Pies Pomeranian - historia rasy, pochodzenie, wymagania, opinie

Szpic pomorski - co to za rasa?

Szpic pomeranian - historia i pochodzenie

Szpice uchodzą za jedną z najstarszych ras na świecie. W klasyfikacji FCI znajdują się w grupie 5 szpiców i psów pierwotnych i w sekcji 4 szpiców europejskich. Szpice pochodzą prawdopodobnie od psa torfowego żyjącego około 6 tysięcy lat temu lub od wilka arktycznego. Szpice mają podobne usposobienie i różnią się wyglądem w zależności od kraju, w którym rasa ta się rozwijała.

W Europie istnieje kilka ras szpiców, głównie w Niemczech. Odróżnia się 5 odmian szpiców: wilczy, duży, średni, mały i miniaturowy. Rasy te długo pozostawały niezauważone i niedocenione jako zwykłe wiejskie psy podwórzowe i stróżujące. Zainteresowanie tymi rasami pojawiło się dopiero w XIX wieku, kiedy to powstała pierwsza profesjonalna hodowla szpiców niemieckich i ustalono wzorzec rasy. Wtedy to szpic mały i miniaturowy zdobyły popularność jako pupile wyższych sfer. Szpic pomorski to rasa stosunkowo młoda. Mogła powstać w wyniku selekcjonowania najmniejszych szpiców. Najwięcej przedstawicieli tej rasy występowało na Pomorzu.

Hodowla rasy szpic miniaturowy pomeranian

Czarny, pomarańczowy, brązowy lub biały pies pomeranian jest pieskiem delikatnym i bardzo małym. Mimo to, jest to rasa generalnie zdrowa i długowieczna.

Podstawowe informacje o rasie szpic miniaturowy pomeranian:

• numer wzorca 97,
• kraj pochodzenia Niemcy,
• wysokość do 22 cm,
• waga do 3.5 kg,
• długość życia 12 - 16 lat,
• umaszczenie: biały, pomarańczowy, czarny, brązowy i inne.

Ile kosztuje szpic miniaturka

Pies pomeranian uchodzi za jednego z najdroższych psów na świecie. Przeciętna cena szczeniaków z rodowodem wynosi około 5500 zł. Jednak najlepsze rasowe szczeniaki z rodowodem FCI mogą kosztować nawet 10 000 zł. Wysoka cena tych piesków wiąże się częściowo z modą, kiedy to popularny stał się piesek Boo. Był to biały szpic pomorski miniaturka przystrzyżony krótko, tak że sprawiał wrażenie uroczego pluszaka. Piesek Boo zdobył ogromną popularność na Facebooku i przyczynił się do popularności rasy.

Wysoka cena rasy pomeranian z rodowodem wynika również z trudności, jakie napotyka hodowla zrzeszona w FCI. Mioty tej rasy są małe, zaś poród często łączy się z komplikacjami. W Polsce hodowla tej rasy jest popularna, mimo to na szczeniaki pomeranian trzeba czekać.

Cena szczeniaka jest wysoka, jednak odradzamy kupowanie psa w pseudohodowlach, gdzie piesek kosztuje mniej. Niższa cena w pseudohodowli może, bowiem, oznaczać, że szczeniaki nie są w pełni rasowe lub nie przeprowadzono odpowiednich badań czy też socjalizacji pieska. Warto również być ostrożnym, jeśli znajdziemy ogłoszenia “piesek Boo”. Nie jest to osobna rasa, lecz piesek ostrzyżony tak, aby wyglądał na pluszową maskotkę. Niestety osoby niedoświadczone mogą paść ofiarą oszustów i pseudohodowli. A może zainteresuje cię także ten artykuł o charakterze szpica włoskiego?

Piesek Boo - najsławniejszy pies pomeranian

Szpic miniaturka zawdzięcza swoją sławę i wysoką cenę pieskowi Boo, który stał się bożyszczem mediów społecznościowych. Ten biały szpic pomorski zdobył 17 milionów followersów na Facebooku. Sławę swoją piesek zawdzięcza ciekawej fryzurze. Został on bowiem krótko ostrzyżony, tak że przypomina pluszaka.

