Welsh corgi cardigan

Welsh corgi cardigan, obok bardziej znanego welsh corgi pembroke, to pochodząca z Wielkiej Brytanii rasa małych psów pasterskich. Rasy te są ze sobą blisko spokrewnione i dla laika na pierwszy rzut oka nie do odróżnienia, choć w rzeczywistości są zupełnie inne. Oba walijskie corgi zaliczane są do grupy 1 FCI – psy pasterskie i zaganiające, sekcji 1 – psy pasterskie. Poznajmy cardigana.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach rasowych.

Welsh corgi cardigan – pochodzenie, wygląd i charakter

Rys historyczny rasy

Wprawdzie welsh corgi pembroke jest bardziej popularny od cardigana, choćby z uwagi na fakt, że jest ulubioną rasą królowej Elżbiety II, jednak to cardigan jest rasą starszą. Uważa się, że cardigany pochodzą od szwedzkich psów pasterskich, przybyłych wraz z Celtami około roku 1200 p.n.e. na obszary dzisiejszej Walii. Szybko zaadaptowały się do nowych warunków, tym bardziej, że były wykorzystywane do pracy, którą wykonywały wcześniej – pasienia bydła. Przez kilkanaście wieków pozostawały w niezmienionej postaci z uwagi na odizolowanie Walii od reszty wyspy Górami Kambryjskimi. Obok pasterstwa ich zadaniem było stróżowanie, a ich niezwykle cierpliwy i serdeczny stosunek do dzieci sprawił, że szybko stały się też psami rodzinnymi.

Kynolodzy zainteresowali się nimi jednak dopiero na początku XX wieku. Po raz pierwszy corgi zostały zaprezentowane na wystawie w 1925 roku, a niebawem został utworzony Welsh Corgi Club. Początkowo wszystkie corgi były oceniane razem, mimo różnic anatomicznych. Psy bytujące w położonym bardziej na północ hrabstwie Cardiganshire były nieco inne od tych, które zamieszkiwały w południowym hrabstwie Pembrokeshire. Nazwy tych hrabstw posłużyły do nadania nazw dwóm rasom corgi, które zostały oficjalnie wyodrębnione w 1934 roku.

Do Polski pierwszy welsh corgi cardigan został przywieziony w 1988 roku. Hodowla nie rozwijała się jednak zbyt intensywnie, w 2001 roku było u nas zaledwie 12 zarejestrowanych cardiganów. Obecnie jest ich znacznie więcej, choć w dalszym ciągu na wystawach widywane są bardzo rzadko i w niewielkich, czasem nawet pojedynczych stawkach.

Welsh corgi cardigan – wzorzec rasy, usposobienie

Welsh corgi cardigan jest psem krępej, mocnej budowy, o wydłużonej sylwetce, głowie o lisim kształcie i ogonie przypominającym kitę lisa. Stop zaznaczony umiarkowanie, nos zawsze czarny, kufa zwężająca się ku nosowi. Mocne szczęki, zgryz nożycowy (siekacze szczęki znajdują się nad siekaczami żuchwy i ściśle do nich przylegają, ustawione są prostopadle do szczęki). Oczy średniej wielkości, możliwie jak najciemniejsze, harmonizujące z umaszczeniem. U osobników marmurkowych (merle) dopuszczalne niebieskie – jedno lub oba. Uszy duże, stojące, na końcach lekko zaokrąglone, rozstawione wg zasady, że ich czubki znajdowałyby się na zewnątrz linii poprowadzonych od końca nosa przez oczy (daje to odległość między uszami około 8 cm). Uszy osadzone z tyłu głowy, na tyle daleko, aby pies mógł je położyć płasko na szyi. Ogon jak lisia kita, stanowi przedłużenie linii grzbietu. Długi, opuszczony powinien niemal dotykać podłoża. W spoczynku opadający, w ruchu może się unosić nieco ponad linię grzbietu, ale nie może być zakręcony. U cardiganów nigdy nie cięto ogonów, natomiast welsh corgi pembroke miały ogony kopiowane. Obecnie jest to zabronione niemal we wszystkich krajach członkowskich FCI.

