Golden retriever

W drugiej połowie XX wieku popularność tej rasy psa osiągnęła szczyt dzięki popularnym filmom. Ten piękny, kremowy pies stał się najczęściej wybieranym psem domowym i towarzyszącym. Zanim się zdecydujesz na szczeniaki tej rasy, poznaj jej opis i zdjęcia. Podajemy ciekawe informacje o rasie i jej charakterystyce. Dowiedz się, czy golden retriever będzie odpowiednim psem towarzyszącym dla twojej rodziny i dzieci. Doradzimy jak ułożyć i jak pielęgnować golden retrievera, aby stał się uroczym i nie kłopotliwym towarzyszem.

Golden retriever - opis rasy i zdjęcia

Informacje o rasie golden retriever

Charakterystyka rasy golden retriever czyni go idealnym psem rodzinnym i psem dla dzieci. Średnia wielkość psa sprawia, że będzie się on czuł dobrze w mieszkaniu w bloku. Wymagania co do jego wychowania i pielęgnacji nie są duże. Warto jednak wziąć pod uwagę, że jest to pies aktywny, który wymaga długich spacerów i wybiegania się. Golden retriever żyje około 12 - 14 lat.

Rasa ta powstała w XIX wieku, kiedy to Brytyjczyk, sir Dudley Marjoribanks zakupił jedynego żółtego szczeniaka w miocie czarnych Wavy-Coated-Retrieverów. Drogą krzyżówek i doboru, w ciągu 20 lat, wyhodował rasę, która idealnie nadaje się do przynoszenia myśliwemu upolowanego ptactwa. Goldeny szczególnie dobrze radzą sobie przy polowaniach na ptactwo wodne. Z uwagi na posłuszeństwo i miłe usposobienie psy te stały się idealnymi psami towarzyszącymi dla rodzin z dziećmi.

Szczeniaki golden retriever kosztują około tysiąca zł. Jednak cena szczeniąt rodowodowych ZKwP FCI osiąga około 3 - 4 tysiące zł. Niższa cena oznacza psa bez rodowodu lub z rodowodem stowarzyszeniowym. Cena psa z rodowodem zależy od renomy hodowli i od przodków szczeniaków. Często na rodowodowe szczeniaki trzeba się zapisywać, zanim się urodzą.

Charakterystyka golden retriever

Wygląd - opis i zdjęcia

Złoty lub kremowy golden retriever to rasa psa odznaczająca się wyjątkowo atrakcyjnym wyglądem. Charakteryzuje go jasne umaszczenie w różnych odcieniach od intensywnej żółci po biel. Wśród odcieni sierści znajdziemy złoty lub kremowy. Czy występuje golden retriever czarny? W rasie tej występują dwie odmiany: angielska i amerykańska. Odmiana angielska ma jasne umaszczenia jak kremowy czy złoty, zaś w odmianie amerykańskiej może występować golden retriever kremowy, czekoladowy lub czarny. Kolor czarny lub biały jest wynikiem krzyżówek.

Wielkość tego psa w kłębie to 51–56 cm u samicy i 56–61 cm u samca. Rasa golden retriever odznacza się silną muskulaturą i mocnymi kośćmi, dzięki czemu jest to pies bardzo aktywny fizycznie i silny.

Charakter i usposobienie

Golden retriever idealnie sprawdza się jako pies rodzinny, z uwagi na swoje łagodne usposobienie. Jest to rasa psa wyjątkowo posłuszna i przyjazna dla człowieka. Psy tej rasy podlizują się człowiekowi i cieszą się, gdy mogą wykonywać jego polecenia.

Z jednej strony jest to pies ufny, przyjazny, spokojny i łagodny, z drugiej zaś ma usposobienie wesołe i rozbrykane. Dlatego też idealnie nadaje się na towarzysza zabaw dla dzieci i bezpiecznego psa rodzinnego w rodzinie, gdzie są dzieci.