Boo to szpic miniaturka, biały z pomarańczowymi znaczeniami, który urodził się w 2006 roku. Jego opiekunka zamieściła zdjęcia na Facebooku i od razu piesek zdobył rzesze fanów. Biały piesek stał się tak popularny, że od razu hodowle wyrosły jak grzyby po deszczu i wszyscy chcieli strzyc psy podobnie jak Boo. Piesek Boo przeżył 12 lat i odszedł w wyniku choroby serca.

Jak wygląda pies pomeranian

Pies pomeranian - wygląd

Rasa ta charakteryzuje się obfitą sierścią i lwią grzywą wokół szyi. Sierść okrywowa pomeranian jest długa, gęsta i szorstka, zaś podszerstek gęsty, miękki i wełnisty. Umaszczenie może być różne. Najczęściej występuje kolor czarny, pomarańczowy, brązowy lub biały. Obfity podszerstek sprawia, że psy te wyglądają na puchate.

Pomeranian to bardzo mały piesek o wadze do 3 kg. Jego sylwetka układa się w kształt kwadratu. Głowa jest lisia, zaś ogon zakręcony i noszony na grzbiecie.

Pies pomeranian - pielęgnacja i zdrowie

Pomeranian to rasa stosunkowo zdrowa i długowieczna. Jego główny problem to delikatność, małe rozmiary i problemy z łapkami. Dlatego też nie należy pozwalać psu na zeskakiwanie z wysokich mebli. Pieski te dotyka też typowe dla małych ras zapadnięcie tchawicy. Aby temu zapobiec nie należy korzystać z obroży, lecz wyprowadzać pieska na szelkach oraz unikać gwałtownych szarpnięć smyczą. Ponadto pomeraniany mogą cierpieć na problemy z sercem i tarczycą.

Pielęgnacja tego pieska jest stosunkowo łatwa mimo puchatej sierści. Pieska należy codziennie wyczesać grzebieniem lub szczotką o długich pinach. Psa kąpiemy nie częściej niż raz w miesiącu, przy czym należy pamiętać o dokładnym wysuszeniu sierści suszarką, w przeciwnym razie mogą powstać odparzenia. Psa tej rasy nie należy golić ani strzyc zbyt krótko, gdyż sierść może nigdy nie odzyskać pierwotnego stanu. Strzyżenie należy powierzyć profesjonalnemu groomerowi.

Pies pomeranian - szpic miniaturka w domu

Charakter i usposobienie

Pomeranian uchodzi za psa jednego pana. Bardzo przywiązuje się do swego opiekuna, jednak okazuje serdeczność i przywiązanie także wszystkim domownikom. Nie lubi samotności i zostawania samemu w domu. Najchętniej cały czas towarzyszyły opiekunowi. Jest ogromnym pieszczochem.

Pomeranian jest nieufny wobec obcych. Z racji małej wielkości nie nadaje się na stróża, jednak jest bardzo czujny i szybko zawiadamia opiekuna, że coś go zaniepokoiło.

Jest to piesek aktywny i towarzyski. Mimo małych rozmiarów lubi dużo ruchu i sprawdza się także w psich sportach jak agility. Lubi zabawy i obecność dzieci. Należy jednak pamiętać, że nieostrożne dzieci mogą zrobić krzywdę tak małemu psu, nawet złamać mu kości w zabawie. Dlatego też specjaliści nie zalecają kupowanie psa tej rasy dla rodziny z małymi dziećmi.

Szpic pomorski dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Jego wadą jest jednak zbytnia odwaga w stosunku do psów, nawet znacznie większych od niego. Dlatego też, dla jego bezpieczeństwa, należy dobierać mu towarzystwo w postaci piesków o podobnych gabarytach.

Szpice to psy inteligentne, które szybko się uczą. Mimo niewielkich rozmiarów pomeraniana, nie należy zaniedbywać jego wychowania. Szkolenie szpica pomorskiego powinno opierać się na konsekwencji i metodach pozytywnych. Brak szkolenia lub negatywne metody mogą spowodować, że pies stanie się uparty, a nawet agresywny. Opiekunowie mają tendencję do pobłażania małym pieskom i tolerowania nieposłuszeństwa. Jest to błąd. Pomeraniany są bystre i szybko nauczą się wykorzystywać słabości opiekuna.