Szata cardigana jest dwuwarstwowa. Włos okrywowy króki lub średnio długi, twardy i prosty, nieprzemakalny. Podszerstek miękki i gęsty. Umaszczenie:

• Niebieskie marmurkowe (blue merle)
• Pręgowane
• Rude
• Śniade
• Tricolor z pręgowanym podpalaniem
• Tricolor z rudym podpalaniem.

Przy każdym z wymienionych umaszczeń mogą występować białe znaczenia, typowe dla rasy, na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu, kończynach i na końcu ogona, jednak kolor biały nie może nigdzie dominować, a niedopuszczalne są białe otoczki wokół oczu. Umaszczenie czekoladowe, jak również wyżej wymienione rozjaśnione, wysoce niepożądane.

Pod względem umaszczenia cardigany są zupełnie różne od pembroków, u których jest ono jednolicie rude, śniade lub płowe, również z białymi znaczeniami, choć niewielkimi. Pembrok może być też czarny podpalany (jak np. gończy słowacki). Natomiast nie występuje umaszczenie marmurkowe. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o welsh corgi pemborke.

Idealny wzrost w kłębie to 30 cm. Ciężar ciała powinien być proporcjonalny do wielkości psa – w tej rasie proporcje i harmonia budowy przeważają nad wielkością. Dla porównania, wzrost w kłębie welsh corgi pembroke wynosi 25 – 30 cm.

Usposobienie cardigana jest żywe i czujne. Jest to rasa bardzo inteligentna, opanowana, bez jakiejkolwiek nerwowości, a tym bardziej agresji. Niegdyś wykorzystywany jako pies pasterski, pies ten obecnie – podobnie jak większość ras pasterskich i zaganiających – pełni rolę towarzysza rodziny i idealnie się w niej czuje. Nie oznacza to jednak, że welsh corgi cardigan stracił chęć i zapał do pracy. Przeciwnie, pozostał mu żywy temperament, który musi znaleźć ujście w zajęciach. Uwielbia długie spacery, połączone z aportowaniem koziołka lub piłki. Bardzo dobrze radzą sobie w zawodach mini agility, wykazując się zadziwiającą, jak na swoją budowę, prędkością. Bywa – niestety – szczekliwy, dlatego od pierwszych chwil cardigana w domu trzeba nad tym panować, aby uniknąć nieprzyjemności ze strony sąsiadów.

Welsh corgi cardigan - wychowanie, pielęgnacja, zdrowie, żywienie

Welsh corgi cardigan - socjalizacja i wychowanie szczeniaka

Welsh corgi cardigan jest psem nieufnym w stosunku do obcych, stąd konieczność jego jak najwcześniejszej socjalizacji. Po zakończeniu kwarantanny okołoszczepiennej należy szczeniaka zacząć oswajać z otoczeniem w mieście, bezwzględnie na smyczy. Trzeba pamiętać o panowaniu nad jego emocjami i unikać sytuacji, kiedy pies mógłby np. wystraszyć się i zareagować w niekontrolowany sposób.

Skłanianie cardigana do posłuszeństwa, mimo że to bardzo inteligentny pies, wymaga cierpliwości i stanowczości, gdyż ma on mocny charakter i bywa uparty. Ale konsekwencja nie oznacza musztry! Metody szkolenia powinny być oparte na pozytywnej motywacji, z zastosowaniem nagród za dobrze wykonane polecenie. Ale uwaga: cardigan jest obżartuchem i ma tendencje do tycia, dlatego jeżeli stosuje się smakołyki, trzeba odpowiednio zmniejszać racje żywieniowe.

Naukę posłuszeństwa zaczyna się jeszcze w domu, w okresie kwarantanny, kiedy pies jeszcze nie wychodzi na dwór. Zaczyna się od nawiązania jak najbliższej, przyjacielskiej relacji ze szczeniakiem, pamiętając, że będzie próbował „zaczarować” właściciela swoim urokiem, wykorzystując przy tym swój upór. Jeżeli po wydaniu polecenia pies nie będzie miał ochoty go wykonać, a właściciel „odpuści”, on to zapamięta i niechybnie będzie próbował następnym razem postawić na swoim. Wykonanie zadania trzeba konsekwentnie, ale cierpliwie i spokojnie wyegzekwować. Po wykonaniu natychmiast psa należy pochwalić i nagrodzić. Po kilku próbach cardigan „złapie”, o co chodzi i zacznie chętnie i z entuzjazmem współpracować.