Jest to rasa pozbawiona agresji. Ufny charakter sprawia, że golden nie nadaje się na psa obronnego czy stróżującego. Natomiast posłuszeństwo, instynkt łowiecki i chęć do pracy, nadaje mu idealny charakter psa ratowniczego, tropiącego. Ta rasa psa jest często wykorzystywana jako psy policyjne do poszukiwania zaginionych, czy też szukania narkotyków. Charakter golden retrievera czyni go świetnym psem dla niewidomych i niepełnosprawnych.

Wymagania i choroby

Wymagania co do szkolenia nie są trudne. Łagodny charakter tego psa sprawia, że są one wyjątkowo cierpliwe i długo znoszą głaskanie i zabawy dzieci. Rasa ta nie wymaga korygowania skłonności do dominowania czy agresji. Warto jednak wiedzieć, że golden retriever nie jest zabawką dla dziecka. Nawet najbardziej cierpliwy pies na swoje granice. Dlatego też nie wolno zostawiać psa samego z dziećmi, ani nie narażać na natręctwo dorosłych.

Golden retrievery są posłuszne i spokojne. Nie sprawią kłopotu, gdy mamy gości lub idziemy z psem w gości. Mogą również towarzyszyć przy zakupach. Warto pamiętać, że charakter nawet najbardziej łagodnego psa można zepsuć złym traktowaniem, na przykład biciem.

Warto zwrócić szczególną uwagę na wymagania tej rasy co do aktywności fizycznej i umysłowej. Nie jest to pies odpowiedni dla domatora. Rasa ta nie nadaje się również do trzymania w boksie. Golden retriever wymaga spacerów, podczas których nie tylko może się wybiegać i bawić, lecz także ma sposobność do rozwoju intelektualnego. Opiekun musi lubić zabawę z psem i znaleźć czas na wspólne spacery połączone ze sportem i różnymi rodzajami aktywności jak aportowanie, poszukiwanie przedmiotów. Golden uwielbia również zabawę w wodzie.

Nawet jeśli pies nie będzie brał udziału w wystawach, należy go codziennie szczotkować, szczotką z włosia oraz grzebieniem, aby nie powstały kołtuny. Warto wiedzieć, że golden retriever dość mocno linieje, szczególnie jeśli przebywa w mocno ogrzewanym mieszkaniu. Linienie odbywa się dwa razy do roku. Częste szczotkowanie sprawi, że będzie mniej sierści na dywanach czy tapicerce w mieszkaniu. Pielęgnacja golden retrievera polega na sprawdzeniu uszu, czyszczeniu zębów oraz wycieraniu wydzielin z okolicy oczu.

Choroby, na które cierpią golden retrievery, wynikają z nieprawidłowego parowania tych psów przez hodowców pragnących szybko zarobić. W wyniku tego rasa ta cierpi na takie choroby jak dysplazja stawu biodrowego i łokciowego, epilepsja, zmętnienie soczewki oka, zanik rogówki. Aby uzyskać jak najlepszego szczeniaka zbierz jak najbardziej dokładne informacje o hodowli i przodkach psa.

Golden retriever to powszechnie znana i lubiana rasa, aczkolwiek szczyt jej popularności przypadał na przełom XX i XXI wieków. Na wystawach psów rasowych przez kilka lat z rzędu była to rasa najliczniej zgłaszana, niekiedy trzeba było oceniać psy i suki na osobnych ringach. Wielu miłośników goldenów założyło hodowle, z których najlepsze funkcjonują do dziś, a szczenięta stale znajdują nabywców. Jest to bowiem rasa bardzo przyjacielska, zwłaszcza dla dzieci, a także łatwa do wyszkolenia.

Skąd się wziął golden retriever, opis psa

Rys historyczny rasy golden retriever

Z powstaniem rasy golden retriever nieodłącznie kojarzy się nazwisko lorda Tweedmouth, Dudleya Marjoribanksa. Według przekazów, w 1858 roku spędzał on lato w Brighton, u wybrzeża kanału La Manche, gdzie w tym samym czasie gościł cyrk z Rosji. Prezentował on między innymi pokazy psów o żółtawym umaszczeniu. Ich umiejętności tak urzekły brytyjskiego arystokratę, że odkupił je od właściciela cyrku. Właśnie te psy miały zapoczątkować hodowlę rasy golden retriever.

