Podstawowe informacje o owczarku szetlandzkim
Popularne nazwy:
Sheltie (ang.), Shetland Collie (ang.), Shetland Sheepdog (ang.)
Pochodzenie:
Kategoria FCI:
Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające > Sekcja 1 - Psy paterskie
33 - 35 cm
7 - 10 kg
7 - 10 kg
33 - 37 cm
7 - 10 kg
7 - 10 kg
10 - 14 lat
pies aktywny
Cena szczeniaka z hodowli:
6000 - 8000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
100 - 200 zł
Imiona dla owczarka szetlandzkiego:
Hrabia,
Księżna,
Sushi,
Nori,
Migotka,
Beza,
Fuks,
Kleks,
Pirat,
Celt,
Kajko,
Susi
Zalety i wady owczarka szetlandzkiego
Zalety
- chętny do współpracy z człowiekiem
- oddany
- inteligentny
- można uprawiać z nim sporty
Owczarek szetlandzki to pies, z którym można uprawiać sporty i aktywnie spędzać czas. Jest łatwy do prowadzenia i bardzo oddany.
Wady
- sierść wymagająca regularnej pielęgnacji
- nie lubi samotności
- nieufny wobec obcych
- wymaga dużo uwagi
Sheltie potrzebuje sporo ruchu, dlatego nie nadaje się dla każdego. Dodatkowo ważna jest regularne pielęgnacja. Sierść szczotkuje się kilka razy w tygodniu.
Wygląd
Charakterystyczne cechy wyglądu:
- mocne i zdrowe uzębienie,
- oczy w kształcie migdała,
- nos czarny,
- prosty grzbiet,
- dobrze umięśniona szyja,
- małe uszy
Owczarek szetlandzki to urodziwy pies, który jest pełen wdzięku i ma harmonijną budowę ciała. Jego sierść jest obfita z kryzą i kołnierzem.
Rodzaj owłosienia:
- długowłosy
- z podszerstkiem,
- włos prosty na całej długości
Umaszczenie:
- śniade,
- czarne podpalane,
- biało-czarne,
- niebieskie marmurkowe
Kolor oczu:
- ciemnobrązowe,
- niebieskie
Galeria zdjęć - Owczarek szetlandzki
Charakter owczarka szetlandzkiego
Charakter:
- oddany,
- odważny,
- żywy,
- inteligentny
Potrzeba ruchu:
pies aktywny
Poziom agresji:
niski
Owczarek szetlandzki jest bardzo łagodny. Może być nieufny wobec obcych, ale nie jest skłonny do agresji.
Skłonność do ucieczek:
niska
Owczarek szetlandzki jest psem pasterskim. Bardzo przywiązuje się do opiekuna i nie jest skłonny do ucieczek.
Użytkowanie:
Owczarek szetlandzki jest psem pasterskim. Pilnował gospodarstwa i domu.
Poddawany próbom pracy:
nie
Owczarek szetlandzki - dla kogo?
Wymagane doświadczenie:
nie
Owczarek szetlandzki opisywany jest jako posłuszny i chętny do współpracy z człowiekiem. Jest oddany i łatwo się uczy. Nie jest to jednak pies dla osób, które nie mają zbyt wiele czasu dla pupila.
Dla kogo się nadaje:
- dla osób aktywnych,
- dla rodzin z dziećmi,
- dla singli,
- dla par
Owczarek szetlandzki potrzebuje ruchu. Nie jest zatem psem dla domatorów, ale dla osób aktywnych i mających czas na zabawy z psem. Wesoły sheltie może być kompanem rodziny.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Owczarek szetlandzki uważany jest za psa rodzinnego i dobrego dla dzieci. Jest łagodny i lubi zabawy.
Czy chętnie zostaje sam:
nie
Sheltie często nie odstępuje opiekuna. Nie przepada za samotnością.
Podatność na szkolenie:
łatwy w szkoleniu
Sheltie opisywany jest jako pies łatwy w prowadzeniu. Szybko się uczy i chętnie pracuje z opiekunem.
Pielęgnacja owczarka szetlandzkiego
Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
- skracanie pazurów,
- czyszczenie uszu,
- mycie zębów,
- szczotkowanie sierści,
- kąpiele,
- przemywanie okolicy oczu,
- pielęgnacja opuszek łap
Owczarek szetlandzki wymaga regularnego szczotkowania. Oprócz tego pielęgnacja polega na dbaniu o higienę jamy ustnej, skracaniu pazurów, sprawdzaniu stanu uszu, czy smarowaniu opuszek łap preparatami ochronnymi (w zimie).
Odżywianie:
- Karma gotowa sucha,
- Karma gotowa mokra,
- Dieta domowa,
- Dieta surowa (BARF)
Owczarek szetlandzki może być żywiony karmami gotowymi. Do wyboru są produkty mokre i suche. Opiekun może również przygotowywać posiłki samodzielnie w wersji gotowanej lub surowej. Wymaga to jednak odpowiedniego bilansowania, by dieta psa dostarczała mu wszystkiego, czego potrzebuje.
Podatność na choroby:
- dysplazja stawów biodrowych,
- zanik siatkówki,
- niedoczynność tarczycy,
- anomalia oka collie,
- mutacja MDR1
U owczarków collie, owczarków szetlandzkich oraz innych ras, które mają mutację genu MDR1, może występować zwiększone ryzyko toksyczności niektórych leków. U rasy spotyka się również dziedziczne wady gospodarki lipidowej.
