Podstawowe informacje o koracie

Popularne nazwy:
Si-Sawat
Pochodzenie:
Tajlandia
Kategoria FIFe:
Kategoria III
25 - 30 cm
2 - 3 kg
25 - 30 cm
3 - 5 kg
15 - 20 lat
lubi zabawę
Cena kociaka z hodowli:
3000 - 5000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
100 - 200 zł
Imiona dla korata:
Szejk, Mimi, Hrabia, King, Sushi, Nori, Jack, Kawa, Dżin, Topaz, Opal

Ten pochodzący z Tajlandii kot jest niezwykle czuły i przywiązany do właściciela. Nie jest to rasa popularna w naszym kraju. Co warto o nim wiedzieć? Jakie usposobienie ma kot korat? Czy korat dogada się z psem? Jaka jest cena za rasowe kocięta tej rasy? Czy sfinks jest droższy od korata? Ile kosztuje kot savannah? Czy każda hodowla jest godna polecenia? Czy korat jest odporny na różne choroby? Czy myszoskoczek może przebywać w jednym pomieszczeniu z kotem? Czytaj dalej, a dowiesz się, jaki charakter ma ten kot i jak nie dać się oszukać przez pseudohodowców.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o rasach kotów.

Charakterystyka rasy – korat (Si-Sawat)

Umaszczenie, pielęgnacja – jak wygląda kot tej rasy?

To jedna z najstarszych ras kotów. W Tajlandii ten kot jest symbolem powodzenia i szczęścia. Korat jest nazywany różnie: Si-Sawat (szczęśliwy kot) oraz kot w kolorze deszczowych chmur lub o kolorze chmur przed burzą. Rasa nie była modyfikowana. Poza Tajlandią korat zyskał popularność dopiero od lat 60. XX wieku.

Jest to kot średniej wielkości. Jego waga wynosi ok. 5 kg. Korat ma intensywnie zielone oczy, ale przez pierwsze dwa lata życia są bursztynowe. Ma charakterystyczne umaszczenie. Korat ma ciemnoniebieską sierść, ale końcówki włosów są srebrzyste. U tego kota każdy włos musi być jaśniejszy u podstawy, potem powinien ciemnieć (do niebieskiego odcienia), ale musi kończyć się srebrnym kolorem. Wyjątek stanowią kończyny, na których to włosy nie mogą mieć takiego zakończenia. Białe włosy (a także jakiekolwiek inne kępki sierści) są niedopuszczalne.

Si-Sawat nie ma podszerstka. Jego włos okrywowy powinien być delikatny i jedwabisty w dotyku. Sierść musi przylegać do ciała i mocno lśnić. Włos może być krótki lub średniej długości. Jego pielęgnacja nie jest uciążliwa. Wystarczy wyczesywać go raz w tygodniu, ale na ogół mało linieje. Korat nie jest odporny na niskie temperatury (może się szybko przeziębić), dlatego należy unikać wychodzenia z nim na spacery w zbyt chłodne dni. Regularnie trzeba sprawdzać jego oczy, uszy, zęby oraz przycinać pazurki.

Jaki charakter ma Si-Sawat?

Ten kot jest bardzo czuły i mocno przywiązuje się do swojego opiekuna. Z tego powodu nie lubi się z nim rozstawać i zostawać długo sam. Ma łagodny charakter. Korat to wesoły, rodzinny kot, który uwielbia być w centrum zainteresowania. Może być nieśmiały względem obcych, ale wystarczy dać mu chwilę, aby się do nich przekonał.

Choć ma łagodny charakter, nie nadaje się dla małych dzieci. Kot ten jest wrażliwy na głośne dźwięki (jak np. płaszcz dziecka, głośna muzyka, szczekanie psa), ponieważ ma bardzo wyczulony zmysł słuchu. Z kolei gwałtowne ruchu powodują, że ten kot ucieka w popłochu, przez co może zrobić sobie krzywdę. Korat potrzebuje codziennej dawki pieszczot i zabawy, więc powinien dobrze dogadać się z nieco starszymi dziećmi. Z racji tego, że kot ten lubi ciszę i spokój, nadaje się dla osób starszych, jeśli tylko będą poświęcać mu wystarczająco dużo czasu w ciągu dnia.

Kot tej rasy jest pełen energii, a do tego uparty i ciekawski. Korat potrzebuje przestrzeni, w której mógłby się wybiegać i jednocześnie obserwować otoczenie. Z tego powodu chętnie będzie przesiadywać w wolierze na ogrodzie, ale nie pogardzi także osiatkowanym balkonem. Łatwo uczy się nowych rzeczy. Warto zadbać o zabezpieczenie wszystkich okien, ponieważ ten inteligentny kot może nauczyć się je otwierać. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach rasowych.

Żywienie kota – co powinien jeść kot rasy korat?

Koty są stworzeniami mięsożernymi, dlatego mięso powinno stanowić podstawę ich diety. Istnieją na rynku firmy, które produkują wysokomięsne (bytowe) karmy dla kotów. Wybierając, zwróć uwagę na to, jaki procent mięsa znajduje się w składzie karmy. Od czasu do czasu można podawać kotu filet w bulionie lub galarecie (karma filetowa).

