Owczarek środkowoazjatycki to pies, który pochodzi z Azji
Środkowej – na co wskazuje zresztą sama jego nazwa. Pies azjata jest jedną z
najstarszych ras świata, więc ciężko jest określić jego dokładne pochodzenie.
Azjatycki owczarek posiada bardzo specyficzny nie tylko wygląd, ale i
charakter. Co warto wiedzieć o tej wyjątkowej rasie psów? Jaka jest cena psa?
Oto opis owczarków środkowoazjatyckich oraz zdjęcia rasy.
Jeśli szukasz więcej
porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o owczarkach.
Owczarek
środkowoazjatycki – opis i zdjęcia
Historia rasy środkowoazjatyckiej
Według kynologicznej literatury
rosyjskiej, dawniej owczarek środkowoazjatycki był owczarkiem turkmeńskim. Od
zawsze należał on do psów silnych, odważnych, a także czujnie pilnujących
swojego terenu. Jednak, ciężko jest dziś jednoznacznie stwierdzić, skąd i z
jakiego okresu pochodzi ten azjatycki pies. Szacuje się, że pierwszy szczeniak
środkowoazjatycki mógł pojawić się ok. 4, a nawet 5 tysięcy lat temu – czyli
wcześniej, niż np. husky syberyjski bądź szczeniaki wyżła weimarskiego.
Kynolodzy zgadzają się jednak co do tego, że pies wschodnioazjatycki nie był
stworzony do walki, a do stróżowania – dorosły owczarek środkowoazjatycki miał
pilnować zarówno dobytku właścicieli, jak i pasącego się stada.
Wiele osób przez to, iż owczarek
sprawował opiekę nad stadem myśli, że jest to pies typowo pasterski. Otóż,
praca przy stadzie i zaganianie owiec należy do zadań lżejszych od owczarka
środkowoazjatyckiego psów. Pies pasterski nie tylko zagania stado, ale i chroni
je przed groźnymi drapieżnikami. A więc, jest gotowy do walki z nimi, będąc
obrońcą i stróżem dobytku. W Turkmenii z tego też względu mówiono o
środkowoazjatyckim owczarku „dusiciel wilków”.
Ałabaje, jak mówi się również na
owczarki środkowoazjatyckie, wyróżnia dość specyficzna charakterystyka. Każda
hodowla owczarka środkowoazjatyckiego jednoznacznie wskazuje na to, że pies
często włóczy się i ucieka. Żeby do tego nie dochodziło, należy zacząć psa
szybko socjalizować – od jak najmłodszych miesięcy. Należy też wziąć pod uwagę,
że pies azjata będzie o wiele potężniejszy, niż suka. Będzie on również
bardziej oporny na socjalizację i będzie silniej bronił swojego terenu. Suczki
zaś wykazują w tej kwestii większą ostrożność, oszczekując i atakując wyłącznie
z konieczności. Ałabaje, mimo to, mają dość łagodne usposobienie. A może
zainteresuje cię także ten artykuł o
charakterze owczarka niemieckiego?
Opis wyglądu owczarka środkowoazjatyckiego – waga, długość
życia, umaszczenie
Owczarek środkowoazjatycki jest o
wiele większy niż np. husky syberyjski bądź szczeniaki wyżła weimarskiego (pies
europejski). Dorosły samiec mierzy bowiem pomiędzy 70, a 75 cm – zaś suczka
mierzy średnio między 65, a 70 cm. Wschodnioazjatycki szczeniak w dorosłym
życiu osiąga wagę między 50, a 55 kg (samiec), a suka ok. 40-45 kg. Rozmiar psów
jest naprawdę imponujący. Według klasyfikacji FCI, pieski zalicza się do grupy
2 – czyli do molosów, pinczerów i sznaucerów, a także szwajcarskich psów
górskich. Sekcja zaś, jaką zajmują w klasyfikacji, to również 2 (molosy).
Jeżeli chodzi o wygląd owczarka
środkowoazjatyckiego, najczęściej spotykany kolor sierści to czarny, biały albo
mieszany. Generalnie, większość umaszczeń jest uznawana przez FCI pod
warunkiem, że nie jest to kolor błękitny, czekoladowy albo czarny zmieszany z
rudym. Psy mają grubą sierść, będącą gęstą i twardą. Owczarka
środkowoazjatyckiego można spotkać w wersji:
- krótkowłosej (długość włosia ok.
3-5 cm),
- długowłosej (długość włosia ok. 7-10 cm).
Pies ten nie wygląda, jak dobrze
nam znany owczarek europejski (np. niemiecki). Opis wskazuje na harmonijnie
rozbudowane i umięśnione ciało psa, masywność i siłę. Najbardziej pożądanymi są
wysokie i potężne psy, które mają prostokątną i masywną głowę. Azjatycki
owczarek ma owalne oczy, a także trójkątny kształt uszu, które są nisko osadzone.
