Gołębie ozdobne – historia, galeria, rasy, rodzaje, zdjęcia

Gołębie wystawowe – pochodzenie, opis, grupy

Początki hodowli gołębi sięgają już czasów starożytnych. Niegdyś ptaki te traktowano głównie jako zwierzęta ofiarne lub hodowane na pokarm. Już starożytni Rzymianie zaczęli świadomie selekcjonować gołębie w oparciu o ich specyficzne cechy. Początkowo hodowla gołębi skupiała się jednak na rasach mięsnych i pocztowych.

Gołębie pocztowe odegrały znaczącą rolę w komunikacji przed powstaniem radia i telegrafu. Były posłannikami wiadomości w okresie wojen. Z czasem, gdy użytkowa rola gołębi przestała być tak istotna, rozwinęła się hodowla ras ozdobnych, selekcjonowanych z uwagi na wygląd. Ptaki te, podobnie jak np. żółtoczuba papuga australijska czy żako, stały się zwierzętami towarzyszącymi.

Współczesne gołębie ozdobne pochodzą od ptaków z całego świata. Popularne są m.in. rasy niemieckie, polskie czy azjatyckie. Obecnie wielu hodowców robi zdjęcia swoim ptakom i nadaje im imiona. Dobrą inspiracją do nazwania swoich podopiecznych mogą być popularne imiona dla papug.

Gołębie ozdobne to bardzo zróżnicowana grupa ptaków. Należą do niej rasowe ptaki wystawowe – ciężkie i lekkie, różniące się sylwetką, upierzeniem (np. białe, czarne, wielobarwne) i zdolnościami. Hodowla gołębi ozdobnych prowadzona jest ze względu na zewnętrze cechy ptaków, takie jak wielkość, sylwetka, wzór, struktura czy kolor piór. Hodowcy selekcjonują i odpowiednio kojarzą wszystkie ptaki, by uzyskać zamierzony efekt. Rasowe ptaki później prezentowane są na wystawach o różnej randze. Niektóre gołębie wystawowe, które ukazuje galeria, pełnią jednocześnie funkcje użytkowe. Rasy ozdobne wykorzystywane są też jako gołębie pocztowe.

Ze względu na specyficzne cechy gołębi ozdobnych wyróżnia się 9 grup tych ptaków:

  • Grupa I – uformowane (np. antwerpski wystawowy, białka polska, damasceński, hiszpan): wykorzystywane są nie tylko jako gołębie wystawowe, ale również użytkowe (mięsne). Ptaki te pod względem wyglądu przypominają swojego dzikiego przodka – gołębia skalnego.
  • Grupa II – brodawczaki (np. brodawczak podkarpacki, brodawczak polski, dragon, indian, turczyn): te wystawowe ptaki mają charakterystyczną miękką narośl na dziobie.
  • Grupa III – kuraki (np. king, kurak srokaty, modena angielska): wyróżniają się masywną sylwetką, przypominającą sylwetkę kury. Są użytkowane jako gołębie mięsne.
  • Grupa IV – dęte (np. garłacz angielski, garłacz francuski, garłacz górnośląski koroniasty, garłacz saksoński): mają zdolność do nadymania wola.
  • Grupa V – barwne (np. gil, lazurek, saksońska czajka): selekcjonowane ze względu na nietypowe kolory i wzory upierzenia.
  • Grupa VI – turkoty (np. turkot bernburski, turkot drezdeński, turkot niemiecki dwuczuby): znane ze zdolności do wydawania odgłosów przypominających dźwięk bębna.
  • Grupa VII – strukturalne (np. loczek, pawik, perukarz): ich pióra mają nietypową strukturę i układają się w charakterystyczne formy, np. perukę, krawat, grzywę.
  • Grupa VIII – mewki (np. mewka domino, mewka hamburska, mewka polska, mewka staroniemiecka): wyróżniają się dekoracyjnymi piórami na szyi tworzącymi krawat.
  • Grupa IX – lotne (np. agaran, timiszoarski srokacz, tippler angielski): ptaki należące do tej grupy mają duże zdolności lotnicze i świetną orientacją w terenie. Wykorzystywane są jako gołębie wystawowe i pocztowe. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat gołębia grzywacza?