Karma sucha nie jest polecana przez wszystkich, ponieważ nie ułatwia kontrolowania ilości płynów przyjmowanych przez kota. Odpowiednie nawodnienie zwierzaka jest niezmiernie ważne. Jeśli organizm będzie stale odwodniony, może dojść do uszkodzenia nerek. Warto zakupić specjalną fontannę dla kota, aby w ten sposób przekonać go do picia wody.

Innym rozwiązaniem jest dieta BARF. Polega na karmieniu kota surowym mięsem (mięśniowym i podrobami) z odpowiednio dobranymi suplementami (błonnik, tauryna, wapń i różne witaminy etc.). Zanim jednak zdecydujesz się na ten sposób karmienia, musisz zdobyć odpowiednią wiedzę. Dietę należy dobrać pod kota, biorąc pod uwagę jego stan zdrowia, wiek, rasę oraz aktywność. Opinie o tej diecie możesz znaleźć i poczytać na różnych grupach miłośników kotów.

Koty mają małe żołądki, dlatego lepiej podawać im mniejsze porcje, ale częściej. Dobrze, aby w miarę możliwości dzienna porcja była rozłożona na 3-5 razy. Niektórzy właściciele kotów decydują się na mieszaną dietę. Z samego rana i po powrocie do domu podają kotu mokrą karmę, a przed wyjściem i na wieczór suchy pokarm. Dzienna porcja karmy będzie różna w zależności od kota, jak i od kaloryczności samej karmy. Może okazać się, że w ciągu dnia dorosły kot o wadze 5 kg powinien zjeść 100 g mokrej karmy i 40 g suchej. Trzeba stale kontrolować wagę kota. Jeśli nie będziesz wyczuwać kości kręgosłupa podczas głaskania kotka, należy zmniejszyć dzienną dawkę karmy.

Legalna hodowla a pseudohodowla – co warto wiedzieć?

Cena za rasowe kocięta – ile kosztuje korat, a ile sfinks?

Tak naprawdę każdy kociak kosztuje inaczej. Ważne są jego indywidualne cechy i stopień wpasowania w ramy wzorca rasy. Cena zależna jest także od renomy hodowli. Istotne jest to, czyje geny przekazuje kociak i czy jest po wybitnym kocie, który już odszedł. Znaczenie ma to, czy jego rodzice osiągnęli wysokie miejsca na kocich wystawach. To, ile kosztuje dany kot, zależy również od tego, czy trzeba go sprowadzać zza granicy. Należy pamiętać, że w innych krajach jest inna stawka za kota, a samo sprawdzenie go wiąże się z kosztami m.in. za transport czy za dodatkowe szczepienia.

Korat kosztuje przeważnie od 2000 do 4000 zł. Sfinks nie zawsze jest droższy od korota, bo można dostać go w podobnej cenie, ale sprzedawany jest także za 5000 zł. Sfinks może okazać się tańszy od innego kota. Kot savannah zwykle kosztuje 3500 – 8000 zł, ale zdarzają się oferty, w których jego cena wynosi 40000 zł.

Warto pamiętać o tym, że młody kot z rodowodem nie kosztuje 500 zł. Jeśli trafiłeś na taką ofertę, możesz być pewien, że taki rodowód pisany był na kolanie i nie ma żadnej wartości. Zapewne jest tylko jednopokoleniowy (ewentualnie dwu), co w żaden sposób nie potwierdza, że kotek jest rasowy ani że jego charakter będzie zgodny tym ze wzorca rasy. Kocięta sprzedawane za 500 – 1500 zł pochodzą z pseudohodowli. Za ok. 1000 zł może dostać jedynie rasowe koty, które są dorosłe i zostały wyłączone z planu hodowlanego.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze hodowli i kota?

Hodowcy umieszczają zdjęcia miotów na swoim fanpage na Facebooku lub stronie internetowej. Jeśli nie znasz jeszcze żadnej hodowli, możesz poszukać ogłoszeń na portalach ogłoszeniowych (np. olx.pl, sprzedajemy.pl). Miej jednak na uwadze to, że nie każda hodowla kotów okaże się legalna i godna polecenia. Im popularniejsza będzie rasa, tym większe prawdopodobieństwo, że trafi się na pseudohodowlę. Przy kocie rasy korat istnieje małe ryzyko trafienia na oszustów, ale lepiej wiedzieć, na co zwracać uwagę.

W ogłoszeniu powinny znajdować się informacje o sprzedawanym kociaku (data urodzenia, umaszczenie, usposobienie, badania, rodzice etc.). Nie powinien być w typie rasy, ponieważ oznacza to, że przypomina rasowego, ale tak naprawdę nim nie jest, przez co jego charakter może znacznie odbiegać od wzorca rasy.