Legenda ta nie jest jednak do końca wiarygodna. Otóż zachowany opis świadczy, że psy, zakupione przez lorda, były owczarkami, a więc psami pasterskimi. Tymczasem golden retriever jest rasą typowo myśliwską, specjalizującą się w aportowaniu, zwłaszcza z wody. Świadczy o tym także nazwa rasy (ang. retrieve – odzyskiwać, przynosić). Zatem bardziej prawdopodobną wydaje się być hipoteza, że Tweedmouth dokonywał eksperymentów hodowlanych, wykorzystując własne duże i małe psy myśliwskie. Jako myśliwy posiadał dość liczną psiarnię i być może kojarzył różne psy bez sprecyzowanego konkretnego planu.

Pewne jest, że w ówczesnych czasach w Anglii były modne psy myśliwskie o umaszczeniu czarnym, zaś lord gustował w jasnych. Zakupił więc psa - krótkowłosego aportera o umaszczeniu żółtym, który pokrył posiadane suki spaniela. Ich potomstwo następnie kojarzył z kolejnymi żółtymi aporterami, jak również z seterami irlandzkimi o umaszczeniu mahoniowym. Po wielu próbach w kolejnych pokoleniach uzyskał dość wyrównane potomstwo o umaszczeniu żółtokremowym, które odznaczało się wybitnymi zdolnościami aporterskimi. Z uwagi na dynamiczny rozwój broni palnej w tym okresie, zapotrzebowanie na psy aportujące zaczęło gwałtownie rosnąć. Rozwinęła się zatem również hodowla rasy myśliwskiej, silnej i odpornej na choroby, której przedstawiciele zostali przodkami współczesnego golden retrievera.

Opis rasy golden retriever – wygląd zewnętrzny

Golden retriever to rasa psa, którego wielkość jest więcej niż średnia. Sylwetka goldena jest masywna, ale proporcjonalna, a ruch harmonijny. Wzrost w kłębie wynosi u psów 56-61 cm, u suk 51-56 cm, a ciężar ciała od 25 do 35 kg. Głowa goldena jest stosunkowo szeroka, przełom czołowo-nosowy (stop) dobrze zaznaczony. Szeroka klatka piersiowa z rozbudowanym przedpiersiem, prosty grzbiet i stanowiący jego przedłużenie ogon (osadzony równo z grzbietem). Szata (sierść) goldena jest długa i lśniąca, prosta lub lekko falująca, z „piórami” z włosa okrywowego. Golden posiada gęsty, wodoodporny podszerstek.

Umaszczenie goldena europejskiego (wzorzec FCI) może być w dowolnym odcieniu złotego lub kremowego. W Polsce najpopularniejszy jest kolor kremowy (ecru) i złoty. Umaszczenie nie może być ani czerwone, ani mahoniowe. Dopuszczalne jest małe białe znaczenie na przedpiersiu, aczkolwiek cały biały golden retriever nie jest dopuszczany do wystaw i hodowli. Najwyżej ceniony na wystawach jest jednolity kolor na całym ciele – złoty, kremowy lub jasnopłowy. Bardzo jasny pies nie jest to biały golden retriever, jest on bardzo jasny kremowy. Łatwo to sprawdzić, porównując zdjęcia bardzo jasnego goldena i białego psa innej rasy (samoyed). W hodowli Osobnik kremowy może być kojarzony ze złotym bądź płowym.

We wszystkich odcieniach kolorystycznych (kremowy, złoty, jasnopłowy) oczy goldena muszą być ciemnobrązowe, a nos czarny. Zimą nos może być nieco rozjaśniony, ale nie stanowi to wady, nie są natomiast dopuszczalne jasne punkty, świadczące o niedopigmentowaniu. Musi być jednolicie czarny lub jednolicie rozjaśniony.