Gołębie rasowe – polskie rasy, charakterystyka, wygląd

Wśród różnych gołębi ozdobnych warto zwrócić szczególną uwagę na polskie rasy. Popularne rasowe gołębie wyhodowane w Polsce to m.in.:

  • ryś polski – zaliczany do grupy gołębi uformowanych. Początki hodowli tej rasy sięgają już XVII w. Ryś polski to masywny gołąb o wadze przekraczającej 500 g, wygiętej ku tyłowi sylwetce, czerwonych oczach, krótkich, szeroko rozstawionych nogach. Wyhodowano wiele odmian barwnych tych gołębi m.in.: czerwone, niebieskie, żółte.
  • krymka białostocka – rasa ta została wyhodowana w XX w. w północno-wschodniej Polsce. Krymka białostocka to polska rasa wyróżniająca się charakterystyczną czapeczką. Ma szeroką, wysuniętą do przodu pierś, krótki dziób, niewielką głowę z rozetą oraz łapcie na nogach. Upierzenie krymki jest białe z barwnymi obszarami na głowie i ogonie. Rasa ta zaliczana jest do gołębi lotnych – pocztowych.
  • gołąb krótkodzioby polski – rasa ta powstała w XIX w. w południowo-wschodniej Polsce. Gołąb ten należy do grupy gołębi pocztowych (lotnych). Gołąb krótkodzioby polski wyróżnia się delikatną budową ciała, niewielkimi rozmiarami i krótkim dziobem. Gołębie tej rasy mogą być m.in.: białe, czarne, żółte.
  • barwnogłówka poznańska – jedna z najstarszych ras polskich gołębi, wyhodowana już w XVI w. w Wielkopolsce. Barwnogłówka poznańska zaliczana jest do grupy IX (gołębi lotnych). Ta polska rasa charakteryzuje się drobną budową ciała z szeroką i krótką szyją, krótkim dziobem i wypukłym czołem. Barwnogłówka poznańska ma na głowie ozdobną koronę z piór, które z przodu są barwne, a z tyłu białe.
  • garłacz górnośląski koroniasty – starodawna polska rasa, w której hodowlę zaangażowani byli m.in. hodowcy z Górnego Śląska. Garłacz górnośląski koroniasty zaliczany jest do grupy gołębi dętych. To duży gołąb, o smukłej, eleganckiej sylwetce, z charakterystyczną koroną na głowie. Wyhodowano wiele odmian barwnych gołębi tej rasy m.in. białe, czarne, czerwone, niebieskie z pasami.
  • brodawczak polski – początki tej rasy datuje się na XX w. Hodowla brodawczaków polskich początkowo skupiała się na terenach południowo-wschodniej polski i na terenie Lwowa. Brodawczak polski odznacza się masywną budową ciała, niewielkimi rozmiarami, krótkim dziobem z silnie rozwiniętą woskówką.
  • polski pocztowy wystawowy – średni gołąb o mocnej budowie i opadającej w dół sylwetce. Przypomina inne gołębie pocztowe. Rasa pochodzi od innych gołębi pocztowych typu wystawowego. Hodowla rasy koncentrowała się przede wszystkim na terenie Górnego Śląska. Gołąb polski pocztowy wystawowy zaliczany jest do grupy gołębi uformowanych.
  • mewka polska – kolejna znana polska rasa wystawowa, należąca do grupy VIII. Masowy odstrzał mewki polskiej w okresie wojny doprowadził niemal do wyginięcia rasy. Dzięki hodowcom z zachodniej polski po wojnie udało się jednak ją odbudować i udoskonalić. Mewka polska ma krótki i zagięty do tyłu dziób, duże brunatne oczy, grubą szyję i charakterystyczną koronę z piór na głowie. Zasadnicze upierzenie mewki jest białe z czarnymi lub czerwonymi skrzydłami. Gołębie tej rasy znane są z łagodnego usposobienia i silnego przywiązania do opiekuna.

