Niewielkich rozmiarów, biały
bolończyk to przyjaźnie wyglądający pies do towarzystwa. Rasa jest znana na
całym świecie, a jej głównym atutem jest przyjazne usposobienie oraz możliwość
dopasowania się do różnych warunków. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki
rasy. Omówimy wzorcowy wygląd, usposobienie oraz warunki prawidłowej
pielęgnacji bolończyka, opiszemy też możliwe choroby tych zwierzaków.
Bolończyk – wzorcowy wygląd i
charakter rasy
Jak wyglądają psy bolońskie?
Rasa
bolończyk została zakwalifikowana do grupy biszonów i ras pokrewnych. Wzorzec
FCI opisujący jej pożądane cechy odnajdziemy pod numerem 196. Dowiadujemy się z
niego, że rasa pochodzi z Włoch i nie podlega próbom pracy.
Psy rasy
bolończyk są dość krępe i posiadają zwartą budowę ciała. Ich szata zawsze
przybiera kolor śnieżnobiały, a długość tułowia powinna być równa wysokości w
kłębie. Biały odcień szaty składa się z długiej, puszystej i miłej w dotyku
okrywy włosowej. Szata powinna być krótsza na kufie i nigdy nie leżąca płasko,
lecz układająca się w kosmyki. Pies powinien też posiadać czarny nos i czarne
obramowania wokół powiek. Jego duże lub średniej wielkości oczy zawsze powinny
nosić barwę ciemnej ochry.
Rasa wygląda
jak mały, biały i bardzo puchaty pluszak. Pieski przybierają niewielkie
rozmiary ciała. Dorosły, prawidłowo zbudowany pies powinien osiągnąć 27 do 30
cm wysokości w kłębie. Suczka może być drobniejsza, a jej wzorcowa wysokość w
kłębie została oszacowana na przedział pomiędzy 25 – 27 cm. Idealna waga
dorosłych psów i suczek to z kolei 2,5 do 4,0 kg. Niekiedy w ofertach sprzedaży
pojawia się bichon miniaturka. Warto pamiętać, że psy bolońskie występują
wyłącznie w jednym, określonym we wzorcu wariancie wymiarowym. Określenie
miniaturka sugerowałoby obecność innej, zminiaturyzowanej rasy. W dobrych
hodowlach dopuszcza się do rozrodu jedynie psy, które spełniają kryteria
wzorca. Tak zwana miniaturka jest często wymysłem pseudohodowców i nie ma nic
wspólnego z prawdziwymi kryteriami rasy. Dlatego jeśli hodowla prezentuje nam
zdjęcia miniaturek, warto zachować szczególną czujność i ostrożność.
Ciekawostką
rasy są także ich zwisające, a jednocześnie odstające uszy. Górna część
małżowiny usznej lekko odstaje, a uszy są twarde u nasady. W efekcie uzyskuje
się ciekawe wrażenie wizualne, a głowa piesków z reguły wygląda na większą niż
ma to miejsce w rzeczywistości.
Biały
bolończyk pod wieloma względami wygląda jak popularny w ostatnich latach
maltańczyk. Obydwie rasy charakteryzuje czysto biały włos, czarny kolor nosa
oraz podobne proporcje ciała. Jest to związane z faktem, że obydwie rasy
białych piesków najprawdopodobniej posiadają wspólnych, dawnych przodków,
których nazywano „canes melitenses”. Zarówno bolończyk, jak i maltańczyk
stanowią odrębne rasy, a w rzeczywistości odnajdziemy wiele różnic w ich
wyglądzie i usposobieniu. Dobrym przykładem jest sama sylwetka piesków.
Bolończyk posiada kwadratową budowę ciała (wysokość w kłębie równa długości
ciała), z kolei maltańczyk to rasa o wydłużonej budowie. Jej wysokość w kłębie
powinna być mniejsza niż długość ciała. A może zainteresuje cię także ten artykuł o psie rasy bolończyk kolorowy?
