Łajka wschodniosyberyjska

Podstawowe informacje o łajce wschodniosyberyjskiej

Popularne nazwy:

East-Siberian Laika (ang.)

Pochodzenie:

Rosja

Kategoria FCI:

Grupa 5 - Szpice i psy pierwotne > Sekcja 2 - Nordyckie psy myśliwskie

Rozmiar samicy

53 - 61 cm
20 - 30 kg

Rozmiar samca

55 - 63 cm
20 - 30 kg

Długość życia

12 - 15 lat

Potrzeba ruchu:

pies aktywny

Podatność na szkolenie

umiarkowanie podatny na szkolenie

Cena szczeniaka z hodowli:

3000 - 10000 zł

Miesięczne koszty utrzymania:

200 - 300 zł

Imiona dla łajkę wschodniosyberyjską:

Dama, Duch, Szejk, Kafel, Kokos, Mars, Karmel, Karma, Kora, Fred, Tenzin, Ajvar

Zalety i wady łajkę wschodniosyberyjską

Zalety

łatwa pielęgnacja
można uprawiać z nim sporty
odporny na zmiany pogody
dobry stróż

Łajka wschodniosyberyjska to pies odważny i odporny. Jest dobrym stóżem, gdyż rasę charakteryzuje nieufność wobec obcych. Rasa łatwa w pielęgnacji.

Wady

tendencja do szczekania
upartość

Łajka wschodniosyberyjska to rasa niezależna i samodzielna. Pies może okazać się dość głośny i szczekliwy. Dodatkowo instynkt łowiecki może sprawiać, że łajka oddali się od opiekunów. Zakup psów tej rasy nie jest łatwy.

Wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:

owalne oczy,
szeroka klatka piersiowa,
trójkątne uszy,
głęboka klatka piersiowa,
dobrze umięśniona szyja,
zgryz nożycowy,
małe oczy,
stojące uszy,
wyraźnie zaznaczony kłąb

Łajka wschodniosyberyjska to muskularny pies o mocnej budowie.

Rodzaj owłosienia:

długowłosy
z podszerstkiem,
włos prosty

Umaszczenie:

czysto białe,
czarne,
brązowe,
pieprz i sól,
czerwone,
szare

Kolor oczu:

ciemne

Galeria zdjęć - Łajka wschodniosyberyjska

Charakter łajkę wschodniosyberyjską

Charakter:

zrównoważony,
odważny,
żywy

Potrzeba ruchu:

pies aktywny

Poziom agresji:

niski

Łajka wschodniosyberyjska nie powinna być skłonna do agresji.

Skłonność do ucieczek:

umiarkowana

Łajka wschodniosyberyjska może uciekać od opiekuna ze względu na swój instynkt łowiecki.

Użytkowanie:

Łajka wschodniosyberyjska to pies używany do polowania na niedźwiedzie, łosie oraz inną zwierzynę.

Poddawany próbom pracy:

tak

Łajka wschodniosyberyjska - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:

tak

Łajka wschodniosyberyjska lepiej sprawdzi się dla doświadczonego opiekuna. Jest to pies potrzebujący pracy i konsekwentnego, ale cierpliwego wychowania.

Dla kogo się nadaje:

Łajka wschodniosyberyjska nie należy do psów rodzinnych. To pies dla myśliwego lub osoby doświadczonej w prowadzeniu psów ras pierwotnych.

Czy może mieszkać z dziećmi:

Umiarkowanie

Łajka wschodniosyberyjska potrafi być psem bardzo czułym wobec rodziny, ale jednocześnie ma w sobie niezależność i silny instynkt łowiecki.

Czy chętnie zostaje sam:

tak

Łajka wschodniosyberyjska to samodzielny pies. Wrodzona niezależność sprawia, że dobrze radzi sobie bez opiekuna.

Podatność na szkolenie:

umiarkowanie podatny na szkolenie

Łajka wschodniosyberyjska to bystry pies, ale jednocześnie samodzielny i niezależny. Praca z nim powinna być konsekwentna i wyrozumiała. Warto stosować pozytywne metody, zapewniać psu różnorodne ćwiczenia i nagradzać dobre zachowanie.

