Lhasa
apso to rasa długowłosego psa ozdobnego, który zachwyca swoim wyglądem. Rasa ta
jest jeszcze mało rozpowszechniona w Polsce, lecz zdobywa coraz większą
popularność. Wierny, wesoły i pogodny lhasa apso jest psem prawie dla każdego.
Jedyny mankament tej rasy stanowi konieczność starannej pielęgnacji sierści.
Poznaj usposobienie i charakter tego pieska i dowiedz się, czy jest to rasa dla
ciebie. Wyjaśnimy czym różni się na przykład hodowla teriera walijskiego od
hodowli lhasa apso. Jakiego wychowania wymaga ten mały piesek ozdobny, który z
natury jest dość niezależny i nigdy nie będzie całkowicie posłuszny.
Lhasa apso - skąd
pochodzi ta rasa psa
Pochodzenie
i hodowla lhasa apso na świecie
Rasa lhasa apso zalicza się do psów ozdobnych
umieszczonych w grupie 9 FCI i sekcji 5 psów tybetańskich. Jest to bardzo stara
rasa pochodząca z Tybetu, gdzie psy te hodowane były przy świątyniach
buddyjskich. Przebywały też w domach arystokracji, bogatych kupców czy w pałacu
cesarskim. Sprzedaż ich była zabroniona.
Pierwsze pieski lhasa apso dotarły do Europy
dopiero w XX wieku. Wtedy też powstał wzorzec rasy. Psy te są najbardziej
popularne w Wielkiej Brytanii i w USA.
Hodowla
i cena lhasa apso w Polsce
W Polsce są to psy jeszcze bardzo mało znane,
podobnie jak na przykład lagotto romagnolo czy thai ridgeback. Znacznie
częściej można zobaczyć na ulicy bardzo podobne pieski shih tzu. Lhasa apso
dotarły do Polski dopiero pod koniec XX wieku. Powstały już doskonałe hodowle
tej rasy, które oferują szczeniaki rodowodowe na sprzedaż.
Cena szczeniaka z rodowodem wynosi około 2000
- 3000 zł. Cena najlepszych szczeniaków dochodzi nawet do 4800 zł. Cena lhasa
apso nie jest wygórowana w porównaniu, na przykład do lagotto romagnolo, który
może kosztować nawet 6000 zł, lub do thai ridgeback, którego cena może wynosić
nawet 8000 zł. Mimo tego wiele osób chciałoby mieć tego ekskluzywnego i
wytwornego psa taniej bez rodowodu.
Opinie na temat kupowania psa bez rodowodu są
jednoznaczne. Jeśli wybierasz psa określonej rasy, to znaczy, że powinien mieć
usposobienie i wygląd zgodny z wzorcem rasy. Psy bez rodowodu nie są uznawane
za rasowe, zaś ich wygląd i charakter może okazać się niezgodny z rasą. Ponadto
sprzedaż szczeniaków bez rodowodu prowadzą często pseudohodowle, które trzymają
psy w skandalicznych warunkach. Również z tego powodu nie zalecamy zakupu
szczeniaków bez rodowodu. Szczeniaki są nie przebadane, nie wiadomo jacy byli
ich przodkowie i nie wiadomo w zasadzie na co wyrosną.
Hodowle mają często na sprzedaż szczeniaki tak
zwane Pet, czyli nie nadające się na wystawę, z powodu drobnej wady lub
niewielkiej niezgodności z wzorcem rasy. Takie szczeniaki są tańsze, lecz nie
możesz ich wystawiać ani prowadzić dalszej hodowli. Jest to dobre rozwiązanie,
dla osób, które marzą o określonej rasie, lecz nie mają zamiaru brać udziału w
wystawach. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach miniaturkach.
