Seter irlandzki

Seter irlandzki to pies o bardzo charakterystycznym wyglądzie i wyjątkowych predyspozycjach. Niegdyś rasa była popularna w naszym kraju, jednak obecnie jest nieco zapomniana. Z pewnością warto poznać wzorcowy wygląd i prawdziwe usposobienie setera. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki rasy, a także opiszemy jej najważniejsze wymagania i przyjrzymy się cenom zakupu szczeniaka.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o seterach.

Seter irlandzki – ogólna charakterystyka rasy

Wzorcowy opis wyglądu setera i krótki rys historyczny

Seter irlandzki może poszczycić się bogatą i długą historią. Jest to najstarsza rasa z rodziny seterów, jednak jej dokładne pochodzenie nie jest do końca znane. Przypuszcza się, że przedstawiciele tej rasy pochodzą od setting spaniela, czyli piesków specjalizujących się w polowaniu na ptactwo. Setting spaniel podkradał się do zwierzyny, a następnie kładł się przed nią na ziemi. Pozwalało to myśliwemu w szybkim dostrzeżeniu ptaka i zarzucenia sieci.

Seter irlandzki jest psem wystawiającym, o czym świadczy sama jego nazwa. Określenie „to set” oznacza w języku angielskim wystawiać, przypaść do ziemi. Pierwsze wzmianki o seterach irlandzkich pojawiły się w roku 1803. W roku 1882 powstał pierwszy Klub Setera Irlandzkiego. Z kolei cztery lata później klub rasy opublikował swój własny wzorzec. Seter irlandzki został też uznany przez FCI, a oficjalny wzorzec rasy odnajdziemy pod numerem 120. Rasa została zakwalifikowana do grupy psów myśliwskich i rodzinnych.

Wzorzec rasy uwzględnia idealny opis setera irlandzkiego. Dorosłe psy powinny osiągać wysokość w kłębie pomiędzy 58 a 67 cm. U rasy występuje widoczny dymorfizm płciowy, a suka może osiągać wysokość w przedziale 55 – 62 cm. Dokładna waga nie została określona, jednak powinna ona współgrać z rozmiarami pupila.

Opis ze wzorca rasy określa też idealne umaszczenie. Pies myśliwski posiada umaszczenie w odcieniu soczystokasztanowego, bez śladu sierści w kolorze czarnym. Dopuszczalne jest także białe znaczenie na gardle i palcach. Wzorzec rasy dopuszcza także małe znaczenie na czole lub kufie, koniecznie w kolorze białym.

Sierść na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu powinna być krótka i delikatna. Włos na pozostałej części ciała powinien posiadać długość umiarkowaną, być prosty oraz przylegający do ciała. Włos falisty jest niedopuszczalny. Na górnej części uszu i na tylnej stronie nóg występują charakterystyczne frędzle. Z kolei sierść na ogonie powinna być ozdobiona piórem z dość długiego włosa, który skraca się stopniowo ku końcowi.

Psy rasy seter irlandzki posiadają też harmonijną, umięśnioną, a jednocześnie lekką sylwetkę ciała. Wyróżnia je inteligentne, bystre spojrzenie, czarny lub ciemny nos oraz szlachetna postawa. Pies tej rasy wygląda dość charakterystycznie, a mahoniowy kolor szaty zwraca na siebie uwagę. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat setera angielskiego?

Usposobienie piesków rasy seter irlandzki

Psy rasy seter irlandzki są pupilami pełnymi życia i optymizmu. Już mały szczeniak jest nieustannie gotowy do zabawy i spędzania czasu u boku swojego właściciela. Przedstawiciele tej rasy późno dorastają pod względem psychicznym i na długo wykazują typowe dla szczeniąt usposobienie.

Nasz mahoniowy towarzysz z czarnym nosem wydaje się być urodzonym optymistą. Będzie chętnie podążał za właścicielem, z radością pobawi się z innymi psami lub ze znanymi sobie ludźmi. Do obcych może podchodzić z pewną rezerwą, jednak nie wykazuje agresji.