Długość życia psa to średnio między 10, a 12 lat. Cena za owczarka
środkowoazjatyckiego to zaś między 3000, a nawet… 20000 złotych! Hodowla
owczarka środkowoazjatyckiego może żądać różnej ceny, która zależna jest przede
wszystkim od:
- osiągnięć rodziców szczeniaka,
- zbliżenia psa do wzorca rasy FCI,
- renomy hodowli.
Usposobienie owczarka środkowoazjatyckiego – co warto
wiedzieć o rasie?
Pies azjata jest stworzeniem
niezwykle inteligentnym i błyskotliwym. Swoją inteligencją „chwali” się jednak
wyłącznie wtedy, kiedy uzna to za stosowne – jeżeli coś nie będzie warte jego
uwagi, zachowa swoje mądrości dla siebie. Pod tym względem owczarki
środkowoazjatyckie różnią chociażby od labradorów – w sensie, kontakt z
właścicielem będą mieć równie intensywny, ale nieco krótszy. Owczarki
środkowoazjatyckie lubią towarzyszyć człowiekowi w codziennych zajęciach,
jednak też nie będą robić tego notorycznie, „przyklejone” do nogi opiekuna.
Większość zależeć będzie głównie od tego, w jaki sposób wychowa się swojego pieska.
Nie można go ani ograniczać, ani też dawać zbyt wiele swobody.
Przez specyficzny charakter ciężko
jest tak naprawdę wpasować owczarka azjatę w jakiekolwiek „psie ramy”. Na pewno
bardzo ważna będzie socjalizacja szczeniaka – tylko w ten sposób można bowiem
uwarunkować jego prawidłowy rozwój, a także nauczyć go dobrych manier. Jeżeli
nie skupisz się na wychowaniu swojego azjaty, z całą pewnością z czasem może on
stać się nieprzyjemny i czasem agresywny w zachowaniu. Niestety, każdy pies
jest drapieżnikiem – a więc, niezależnie od rasy i wielkości czworonoga, należy
go odpowiednio wytresować i nauczyć pewnych zachowań. Nigdy nie można
przewidzieć, co w danej chwili siedzi psu w głowie.
Charakterystyka owczarków
środkowoazjatyckich
Zachowanie owczarka środkowoazjatyckiego
Owczarki środkowoazjatyckie nie są
psami groźnymi, ale trochę niedostępnymi i pewnymi siebie. Nie są to „psy do
tulenia”, jak np. inne większe rasy. Ich charakter jest dość specyficzny, a psy
lubią być niezależne i samodzielne. Oczywiście nie sprawia to, że pies nigdy
nie przywiązuje się do swojego właściciela. Owszem, przywiązuje się do niego,
jednak okazuje mu uczucia na swój własny, indywidualny sposób. Warto dodać, że
pieski te lubią się bawić, mimo że ich poziom aktywności nie należy do wysokich.
Kiedy psy nie zajmują się pracą, zdecydowanie preferują położyć się np. na
tapczanie i obserwować domowników. Aportowanie czy bieganie za kijem to nie
jest ich ulubione zajęcie.
Owczarki środkowoazjatyckie należą
do psów zrównoważonych i spokojnych, jednak też są znakomitymi stróżami – o
czym wspominaliśmy już wcześniej. Jeżeli więc owczarek środkowoazjatycki
wyczuje z daleka np. intruza, na pewno będzie głośno i donośnie szczekać. Weź
to pod uwagę zwłaszcza, kiedy masz przewrażliwionych sąsiadów. Generalnie,
środkowoazjatyckie owczarki nie przepadają za obcymi i są bardzo terytorialne.
Działają szybko, będąc czujne i pewne siebie. Mimo, że rasa nie jest ufna wobec
nieznajomych, na pewno nie będzie ich bez powodu atakować.
Inteligencja owczarków azjatyckich
jest na wysokim poziomie, jednak może być to przeszkodą w ich poprawnym
ułożeniu. Azjatycki pies nie lubi ślepo podążać za komendami i wskazówkami,
więc możesz mieć nie lada problem w jego wychowaniu. Owczarek środkowoazjatycki
woli działać niezależnie i samodzielnie, więc pomoc opiekuna nie będzie mu na
nic potrzebna. Jeżeli jednak taki pies zostanie odpowiednio przeszkolony,
będzie mógł współpracować z człowiekiem (np. w policji).