Jak wygląda lhasa apso -
opis rasy i zdjęcia
Wygląd
i zdjęcia lhasa apso
Pieski te cieszą się ogromnym powodzeniem z
powodu swojej urody. Lhasa apso to pies bardzo mały. Jego wzrost dochodzi do 25
cm, zaś waga do 7 - 8 kg, przy czym pies jest trochę większy od suki. Mimo
masywnego tułowia i dużej głowy jest to pies dość zwinny.
Lhasa apso ma długi, ciężki i prosty włos
okrywowy i umiarkowany podszerstek. Włos okrywowy musi być twardy, nie zaś
jedwabisty lub wełnisty. Umaszczenie może być bardzo różne. Za najbardziej
pożądane uważa się umaszczenie rudo-złote jak u lwa.
Pielęgnacja
i fryzury tego pięknego psa - opis i zdjęcia
Jak każdy pies długowłosy lhasa apso wymaga
starannej pielęgnacji. Sierść należy czesać 3 razy w tygodniu. Niektóre pieski
tej rasy mają sierść bardziej miękką. Wtedy czesanie musi odbywać się
codziennie. Jeśli jednak nie zaniedbamy tych zabiegów, okaże się, że
pielęgnacja lhasa apso wcale nie jest trudna i pracochłonna. Włosy tych psów
nie mają skłonności do kołtunienia i filcowania się. Psy te prawie nie linieją.
Zaś ich długa sierść nie wbija się w dywany i tapicerkę i bardzo łatwo ją
usunąć z ubrań i mieszkania.
Szczeniak lhasa apso nie ma jeszcze długiej
sierści i wydaje się, że nie wymaga czesania. Jednak już wtedy należy zacząć
pielęgnację sierści, aby pieska przyzwyczajać do małego do tych zabiegów.
Dzięki temu dorosły pies będzie uznawał je za przyjemne i nie będzie
protestował. Dobrze jest przyzwyczaić lhasa apso, aby spokojne stał przy
czesaniu.
Do czesania należy zaopatrzyć się w szczotkę
bez kuleczek na końcach igieł oraz grzebień o rzadkich i gęstych zębach. Przed
czesaniem warto spryskać pieska odżywką ułatwiającą rozczesywanie.
Lhasa apso kąpiemy w razie potrzeby. Ważne
jest, aby dokładnie wytrzeć pieska po deszczowym spacerze. Jeśli zaś nie mamy
czasu i ochoty na czesanie psa, może go ostrzyć. Psi fryzjerzy i groomerzy
oferują różne psie fryzury dla tej rasy. Fryzury dla lhasa apso mogą być różnej
długości, od długiego, powłóczystego włosa po krótkie i sportowe. Jeśli chcemy
ułatwić sobie pielęgnację pieska można ostrzyć go krótko. Niektóre fryzury
sprawiają, że lhasa apso wygląda podobnie jak shih tzu.
Zdrowie
i choroby tej rasy
Lhasa apso to rasa generalnie zdrowa i
długowieczna. Pieski to dożywają średnio do 15 lat, lecz rekordziści mogą dożyć
do 18 lat. Niestety rasa ta narażona jest na liczne choroby genetyczne. Dlatego
też bardzo ważne jest, aby nabywać szczeniaki z dobrej hodowli.
Pieski te mają krótki pysk i uwypuklone gałki
oczne, wskutek czego mają skłonność do chorób oczu i niedrożności przewodów
nosowo-łzowych. Rasa ta dobrze znosi zarówno upały jak i mrozy. Nie ma dużych
skłonności do tycia. Warto jednak ograniczyć ilość przekąsek.
Charakter i usposobienie
lhasa apso
Jakie usposobienie
ma lhasa apso - opinie o rasie
Lhasa apso zawsze były i nadal są psami do
towarzystwa. Nie pełniły roli psa użytkowego czy myśliwskiego jak terrier. Ich
zadaniem było towarzyszenie człowiekowi i ładny wygląd. Jednak ich hodowla,
podobnie jak hodowla teriera walijskiego, nie jest taka łatwa jak się wydaje.