Golden retriever to rasa, u której występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Sylwetka suki jest na pierwszy rzut oka delikatniejsza i lżejsza niż sylwetka psa. Dotyczy to zarówno goldenów zgodnych ze standardem FCI, jak i ze standardem AKC (American Kennel Club). Amerykańskie goldeny są nieco różne w typie od europejskich. Zasadniczą różnicę stanowi kształt głowy – u amerykańskich psów jest ona węższa, a stop słabo zaznaczony. Natomiast umaszczenie jest zdecydowanie ciemniejsze – w Ameryce popularniejszy jest kolor złoty, podczas gdy w Europie przeważa kremowy. Kolor kremowy u goldena po drugiej stronie Atlantyku świadczy, że został on sprowadzony z Europy.

Charakterystyka goldena, usposobienie, informacje użytkowe i zdrowotne

Golden retriever - charakter, zachowanie i predyspozycje golden retrievera

Usposobienie golden retrievera jest łagodne, bardzo przyjacielskie i zrównoważone. Rasa ta niezwykle silnie przywiązuje się do opiekuna, niedobrze znosi rozłąkę i potrzebuje ciągłego kontaktu z człowiekiem. Z tego względu nie nadaje się do hodowli kojcowej. Uwielbia dzieci, dzięki czemu sprawdza się jako doskonały pies rodzinny. Golden jest bardzo inteligentny, szybko i chętnie się uczy i jego szkolenie jest zwykle przyjemnością.

Jest to rasa myśliwska i z tej racji ma spore wymagania ruchowe. Konieczny jest jeden dłuższy spacer dziennie połączony z wybieganiem się psa, a przy dobrej pogodzie – również z kąpielą w jeziorze. Golden jest typowym aporterem z wody, więc uwielbia wodę i pływanie. Jeżeli nie jest w rękach myśliwego, może z powodzeniem aportować z wody zabawki. Lubi przypodobać się swojemu panu i chętnie wykona każde jego polecenie. Ale uwaga: jest to rasa bardzo wrażliwa na ton i nie wolno na psa krzyczeć, polecenia należy wydawać głosem spokojnym, choć stanowczym.

Silny instynkt aportowania powoduje, że pies może podczas spaceru podejmować z ziemi różne „skarby”, np. resztki jedzenia, martwego ptaka, wyrzuconą kość. Jest to bardzo niebezpieczne, gdyż zjedzenie czegokolwiek bez kontroli może skoczyć się nawet tragicznie, w najlepszym przypadku konsekwencjami pokarmowymi. Z tego względu wskazane jest wyprowadzanie goldena w kagańcu, dopóki nie oduczymy go podnoszenia z ziemi niepożądanych „aportów”.

Łagodne usposobienie, inteligencja i szybkie przyswajanie umiejętności zadecydowały, że golden retriever to rasa najczęściej wykorzystywana do szkoleń dla potrzeb osób niepełnosprawnych (np. jako przewodnik niewidomych, autystycznych), w dogoterapii, jak również w charakterze psów ratowniczych (poszukiwanie zasypanych w ruinach) oraz wykrywających narkotyki np. na przejściach granicznych, lotniskach, itp.

Golden retriever - choroby, wady dziedziczne, informacje o szczepieniach

Chcąc nabyć szczenię warto sprawdzić, w jakim stowarzyszeniu zrzeszona jest wybrana przez nas hodowla golden retrievera. Związek Kynologiczny w Polsce stawia w niektórych rasach wymagania prześwietleń stawów biodrowych w kierunku dysplazji. Obowiązkiem tym objęte są również wszystkie retrievery. Do wykonania zdjęcia uprawnieni są lekarze weterynarii wyznaczeni przez Zarząd Główny ZKwP, oni też wykonują opis, a wynik wpisywany jest do rodowodu psa w macierzystym oddziale. Prześwietlenie, które ma na celu kwalifikację do hodowli, wykonuje się w wieku powyżej 15 miesięcy życia. Do hodowli dopuszczane są psy i suki z wynikiem A, B lub C, przy czym osobnik z wynikiem C może zostać skojarzony jedynie z innym, mającym wynik A lub B. Przed zakupem szczenięcia należy zażądać od hodowcy okazania wyniku badań obojga rodziców miotu, z którego zamierzamy nabyć szczeniaka.