Pielęgnacja łajkę wschodniosyberyjską

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:

skracanie pazurów,
czyszczenie uszu,
mycie zębów,
szczotkowanie sierści,
kąpiele,
przemywanie okolicy oczu,
pielęgnacja opuszek łap

Łajka wschodniosyberyjska nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Na liście zadań opiekuna jest m.in. wyczesywanie sierści, kontrola czystości uszu, czy dbanie o higienę jamy ustnej. Jeżeli to konieczne, należy skracać psu pazury.

Odżywianie:

Karma gotowa sucha,
Karma gotowa mokra,
Dieta domowa,
Dieta surowa (BARF)

Łajka wschodniosyberyjska może być karmiona gotowymi karmami, dietą domową lub surową (BARF). Każda z metod ma swoje wady i zalety. Ważne jednak, by finalnie żywienie było dopasowane do wieku psa, jego aktywności oraz stanu zdrowia, czy stanu fizjologicznego (np. ciąży i laktacji).

Podatność na choroby:

dysplazja stawów biodrowych

Łajka wschodniosyberyjska narażona jest na dysplazje stawów biodorowych. Jest to jednak ogólnie zdrowa i odporna rasa.

Zobacz inne psy podobne do łajkę wschodniosyberyjską

Jak wygląda łajka wschodniosyberyjska. Czy rasa została uznana przez FCI?

Wśród łajek rosyjskich wyróżniamy kilka oddzielnych ras. Dobrym przykładem jest tu łajka wschodniosyberyjska, łajki zachodniosyberyjskie oraz łajki rosyjsko-europejskie. Wszystkie z nich zostały uznane przez FCI. Wzorzec rasy wschodniosyberyjskiej odnajdziemy pod numerem 305. Standard łajek zachodniosyberyjskich znajduje się pod numeracją 306. Z kolei łajki rosyjsko-europejskie znalazły swój opis we wzorcu rasy FCI, numer 304.

Zarówno łajka wschodniosyberyjska, łajki rosyjsko-europejskie, jak i zachodniosyberyjskie zostały zaklasyfikowane do grupy 5 (szpice i psy ras pierwotnych). Rasy łajek znajdują się także w sekcji 2, obejmującej nordyckie psy myśliwskie. Wszystkie podlegają próbom pracy i mają silny instynkt łowiecki.

Wśród łajek wschodniosyberyjskich dominuje zrównoważone usposobienie i wszechstronność. Niegdyś była to rasa typowo myśliwska oraz zaprzęgowa. Dorosłe psy przybierają średnią wielkość, posiadają mocny kościec i dobrą muskulaturę. Rasa powinna także spełniać istotne proporcje. Współczynnik proporcji (obejmuje długość tułowia do wysokości w kłębie) wynosi 104 – 108 w przypadku piesków i 106-110 w przypadku suk.

Niekiedy możemy spotkać się z mylnym określeniem łajek. Myloną nazwą jest owczarek wschodniosyberyjski. W rzeczywistości taka rasa nie istnieje. Owczarek wschodniosyberyjski nie figuruje w wykazie ras FCI. Co więcej, łajka wschodniosyberyjska, rosyjskie łajki zachodniosyberyjskie lub łajki rosyjsko-europejskie mają więcej wspólnego ze szpicami niż rasami zaliczanymi do owczarków (np. z alabai).

Żadna rasa łajek nie posiada bardzo nietypowych cech wyglądu. Z pozoru są to zwyczajne psy pracujące, wyróżniające się wyjątkowo obfitym podszerstkiem. Łajka wschodniosyberyjska posiada gruby, długi i prosty włos okrywowy. Na szyi i łopatkach tworzy się kołnierz, a u psów występuje grzywa na kłębie. Wzorzec rosyjskich łajek wyróżnia dopuszczalne umaszczenie. Łajka wschodniosyberyjska może posiadać umaszczenie typu pieprz i sól, białe, czarne, czerwone oraz brązowe we wszystkich odcieniach. Łaty powinny być nakrapiane, Na kończynach dopuszczalne są łaty nakrapiane w kolorze dopasowanym do szaty.