Pieski te są indywidualistami i bywają uparte. Lhasa apso to zrównoważone,
pewne siebie psy. Mocno przywiązują się do opiekuna, lecz nie są natarczywe.
O ile,
na przykład teriery, są trudne do wychowania i szkolenia i rozbrykane, to rasa
lhasa apso ma więcej zalet niż wad. Pieski te są mocno przywiązane do rodziny,
łatwo przystosowują się do różnych warunków, nie są hałaśliwe i nie linieją.
Szkolenie takiego małego pieska nie nastręcza
trudności, szczególnie że od małych piesków ozdobnych niewiele się wymaga.
Warto jednak od razu wyznaczyć zasady panujące w domu i konsekwentnie się ich
trzymać. Niekiedy opiekunowie małych piesków ozdobnych są nadmiernie
pobłażliwi, co w rezultacie skutkuje pojawieniem się w domu małego tyrana.
Lhasa apso nie należy jednak prowadzić twardą ręką, gdyż są to pieski zbyt
delikatne. Spokojne i konsekwentne postępowanie sprawi, że piesek szybko
zrozumie czego oczekujemy i nie jednego się nauczy. Są to pieski bardzo
pojętne, choć z natury pieski orientalne nigdy nie są do końca posłuszne.
Kto
będzie najlepszym opiekunem psa tej rasy
Lhasa apso to właściwie pies dla każdego, kto
potrafi uszanować tego małego i wrażliwego psa. Jego opiekun musi liczyć się z
dużą wrażliwością pieska i sporą potrzebą kontaktu z człowiekiem. Musi też
uzbroić się w cierpliwość, gdyż ten piesek indywidualista nigdy nie będzie
ślepo posłuszny.
Lhasa apso może mieszkać w mieszkaniu w
mieście. Nadaje się dla singla, rodziny z dziećmi i osób starszych. Ten mały,
serdeczny piesek uwielbia zabawy z dziećmi. Dzieci muszą być jednak nauczone,
że pies nie jest lalką z długimi włosami. Muszą wiedzieć, że psu nie należy się
naprzykrzać.
Jego spokój i pogoda ducha sprawiają, że może
być idealnym towarzyszem dla osób starszych. Jego opiekun musi być jednak na
tyle sprawny, aby 3 razy dziennie wyszedł z psem na spacer.
Piesek ten może mieszkać zarówno w blokach jak
i w domu z ogrodem. Ogród nie zwalnia opiekuna do codziennych spacerów z
pieskiem, który potrzebuje nie tyle wybiegania, co raczej kontaktu z
człowiekiem. Lhasa apso nie jest psem sportowcem i nadmierny wysiłek fizyczny
nie jest dla niego wskazany. Nie będzie więc dobrym towarzyszem dla sportowca,
który chce, aby pies biegał przy rowerze. Lhasa apso wystarczą trzy zwykłe
spacery. Nie ma skłonności do ucieczek na spacerach.
Z powodu małego rozmiaru lhasa apso nie nadaje
się na stróża. Wykazuje on pewną nieufność wobec obcych i ostrzega domowników o
nowoprzybyłym. Może być psem dzwonkiem, który zawiadomi o tym, że coś się
dzieje, jeśli nie usłyszymy dzwonka do drzwi. Jeśli jednak wyczuje miłego
gościa, szybko się z nim zaprzyjaźnia.
Warto wiedzieć, że lhasa apso dość głośno
szczeka i wydaje dość charakterystyczne dźwięki. Dlatego też jego szczekanie
może irytować sąsiadów.
Mimo dużego przywiązania do opiekuna i jego
rodziny, lhasa apso dobrze znosi zostawanie samemu w domu. Nie ma przy tym
skłonności do niszczenia w domu.
Pieski te dobrze dogadują się z innymi
zwierzętami. Lhasa apso może mieszkać z kotem i może się nawet z nim
zaprzyjaźnić. Akceptuje także inne psy, szczególnie jeśli był socjalizowany od
małego. Jest to piesek śmiały i pewny siebie. Dlatego też należy być ostrożnym
przy kontakcie lhasa apso z psami znacznie większymi od niego.