Dobra hodowla golden retrievera zawsze, mimo że formalnie nie ma takiego obowiązku, przed pierwszym kryciem wykonuje badanie psa (suki) w kierunku schorzenia dziedzicznego oczu – postępującego zaniku siatkówki (PRA – Progressive Retinal Atrophy). Defekt ten dziedziczony jest w sposób recesywny. Oznacza to, że pies, który jest nim dotknięty, musiał go odziedziczyć od obojga rodziców, którzy mogli sami być zdrowi, ale są jego nosicielami. W wielu krajach członkowskich FCI istnieje obowiązek badań genetycznych psów na obecność PRA i osobniki będące jego nosicielami nie są dopuszczane do hodowli.

U wszystkich większych ras psów występuje większe ryzyko skrętu żołądka. Jest on bardzo niebezpieczny i bezpośrednio zagrażający życiu. Wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej, bez której kończy się śmiercią psa. Profilaktyka polega na podawaniu dziennej racji pokarmowej w kilku mniejszych porcjach i umożliwieniu zwierzęciu odpoczynku przynajmniej przez godzinę po jedzeniu. Wielkość porcji obliczamy, dzieląc dzienną dawkę przez liczbę posiłków. Pokarm nie może zostawać w misce. Jeżeli pies nie zje wszystkiego w ciągu dziesięciu minut od podania, miskę należy usunąć z jego pola widzenia. Stały dostęp pies musi mieć jedynie do miski z wodą.

Szczepienia ochronne u szczeniaka wykonuje się od 8. tygodnia życia. Cykl szczepień zaczyna się jeszcze w hodowli. Hodowca wraz z metryką wydaje nowemu właścicielowi książeczkę zdrowia, w której odnotowane są kolejne szczepienia. Przed każdym szczepieniem szczenię powinno zostać odrobaczone, a informacje o odrobaczeniu również wpisywane są do książeczki.

Golden retriever - pielęgnacja, żywienie, informacje z zakresu użytkowości

Jak karmić golden retrievera i dbać o jego sierść

Golden retriever to rasa niespecjalnie wymagająca żywieniowo. Można go karmić jedzeniem przygotowywanym w domu, z dodatkiem suplementów mineralno-witaminowych (w porozumieniu z lekarzem weterynarii), bądź gotową karmą renomowanego producenta. Nie należy podawać karm gotowych z hipermarketów. Są one produkowane z najgorszej jakości surowców, a ich skład bynajmniej nie odpowiada wszystkiemu, co jest napisane na opakowaniu. Pamiętajmy, że niska cena jest wprost proporcjonalna do jakości karmy. Karma renomowanej marki jest dobrze przyswajana, dobrze wpływa też na skórę i sierść.

Wbrew powszechnie panującemu stereotypowi, nie podajemy psu kości. Szczególnie niebezpieczne są kości drobiowe i z dziczyzny, które rozpadają się na drzazgi, a te mogą spowodować uszkodzenie przewodu pokarmowego. Nie podajemy również resztek z niezjedzonych posiłków domowników – żołądek psa nie lubi przypraw, których w naturze zwierzęta nie spożywają. Zamiast „ludzkich” smakołyków lepiej kupić w sklepie zoologicznym gryzaki, gdyż podawanie niektórych naszych przysmaków (np. czekolady lub słodyczy na bazie ksylitolu) może doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia wątroby i śmierci psa.

Jeżeli nasz golden retriever jest jasny kremowy, a chcemy, żeby nieco przyciemniał, można mu podawać karoten, najlepiej w formie naturalnej, np. surowej marchewki, ale uwaga: wyłącznie psom dorosłym. Surowe warzywa mogą zaczopować przewód pokarmowy szczenięcia.

Golden retriever to rasa na ogół zdrowa, odporna na choroby i warunki atmosferyczne. Trzeba jednak o psa odpowiednio zadbać. W trakcie wzrostu nie może być on zbytnio forsowany, nie wolno go również utuczyć. Konieczna jest też pielęgnacja szaty. Sierść goldena jest dwuwarstwowa (włos okrywowy i podszerstek). Goldeny dość obficie linieją i niezbędne jest ich staranne szczotkowanie przynajmniej dwa razy w tygodniu, a w okresach, kiedy sierść wychodzi kępami – codziennie. Jeżeli pies sam nie ściera pazurów, należy je skracać gilotynką. Jeżeli nie mamy wprawy, lepiej powierzyć ten zabieg lekarzowi weterynarii lub doświadczonemu hodowcy. Gdyż za krótkie przycięcie może spowodować uszkodzenie naczyń i obfite krwawienie. Natomiast samodzielnie można wycinać za pomocą małych nożyczek sierść spomiędzy poduszek i trzeba to robić, ponieważ zaschnięte na włosach błoto może pokaleczyć łapę.