Zdrowie, pielęgnacja i żywienie owczarków
środkowoazjatyckich
Rasa ta dorastała w dość ciężkich
warunkach i klimacie, który panuje w Azji Centralnej. Nie masz więc powodów do
obaw, jeżeli chcesz wypuścić swojego azjatę na swój polski ogródek! Owczarki
środkowoazjatyckie posiadają mocną budowę ciała, której nie straszne będą
zmiany klimatyczne – mroźne zimy albo srogie, dokuczliwe upały. Oczywiście
fakt, że owczarek środkowoazjatycki jest w stanie przetrwać ciężką zimę nie
oznacza, że możesz go pozostawić samemu sobie podczas silnego mrozu. Tak samo,
w przypadku temperatury powyżej 30 stopni nie wolno zostawić go na pełnym
słońcu – jak żadnego innego psa. Owczarkowi należy wówczas zapewnić jakieś
miejsce, które będzie zacienione, chłodne i z dostępem do świeżej wody.
Tak, owczarek środkowoazjatycki to
wyjątkowa rasa, będąca odporna na zewnętrzne warunki pogodowe. Pieski
praktycznie nie chorują, a także nie są trudne w pielęgnacji – wystarczy
regularnie czesać psa w okresie linienia, żeby pozbyć się martwego włosia. Psy
nie wykazują skłonności do przybierania na wadze – choć wiadomo, przez złe jego
odżywianie piesek może przytyć zupełnie tak, jak każdy inny. Tym bardziej, że
ałabaj raczej niechętnie się rusza. Czy piesek o takiej odporności choruje więc
na cokolwiek? Tak, narażony jest na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, a
także na skręt żołądka.
Jeżeli chodzi o karmienie psów,
nie potrzebują one specjalistycznej diety albo żywienia. Dobrym rozwiązaniem
zawsze będzie odpowiednio zbilansowana karma wysokiej jakości bądź
przygotowywanie psu posiłków samodzielnie. Tak, jak w przypadku każdej innej
rasy, ilość porcji i sposób żywienia zależeć będzie od wieku, stanu zdrowia
oraz aktywności pieska.
Owczarek środkowoazjatycki - pochodzenie, opis, porady
Ogromny,
czarny lub biały pies, którego dorosły samiec osiąga wzrost 70 cm i wagę 50 kg,
to owczarek środkowoazjatycki lub ałabaj. Rasa ta staje się coraz bardziej
popularna w Polsce. Warto jednak wiedzieć, że ten ogromny pies nie nadaje się w
zasadzie do życia w małym mieszkaniu i wymaga bardzo doświadczonego opiekuna.
Przedstawimy opis tej ciekawej rasy i pomożemy ci zdecydować, czy jest to rasa
dla ciebie.
Owczarek
środkowoazjatycki - pochodzenie, opis rasy i zdjęcia
Owczarek azjatycki, zwany także pod nazwą
azjata lub ałabaj, uchodzi za jedną z najstarszych ras psów na świecie.
Prawdopodobnie istniał już 4 - 5 tysięcy lat p.n.e.. Wywodzi się z terenów
dzisiejszego Uzbekistanu, Kirgistanu, Turkmenii i Tadżykistanu, gdzie pracował
jako niezłomny stróż i obrońca stad zwierząt hodowlanych przed wilkami.
Niekiedy rasę tę określa się jako owczarek wschodnioazjatycki. Wieki pracy na
nie gościnnych dolinach i w górach ukształtowały rasę silną, odporną, szaleńczo
odważną i samodzielną. Psy te mają silny instynkt terytorialny i pracowały
zwykle w stadzie.
Wzorzec tej rasy powstał stosunkowo niedawno.
Obecnie przedstawicielom tej rasy grozi wyginięcie. Duży i silny pies
azjatycki, przestał być potrzebny, gdy ludzie na jego terenach przestali
prowadzić pasterski tryb życia. Ponadto w Azji rasa ta jest wypierana przez
owczarka kaukaskiego. Ałabaj znajduje jednak coraz więcej zwolenników w Polsce.
Szczeniak tej rasy kosztuje od 3 do 20 tysięcy
zł. Cena szczeniaka zależy od renomy hodowli. Najczęściej szczeniak kosztuje 3
- 4 tysiące zł, zaś ceny najlepszych psów mogą dochodzić nawet do 20 tysięcy
zł.
Jak wygląda owczarek
środkowoazjatycki - opis rasy i zdjęcia
Azjata może mieć różne umaszczenie, chociaż
wzorzec rasy nie dopuszcza takich kolorów jak czekoladowy, błękitny lub czarny
z rudym. Najczęściej spotykany azjata ma kolor biały, kremowy lub czarny.
Sierść ma grubą, twardą i gęstą. Występuje w odmianach krótkowłosej i
długowłosej.
Ten azjatycki pies jest duży, masywny i
umięśniony. Najbardziej pożądane są psy wysokie i potężne. Psy tej rasy są
znacznie większe od suk. Dorosły pies osiąga wzrost 70 cm. Waga tego psa to
średnio 50 kg. Zdjęcia z reguły pokazują psy z kopiowanymi uszami i ogonem.
