Charakter amstaffa – czy to niebezpieczna rasa? Wyjaśniamy
Pewnie spotkałeś się z określeniem, że amstaff to pies morderca lub wysoce niebezpieczny przedstawiciel tych czworonogów. Czy jednak jest to prawdziwy charakter amstaffa? Czy istnieją niebezpieczne rasy psów amstaff? Jakie są opinie o tych pięknych psach? Czy skrót „amstaff stafford” jest poprawny? Wszystko o rasie dowiesz się już teraz.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o amstaffach.
Wszystko o psach amstaff
Amstaff amerykański – historia rasy
Amstaff to amerykański staffordshire terier. Ich przodkiem był specjalnie wyhodowany do walk z bykami (a potem również z psami) średniej wielkości pies skrzyżowany z buldogami i terierami, które potem przyczyniły się do powstania wielu współczesnych ras. Miało to miejsce w Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Choć organizowanie takich rozrywek było zabronione, psy dalej były wykorzystywane w ten sposób.
Również w tym wieku te psy dotarły do Stanów Zjednoczonych wraz z emigrantami. Niestety tam także organizowano walki psów, które to były ulubioną rozrywką biedoty i ich sposobem na wzbogacanie się. Krzyżowali te psy z innymi, aż ten stał się bardziej zwinny i większy. Przodkami amstaffa był bulterier i blue paul terier (rasa wymarła).
Z czasem jednak hodowcy nie chcieli być kojarzeni z agresywnymi psami do walk, a z psami do towarzystwa. W 1936 roku została zarejestrowana odrębna rasa stafforshire terrier, a w 1972 roku przekształciła się na american staffordshire terrier. Skrót „amstaff stafford” jest określeniem błędnym, potocznym. Do Polski te psy zostały sprowadzone w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.
Niebezpieczne rasy psów amstaff
Czy amstaff to rasa niebezpieczna? Opinie na ten temat są podzielone. A jaki jest naprawdę charakter amstaffa? Jego cechy charakteru różnią się od tych pokazywanych w mediach.
Istnieje wykaz ras psów agresywnych. Jeżeli chcesz posiadać psa, który się na niej znajduje, potrzebujesz specjalnego pozwolenia od gminy. Do niebezpiecznych psów zalicza się:
- amerykański pit bull terrier;
- pies z Majorki (perro de presa mallorquin);
- buldog amerykański;
- dog argentyński;
- dog kanaryjski (perro de presa canario);
- tosa inu;
- rottweiler;
- akbash dog;
- anatolian karabash;
- moskiewski stróżujący;
- owczarek kaukaski.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Wśród tych 11 ras nie ma wymienionego amstaffa. Niektórzy są tym faktem oburzeni, ponieważ „często” czytają informacje o tym, że pies tej rasy zaatakował człowieka. Prawda jest jednak trochę inna. „Często” może wynikać z tego, że jakiekolwiek zachowanie amstaffa jest bardzo mocno nagłaśniane w mediach. Przyjęło się, że ten pies jest agresywny i bierze udział w walkach psów.
Jednak jego zachowanie zależy od wychowania. Są to pieski bardzo wrażliwe. Jeżeli będzie się wobec nich stosowało przemoc, będą starały się bronić i nauczą się takiego postępowania. Ich przyjazne usposobienie nie będzie widoczne, a pozytywne cechy zostaną stłamszone i wyparte przez te negatywne. Jeżeli ten piesek zazna krzywdy, zapamięta ją. Wciąż wahasz się w kwestii zakupu psa? Sprawdź także ten artykuł z opiniami na temat amstaffów.
Jak wygląda pies amstaff?
Amstaff jest średniej wielkości psem. W kłębie psy mogą mieć 46-48 cm, a suczki 43-46 cm. Waga tych psów wynosi mniej więcej od 28 do 40 kg, choć tak naprawdę ciężar powinien być proporcjonalny do wzrostu. Choć pies jest średniej wielkości, to posiada mocną budowę ciała i jest bardzo silny.
Ten terier typu bull ma krótkie włosy, które przylegają do ciała i są twarde w dotyku. Nie ma za to podszerstka. U amstaffa dopuszczalna jest każda jednolita, łaciata i pręgowana maść. Amstaff biały, czekoladowy i czarny-podpalany nie jest pożądanym umaszczeniem. Do najczęstszych kolorów tego psa należą: błękitny (blue), płowy, czarny oraz czerwony.
Amstaffy mają szeroką klatkę piersiową, masywną szyję i krótki grzbiet. Ich głowa i pysk są średniej długości z wyraźnie widocznym miejscem, w którym czoło przechodzi w kufę. Ogon jest krótki, nisko osadzony. Kończyny u amstaffów są umięśnione i masywne. Oczy szeroko rozstawione, okrągłe. Uszy amstaffa powinny być krótkie, pół-uniesione lub w kształcie płatka róży. Przycinanie uszu amsataffa dawniej było modne, teraz jest zabronione.
Amstaff amerykański – pielęgnacja, choroby, żywienie
Przez to, że sierść amstaffów jest krótka to nie wymaga dużej pielęgnacji. Wystarczy co kilka dni czesać pieska, używając do tego gęstej i twardej szczotki. Zredukuje to sierść na ubraniach i meblach, która ma to do siebie, że ciężko się usuwa. Amstaffa nie trzeba kąpać częściej, niż jest to konieczne, a gdy już zachodzi taka potrzeba to należy wtedy używać specjalnych szamponów dla psów oraz właściwych odżywek. Do codziennych pielęgnacji należy przecieranie oczu mokrym wacikiem oraz kontrolowanie czystości uszu. Brak podszerstka sprawia, że te psy marzną, gdy jest zimno, dlatego warto ubierać im ubranko w czasie spacerów w chłodne dni.