Sprawdź, gdzie przynależy hodowla. Powinna być częścią World Cat Congress (WCC). Ta międzynarodowa federacja zrzesza 9 organizacji felinologicznych na całym świecie. W Polsce funkcjonują 3: FIFe, TICA i WCF. Najbardziej znana jest pierwsza z nich. Polskim członkiem FIFe jest Polska Federacja Felinologiczna Felis Polonia (FPL), która zrzesza 19 stowarzyszeń i 10 klubów ras.

Rasowe kocięta zawsze są z rodowodem. Każdy kociak z miotu otrzymuje taki dokument. Jest on potwierdzeniem tego, że kot jest rasowy. Zawsze możesz prześledzić kilkupokoleniowy rodowód kota, aby upewnić się, że nie doszło do kojarzenia blisko spokrewnionych osobników. Kocięta mogą opuścić hodowlę po ukończeniu 12 tygodni. Niektórzy hodowcy przetrzymują je trochę dłużej, aby wydać je dopiero po zabiegu kastracji. Do tego czasu kociak powinien być dwa razy odrobaczony, dwa razy zaszczepiony oraz mieć wszczepiony CHIP.

Choć ta rasa kota nie została w żaden sposób osłabiona przez eksperymenty i uchodzi za zdrową oraz odporną na różne choroby, to jednak u korata może wystąpić choroba genetyczna zwana gangliozydoza (typu GM1 lub GM2). W związku tym, poza rodowodem, hodowca musi przekazać kupującemu specjalny certyfikat weterynaryjny, w którym zapisane jest, czy kociak jest nosicielem GM czy nie.

Charakter kota korat nie podpasuje każdemu. Ten kot ceni sobie spokój, a w ciągu dnia należy poświęcać mu dużo uwagi. Myszoskoczek nie będzie dobrym towarzystwem dla kota. Korat powinien dogadać się z innym kotem, ale niekoniecznie zaakceptuje psa. Pamiętaj, że zawsze możesz sprawdzić opinie o danej hodowli, jednak ze względu na to, że rasa jest mało popularna w naszym kraju, możesz mieć problem z dostaniem go w Polsce.

Zalety i wady korata

Zalety
  • oddany
  • inteligentny
  • łagodny
  • przyjacielski
Korat jest uroczym i towarzyskim pupilem.
Wady
  • głośne miauczenie
Korat prezentuje całą gamę różnych brzmień. Wokalizuje dość często i ogłasza w ten sposób swoje stany emocjonalne.

Wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:
  • wysoko osadzone uszy,
  • duże uszy,
  • długi ogon,
  • sercowata głowa
Doskonale umięśniony kot pełen gracji.
Rodzaj owłosienia:
  • krótkowłosy
  • jedwabiste
Umaszczenie:
srebrzystoniebieskie
Kolor oczu:
zielone

Galeria zdjęć - Korat

Charakter korata

Charakter:
  • łagodny,
  • czuły,
  • towarzyski,
  • przyjazny,
  • spokojny
Potrzeba ruchu:
lubi zabawę
Poziom agresji:
niski
Korat to kot, który nie przejawia agresji.
Skłonność do ucieczek:
niska
Korat nie wydaje się skłonny do ucieczek, ale każdy kot ma instynkt łowiecki, któremu może dać się "ponieść". Należy zabezpieczać okna oraz balkony.

Korat - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:
nie
Korat jest uroczym i miłym kotem. Jest spokojny i nie przejawia agresji. To czuły pupil, który lubi okazywać uczucia.
Dla kogo się nadaje:
  • dla rodzin z dziećmi,
  • dla seniorów,
  • dla singli,
  • dla par
Korat to cudowny kot dla ludzi, którzy chcą czułego i chętnego do kontaktu pupila.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Korat nie przejawia agresji, jest spokojny i lubi zabawy. Dobrze odnajduje się w rodzinie.
Czy chętnie zostaje sam:
tak
Korat poradzi sobie bez opiekuna, ale jest bardzo towarzyski i zdecydowanie bardziej woli czas z bliskimi.

Pielęgnacja korata

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
  • skracanie pazurów,
  • czyszczenie uszu,
  • mycie zębów,
  • szczotkowanie sierści,
  • kąpiele,
  • przemywanie okolicy oczu
Pielęgnacja tej rasy nie sprawia większych trudności. Warto regularnie szczotkować sierść korata, skracać pazury i dbać o higienę jego jamy ustnej.
Odżywianie:
  • Karma gotowa sucha,
  • Karma gotowa mokra,
  • Dieta domowa,
  • Dieta surowa (BARF)
Koty to mięsożercy, dlatego podstawę diety muszą stanowić produkty pochodzenia zwierzęcego. Można dostarczyć je kotu na różne sposoby np. stosując surową dietę BARF lub podając mu dobrej jakości karmy gotowe. Dla młodych kotów należy wybierać karmy do kociąt, a po pierwszym roku życia wprowadza się karmy dla kotów dorosłych.
Podatność na choroby:
gangliozydoza
Rasa uznawana jest za zdrową i odporną. Warto jednak dbać o coroczne badania profilaktyczne pupila. Opiekun powinien również pamiętać o szczepianiach i odrobaczaniu kota.
ikona podziel sięPrzekaż dalej