Istnieje kilka ras psów wywodzących się z
górzystego Tybetu. Choć pochodzą z odległej Azji, znalazły wielu miłośników w
Europie. Jeden z przedstawicieli tej grupy cieszy się sporą popularności. Jest
nim ogromny mastif tybetański. Jednakże w tym artykule zajmiemy się czworonogiem,
który od wieków towarzyszy temu olbrzymowi. Lhasa apso, bo o niego nam chodzi,
to sympatyczny pies do towarzystwa. Co jeszcze warto wiedzieć na jego temat?
Piękne, azjatyckie psy
Lhasa
apso to tybetańska rasa psa do towarzystwa. W klasyfikacji FCI znajduje się w
IX grupie odmian. Przyporządkowano ją do 5 sekcji wraz z innymi rasami z tej
części świata. Pierwszy człon jej nazwy odnosi się do miasta Lhasa, z którego
pochodzi. Jest to stolica tego autonomicznego regionu obecnie należącego do
Chin. Historia tych pięknych psów sięga 2000 lat. Od wieków hodowano małe
zwierzaki w tybetańskich świątyniach i uważno je za święte. Stały się narodowym
skarbem kraju i handlowanie nimi było zabronione. W związku z tym do Europy
trafiły stosunkowo niedawno. Pojawiły się w Anglii i Norwegii w 1930 roku.
Pierwszy
wzorzec rasy apso został opracowany przez brytyjski Kennel Club cztery lata
później. Dlatego Wielka Brytania jest krajem patronackim tej odmiany. Jak
wygląda dorosły osobnik? Suczki dorastają do 18-28 cm wysokości i ważą 4-6 kg.
Samce w kłębie osiągają 20-30 cm, za idealną wysokość uważa się 25 cm.
Tymczasem ich masa ciała to 5-7 kg. Pieski mają krótkie, proste i mocne
kończyny. Tułów wydłużony i masywny, głowa dość duża. Oczy średniej wielkości,
uszy zwisające zaopatrzone w charakterystyczne frędzle. Te zwierzaki są podobne
do shih tzu, osiągają jednak nieco większe rozmiary. Mają także
charakterystyczną sierść.
Rasa
lhasa apso jest znana z tego, że nie linieje. Należące do niej psy wykształcają
długi włos okrywowy. Do tego jest prosty, ciężki i twardy. Wspomaga go
umiarkowany podszerstek. To ta warstwa sierści odpowiada za masywny wygląd
czworonoga. Umaszczenie jest niezwykle zróżnicowane. Najbardziej poszukiwana
jest wersja rudo-złota. Często spotykana jest odmiana dymna, łaciata, miodowa i
ciemnoszara. Istnieją także psy z włosami o każdej barwie, od białej po ciemną.
Widać, więc że umaszczenie może przybierać dowolne warianty. Więcej informacji
o wyglądzie lhasa apso znajduje się na naszej stronie.
Usposobienie i opis umiejętności psa z
Tybetu
Zgodnie
z tym, co sugeruje ich grupa FCI, lhasa apso to psy do towarzystwa. Przez wieki
tak je traktowano i nie zmieniło się to w naszych czasach. Niejako przy okazji,
pełnią jeszcze jedną funkcję. Zawiadamiają domowników o niebezpieczeństwie. W
ten sam sposób niegdyś alarmowały większe mastify o nadchodzącym zagrożeniu. Apsy
są ponadto pewne siebie i zrównoważone. Zazwyczaj nie hałasują, choć to
oczywiście zależy od wychowania. Mają też pewną cenną cechę. W przeciwieństwie
do wielu innych małych psów, znają swoje możliwości. Nie są agresywne wobec
większych osobników. Nie można jednak nazwać ich tchórzliwymi.