Dorosły, prawidłowo zbudowany pies osiąga 53 do 63 cm wysokości w kłębie. U łajek występuje widoczny dymorfizm płciowy, a suki są mniejsze niż pies. Idealna wysokość w kłębie dorosłej suki to 53 do 61 cm. Dla porównania, łajka rosyjsko-europejska osiąga rozmiar 52 do 58 cm (pies) lub 50 do 56 cm w przypadku suk. Zarówno łajka rosyjsko-europejska, wschodniosyberyjska jak i rosyjskie łajki zachodniosyberyjskie nie posiadają opisu pożądanej wagi.

Jakie usposobienie posiada pies rasy łajka wschodniosyberyjska?

Łajki są psami o dużym temperamencie, ale i silnym stopniu przywiązania do członków rodziny. Rasa była niegdyś wykorzystywana do pomocy w polowaniu i do zaprzęgów. Dzięki temu wykazuje się dużą wytrzymałością, niekiedy upartością oraz otwartością na człowieka. Warto także pamiętać, że wśród łajek występuje dobrze rozwinięty instynkt łowiecki. Jest to poniekąd przeszkoda na spacerach. Łajka wschodniosyberyjska może pognać za szybko poruszającymi się, drobnymi stworzeniami lub za rowerem.

Dużą zaletą łajki jest jej oddanie względem właściciela. Rasa posiada opinie bardzo lojalnej, nastawionej na współprace z człowiekiem i łagodnej dla członków swojego stada. W stosunku do obcych może okazać się bardziej nieufna, jednak nie przejawia nieuzasadnionej agresji. Duże oddanie, odwaga i samodzielność sprawiają, że łajki dobrze sprawdzają się w roli stróżów. Mogą być w tym znacznie skuteczniejsze niż alabai lub niewielkich rozmiarów brabantczyk.

Trzeba również podkreślić, że łajka rosyjsko-europejska, wschodniosyberyjska, wspomniany wyżej brabantczyk czy alabai wymagają odpowiedniej socjalizacji. Proces rozpoczyna się już w hodowlach i obejmuje pierwsze tygodnie życia szczeniaka. Rasy takie jak łajki wymagają również doświadczonego przewodnika. Ich upartość, samodzielność oraz chęć postawienia na swoim sprawiają, iż nie jest to najlepszy wybór dla osób bez żadnego doświadczenia szkoleniowego. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł na temat psa rasy łajka zachodniosyberyjska.

Cena szczeniąt w hodowlach. Ile kosztuje łajka wschodniosyberyjska, alabai lub brabantczyk?

Łajki wschodniosyberyjskie są mało znane w naszym kraju. W związku z niewielką popularnością znajdziemy je jedynie w kilku hodowlach. Cena za małe pieski może okazać się pewnym zaskoczeniem. Szczenięta w dobrych hodowlach na ogół kosztują około 4 000 – 6 000 zł. W podobnych przedziałach kosztowych znajduje się łajka rosyjsko-europejska. Trzeba także zaznaczyć, że szczenięta z uprawnieniami wystawowymi mogą być odczuwalnie droższe.

Cena innych mało znanych ras okazuje się bardzo porównywalna. Dobrym przykładem jest brabantczyk, czyli pochodzący z Belgii, niewielki pies z grupy do towarzystwa. Brabantczyki są trudnodostępne w naszym kraju. Cena za szczeniaki w hodowlach niejednokrotnie przekracza kwotę 5 000 zł.

Innym przykładem jest cena alabai, czyli owczarka środkowoazjatyckiego. Co prawda cena w krajowych hodowlach rozpoczyna się już od kwoty około 2 000 zł, jednak za szczenięta z renomowanego źródła będą znacznie droższe. Stawka za małe pieski alabai w niektórych hodowlach ZKwP przekracza kwotę 8 000 zł.