Szpic wilczy

Szpic wilczy jest największym kuzynem miniaturowych pomeraninów. To pies o pięknym, bujnym futrze oraz charakterystycznym, wilczastym umaszczeniu. Obecnie rasa nie cieszy się zbyt dużą popularnością. Mimo wszystko warto poznać jej pochodzenie, najważniejsze cechy wyglądu oraz zachowania. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki rasy i przedstawimy kilka praktycznych wskazówek.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o szpicach.

Pochodzenie oraz ogólny wygląd niemieckich szpiców wilczych keeshond

Krótki rys historyczny niemieckich piesków

Najważniejsze informacje na temat pochodzenia rasy odnajdziemy we wzorcu FCI, numer 97. Jest to wspólna dokumentacja dla niemieckich pomeranianów (szpic miniaturowy), szpiców średnich oraz szpiców wilczych (keeshond).

Przyjmuje się, że szpice niemieckie są potomkami psów torfowych, które żyły jeszcze w epoce kamiennej. Ich późniejszymi kuzynami były tak zwane szpice osady palowej. Szpic wilczy, średni i miniaturowy pomeranian niemiecki wywodzą się od najstarszych ras w Europie Środkowej.

Współczesny, niemiecki szpic wilczy keenshond był pupilem, którego wykorzystywano do pilnowania powozów i do zaganiania zwierząt. Nieufny wobec obcych charakter rasy oraz duża determinacja sprawiały, że szpic wilczy dobrze odnajdywał się w roli obrońcy mienia. W XVIII wieku niemieckie szpice zyskały dużą popularność. Największym uznaniem cieszył się pomeranian miniaturowy. Jednak ówczesny, rasowy pies miniaturowy przybierał rozmiary, które dziś przypisuje się szpicom wilczym lub średnim.

Keeshond – jak wygląda rasowy szpic wilczy?

Charakterystyczną cechą wyglądu wszystkich szpiców jest bardzo gęste, długie futro. Keenshond posiada gęsty, prosty włos okrywowy oraz równie gęsty i miękki podszerstek. Rasowy pies występuje jedynie w umaszczeniu wilczastym, czyli szarym cieniowanym. Wzorzec rasy określa kilka istotnych parametrów umaszczenia. Rasowy pies powinien posiadać barwę srebrzystoszarą z czarnymi koniuszkami. Kufa i oczy powinny być ciemnego koloru, z kolei wokół oczu powinny tworzyć się charakterystyczne okulary. Efekt okularów zostaje osiągnięty poprzez delikatnie zarysowaną, czarną linię, która biegnie od zewnętrznego kącika oka aż do dolnego kącika ucha.

Opis ze wzorca informuje także, że kryza i „uprząż” na łopatkach powinny być lekko jaśniejsze. Kolor na przednich i tylnych łapach poniżej łokci oraz kolan powinien być srebrzystoszary i pozbawiony czarnych znaczeń. Wzorzec rasy opisuje także czarny koniec ogona oraz wskazuje, że portki i spodnia część ogona powinny nosić jasny, srebrzystoszary odcień.

Szpic wilczy posiada też wyraziste, duże oczy, stojące uszy oraz bujny ogon, noszony wysoko na plecach. Niemieckie pieski rasy szpic miniaturowy, średni i szpic wilczasty powinny posiadać prawidłowe, symetryczne proporcje ciała oraz odpowiednią wysokość w kłębie. Dorosły, rasowy pies keeshond powinien osiągnąć około 49 cm wysokości w kłębie. Wzorzec rasy dopuszcza tolerancje w przedziale plus minus 6 cm. Waga nie została jasno sprecyzowana, jednak przyjmuje się, że musi ona współgrać z sylwetką i wzrostem. Rasowy pies keeshond przeważnie osiąga ponad 20 kg. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat białego szpica miniaturowego?

Charakter i prawidłowe szkolenie rasowych keeshondów

Jakie usposobienie posiada niemiecki szpic miniaturowy, średni i szpic wilczy?