Kąpiel dla goldena wskazana jest jedynie w warunkach naturalnych, najlepiej w stojącym akwenie. W domu kąpiemy psa jedynie wówczas, kiedy „uperfumuje” sierść w nieczystościach i jego złoty lub kremowy kolor stanie się brunatny. Zbyt częste kąpiele, nawet w najlepszych szamponach, nie są zalecane, aby nie zaburzyć pH skóry. Również nie zaleca się kąpać psa w przeddzień wystawy, bowiem sierść tuż po kąpieli matowieje i nie zdąży odzyskać połysku. Po każdej kąpieli (w jeziorze bądź w wannie) konieczne jest osuszenie wnętrza uszu psa. Są one zwisające i zasłaniają kanał uszny, w którym ciepło i wilgoć sprzyjają rozwojowi grzybicy, a ta jest trudna do zwalczenia.

Charakterystyka użytkowa goldena – ważne informacje

Golden retriever jest aporterem. Jego zadaniem jest podjęcie i przyniesienie myśliwemu zestrzałka, zarówno z lądu, jak i z wody. Charakter goldena, jego opanowanie i spokój na stanowisku sprzyjają koncentracji. Posiada on przy tym naturalną umiejętność poszukiwania i aportowania najkrótszą możliwą drogą, odznacza się dobrym wiatrem, wytrwałością i zdolnością zapamiętania miejsca upadku zestrzałka (marking).

Zanim jednak golden retriever trafi do łowiska, musi odbyć szkolenie z zakresu posłuszeństwa i wykazać się właściwą reakcją na strzał. Ostrzelanie rozpoczyna szkolenie łowieckie, a psy, które wykazują lękliwość, nie mogą pracować z myśliwym, za to doskonale spełnią się wyłącznie jako psy rodzinne.

Golden retriever to rasa objęta obowiązkiem pracy. Oznacza to, że pies, który pretenduje do tytułu Międzynarodowego Championa Piękności, musi, poza odpowiednimi wnioskami z wystaw międzynarodowych, zaliczyć ocenę pracy łowieckiej. Odbywa się to podczas imprez organizowanych pod egidą Komisji Kynologicznej Polskiego Związku Łowieckiego we współpracy ze Związkiem Kynologicznym w Polsce. Właściciel psa nie musi być członkiem PZŁ ani myśliwym. Do uzyskania tytułu championa krajowego nie jest wymagana ocena pracy.

Zalety rasy - dla kogo golden retriever oraz cena

Główne zalety goldena:

• Życzliwość, przyjacielskie nastawienie – zwłaszcza wobec dzieci
• Pozytywna reakcja na małe zwierzęta w domu – koty, króliki, inne psy
• Może mieszkać w bloku, jest nieszczekliwy
• Łatwość w ułożeniu
• Odporność na choroby
• Lubi bliskość człowieka

Na co trzeba uważać:

• Na przekarmienie, golden bywa żarłokiem i ma skłonności do tycia
• Gubi sierść – niestety obficie, kremowy włos będzie widać na ciemnych obiciach mebli
• Nie nadaje się na stróża – jest życzliwy nawet dla intruzów
• Ma skłonności do dysplazji stawów biodrowych, zdarzają się choroby oczu.

Cena szczenięcia zależy od wielu czynników, m.in. pochodzenia, osiągnięć rodziców, renomy hodowli, płci, wieku (małe szczenięta są tańsze od starszych, po wymianie uzębienia), umaszczenia (sierść złota, płowa, kremowa). Cena jest ustalana indywidualnie przez hodowcę, nie ma jednolitego cennika ani tej, ani żadnej innej rasy.