Papugi świergotki – opis, wymagania, hodowla, rozmnażanie, opinie

Papugi świergotki – pochodzenie, wygląd, gatunki, zachowanie

Świergoty – występowanie, tryb życia, opis, mutacje

Świergoty (świergotki) to grupa średniej wielkości (ok. 26-28 cm) papug australijskich, do której zaliczane są następujące gatunki:

• świergotka seledynowa (Psephotus haematonotus),
• świergotka wielobarwna (Psephotellus varius),
• świergotka złotoskrzydła (Psephotellus chrysoptergius),
• świergotka czarnogłowa (Psephotellus dissimilis),
• świergotka ognistobrzucha (Northiella haematogaster),
• świergotka rajska (Psephotellus pulcherrimus) – obecnie gatunek uznawany jest za wymarły.

Papugi świergotki są szeroko rozpowszechnione w całej Australii i występują w różnych typach środowisk. Zamieszkują tereny trawiaste i rzadko porośnięte drzewami. Świergoty często spotykane są w suchych zaroślach, na sawannach, stepach, terenach uprawnych. Ze względu na zamiłowanie do kąpieli zwykle preferują tereny położone w pobliżu zbiorników wodnych. Świergotki seledynowe widywane są również na terenach podmiejskich, w parkach i ogrodach.

Świergoty najczęściej przebywają w parach lub grupach. Większość czasu spędzają, żerując na ziemi. Świergotki seledynowe i wielobarwne często tworzą mieszane stada. Latają szybko, nisko nad ziemią. W najgorętszej porze dnia odpoczywają w cieniu drzew.

Charakterystyczną cechą świergotek jest wyraźny dymorfizm płciowy. Co nietypowe dla większości papug, u świergotów ubarwienie samca i samicy często jest skrajnie różne. U dzikich świergotek upierzenie utrzymane jest głównie w kolorach zieleni, żółci, błękitu, brązu i szarości – z intensywniej wybarwionymi czerwonymi obszarami. U świergotki seledynowej (Psephotus haematonotus) i wielobarwnej (Psephotellus varius) upierzenie samców jest dużo barwniejsze niż samic.

Świergotki hodowlane występują w wielu mutacjach kolorystycznych. Do najpopularniejszych z nich należą m.in.:

• orange (inaczej oranżowa),
• opalowa,
• rubino,
• cynamonowa,
• lutino,
• szek,
• niebieska.

Świergoty – charaktery, usposobienie, zachowanie

Świergoty zwykle nie najlepiej odnajdują się w roli domowych podopiecznych. Pod względem usposobienia przypominają rozelle, z którymi są blisko spokrewnione. Z natury są płochliwe, nieśmiałe i raczej zdystansowane w stosunku do ludzi. Nie zabiegają o uwagę człowieka i raczej nie dążą do nawiązania z nim bliższej relacji. Ich oswajanie jest trudne. Z tego powodu rzadko utrzymywane są jako ptaki towarzyszące. Będą jednak dobrym wyborem dla osób poszukujących barwnych pierzastych kompanów, którym nie trzeba poświęcać wiele uwagi.

Papugi świergotki mają opinię typowych ptaków wolierowych – idealnych do podziwiania z oddali. Za sprawą nietypowego ubarwienia mutacje opalowa, pastelowa, rubino czy oranżowa stanowią wspaniałą ozdobę każdej woliery.

Ptaki świergotki są ruchliwe, energiczne i dociekliwe, dlatego obserwacja ich zachowań może być świetną rozrywką. Papugi te lubią spędzać czas, chodząc po ziemi lub zażywając kąpieli.

Świergoty nie należą do ptasich gaduł. Z reguły są milczące, a gdy się odzywają, nie czynią wielkiego hałasu. Wokalizacja papug świergotek jest raczej przyjemna dla ucha i melodyjna – przypomina ćwierkanie. W chwilach zaniepokojenia ptaki mogą wydawać jednak ostrzejsze odgłosy. Papuga świergotka nie wykazuje raczej talentu do nauki ludzkiego słownictwa ani sztuczek.

Papugi świergotki z reguły nie przysparzają kłopotów swoim opiekunom. Nie mają skłonności do zachowań problemowych. Zdarza się jednak, że bywają agresywne i terytorialne – zwłaszcza w trakcie lęgów. Agresja może dotyczyć zarówno innych ptaków mieszkających z nimi w wolierze, jak i ptasich partnerek, a nawet piskląt. Świergoty potrafią atakować i dotkliwie ranić nawet większe od siebie papugi, dlatego nie są polecane do chowu w wolierach wielogatunkowych. Sprawdź także ten artykuł z informacjami, co jedzą papugi.

Papuga świergotka – hodowla, żywienie, wymagania, lęgi

Papugi świergotki – klatka, dieta, warunki

Papuga świergotka uznawana jest za łatwą w utrzymaniu, dlatego często polecana jest nawet dla początkujących ptasiarzy. Ta urocza pierzasta podopieczna jest znana z szerokich zdolności adaptacyjnych, dużej odporności na choroby i niekorzystne warunki środowiskowe. Wytrzymuje nawet kilkunastostopniowe mrozy bez uszczerbku dla zdrowia. Dzięki temu z powodzeniem może być utrzymywana w wolierze zewnętrznej przez cały rok.

Papugi świergotki nie wymagają do życia ogromnej przestrzeni. Zwykle wystarczająca dla tych papużek jest klatka lub woliera o długości 1 m. Ze względu na ich zamiłowanie do lotu warto jednak zaoferować im nieco większe lokum.

W wolierze lub klatce papużek świergotek trzeba pozostawić sporo wolnej przestrzeni, by umożliwić im swobodne loty. W mieszkanku tych australijskich ptaków nie może zabraknąć baseniku z wodą – papugi świergotki czerpią ogromną frajdę z kąpieli. Świergoty lubią spędzać czas na ziemi, dlatego warto umożliwić im zdobywanie pożywienia w naturalny sposób. W tym celu na dnie klatki można umieścić tacę z pokarmem. Dobrym pomysłem może okazać się także umieszczanie niektórych smakołyków dla ptaków bezpośrednio w podłożu lub stworzenie naturalnego żerowiska z zieleniną zasianą w doniczce. Aby uchronić ptaki przed infekcjami, należy szczególnie troszczyć się o czystość podłoża w ich mieszkanku.

Naturalne menu świergotek bazuje głównie na nasionach traw i ziół w różnych fazach dojrzałości. Ptaki chętnie wzbogacają swój jadłospis drobnymi owocami, kwiatami i owadami. Świergotka seledynowa i wielobarwna w hodowli może być karmiona mieszanką przeznaczoną dla małych papug, bazującą na różnych odmianach prosa i innych drobnych nasionach. Dodatkowo papudze świergotce warto podawać skiełkowane ziarno, kwiaty, zieleninę, warzywa i owoce.