Niezbędne jest też ustalenie od pierwszego dnia, czy pozwolić cardiganowi spać w łóżku. Nie ma w tym nic niewłaściwego, wiele osób śpi ze swoimi psami. Ale cardigan, raz wpuszczony do łóżka, nie da się z niego za żadne skarby wyeksmitować, podobnie zresztą jak jego krewniak pembroke.

Jak dbać o welsh corgi cardigana

Cardigan jest na ogół psem zdrowym. Jednak ich budowa anatomiczna (długi tułów, krótkie kończyny przy krępej budowie) sprawia, że u tej rasy istnieje podwyższone ryzyko schorzeń kręgosłupa, w tym także wypadnięcie dysku, mogące doprowadzić do porażenia kończyn. Trzeba zatem uważać, aby pies nie skakał po meblach i nie chodził po schodach – na pewno nie będzie odpowiednią rasą do mieszkania na piętrach domu bez windy.

Wprawdzie rzadko, ale zdarzają się u cardiganów choroby dziedziczne. Mogą to być schorzenia oczu (postępujący zanik siatkówki, zaćma), narządu ruchu (dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, wypadanie rzepki) czy mielopatia zwyrodnieniowa. Dlatego przed dopuszczeniem suki do rozrodu hodowca powinien wykonać jej odpowiednie badania, podobnie właściciel psa przed uzyskaniem przez niego uprawnień reprodukcyjnych.

Przyszły hodowca musi mieć świadomość, że u corgi dość często występują trudności z kryciem z powodu ich budowy, natomiast w związku z wydłużonymi drogami rodnymi suki rodzą dość ciężko, zwłaszcza że szczenięta są na ogół dość duże. Przed spodziewanym porodem trzeba uprzedzić swojego lekarza weterynarii, aby był przygotowany na niezwłoczne udzielenie pomocy rodzącej suce, nawet na wykonanie cesarskiego cięcia.

Pielęgnacja szaty jest prosta. Wystarczy wyszczotkować psa co kilka dni, natomiast w okresie intensywnego linienia należy to robić codziennie. Jeżeli pies nie ściera sam pazurów, przycina się w miarę potrzeby za pomocą gilotynki. Kąpiel niezbędna jest jedynie wtedy, kiedy pies mocno się pobrudzi lub wytarza w nieczystościach.

Cardigany w wieku 6 – 7 miesięcy przechodzą kształtowanie się kończyn przednich, które przybierają typową dla rasy postawę – lekko na zewnątrz. Jest to cecha niewystępująca u pembroków, które mają kończyny proste. Może to powodować tzw. młodzieńczą kulawiznę i bolesność, która samoistnie ustępuje. Niemniej konieczne jest szczególne dbanie w tym okresie, aby pies nie forsował się na spacerach i unikał skoków, a także zapewnienie mu pełnowartościowego pożywienia, bogatego w witaminy i minerały oraz podawanie mu preparatów na wzmocnienie stawów – pod kontrolą lekarza weterynarii.

Można podawać cardiganowi posiłki domowe (suplementowane), albo karmę gotową, która jest zbilansowana. Takie karmy są do nabycia w sklepach zoologicznych, nigdy nie należy karmić psa ani suchą, ani mokrą karmą z hipermarketu, która jest wprawdzie tania, ale której jakość pozostawia bardzo wiele do życzenia. Naturalnie nie wolno psa przekarmiać, gdyż nadwaga i otyłość mają negatywny wpływ na kondycję stawów i serca.

Cena szczeniaka cardigana zależy od pochodzenia, sukcesów wystawowych rodziców i ich dotychczasowego potomstwa. Jest ona nieco wyższa niż cena kangala, cardigan jest też droższy niż np. gończy słowacki. Czynnikiem wpływającym na cenę są również trudne porody, cena kangala jest też niższa, bowiem suki rodzą łatwo i są plenne. Welsh corgi cardigan jest rasą długowieczną, może żyć nawet 15 – 16 lat. Pies pasterski rasy welsh corgi cardigan to wybór wart rozważenia.