Te psy są bardzo silne i umięśnione. Uwielbiają wysiłek fizyczny. Potrzebują dużo ruchu i rozładowania energii, która w nich siedzi. Świetnie odnajdują się w takich spotach jak high jump (skok wzwyż) i weight pulling (przeciąganie ciężarów). Jednak przez tę swoją aktywność amstaffy mają skłonność do nadrywania więzadeł. Ze względu na to, że te psy mają wysoką odporność na ból, mogą nie pokazywać po sobie skali obrażenia.
Amstaffy żyją średnio od 10 do 15 lat. Z chorób genetycznych, którymi mogą być obciążone, to np. dysplazja stawu łokciowego lub biodrowego, a także ataxia. Poza kontuzjami, amstaffy mają skłonności do alergii zarówno pokarmowych, jak i skórnych.
Jest to rasa psów, które uwielbiają jeść. Amstaffy muszą mieć właściwą dietę, która będzie bogata w suplementy chroniące stawy, aby zminimalizować ryzyko kontuzji. Dzienna porcja karmy i ilość kalorii powinna uwzględniać również aktywny tryb życia czworonoga.
Charakter amstaffa – pies rodzinny czy morderca?
Wychowanie amstaffa – szkolenie
Bardzo ważne jest szkolenie amstaffa. Zaczyna się ono już w hodowli, w której psiak się urodził. Dobrzy hodowcy wiedzą, jak nauczyć psa właściwego zachowania, ponieważ wiedzą wszystko o rasie i potrafią wytresować swoje zwierzaki. Dbają również o to, aby utrzymywać kontakt z nowym właścicielem szczeniaka i doradzać mu. Wychowanie amstaffa jest kluczowe dla bezpieczeństwa ludzi z jego najbliższego otoczenia, jak i przypadkowo spotkanych osób.
Dlatego trzeba dobrze przyjrzeć się hodowli, z której planuje się kupić amstaffa. Ten pies nie może być trzymany wyłącznie na dworze ze względu na brak podszerstka. Rodzice szczeniaka powinny reagować na komendy hodowcy, a w mieszkaniu powinny być odpowiednie warunku do ich trzymania. Hodowca powinien udostępnić ci wszystkie ważne informacje na temat danego pieska, jego rodziców oraz samej hodowli. Poza podejściem do psów istotna jest również cena. Koszt rasowego psa to od 3500 do 6000 zł. Jeżeli psiak kosztuję 1000 zł, to najprawdopodobniej trafiłeś do psudohodowli. Szanujący się hodowca nie sprzedaje psów po takiej cenie, ponieważ w prowadzenie swojej hodowli wkłada wiele pracy i czasu.
Amstaff, który będzie źle wychowany, stanie się agresywny i trudno będzie to zmienić. Jest to pies uparty, a także dominujący. Od szczeniaka trzeba wychowywać go konsekwentnie i trzymać się raz wyznaczonych reguł. W ten sposób pies nie powinien sprawiać problemów w domu, a także na spacerze. Amstaffa trzeba szkolić i nagradzać przysmakiem, zabawą lub zabawką, nigdy krzykiem czy przemocą fizyczną, ponieważ odbije się to na jego wrażliwej psychice. Równie ważne jest to, aby od szczeniaka zapoznać go z dziećmi oraz innymi psami. Powinien mieć możliwość poznania też innych zwierząt, aby mógł je poznać.
Łagodne usposobienie groźnej bestii
Choć swoim wyglądem amstaff biały, czarny czy pręgowany wygląda groźnie, tak naprawdę jest to piesek, który skrada serca swoim usposobieniem. Jest przyjacielski, zrównoważony oraz serdeczny. Zła opinia nie zmienia tego, że jest to pies rodzinny. Kochają każdego członka rodziny, a do dzieci są bardzo cierpliwie i chętnie się z nimi bawią. Przywiązują się do człowieka, nie do miejsca. Będą strzec swojego opiekuna i nie będą zwlekać z obroną, jeżeli wyczują niebezpieczeństwo. Są bardzo inteligentne i odważne.
Dla amstaffa wskazane są psie przedszkola. Pod okiem behawiorysty piesek ten może socjalizować się z innymi psami. Amstaffy mają silne szczęki, ale nie zdają sobie sprawy z mocy swojego uchwytu. Podczas zabawy z innymi psami, które nie mają dużego progu bólu, będą one komunikowały amstaffowi, że ten ściska je za mocno, dzięki czemu nauczy się, aby chwytać lżej.
Wybierając amstaffa, trzeba mieć na uwadze, że jest to pies, który nie lubi zbyt długo przebywać w samotności. Jest to pies towarzyski, który potrzebuje częstego kontaktu z właścicielem oraz jego uwagi. Jednak ze względu na potrzebną wiedzę i doświadczenie z psami, nie jest to pies dobry dla osoby, która nigdy wcześniej nie miała z tymi zwierzakami styczności. Aby dobrze wytresować amstaffa trzeba stanowczego podejścia, przestrzegania wpajanych psu reguł oraz cierpliwości i łagodności w czasie tresury.