Witaminy i suplementy dla gołębi - sprawdź promocje

Hodowla gołębi ozdobnych – wymagania, ceny, warunki

Rasowe gołębie ozdobne – zakup, cena

W Polsce hodowla gołębi ozdobnych to popularne hobby. Zakup gołębi ozdobnych nie powinien więc przysporzyć większych trudności. By wybrać odpowiednią rasę, warto jednak obejrzeć wcześniej zdjęcia i zasięgnąć niezbędnych informacji.

Gołąb ozdobny na trawie
Gołębie ozdobne w hodowli, a także charakterystyka gatunków, zdjęcia, podpowiedzi co do pielęgnacji

Popularne polskie rasowe ptaki zakupisz na targach, giełdach lub bezpośrednio u hodowców. Dobrym miejscem do zakupu wymarzonych gołębi ozdobnych jest także internet, gdzie pomocna przy wyborze jest galeria zdjęć. Istnieje wiele stron z aukcjami tych popularnych ptaków. A gdy uda Ci się już znaleźć wymarzone ptaki, sprawdź jakie imiona dla papug i gołębi będą idealne.

Ceny gołębi ozdobnych uzależnione są od rasy. Popularne ptaki wystawowe można kupić za kilkadziesiąt/kilkaset złotych. Średnie ceny poszczególnych gołębi pocztowych wynoszą: loczek – 40 zł, perukarz: 80 zł, pawik: 30 zł, garłacz: 130 zł, gil: 30 zł. Dla porównania cena wielu papug jest znacznie wyższa. Żółtoczuba papuga australijska kosztuje nawet 6000-7000 zł.

Gołębie ozdobne – żywienie, pielęgnacja, gołębnik

Wszystkie gołębie ozdobne (ciężkie i lekkie) wywodzą się od wspólnego przodka – dzikiego gołębia skalnego. Mimo zewnętrznych różnic ptaki wystawowe w dużej mierze mają podobne preferencje i wymagania hodowlane.

Zasady hodowli gołębi ozdobnych nie odbiegają od tych, jakich trzeba przestrzegać przy utrzymaniu ras pocztowych czy użytkowych. Dla gołębi należy przygotować specjalne pomieszczenie hodowlane, czyli gołębnik. Może być nim budynek wolnostojący lub zaadaptowane wolne pomieszczenia (np. na poddaszu). Gołębnik powinien być umieszczony w miejscu zacisznym i spokojnym, z dala od wysokich drzew. Warto pamiętać, że rasowe gołębie ozdobne często nie mają żadnych szans przy ataku drapieżników – nie potrafią sprawnie latać ze względu na uformowane pióra. Należy więc odpowiednio zabezpieczyć pomieszczenie dla gołębi. Gołębnik dla ras ozdobnych powinien być dodatkowo wyposażony w wolierę. W gołębniku należy umieść cele hodowlane dla każdej pary lęgowej oraz siodełka do siedzenia dla ptaków.

Aby gołębie zawsze pięknie się prezentowały i odnosiły sukcesy na wystawach, nie można zaniedbywać ich pielęgnacji. Wskazane są kąpiele ptaków przed wystawami.

Gołębiom trzeba zapewnić odpowiednio zbilansowaną dietę. Wszystkie ptaki powinny otrzymywać mieszankę ziaren składającą się z m.in. pszenicy, kukurydzy, jęczmienia, wyki, peluszki, grochu, lnu, rzepaku, słonecznika. Cena takiej karmy to kilka złotych za kilogram. Ptakom należy dostarczać także piasek i kamienie – niezbędne do trawienia. Planując dietę dla ptaków, musisz uwzględnić również ich specyficzne cechy wynikające z budowy anatomicznej. Rasy krótkodziobe powinny otrzymywać ziarno w formie gniecionej lub śrutowanej. Warto wybierać dla nich także mieszanki na bazie drobnych nasion.

Gołębie ozdobne to piękne ptaki, których hodowla cieszy się dużą popularnością. Jeśli marzysz o sympatycznych i łagodnych pierzastych towarzyszach, będą dobrym wyborem dla Ciebie.

ikona podziel się Przekaż dalej