Opisując usposobienie rasy, nie sposób pominąć ich chęci do tropienia i łowienia. Silny instynkt łowiecki sprawia, że nawet dobrze wyszkolone psy mogą czasem pogonić za zwierzyną czy szybko poruszającymi się przedmiotami. Wiąże się to z koniecznością wyprowadzania psa na smyczy. Nasz mahoniowy pies dogada się z mniejszymi pupilami domowymi, o ile będzie do nich przyzwyczajony od młodości. W stosunku do obcych kotów może przejawiać chęć pogoni.

Ze względu na dużą aktywność i łagodność, psy rasy seter irlandzki dobrze dogadują się z dziećmi. Rasa bywa czasem mało ostrożna, dlatego kontakt psa z najmłodszymi pociechami powinien odbywać się pod kontrolą osób dorosłych. Pies nie zrobi celowo krzywdy dziecku, jednak ze względu na swoje wyjątkowo żywiołowe usposobienie może je przez przypadek potrącić.

Myśliwski seter irlandzki może być równie inteligentny i podatny na tresurę, co czarny owczarek niemiecki, dog argentyński czy manchester terrier. Nasz mahoniowy towarzysz będzie podatny na tresurę, a dzięki chęci współpracy z człowiekiem, nauczy się nawet bardziej skomplikowanych komend. Żywiołowe usposobienie i chęć do nauki sprawiają, że rasa dopasowuje się do trybu życia domowników. Nasz seter irlandzki może okazać się psem, który chętnie spędza czas na kanapie, koniecznie u boku właściciela, jednak musi być też odpowiednio wybiegany i zadbany. Pozostawiony sam sobie i pozbawiony nowych bodźców pies będzie nadpobudliwy oraz problematyczny.

Ze względu na łagodne usposobienie, nasz pies rasy seter irlandzki nie nadaje się na stróża posesji. Przedstawiciele tej rasy są co prawda odporni na zmienne warunki pogodowe, jednak nie sprawdzają się w roli pupila podwórkowego. Nasz mahoniowy pies z czarnym nosem wymaga częstego kontaktu z właścicielem, a pozostawiony sam sobie będzie nieszczęśliwy i znudzony.

Cena małych szczeniaków i najważniejsze wymagania rasy

Cena szczeniaka setera irlandzkiego – ile kosztuje mały seter irlandzki?

Setery nie są tak popularne jak czarny owczarek niemiecki, jednak znajdziemy je w wielu krajowych hodowlach. Cena za szczeniaki będzie uzależniona od renomy konkretnej hodowli, skojarzenia oraz przynależności do danej organizacji kynologicznej. W naszym kraju największym zaufaniem cieszą się hodowlę ZKwP, dlatego poniżej omówimy ceny szczeniąt z takim pochodzeniem.

Cena małych seterów z metryką ZKwP przeważnie rozpoczyna się od kwoty 3000 zł. Dobra hodowla psów myśliwskich może sprzedawać szczeniaki po wyższych stawkach. Rasy takie jak czarny owczarek niemiecki, seter irlandzki, angielski, dog argentyński czy manchester terrier niejednokrotnie kosztują około 3500 – 5000 zł. Górna granica cenowa za psa jest trudna do ustalenia. Mały pies z uprawnieniami do brania w wystawach i wybitnym wyglądem może być znacznie droższy.

Seter irlandzki - prawidłowe wychowanie i pielęgnacja setera irlandzkiego

Psy myśliwskie wymagają wczesnej i przemyślanej socjalizacji. Tak jest również w przypadku seterów. Opis socjalizacji obejmuje wczesne zapoznanie z nowymi dźwiękami, sytuacjami, osobami i innymi zwierzętami. Im lepiej zapoznamy szczeniaki z otoczeniem, tym lepsze efekty uzyskamy w nauczeniu prawidłowych zachowań.

Opisując wychowanie setera, warto wspomnieć o szkoleniu posłuszeństwa. Możemy wprowadzić je w wieku szczenięcym, dbając o utrwalenie pozytywnych nawyków. Dalsze etapy szkolenia zależą od oczekiwanych efektów. Trzeba jedynie pamiętać, że intensywne ćwiczenia i forsowne zabawy możemy rozpocząć dopiero po pełnym zakończeniu rozwoju, czyli po 15 miesiącu życia psa.