Już
szczeniaki mocno przywiązują się do opiekunów. Do domowników odnoszą się z czułością,
ale nie narzucają się z uczuciami. Potrzebują jednak stałego kontaktu z
człowiekiem. Radzą sobie z samotnością, ale trzeba je do niej przygotować. Co ważne,
tkwi w nich wyraźna nuta indywidualizmu. Jak przystało na azjatyckie psy,
potrafią być uparte. Dla rodziców ważne jest to, że apsy są przyjazne wobec
dzieci. Nawiążą także dobre relacje z innymi zwierzętami domowymi. W kontaktach
z obcymi zachowują czujność i nieufność. Wyrozumiali i konsekwentni właściciele
zauważą jak inteligentne są to czworonogi.
Usposobienie
apsów sprawia, że pieski dostosowują się do różnych warunków. Będą szczęśliwe w
rodzinach z dziećmi, u osób starszych oraz w domach singli. Pod warunkiem, że
opiekunowie obdarzą je ciepłymi uczuciami. Należy traktować je z szacunkiem,
ale stanowczo. Z drugiej strony rozpieszczanie nie jest wskazane. Uważanie psa
za przytulankę to nienajlepszy pomysł. Dlatego, że prowadzi do tego, że to
zwierzę rządzi domownikami. To z kolei prosta droga to problemów wychowawczych.
Więcej informacji o szkoleniu apsów znajduje się na naszej stronie. Tak jak i
dokładniejszy opis ich charakteru.
Lhasa apso – wymagania, choroby, cena
Mały
pies z Tybetu jest znany w Europie, ale nie bije rekordów popularności. Jednakże
w naszym kraju funkcjonuje niejedna hodowla rasy lhasa apso. Skoro zbierają
dobre opinie i są dostępne to warto wiedzieć, jaka jest ich długość życia. Te
maluchy cieszą się uznaniem, bowiem są długowieczne. Zazwyczaj żyją 15 lat,
niekiedy dożywają 18. By się tak stało muszą spożywać karmę wysokiej jakości.
Nic nie stoi na przeszkodzie by były to produkty dostępne w sklepach. Można
także samodzielnie przygotowywać posiłki dla psów. Trzeba przy tym pamiętać o
podawaniu suplementów diety. Co jeszcze warto wiedzieć o zdrowiu apsów?
Interesująca
nas rasa dobrze znosi i wysokie i niskie temperatury. Ogólnie jest odporna na
choroby, ale i w jej przypadku pojawiają się pewne dolegliwości. Szczególnie,
gdy są to psy bez rodowodu, pochodzące z niepewnego źródła. Czworonogi miewają
skłonności do zwichnięć rzepki i dysplazji. Dotykającej stawów biodrowych i
łokciowych. W związku z uwypuklonymi oczami są podatne na zapalenia spojówek.
Rzadko zdarza się postępujący zanik siatkówki. Po kwestiach zdrowotnych czas przejść
do pielęgnacji. Jakie wymagania w tej kwestii mają pieski rasy lhasa apso? Ten
temat wygląd inaczej niż można się spodziewać.
Sierść
apsów nie ma tendencji do filcowania się i kołtunienia. Jednakże trzeba ja
czesać przynajmniej trzy razy w tygodniu. Jeśli zdecydujemy się na sportowy
charakter fryzury, czesać wystarczy dwa razy w tygodniu. Ważne by pielęgnacja
była regularna, wtedy staje się zacznie łatwiejsza. Kąpiele są wymagane w
zasadzie tylko, gdy zwierzak się mocno wybrudzi. Chyba, że startuje w
konkursach. Wtedy kąpie się go raz na dwa tygodnie. Jaka jest cena apsów. Dobra
hodowla sprzedaje szczeniaki za 2000-3000 zł. Nie powinny być to pieski bez
rodowodu. Dokładny opis dbania o psy, opinie i fryzury można znaleźć na naszej
stronie.