Szpic wilczy jest najbardziej pewny siebie i nieufny w stosunku do obcych. Właśnie te cechy charakteru odróżniają go od miniaturowych pomeranianów czy szpiców średnich. Wśród rasy keeshond można zaobserwować brak instynktu myśliwskiego. Nie jest to pies, który pogoni za rowerem czy szybko poruszającą się zwierzyną. Szpic wilczy posiada odważny, pewny siebie charakter, który w połączeniu z jego rozmiarami i nieufnością w stosunku do obcych, czyni z niego skutecznego stróża rodziny.

Opisując usposobienie rasy, warto wspomnieć o jej inteligencji i podatności na szkolenie. Szpic wilczy, średni i miniaturowy są chętne do współpracy z człowiekiem, a przy okazji szybko uczą się nowych sztuczek czy komend posłuszeństwa. Rasowy szczeniak nie jest nadmiernie ekspresyjny i głośny w obyciu. Silnie przywiązuje się do wszystkich członków rodziny, choć najgłębsze relacje przeważnie nawiązuje z jednym, wybranym człowiekiem.

Warto także dodać, że szpic wilczy posiada bardzo radosne usposobienie. Zarówno mały, rasowy szczeniak jak i dorosły pies niemiecki są otwarte na współprace z człowiekiem i nieustannie gotowe do zabawy. Szpic wilczy sprawia wrażenie często uśmiechniętego, dzięki czemu niekiedy jest określany mianem uśmiechniętego psa holenderskiego. Jego radosny charakter łączy się także z atutem zdrowotnym. Rasowy pies keeshond rzadko cierpi na choroby genetyczne, dysplazję czy przeziębienia. Jest odporny na warunki atmosferyczne, zdrowy, a w wielu hodowlach zyskuje opinie rasy długowiecznej.

Szkolenie szczeniaków i dorosłych piesków keeshond

Niemiecki szpic wilczy należy do ras pierwotnych, co mogłoby sugerować pewne problemy w szkoleniu. Na szczęście skoncentrowany na współpracę z człowiekiem charakter rasy sprawia, że keeshond jest stosunkowo łatwy w tresurze.

Młody szczeniak powinien być poddany odpowiedniej socjalizacji, która rozpoczyna się jeszcze w hodowlach. Mały piesek musi poznać jak najwięcej nowych dźwięków, zapachów, sytuacji, ludzi czy innych zwierząt. Właściwie przeprowadzona socjalizacja może wpłynąć na usposobienie pieska w wieku dorosłym. Brak socjalizacji często wywołuje problemy o podłożu behawioralnym i może znacząco utrudnić dalsze szkolenie.

Opisując prawidłowe szkolenie piesków, warto zauważyć, że szpic wilczy, miniaturowy i średni posiadają opinie pojętnych uczniów. Uśmiechnięty pies holenderski z radością uczy się nowych sztuczek. Możemy zmotywować go do współpracy za pomocą przysmaków i pochwał słownych.

Szpic wilczy, szpic średni, miniaturowy czy Petit Basset Griffon Vendéen najlepiej radzą sobie ze szkoleniem wykorzystującym wzmocnienia pozytywne. Teoria dominacji została już dawno obalona przez samego autora, a przejawy agresji podczas szkolenia mogą skutkować ograniczeniem zaufania psa do właściciela. Rasowy szczeniak szpica i dorosły pies niemiecki posiadają dużą chęć współpracy z człowiekiem. Wystarczy odrobina doświadczenia, konsekwencji oraz cierpliwości w szkoleniu. Bardzo dobre efekty daje połączenie ćwiczeń z aktywnością fizyczną i zabawami, które są dla piesków dodatkową motywacją. Pamiętajmy też, że wszystkie inteligentne rasy (np. keeshond czy Petit Basset Griffon Vendéen) wymagają urozmaiceń. Stałe, monotonne powtarzanie tej samej czynności nie będzie dla psa atrakcyjne i może demotywować go do aktywnej współpracy z człowiekiem.