W przypadku seterów równie duże znaczenie odgrywa właściwa pielęgnacja. Rasa jest dość wymagająca, co potwierdza sam opis pielęgnacji. Nasz radosny pies z czarnym czy brązowym nosem wymaga regularnego czesania, które warto wykonać metalowym grzebieniem. Czesanie przeprowadzamy dokładnie na całej powierzchni ciała, zaczynając od nasady włosa. Częstotliwość czesania zależy od stanu szaty. Przeważnie wystarczy wykonać tą czynność raz w tygodniu, a w okresie intensywnego linienia nawet każdego dnia.

Sierść setera może gromadzić w sobie drobne zanieczyszczenia. Pies tej rasy chętnie wchodzi w zarośla, a na jego szacie łatwo pojawiają się drobne gałązki, liście, rzepy czy nasionka. Należy je wyczesywać po każdym spacerze, bowiem nadmiernie wplątane we włos będą bardzo trudne do usunięcia.

W razie konieczności możemy także przeprowadzić pełną kąpiel. Psy kąpiemy w dobrej jakości szamponach przeznaczonych dla ras długowłosych. Dobrym pomysłem będzie wybór szamponu, który intensyfikuje kolor szaty, a następnie nałożenie dodatkowej odżywki wzmacniającej. Po zakończeniu kąpieli można dokładnie wysuszyć szatę i jednocześnie ją rozczesywać. Takie działanie zapobiegnie karbowaniu czy falowaniu się okrywy włosowej.

Z uwagi na chęć poruszania się w trudnym terenie, warto regularnie kontrolować stan oczu i uszu. W przypadku zauważenia nieczystości, należy je jak najszybciej usuwać. Pył z okolic oczu możemy z łatwością usunąć przy pomocy wacika kosmetycznego nasączonego w soli fizjologicznej.

Seter irlandzki - możliwe choroby rasy

Seter irlandzki jest psem aktywnym fizycznie i żywiołowym. Jest to rasa, którą uważa się za zdrową i utrzymującą dobrą kondycję przez większość swojego życia. Jednak tak jak w przypadku wszystkich innych ras, setery są także predysponowane do pewnych problemów zdrowotnych.

Rasa ma tendencje do zapalenia spojówek, dlatego warto regularnie kontrolować stan oczu. Jak w przypadku wszystkich ras zwisłouchych, seter irlandzki może też cierpieć na zapalenie uszu. Dlatego hodowcy rekomendują wyrywanie włosów we wnętrzu małżowiny usznej i regularną kontrolę ich stanu. W przypadku zauważenia silnego drapania czy zmiany w zabarwieniu ucha, konieczna jest wizyta u weterynarza.

Nasz mahoniowy pies z czarnym nosem wymaga jest odporny na działanie niskich temperatur, a dzięki temu nie wymaga dodatkowej ochrony w sezonie zimowym. Rzadko przydarzają mu się przeziębienia i inne choroby zimowe. Mimo tego pies nie powinien być zostawiany zbyt długo na zewnątrz. W okresie zimowym można też smarować opuszki łap wazeliną. Uchroni to przed podrażnieniami wywołanymi przez chodzenie po posypanych solą chodnikach.

Psy mogą także cierpieć na dysplazję stawu biodrowego. W polskich hodowlach badania pod kątem dysplazji są obowiązkowe jedynie w hodowlach zrzeszonych w ZKwP. Dysplazja może mieć podłoże genetyczne, dlatego zakup szczeniaka po przebadanych rodzicach znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby.

Wśród możliwych problemów zdrowotnych wyróżnia się też skręt żołądka. Co prawda seter irlandzki nie posiada bardzo dużych rozmiarów, jednak charakteryzuje go głęboka klatka piersiowa. Dlatego dorosły pies powinien zjadać przynajmniej dwa posiłki dziennie. Intensywną aktywność fizyczną warto zaplanować przed posiłkiem, a bezpośrednio po nim umożliwić pupilowi spokojny odpoczynek. Taki plan dnia znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia skrętu żołądka.