Harrier

Podstawowe informacje o harrierze

Pochodzenie:

Francja

Kategoria FCI:

Grupa 6 - Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne > Sekcja 1.2 - Psy gończe średniej wielkości

Rozmiar samicy

45 - 50 cm
25 - 30 kg

Rozmiar samca

45 - 50 cm
25 - 30 kg

Długość życia

11 - 13 lat

Potrzeba ruchu:

pies aktywny

Podatność na szkolenie

umiarkowanie podatny na szkolenie

Cena szczeniaka z hodowli:

5000 - 9000 zł

Miesięczne koszty utrzymania:

100 - 200 zł

Imiona dla harriera:

Kaprys, Kropka, Jazz, Fala, Zuzu, Berni, Krem, Karob, Bulgur, Malibu, Koral

Zalety i wady harriera

Zalety

łatwa pielęgnacja
łagodny
można uprawiać z nim sporty

Harrier to pies dla osób aktywnych lub myśliwych. Z natury jest wesoły i energiczny. Jego pielęgnacja nie sprawia problemów.

Wady

upartość
nie lubi samotności

Harrier najlepiej czuje się w towarzystwie innych psów. Nie lubi zbyt długo zostawać sam, o ile nie ma psiego towarzysza. Może być trochę uparty.

Wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:

nos czarny,
krótki grzbiet,
głęboka klatka piersiowa,
grzbiet nosa prosty,
mocne lędźwie

Harrier jest psem średniej wielkości.

Rodzaj owłosienia:

krótkowłosy
włos krótki i gęsty

Umaszczenie:

trójkolorowe

Kolor oczu:

ciemne

Galeria zdjęć - Harrier

Charakter harriera

Charakter:

czujny,
łagodny,
odważny,
skory do zabawy,
towarzyski,
wesoły

Potrzeba ruchu:

pies aktywny

Poziom agresji:

niski

Harrier to pies łagodny.

Skłonność do ucieczek:

umiarkowana

Harrier to pies myśliwski, który może podążać za tropem.

Użytkowanie:

pies myśliwski

Harrier to pies gończy.

Poddawany próbom pracy:

tak

Harrier - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:

tak

Harrier to pies nadający się głównie dla myśliwych. Bywa uparty, choć ogólnie jest łagodny, energiczny i otwarty. Psy tej rasy najllepiej czują się w towarzystwie innych czworonogów.

Dla kogo się nadaje:

Harrier to pies dla myśliwych lub osób aktywnych. Najlepiej odnajdzie się poza miastem. W przypadku domu z ogrodem ważne jest zabezpieczenie ogrodzenia. Psy tej rasy lubią kopać i mogą uciekać pod ogrodzeniami.

Czy może mieszkać z dziećmi:

Tak

Harrier to wesoły pies, który lubi zabawy. Może zatem doskonale odnaleźć się w towarzystwie starszych dzieci.

Czy chętnie zostaje sam:

tak

Harrier nie będzie miał problemu z zostawaniem samemu, o ile ma towarzystwo innego psa. Samotny czworonóg może się nudzić.

Podatność na szkolenie:

umiarkowanie podatny na szkolenie

Harrier może wykazywać się uporem. Ważne jest właściwe podejście opiekuna. Ciekawe aktywności, pozytywne metody szkolenia i cierpliwość bardzo się opłacą.

Pielęgnacja harriera

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:

skracanie pazurów,
czyszczenie uszu,
mycie zębów,
szczotkowanie sierści,
kąpiele,
przemywanie okolicy oczu,
pielęgnacja opuszek łap

Harrier wymaga szczotkowania sierści raz na kilka dni. Opiekun powinien kontrolować stan uszu, długość psich pazurów, a także stan jamy ustnej. Psu warto myć zęby i podawać gryzaki dentystyczne.

Odżywianie:

Karma gotowa sucha,
Karma gotowa mokra,
Dieta domowa,
Dieta surowa (BARF)

Harrier może jeść karmy gotowe (mokre lub suche), a także dietę domową lub BARF. Ważne, by posiłki dostarczały mu właściwej ilości kalorii oraz sładników odżywczych. Dieta powinna być dobrana do wieku, aktywności oraz stanu zdrowia psa.

Podatność na choroby:

urazy kończyn

Harrier nie wydaje się narażony na konkretne choroby genetyczne. To dość zdrowa i odporna rasa. U aktywnych psów może jednak dochodzić do urazów.

Zobacz inne psy podobne do harriera

Beagle harrier – zdjęcia i opis rasy

Jak wygląda rasa harrier?

Według klasyfikacji FCI, szczeniaki zaliczane są do grupy 6 (psy gończe), sekcji 1. Dorosłe suczki osiągają wzrost ok. 45 cm, zaś psy ok. 50 cm. Waga jest podobna, w przypadku obu płci (ok. 18-20 kg). Rasowe harriery mają grubą, przylegającą i krótką sierść. Zgodnie z klasyfikacją FCI, powinna być ona trójkolorowa. Beagle harrier nie jest dużym psem. To rasa o raczej średniej budowie, jednak harmonijnie zbudowanej. Pies należy do energicznych. Budową ciała jest mniejszy niż pospolity beagle. Jego czaszka jest szeroka, oczy żywe, a uszy szerokie i długie – umieszczone mniej więcej nad linią oczu.

