Wilczak saarloosa - charakterystyka, usposobienie, zdjęcia, opinie

Wilczak saarloosa - mało znany pies holenderski

Saarlooswolfhond - pochodzenie i hodowla rasy

O ile hodowla chow chow, pinczerów, terierów czy innych ras ma długą, niekiedy nawet tysiącletnią tradycję, to hodowla wilczaka saarloosa pojawiła się całkiem niedawno. Zdaniem wielu specjalistów protoplastą ras psów był wilk syberyjski. Jednak domowe psy dawno zatraciły wilczy wygląd i charakter. Dlatego też od jakiegoś czasu pojawiały się próby skrzyżowania psa z wilkiem, aby stworzyć rasę o wilczych cechach. Wynikiem tych prób hodowlanych powstały dwie niespokrewnione ze sobą rasy, czyli wilczak holenderski i wilczak czechosłowacki.

Historia wilczaka holenderskiego, czyli saarlooswolfhonda lub wilczaka saarlosa, rozpoczęła się na początku XX wieku. Nazwa rasy saarlooswolfhond pochodzi od nazwiska jego twórcy, czyli pana Saarloosa, który postanowił stworzyć nową rasę psów użytkowych łączących w sobie cechy psa i wilka.

Niestety hodowla tej rasy nie była łatwa. Początkowo do krzyżówek posłużył wilk syberyjski i owczarek niemiecki. Potem do rasy dodane zostały geny również innych gatunków wilków. Pan Saarloos napotkał w swojej pracy na duży problem, gdyż wilki są z natury nieufne wobec ludzi, bywają lękliwe, zaś na sytuację trudną reagują ucieczką. Cechy te niestety są niedopuszczalne u psa użytkowego. Eliminacja tych niepożądanych cech drogą dodania genów psa, powodowała, że rasa traciła wilczy wygląd. W rezultacie twórca rasy oraz jego kontynuatorzy stworzyli rasę psa rodzinnego i do towarzystwa, która posiada wilczy wygląd oraz silny instynkt stadny.

Rasa została uznana przez FCI dopiero pod koniec XX wieku. W Polsce istnieje kilku przedstawicieli tej rasy, jednak nie ma oficjalnej hodowli zrzeszonej w FCI. Oznacza to, że szczeniaki psów saarloosa można tylko sprowadzić z zagranicy, zaś ich cena wynosi około 1000 Eur.

Opis rasy saarlooswolfhond

Wilczak holenderski cechuje się ciekawym, wilczym wyglądem, zaś silny instynkt stadny czyni go wiernym psem do towarzystwa i dla rodziny. Z wielu powodów rasa ta nie sprawdza się jako pies obronny lub stróżujący czy też w ogóle jako pies użytkowy. Saarloos prawie wcale nie szczeka. Ma niezależną, dość upartą naturę i nie jest nastawiony na współpracę z człowiekiem i wykonywanie jego poleceń. W sytuacji zagrożenie pies ten raczej ucieknie niż będzie bronił swojego opiekuna i jego mienia.

Dlatego też rasa ta rasa ta nie nadaje się do mieszkania w hałaśliwym mieście, pełnym nieoczekiwanych sytuacji. Mimo tych cech, wilczak holenderski doskonale sprawdzi się jako wierny i przyjacielski pies rodzinny dla aktywnej rodziny mieszkającej na wsi lub w domu z ogrodem w spokojnej okolicy. Warto przy tym pamiętać, że rasa ta ma duże wymagania co do aktywności fizycznej. Dlatego też szczeniaki tej rasy powinny wybierać osoby aktywne i wysportowane, które lubią długie spacery i sporty na świeżym powietrzu. A może zainteresuje cię także ten artykuł o wilczaku czechosłowackim?

Jak wygląda wilczak saarloosa

Saarlooswolfhond - wygląd i umaszczenie

Saarlooswolfhond ma wygląd typowo wilczy, o mocnej budowie ciała i długich łapach. Jest to duży pies o wzroście do 75 cm i wadze do około 40 kg. Posiada dwuwarstwową sierść o długim, prostym i szorstkim włosie okrywowym oraz miękkim i gęstym podszerstku. Warto wiedzieć, że rasa ta bardzo mocno linieje.

Umaszczenie saarlooswolfhond powinno być typowo wilcze. Według wzorca rasy pies ten powinien mieć kolor płowy, piaskowy, biały lub kremowobiały z ciemnymi końcówkami włosów. Bardzo pożądaną cechą są żółte oczy jak u wilka.

Pielęgnacja saarlooswolfhond

Wilczak saarloosa to rasa generalnie zdrowa i długowieczna. Jego średnia długość życia dochodzi do 15 lat. Rzadko zdarzają się u niego wady genetyczne i choroby. Psy te mogą cierpieć na choroby oczu lub dysplazje, lecz zdarza się to niezmiernie rzadko. Rasa ta nie ma dużych wymagań odnośnie karmy. Saarloosy mogą jeść zarówno karmy gotowe jak i ugotowane w domu.

Pielęgnacja sierści nie jest trudna. Psa wystarczy szczotkować co 2 tygodnie. Problemem jest jednak silne linienie psa wiosną i jesienią. Gdy pies traci zimowy podszerstek włosie będzie w mieszkaniu wszędzie, na dywanie i na ubraniach. Aby poradzić sobie z tym problemem, należy sierść psa wyczesywać codziennie.

Saarlooswolfhond - charakter i usposobienie

Opinie o rasie saarlooswolfhond

Generalnie przeważają opinie, że jest to rasa trudna do szkolenia. Wilczak saarloosa ma niezależną i upartą naturę i nie jest zainteresowany współpracą z człowiekiem. Dlatego też opiekun saarloosa musi mieć spore doświadczenie w szkoleniu psów, aby umiał swojego pupila odpowiednio wychować. Niewłaściwe wychowanie może skutkować tym, że wilczak stanie się psem lękliwym i wycofanym. Dlatego też w czasie szkolenia należy wykazać się cierpliwością i delikatnością.

Psy te mają duży instynkt stadny, dlatego też mocno przywiązują się do opiekuna i jego rodziny. Nie znoszą samotności, zaś pozostawione na długo same w mieszkaniu mogą dokonywać zniszczeń.