Rasa ta ma uszy nisko osadzone, trójkątne i wiszące. Zaś ogon jest gruby i
zakręcony. W Polsce kopiowanie jest zabronione.
Ten wschodnioazjatyckie pies jest wytrzymały i
zdrowy. Panują opinie, że ten pies nigdy nie choruje. Azjatycki pies żyje
średnio 10 - 12 lat.
Azjata - usposobienie i
charakter
Ten azjatycki pies jest zrównoważony, spokojny
i inteligentny oraz nastawiony na wykonywanie zadań. Jednak przywiązuje się do
opiekuna i okazuje mu uczucia. Nie jest to pies do zabawy. Gdy pracuje skupia
się na zadaniu, zaś po pracy wyli odpoczywać i obserwować otoczenie.
Pies azjatycki ma silny instynkt stróża. Kiedy
zauważy coś niepokojącego będzie sygnalizował bardzo donośnym szczekaniem. Jest
niezwykle terytorialny, odważny i działa szybko, gdy zauważy intruza. Jest
zrównoważony i nie atakuje bez powodu. Nie ma on instynktu łowieckiego.
Wieki samotnego pilnowania stad wykształciły u
tego psa niezależny charakter i umiejętność samodzielnej pracy. Nie łatwo
podporządkuje się czlowiekowi i wymaga doświadczonego opiekuna. Jednak po
odpowiednim szkoleniu staje się psem posłusznym. Dlatego też rasa ta
wykorzystywana jest również jako pies policyjny.
Silny charakter tego psa sprawia, że szkolenie
go jest bardzo trudne. Ma on uparte i niezależne usposobienie i z trudem uczy
się posłuszeństwa. Szczeniak musi zacząć szkolenie bardzo wcześnie i
kontynuować je całe życie. Nie znosi on tradycyjnej tresury, opiekun musi być
zdecydowany, a jednocześnie łagodny. W żadnym wypadku pies ten nie nadaje się
dla osoby niedoświadczonej.
Azjata
w domu
Azjata nie ma skłonności do ucieczek ani
niszczenia. Jednak ten duży pies może mocno zdemolować mienie właściciela,
jeśli jest sfrustrowany. Pies ten dobrze znosi samotność, jednak nie powinien
być długo pozostawiony samotnie, nawet jeśli stróżuje dużą posiadłość, gdyż źle
to wpływa na jego socjalizację z ludźmi.
Rasa ta idealnie nadaje się na psa
stróżującego, szczególnie dużych posesji. Jego wygląd budzi respekt. W razie
czego potrafi skutecznie obezwładnić intruza.
Owczarek azjatycki może mieszkać w małym
mieszkaniu, gdyż nie ma dużego zapotrzebowania na ruch. Warto jednak brać pod
uwagę, że jest to pies bardzo duży.
Azjata najczęściej traktuje inne zwierzęta
obojętnie i może żyć pod jednym dachem z kotem. Najlepiej jeśli szczeniak
wychowuje się od początku z kotem, wtedy mogą się nawet zaprzyjaźnić. Nie jest
to pies agresywny w stosunku do innych psów, ale się z nimi nie zaprzyjaźnia i
z trudem akceptuje psa innej rasy. Owczarki zwykle pracowały w stadach, dlatego
dobrze jest mieć dwa psy tej samej rasy.
Dla
kogo ta rasa?
Owczarek środkowoazjatycki nie jest
odpowiednim towarzyszem dla dzieci, gdyż nie jest zbyt skory do zabawy. Ale
jego spokojne i cierpliwe usposobienie sprawia, że może żyć pod jednym dachem z
dziećmi. Z uwagi na swoją wielkość i siłę, nie nadaje się dla osób starszych.
Jego opiekun musi mieć duże doświadczenie w
szkoleniu psów, aby umiał nauczyć psa posłuszeństwa i zapanować nad nim.
Opiekunem tego psa nie może być osoba słaba psychicznie, chwiejna lub nerwowa
czy też niepewna siebie. Psa tego należy konsekwentnie szkolić, aby reagował na
wszystkie polecenia. Warto skorzystać z pomocy specjalisty, ale nie można
oddawać psa na szkolenie. Przewodnikiem jest opiekun, który musi brać czynny
udział w szkoleniu psa.
Owczarek nie nadaje się na psa do budy.
Izolacja od opiekuna i jego rodziny sprawia, że pies staje się smutny,
agresywny a nawet niebezpieczny. Pies ten lubi przebywać blisko opiekuna,
którego darzy wielką miłością. Generalnie ałabaj jest nie kłopotliwym i
niewymagającym przyjacielem, ale tylko w rękach właściwego opiekuna. Tylko
opiekun, który działa konsekwentnie i zdecydowanie, ale też podchodzi do psa z
szacunkiem i miłością, zostanie uznany przez psa za lidera i przewodnika.