Wiele osób zastanawia się, jaka jest cena za beagle harriera. Otóż, rasowe szczeniaki kosztują mniej więcej tyle samo, co cena toya rosyjskiego (ok. 4000 – 6000 zł). Zarówno cena beagle harriera, jak i cena toya rosyjskiego czy jakiejkolwiek innej rasy zależeć będą jednak głównie od:

umaszczenia psa,

wieku i płci,

zbliżenia do wzorca rasy FCI,

ilości szczeniąt w miocie,

renomy hodowli.

Jak widzisz to, ile kosztuje pies, uzależnione jest od wielu różnych czynników. Są one bardzo podobne w przypadku większości psich ras. Na takich samych zasadach, oczywiście patrząc na wyżej wymienione czynniki, ustalany jest koszt psów z hodowli.

Charakter beagle harriera

Harrier bardzo lubi spędzać czas ze swoim opiekunem. Podobne jest usposobienie Lhasa apso. To właśnie ukochanego właściciela uznaje za najlepszego kompana. Pies lubi się bawić, najchętniej poprzez łączenie zabawy z aktywnością fizyczną (np. tropienie). Nie okazuje on nieufności wobec nieznajomych – z reguły lubi każdego, więc nie nadaje się na obrońcę domu. Jeżeli będziesz w szczenięcych miesiącach psa odpowiednio go socjalizować, z całą pewnością harrier nauczy się zachowywać spokojnie – wtedy, gdy akurat wymaga tego sytuacja. Harrier jest niezwykle inteligentnym psem, szybko uczącym się nowych poleceń. Chociażby dlatego poleca się go wyszkolić.

Beagle harrier błyskawicznie przywiązuje się do domowników. Przywiązuje się również do innych psów, które mieszkają z nim pod jednym dachem. Z tego też względu, nie poleca się zostawiać psiaka samego w domu. Gdy przez wiele godzin będzie siedział w nim sam, może zacząć przejawiać destrukcyjne zachowania – i z nudów np. zniszczyć jakiś mebel w pokoju. Naucz psa odpowiednich zasad poprzez specjalne szkolenia. Tylko tak pies nauczy się być odpowiedzialny i wiedzieć będzie, które zachowania są dobre, a które nieodpowiednie. Sprawdź także ten artykuł na temat usposobienia psów rasy beagle.

Beagle harrier – co warto wiedzieć o rasie?

Czy harrier nadaje się na pierwszego psa?

Harrier może mieszkać w bloku wielorodzinnym (gdy będziesz go często wyprowadzał), jednak z całą pewnością nie będzie to jego ulubione miejsce do życia. Z racji tego, iż pies jest aktywnym tropicielem, powinien mieszkać w domku jednorodzinnym na wsi – z dużym ogrodem. Zadbaj jedynie o dobre ogrodzenie – gdyż pies jest myśliwym i czasem, zwęszając trop, może zechcieć przeskoczyć płot czy innego typu ogrodzenie. Pamiętaj o tym, że beagle harrier musi się dużo ruszać. Mało tego, powinieneś zagwarantować mu stałe pobudzanie zmysłów: zarówno słuchu, jak i węchu. Harrier tylko w ten sposób będzie mógł się rozwijać i stanie się naprawdę szczęśliwy. Najłatwiejsze zadanie mają myśliwi. Jeżeli polujesz, zmysły psa będą non stop stymulowane. Jeżeli jednak nie, musisz zapewnić swojemu psu inne atrakcje.

Harrier będzie dobrze żył zarówno z kotami, jak i psami – pod warunkiem jednak, że będziesz je wychowywał mniej więcej w tym samym okresie. Beagle harrier uwielbia dzieci i może stać się ich świetnym przyjacielem, wspólnie się z nimi bawiąc. To towarzyski psiak, który lubi spędzać czas na zabawie – podobne jest usposobienie Lhasa apso. Jako że pies ma mnóstwo energii, gorzej będzie mu współpracować ze starszymi osobami. Harrier jest pełen energii i musi dawać jej regularny upust.

Pielęgnacja, żywienie i zdrowie beagle harrierów

Powinno się systematycznie szczotkować beagle harriera – zwłaszcza, gdy wrócicie ze spaceru lub z polowania. Najlepiej jest karmić psa wysokiej jakości karmą suchą, a także pożywieniem robionym samodzielnie w domu. W tym drugim przypadku, warto będzie skonsultować się z dietetykiem weterynarii – zwłaszcza, że posiłki należy dopasować do wieku i aktywności ruchowej psa.

Beagle harrier żyje średnio ok. 11 lat. To wytrzymała rasa, której nie straszne są zmienne warunki pogodowe. Należy jednak pamiętać, by w czasie upałów zapewnić psu zacieniony kącik i dostęp do świeżej wody. Zimą zaś musisz chronić czworonoga przed deszczem, śniegiem i zimnem. Pies nie jest podatny na choroby – może jednak pojawić się u niego wada zgryzu lub dysplazja stawu biodrowego. Harrier nie będzie miał problemu z przybieraniem na wadze, gdy zapewnisz mu dużą dawkę aktywności.