Bolończyk i charakter psa do
towarzystwa – ogólny opis usposobienia
Psy
bolońskie zasłynęły przyjaznym, podatnym na szkolenie charakterem. Jest to
rasa, która wyjątkowo silnie przywiązuje się do swojego właściciela. Biały pies
z czarnym nosem kocha wszystkich członków rodziny, uwielbia mieć ich w zasięgu
wzroku i spędzać czas w ich towarzystwie. Nie jest to rasa nastawiona na
samotność, posiada duży stopień uległości oraz podatności na szkolenie.
Biały
bolończyk z czarnym nosem to rasa, która łatwo zaprzyjaźnia się z dziećmi.
Szczególnie młode psy będą chętne do zabawy, przytulania, a nawet noszenia na
rękach. Trzeba przy tym podkreślić, iż jest to rasa wrażliwa i delikatna.
Dlatego dzieci powinny znać zasady prawidłowego obchodzenia się z
pieskami. Bichon bolognais dobrze
odnajdzie się także w towarzystwie innych pupili domowych. Jest to rasa
towarzyska, lubiąca obecność innych i przyjacielsko nastawiona do świata. Biały
pies dogada się z innym szczekającym czworonogiem, a nawet z kotem.
Mały bichon
rasy bolońskiej czy kolorowy bolończyk rosyjski (rosyjska bolonka) wymagają
socjalizacji. Dzięki temu dorosły pies nie sprawia problemów na spacerach, nie
przejawia zachowań agresywnych ani nadmiernej lękliwości. Psy bolońskie
posiadają opinie przyjaznych i radośnie nastawionych do poznawania nowych ludzi
bądź zwierząt.
Opisując
prawdziwy charakter rasy bichon bolognais lub kolorowych, rosyjskich bolonek,
warto wspomnieć kwestię aktywności. Dorosły bolończyk to pies spokojny, lubiący
leniwy wypoczynek obok właściciela. Nie wymaga zbyt długich spacerów ani
wyczerpujących gonitw. Niewielka aktywność nie sprawi, że stanie się uciążliwy
jak brązowy curly coated retriever. Dzięki temu biały psiak z czarnym nosem
okaże się świetnym kandydatem na pupila dla osoby, która lubi relaks przed
telewizorem i preferuje jedynie krótkie spacery.
Psy rasy
bolońskiej silnie przywiązują się do właściciela i jego otoczenia. Jest to w
dużym stopniu atut, jednak czasem może przynosić mniej pożądane efekty. Bichon
bolognese jest psem predysponowanym do lęku separacyjnego. Nasz mały, biały
pies z czarnym nosem może niekiedy bardzo źle znosić samotność. Lęk separacyjny
często przejawia się niszczeniem przedmiotów, sikaniem w domu bądź głośnymi
wokalizacjami. Dlatego zaleca się, aby rasa była od samego początku uczona
pozostawania samej w domu. Nasz bichon bolognais może bawić się w tym czasie
zabawkami interaktywnymi czy akcesoriami, które odwrócą jego uwagę na dłuższy
czas. Odpowiednie szkolenie szczeniaka sprawi, że dorosły pies nie będzie
cierpiał z powodu rozstania z właścicielem, co z kolei umożliwi wyeliminowanie
uciążliwych zachowań.
Prawidłowa pielęgnacja i możliwe
choroby rasy bolończyk
Czy psy bolońskie są wymagające pod
względem pielęgnacji? Opis najważniejszych czynności
Oglądając
zdjęcia białych psów wystawowych, zauważymy idealnie czystą szatę oraz gęste,
puszyste futerko. Aby osiągnąć taki efekt u ras z białym kolorem sierści,
należy poświęcić dużo czasu na odpowiednią pielęgnację.