Praktyczne porady na temat rasy

Cena zakupu szczeniaka w hodowlach

Szpice niemieckie są rozpoznawalne na całym świecie. Jak już wspomnieliśmy wcześniej, największą popularnością cieszą się szczenięta pomeranian. Jest to miniaturka, która osiąga około 3 kg wagi. Duża popularność sprawiła, że miniaturka pomeranian znajduje się w wielu hodowlach. Nie można tego napisać o keeshondach, które obecnie są mało znaną rasą. Obecnie w naszym kraju działa jedynie kilka hodowli rasy, a szczenięta mogą być bardzo trudne do nabycia. Nieco większą popularnością cieszy się szpic średni, jednak szczenięta tej rasy również nie są tak powszechne w hodowlach jak miniaturka pomeranian.

Najlepsza hodowla szpica miniaturowego czy hodowla szpica wilczego będzie zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce. Jest to jedyny krajowy związek, który współpracuje z międzynarodową federacją kynologiczną FCI. Metryka wydana w owych hodowlach będzie uznana na całym świecie, a nabywca kupuje szczenięta ze sprawdzonym pochodzeniem. Cena zakupu szczeniaka z metryką ZKwP Może być nieco wyższa, jednak za tego typu zakupem przemawia wiele argumentów.

Cena szczeniaka pomeranianina w dobrych hodowlach przeważnie wynosi 5000 – 8000 zł. Opisując stawki zakupu, warto zwrócić uwagę na renomę hodowli. Cena w prestiżowych hodowlach przeważnie będzie przekraczała kwotę 8000 zł. Cena za szczenięta z uprawnieniami wystawowymi może niekiedy przekraczać kwotę 15000 zł.

Szczenięta rasy szpic wilczy znajdują się w nielicznych hodowlach ZKwP. Warto czytać opis pochodzenia piesków i wybierać miejsca, które zasługują na zaufanie. Cena za małego szczeniaka przeważnie rozpoczyna się od kwoty 3 000 zł. Cena młodego pupila w bardziej znanych, rozpoznawalnych hodowlach to minimum 4000 zł. W przypadku rasy keeshond nie spotykamy się z tak dużymi różnicami w cenach jak w przypadku pomeranianów. Cena za szczeniaki z uprawieniami wystawowymi przeważnie zamyka się w przedziale 5000 – 9000 zł. Cena za szpice średnie będzie bardzo zbliżona.

Opis dobrej hodowli szpica wilczego

Wskazaliśmy już ogólny opis kosztów zakupu szczeniaka. Jednak warto pamiętać, że dobra hodowla szpica miniaturowego cz keeshonda powinna posiadać dobre opinie. Dlatego warto prześledzić forum tematyczne. Na forum dowiemy się o renomowanych hodowlach, a także o miejscach, których warto unikać.

Dobra hodowla szpica miniaturowego czy keeshonda pokaże szczenięta i ich rodziców. Dodatkowo udostępni pełną dokumentację hodowli wraz z wynikami badań psów hodowlanych. Warunkiem zakupu jest także obejrzenie miejsca bytowania zwierząt. Dobra hodowla pokaże, gdzie mieszkają szczeniaki i jakie warunki zostały im zapewnione.

Opisując dobrą hodowlę, nie sposób pominąć także kwestii szczepień i socjalizacji. Młode szczeniaki powinny być wydane przynajmniej po dwóch szczepieniach, które zapewniają wstępną odporność na choroby zakaźne. W przypadku szczeniąt małych ras, zaleca się nawet odbiór po trzecim szczepieniu, czyli po ukończeniu 12 tygodnia życia. Na ten sam okres przypada zakończenie etapu socjalizacji. Dlatego warto dopytać o działania podjęte przez hodowcę. Dobra hodowla wyda jedynie w pełni zdrowe i odpowiednio socjalizowane szczeniaki.