Psy z włosami – 7 ras psów z włosami zamiast sierści

Czy istnieją rasy psów z włosami?

Różnica między włosem a sierścią

Ogólnie rzecz ujmując, istnieją psy bez sierści i z sierścią. Włosy można natomiast nazwać jej elementem, gdyż sierść składa się z włosa okrywowego znajdującego się z zewnątrz oraz z podszerstka, czyli warstwy znajdującej się blisko skóry. Podszerstek jest miękki i bardzo gęsty. Jego zadaniem jest izolacja termiczna i ochrona przed wilgocią.

Spora grupa psów posiada opisaną wyżej, dwuwarstwową szatę, ale wyróżniamy także "psy z włosami", czyli bardziej fachowo psy z włosem okrywowym występującym bez podszerstka. Rasy psów z włosami to między innymi maltańczyki, yorkshire teriery i charciki włoskie. 

Chcąc mówić poprawnie możemy używać raczej sformułowania "psy z włosem" w kontekście włosa okrywowego. Nie istnieją natomiast psy z włosami zamiast sierści. Jest to tylko potoczne i ogólnie przyjęte określenie rodzaju ich okrywy włosowej.

Rasy psów z włosem

Do psów z włosem okrywowym, ale bez podszerstka zaliczamy zarówno duże, jak i małe psy. Wymienić warto najpopularniejsze pieski domowe jak:

1. Maltańczyk – jedna z najstarszych ras, która obecnie stanowi bardzo popularną grupę piesków domowych. Ich biała okrywa włosowa wymaga regularnej pielęgnacji. Włos powinien być codziennie szczotkowany, by nie utworzyły się kołtuny, a ponieważ rośnie przez cały czas, zalecane jest strzyżenie co kilka miesięcy. O długości sierści decyduje jednak właściciel. Wypadanie włosa jest u nich znikome. Maltańczyki należą do ras psów dla dzieci, choć ze względu na miniaturowe rozmiary  i możliwość urazów przy nieprawidłowym postępowaniu, nie są polecane dla najmłodszych maluchów.
2. Yorkshire terier – małe psy stworzone do polowań na gryzonie, które podbiły serca i trafiły na salony. Mają delikatny włos, który często porównywany jest w dotyku z włosem ludzkim. Jego szata jest długa i lśniąca pod warunkiem prawidłowej pielęgnacji. Słodki wygląd i małe ciało skrywają jednak zdecydowany charakter i myśliwski zmysł.
3. Charcik włoski – wesoła, energiczna i chętna do zabawy rasa. Włos charcików jest miękki i krótki, więc prawie nie linieją. Umaszczenie jest jednolite: czarne, szare, błękitne lub płowe. Pielęgnacja jest dość prosta.
4. Bichon frise – bichony to idealne pieski domowe.  Można je zaliczyć do ras psów dla dzieci. Nie linieją, ale wymagają pielęgnacji swojej białej sierści, która jest dość długa i kręcona. Wadą jest łatwe brudzenie sierści i konieczność strzyżenia (przeciętnie raz na 2 miesiące).
5. West highland white terrier – rasa, która świetnie sprawdza się dla alergików i według wielu opinii nosi miano "antyalergicznej" rasy psów z włosem. Pielęgnacja ich sierści jest jednak wymagająca i opiera się na regularnym strzyżeniu, trymowaniu, kąpielach i szczotkowaniu.
6. Rhodesian ridgeback – rhodesiany to duże psy bez podszerstka. Charakteryzuje je włos gęsty i krótki oraz unikalna ciemna pręga na grzbiecie.Pielęgnacja psów tej rasy jest łatwa, ale wymagają odpowiedniego podejścia i szkolenia.
7.  Bokser – rasa gładkowłosa i całkowicie pozbawiona podszerstka. Sierść tworzy twardy i krótki włos. Mimo swojej długości włos boksera również wymaga szczególnego podejścia. Warto stosować odżywki dostępne w sklepach zoologicznych, a po kąpielach sięgać także po balsamy regenerujące. Prawidłowa pielęgnacja sprawi, że włos boksera będzie wypadał w mniejszych ilościach, a dodatkowo stanie się grubszy i ładniejszy.

Rasy psów dla dzieci – jak wybrać psa dla małych alergików?

Czy alergik może mieć psa?

Alergie to coraz popularniejszy problem u dzieci i dorosłych. Uczulenie na psie alergeny ma obecnie około 8% populacji. W przypadku dzieci dane mówią o częstości występowania alergii na poziomie 5% do 10% w zależności od ich wieku. Wątek posiadania psa nie omija jednak chyba żadnej rodziny. Zaczyna się zatem poszukiwanie informacji, które rasy sprawdzą się dla alergików. Obecnie nie ma dokładnych danych określających rasy psów jako uczulające lub nie, choć część ras cieszy się większym zaufaniem.

Problemem nie do końca jest bowiem sama sierść. Alergenem jest naskórek psa z jego drobnoustrojami, złuszczającymi się komórkami i zanieczyszczeniami. Spora ilość alergenów to enzymy jak lipokaliny, które znajdują się w sierści, ślinie i moczu zwierząt domowych. Stwierdzono, że alergeny lipokalinowe wiążą się z najsilniejszą postacią astmy u dzieci. Przed podjęciem ostatecznej decyzji o posiadaniu psa warto skonsultować się z alergologiem i wykonać zlecone przez niego badania.

Pamiętajmy, że nie ma psów idealnych i nawet psy bez sierści nie są "antyalergiczne". Obecnie szacuje się, że istnieje około 800 ras psów i różnią się one między sobą stężeniem poszczególnych alergenów. Różnice są widoczne jednak także osobniczo, wiekowo i płciowo. Większą zawartość alergenu stwierdza się u samców niż u suk, a starsze psy generują zwykle więcej antygenów ze względu na suchy i łatwiej złuszczający się naskórek. Podobnie długi włos może stanowić rezerwuar zupełnie innych alergenów np. roztoczy kurzu domowego.

Rozpoznanie alergii nie wymaga jednak zwykle pozbywania się zwierząt z domu. Potrzebne mogą być natomiast leki antyalergiczne, odczulanie oraz zwiększona higiena w domu. Istotna staje się także odpowiednia i regularna pielęgnacja sierści pupila. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak nauczyć psa czystości.

Rasy psów dla dzieci z alergią

Przeglądając listy psów z włosem, należy się zastanowić, które rasy będą jednocześnie dobre dla dzieci. Ważna jest bowiem nie tylko struktura sierści, ale także ich usposobienie. Szczególną uwagę warto zwrócić na maltańczyki, czy labradoodle. Te drugie powstały w Australii ze skrzyżowania labradora i pudla, by stworzyć przyjazną rasę bez podszerstka. Do powstania rasy przyczyniła się niewidoma kobieta, która potrzebowała psa przewodnika, ale jej mąż miał uczulenia na psią sierść. W odpowiedzi na jej potrzeby Wally Connor po raz pierwszy wyhodował szczeniaki nowej rasy. Labradoodle słyną z tego, że są bardzo rodzinne i świetnie sprawdzają się jako kompani do zabawy dla najmłodszych.

Bezwzględu na wybór rasy i jej ogólne usposobienie najważniejsze jest szkolenie czworonoga oraz uświadamianie dzieci jak właściwie postępować z psem. Bezpieczeństwo opiera się bowiem nie na zaufaniu do zwierzęcia, a na naszym własnym działaniu. Dzieci powinny znać mowę ciała psów, a ich kontakt z nimi zawsze powinien być nadzorowany przez osoby dorosłe.