Pielęgnacja
białego bolończyka i rosyjskich bolonek kolorowych polega na codziennym
czesaniu szaty. Warto użyć do tego metalowego grzebienia lub dobrej jakości
szczotki. Bichon bolognese wymaga też dużej dbałości o czystość oczu i uszu.
Jak większość przedstawicieli białych ras, bolończyk może mieć tendencje do
pojawiania się brązowych przebarwień pod oczami. Warto regularnie oczyszczać i
osuszać te miejsca, aby nie dopuścić do rozwoju drożdżaków i innych bakterii.
Śnieżno
biała szata jest trudna do utrzymania w idealnej czystości. Nasz mały piesek
wymaga regularnych kąpieli. Większość przedstawicieli rasy maltańczyk czy
bolończyk wymaga kąpieli kilka razy w miesiącu. Niekiedy trzeba przemywać łapy
i podbrzusze po każdym spacerze w deszczu czy po błocie. Na szczęście nie jest
to szczególnie skomplikowana ani czasochłonna procedura, a przyzwyczajone do
pielęgnacji pieski bardzo dobrze znoszą regularne kąpiele. Po pełnym wykąpaniu
pupila można też nałożyć odżywkę regeneracyjną, a następnie dokładnie osuszyć i
przeczesać futerko. Co pewien czas można też ostrzyc pupila, co znacząco ułatwi
utrzymanie szaty w czystości i dobrej kondycji.
Rosyjskie
bolonki i biały bolończyk z czarnym nosem wymagają także regularnej kontroli
stanu pazurów. Z uwagi na niewielkie rozmiary, rasa nie zawsze sama ściera
wyrastające pazury. Należy je przycinać w razie konieczności. Co pewien czas
warto także sprawdzać stan uzębienia. Psy małych ras mają tendencje do
odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego w wielu hodowlach rekomenduje się
higienę jamy ustnej poprzez szczotkowanie lub aplikację specjalnych past
enzymatycznych.
Możliwe choroby i cena piesków rasy
bolońskiej
Rasy takie
jak bolończyk, maltańczyk czy curly coated retriever są uznawane za bardzo
zdrowe. Przedstawicielom owych ras rzadko towarzyszą choroby o podłożu
genetycznym oraz groźne dla życia, przewlekłe przypadłości zdrowotne. Mimo
wszystko, bolończyk może być predysponowany do kilku, typowych dla rasy chorób.
Psy
bolońskie mogą cierpieć na dwurzędowość rzęs, nawracające infekcje uszu i
problemy z uzębieniem (przeważnie wywołane przez osadzający się kamień
nazębny). Biały pies z czarnym nosem może też niekiedy cierpieć na tak zwany
„zespół drżenia białych psów”. Choroba dotyczy wielu przedstawicieli białych
ras, jednak nie stanowi zagrożenia dla ich życia czy zdrowia.
Opisując
możliwe choroby, warto przyjrzeć się prawidłowemu żywieniu. Psy rasy bolońskiej
nie są wybredne pod względem kulinarnym. Duży apetyt i stosunkowo mała
aktywność sprawiają, że rasa jest predysponowana do otyłości. To z kolei
pociąga za sobą inne problemy zdrowotne, na przykład problemy ze stawami. Rasie
towarzyszy niekiedy zwichnięcie rzepki kolanowej czy zerwanie więzadeł.
Osobną,
wartą poruszenia kwestią jest cena zakupu szczeniaka w dobrych hodowlach.
Stawka za maleńkiego bolończyka i cena ogara polskiego mogą być bardzo
zbliżone. Psy owych ras znajdują się w wielu dobrych hodowlach, należących do
ZKwP. Cena ogara polskiego i cena małego bolończyka na ogół waha się wokół
kwoty 3500 – 5000 zł. Stawka za szczeniaki w renomowanych, posiadających
najlepsze opinie i wybitne osiągnięcia wystawowe hodowlach jest niekiedy
jeszcze wyższa.
