Seter szkocki gordon – charakterystyka, usposobienie, opinie

Jak wygląda seter szkocki gordon?

Jego włos okrywowy jest różnej długości. Krótki i delikatny powinien być na głowie, na końcach uszu oraz przedniej stronie łap. Na reszcie ciała sierść ma być średniej długości i mocno przylegać. Włos nie powinien być ani falisty, ani kędzierzawy. Frędzle formują się na górnej części uszu oraz na brzuchu (rozciągając się na spodnią część szyi i na przedpiersie).

Seter szkocki gordon występuje tylko w jednym umaszczeniu – jego maść zawsze jest czarna podpalana (dokładnie: smoliście czarna, a podpalanie koloru kasztanowego, bez rudego/rdzawego nalotu na całej sierści). Dopuszczalne są malutkie białe plamki na klatce piersiowej.

Seter szkocki jest mocniej zbudowany niż seter angielski i irlandzki, chociaż ich wzrost jest do siebie zbliżony. Wzorzec rasy podaje, że pies gordon powinien ważyć 29,5 kg, a suczka 25,5 kg. Idealna wysokość w kłębie tego psa to 66 cm, a suki 62 cm.

Pielęgnacja tego psa nie należy do trudnych ani skomplikowanych. Po spacerach trzeba dokładnie sprawdzić, czy nigdzie nie zaplątały się małe gałęzie, liście lub zbite kule błota. Należy wyczesywać gordona co kilka dni. Zazwyczaj nie trzeba go kąpać, bo włos czyści się sam, ale jeśli zajdzie taka potrzeba, należy zastosować odpowiedni szampon dla psów. Regularnie należy sprawdzać uszy, zęby i pazury. Niektórzy polecają przycinanie włosów na stopach psa.

Jaki charakter ma seter szkocki gordon?

Jest to pogodny i zrównoważony piesek, a do tego jest bardzo energiczny i szybki. Ciężko go zmęczyć, więc osoba decydująca się na setera szkockiego powinna liczyć się z tym, że z tym psem trzeba chodzić na długie spacery. Gordon lepiej odnajduje się na wsi i blisko natury, gdzie może bez przeszkód węszyć ciekawe zapachy. Wielkie miasta i ulice nie są dla niego.

Ten myśliwski pies nie nadaje się na stróża, choć do nieznajomych trzyma dystans. Jest nieagresywny i łagodny. Nie obdarowuje miłością każdego napotkanego na swojej drodze człowieka, ale bardzo mocno przywiązuje się do swojego opiekuna, a także reszty rodziny, w tym dzieci. Źle znosi izolację i rozłąkę z właścicielem. Nie nadaje się do trzymania w kojcu.

Seter szkocki ma silny instynkt łowiecki. Dobrze odnajduje się na polowaniach – może tropić oraz poszukiwać zastrzeloną zwierzynę. Ma bardzo dobry węch. W czasie spacerów trzeba na niego uważać, bo może pogonić za obcym kotem. Zaakceptuje w domu mniejsze zwierzęta tylko wtedy, jeśli się z nimi wychowa.

To inteligentny i odważny pies. Nie wszczyna bójek z innymi psami, dobrze się z nimi dogaduje. Jednak dużą rolę ogrywa tresura gordona. Warto zabrać go do psiego przedszkola, gdzie będzie mógł nauczyć się obcować z rówieśnikami. Trzeba zadbać również o to, aby od małego był uczony posłuszeństwa i wykonywania komend. Szczególnie ważne jest to, żeby pies wracał na zawołanie lub się zatrzymywał, bo w przeciwnym razie może pognać za ciekawym dla niego tropem.

Szkoląc tego psa, trzeba zachować pewną równowagę – nie wolno na niego krzyczeć i wywierać presji, a jednocześnie nie może być zanadto rozpieszczony. Jeśli jego właściciel będzie brutalny i agresywny, pies ten może zamknąć się w sobie. W czasie treningów warto wykazać się cierpliwością i dokładnie pokazywać psu, co się od niego oczekuje oraz które zachowania są dopuszczalne. A może zainteresuje cię także ten artykuł z charakterystyką setera angielskiego?

Hodowla rasowych psów – informacje, opinie

Cena za rasowe szczenięta zazwyczaj mieści się w przedziale od 2000 do 4000 zł. Seter szkocki gordon średnio kosztuje 3000 zł. Owczarek południoworosyjski Jużak, choć trudniej dostępny, to nie jest o wiele droższy. Gdy są dostępne szczeniaki, to ich cena wynosi przeważnie od 3500 do 4000 zł. Z kolei owczarek francuski beauceron kosztuje zazwyczaj od 3000 do 4500 zł.

Przeglądając ogłoszenia na portalach ogłoszeniowych, zwróć uwagę na opis. Powinny w nim znajdować się informacje na temat szczeniaka (charakter, data urodzenia, rodzice etc.) oraz samej hodowli. Hodowla powinna przynależeć do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) i FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Opinie na temat danej hodowli możesz znaleźć na forum miłośników rasy, a także na ich fanpage na Facebooku.