekazuje (np. wybitnego psa, który już odszedł). Znaczenie ma renoma hodowli,
ale także to, czy rasa jest ogólnodostępna w kraju. Pieski sprowadzane zza
granicy są droższe, ponieważ poza inną stawką za psa dochodzą również dodatkowe
koszty m.in. za transport.
Charakter grenland nie podpasuje każdemu.
Nadaje się on dla osób, które są aktywne. Ten pies chętnie biega przy rowerze i
jest bardzo wytrzymały. Lubi wszelkie wycieczki, zwłaszcza te w górach. Pies
grenlandzki zazwyczaj nie przywiązuje się do jednej osoby i ma skłonności do
ucieczek.