Usposobienie i wielkość psów są bardzo
zróżnicowane. Ponadto zwierzaki mogą pełnić różne role. Istnieją czworonogi
współpracujące z osobami niepełnosprawnymi. Inne są znakomitymi stróżami czy
sportowcami. Warto też zwrócić uwagę na przyjacielskie psy do towarzystwa.
Jednym z nich jest uroczy bolończyk. Tak jak podobnych rozmiarów bichon cieszy
się sporym uznaniem. W związku z tym podajemy jego charakterystykę i sprawdzamy
jak należy o niego dbać.
Pies rasy bolońskiej
Bolończyk
to rasa psów do towarzystwa mogąca pochwalić się długą historią. Każdy z jej
przedstawicieli to czworonóg typu lisowatego. Jest to niewielki piesek z
miękką, kędzierzawą sierścią. Nazwa odmiany może być nieco myląca. Badacze
twierdzą, że zwierzaki pochodzą z Malty i Wysp Kanaryjskich. Stamtąd razem z
marynarzami dotarły do Włoch. Zyskały popularność w Bolonii w okresie
oświecenia. Psiaki cieszyły się uznaniem wśród królów, książąt i dam dworu. Od
końca XVIII wieku zainteresowanie nimi zaczęło maleć. Na przełomie XIX i XX
wieku bolończykom groziło wymarcie. Na szczęście do tego nie doszło.
Dziś
psy rasy bolońskiej goszczą w niejednym domu. W systematyce Międzynarodowej
Federacji Kynologicznej umieszczono je w grupie IX. Skupiającej czworonogi
ozdobne i do towarzystwa. Podobnie jak bichon znajdują się w 1 sekcji owej
kategorii. Jak wygląda interesujący nas zwierzak? Przede wszystkim osiąga
niewielkie rozmiary. Samica dorasta do 25-28 cm wysokości w kłębie. Samiec ma
od 27 do 30 cm w kłębie. Waga bez względu na płeć waha się w granicach 2,5-4
kg. Dorosły pies ma proste kończy i grzbiet oraz rozbudowaną klatkę piersiową.
Jego nos jest czarny tak samo jak bystre oczy.
Przyszedł
czas na opis sierści. Jest długa na całym ciele, dość puszysta i miękka w
dotyku. Nie przylega ściśle do ciała. Układa się w ładne kosmyki. Trzeba też
poruszyć kwestię umaszczenia. Rasowy bolończyk to jednolicie biały pies.
Wzorzec nie dopuszcza żadnych łat i innych odcieni bieli. Owszem istnieje kolorowy
czworonóg. Jest to bolończyk rosyjski zwany też Russkaya Tsvetnaya. Jednakże jest to odrębna rasa, której FCI nie
uznaje. Jej przedstawiciele występują w rozmaitych umaszczeniach. Piesek może być,
więc czarny, brązowy, ale nigdy czysto biały. Więcej informacji o wyglądzie i
sierści obu odmian można znaleźć na naszej stronie.
Charakter psa bolońskiego
Kolorowy,
rosyjski psiak jest bardzo podobny do klasycznego bolończyka. Zarówno pod
względem budowy jak i usposobienia. Dobrze pokazują to zdjęcia. Dlatego
opisując charakter mamy na myśli w zasadzie obie rasy. Przechodząc do rzeczy,
bolończyki nie przez przypadek znalazły się wśród pupili do towarzystwa.
Świetnie sprawdzają się w tej roli, ponieważ są spokojne i łagodne. Potrafią
być bardzo aktywne, choć zazwyczaj tego nie okazują. Są także inteligentne i
szybko uczą się nowych sztuczek. Można się spotkać z opinią, że mają problemy z
posłuszeństwem. Może się tak zdarzyć, ale będzie to wina niewłaściwego
wychowania.
Bolończyki
lubią zabawę i dobrze dogadują się z dziećmi. Bardzo mocno przywiązują się do
opiekunów. Potrzebują stałego kontaktu z człowiekiem. Są czułe i wrażliwe,
przez co źle znoszą długą rozłąkę. Oczywiście dorosły pies może jakiś czas
pozostać sam w domu. Jednakże trzeba go z tym oswajać już od okresu
szczenięcego. Z uwagi na usposobienie i wielkość, bolończyk nie nadaje się na
stróża. Sprawdzi się za to, jako pies alarmujący. Gdy będzie zaniepokojony czy
przestraszony, poinformuje o tym rodzinę głośnym szczekaniem. Ta sympatyczna
miniatura ma wiele zalet, lecz nie jest to pies dla każdego.
Z
wychowaniem bolończyka poradzi sobie nawet niedoświadczony opiekun. Potrzebne
będzie tylko łagodne podejście do nauki i konsekwencja. Nie oznacza to jednak,
że opisujemy psa dla każdego. Osoby długo pozostające poza domem nie powinny go
kupować. Samotny czworonóg będzie zwyczajnie cierpiał. Nie pasuje również do
opiekunów chcących uprawiać sport razem z psem. Zatem warto dobrze przemyśleć
zakup tego zwierzaka. Kwestię charakteru i wychowania bolończyków rozwijamy w
innych materiałach na naszej stronie. Natomiast w tym artykule przechodzimy do
kolejnych ważnych tematów.
Bolończyk – pielęgnacja, choroby, cena
Osoby
decydujące się na przygarnięcie bolończyka muszą znaleźć czas na zajęcie się
jego sierścią. Wymaga codziennego szczotkowania. Jeśli zostanie zaniedbana
pojawią się trudne do rozczesania kołtuny. Warto wiedzieć, że włos okrywowy
psiaka cały czas rośnie. Potrzebne jest, więc strzyżenie. Jeżeli bolończyk ma
dłuższą sierść, niezbędne są cotygodniowe kąpiele. Jeśli jest obcinany na
krótko, wystarczy kąpać go dwa razy w miesiącu. Używane szampony muszą być
przystosowane do czyszczenia białego futra. Tylko wtedy można mieć pewność, że
włosie nie będzie żółknąć i w żaden inny sposób zmieniać barwy.
Pielęgnacja
bolończyka to także regularne przemywanie oczu. Wydostaje się z nich
wydzielina, która nieusuwana będzie farbować sierść. Trzeba także regularnie
sprawdzać i czyścić uszy. Poza tym ta psia miniatura ma tendencję do odkładania
kamienia nazębnego. Skoro wiadomo już jak wygląda dbanie o czworonoga czas na
zdrowie. Każda dobra hodowla sprzedaje szczeniaki, które dożywają 12-14 lat.
Ogólnie rzecz biorąc rasa cieszy się dobrym zdrowiem. Jednakże i w jej
przypadku występują pewne choroby. Należą do nich rozwijające się sporadycznie
infekcje uszu. Dlatego tak ważne jest ich dokładne sprawdzanie, co jakiś czas.
Jak
już wspominaliśmy, bolończyk jest psem, który potrafi być aktywny. Czasem z
tego powodu naraża się na urazy. Mogą to być zerwania więzadeł lub zwichnięcia
rzepki kolanowej. Po chorobach kolej na żywienie. Psiaki nie są bardzo
wybredne. Zadowolą się suchą karmą o ile będzie wysokiej jakości. Warto jednak
wiedzieć, że bolończyki bardzo lubią jeść. Łatwo je przekarmić a co za tym
idzie utuczyć. Tak oto do wyjaśnienia została ostatnia kwestia. Jaka jest cena
pieska z rodowodem? Renomowana hodowla sprzedaje szczeniaki za 1800-3000 zł.
Obszerniejszy opis rasy i zdjęcia zostały opublikowane na naszej stronie.
Zachęcamy do zapoznania się z tymi materiałami.