Owczarek pasterski (Berneński pies pasterski) - opis, usposobienie, opinie

Berneński owczarek pasterski, czyli mylne określenia znanej rasy

Na wstępie warto podkreślić, że rasa krótkowłosy czy długowłosy berneński owczarek pasterki nie istnieje w rzeczywistości. Jest to mylne określenie dla berneńskich psów pasterskich. Rasowy berneńczyk nie jest psem górskim, a pasterskim. Co więcej, nie należy do rodziny owczarków. Tak zwany berneński owczarek pasterski to w rzeczywistości pies z grupy sznaucerów, molosów, pinczerów, szwajcarskich psów pasterskich i ras pokrewnych.

Berneński pies pasterski występuje jedynie w długiej odmianie futra. Pies krótkowłosy spełniałby standardów stawianych przez wzorzec rasy. Do ras krótkowłosych należy górski bernardyn, który nie jest spokrewniony z psami berneńskimi.

Wiele osób używa także innych mylnych nazw rasy berneński pies pasterski. Berneńczyki są niekiedy określane mianem krótkowłosych psów bengalskich, pasterskich psów bengalskich, a nawet pastewnych psów bengalskich krótkowłosych. Jednak takie rasy nie znajdują się w hodowlach. Określenie berneński pies pasterski jest w pełni prawidłowe, jednak często używa się też takich określeń jak owczarek pasterski czy owczarek bengalski. Dlatego w dalszej części tekstu pojawią się także owe terminologie.

Berneński pies pasterski – ogólna charakterystyka wyglądu i opis usposobienia

Jak wygląda berneński pies pasterski? Opis i najważniejsze informacje ze wzorca rasy

Pochodzący ze Szwajcarii owczarek pasterki jest rasą uznaną przez FCI, a jego wzorzec odnajdziemy pod numerem 45. W owym dokumencie znajduje się pełen opis idealnego wyglądu, a także pożądanego charakteru.

Pies berneński posiada mocną i harmonijną sylwetkę. Jest ruchliwy i bardzo proporcjonalnie zbudowany. Istotne są proporcje pomiędzy stosunkiem wysokości w kłębie, a długością tułowia, które powinny wynosić 9 do 10. Co ważne, stosunek wysokości w kłębie do głębokości klatki piersiowej musi wynosić 2 do 1.

Opisując wzorcowy wygląd psa rasy berneński pies pasterski, nie sposób pominąć bardzo specyficznej szaty. Rasa berneńczyk słynie z gęstego, długiego i prostego futra. W umaszczeniu dominuje podstawowy kolor czarny z ciemnoczerwonymi podpaleniami na policzkach, nad oczami, na kończynach oraz na klatce piersiowej. Umaszczenie musi także zawierać białe znaczenia w obrębie klatki piersiowej, kufy i dolnej części łap. Biały kolor występuje także w postaci charakterystycznej strzałki, biegnącej od czubka głowy i rozszerzającej się w kierunku nosa.

Charakterystyka berneńskiego pieska pasterskiego powinna też zawierać opis jego rozmiarów. Idealna waga nie została sprecyzowana we wzorcu, jednak przyjmuje się, że owczarek pasterki waży około 50 – 60 kg. Suczki mogą być delikatniejsze i drobniejsze, a ich waga przeważnie mieści się w przedziale 40 do 45 kg. We wzorcu znajdziemy informacje o idealnym wzroście piesków i suczek. Dorosły, prawidłowo zbudowany pies berneński osiąga wysokość od 64 do 70 cm, z czego za ideał uznaje się granice 66 – 68 cm. Suczka powinna być niższa, a jej wysokość w kłębie musi mieścić się w przedziale 58 do 66 cm. Za idealny wzrost dla suczki uważa się granice 60 do 36 cm.

Berneńczyk może posiadać podobne rozmiary, co krótkowłosy, górski bernardyn. Jednak w rzeczywistości są to dwie całkowicie różne rasy. Krótkowłosy bernardyn posiada zupełnie inny charakter, predyspozycje, umaszczenie i proporcje ciała.

Pies berneński – opis charakteru

Rasa owczarek pasterski słynie nie tylko z ciekawego umaszczenia z białymi znaczeniami, ale i z wyjątkowego charakteru. W hodowlach rasy zwraca się szczególną uwagę na temperament oraz zachowanie psów. Opis ze wzorca rasy informuje nas, że berneński pies pasterki jest pewny siebie, odważny i czujny. Typowe dla rasy jest także duże przywiązanie i lojalność okazywana w stosunku do członków własnej rodziny.

Opisując charakter berneńskiego psa pasterskiego, nie sposób pominąć kwestii aktywności. Jest to rasa niemal tak żywiołowa jak seter szkocki gordon. Nie wymaga bardzo intensywnego ruchu, jednak należy mu zapewnić kilka dłuższych spacerów w ciągu dnia. Dzięki odpowiedniej dawce aktywności, szczeniak lub dorosły pies berneński nie będzie sprawiał problemów w kontaktach z właścicielami. Sprawdź także ten artykuł o charakterze berneńskiego psa pasterskiego.

Zarówno seter szkocki gordon, jak i berneńczyk to psy, które posiadają instynkt terytorialny. Duża masa berneńczyków i bernardynów sprawia, że już sam ich wygląd może zniechęcić potencjalnych włamywaczy. Przywiązane do właściciela, odważne psy berneńskie nie zawahają się w obronie własnej rodziny, a duża czujność i stonowany charakter czynią z nich idealnych stróżów posesji.

Wyposażony w białe znaczenia owczarek pasterski może być wspaniałym towarzyszem dla całej rodziny. Jego przyjacielski charakter świetnie sprawdza się zarówno w relacjach z osobami dorosłymi, jak i ze starszymi dziećmi. Pies jest też łagodny w stosunku do najmłodszych członków rodziny, jednak ze względu na jego rozmiary, kontakty z najmłodszymi powinny odbywać się wyłącznie pod kontrolą osób dorosłych.

Co ciekawe, berneński pies pasterski nie posiada silnego instynktu myśliwskiego. Oznacza to, że zarówno szczeniaki jak i dorosłe psy nie będą udawały się w niekontrolowaną pogoń za mniejszymi zwierzętami. Będzie to też duże ułatwienie w relacjach z innymi czworonożnymi pupilami. Owczarek pasterski dogada się zarówno z innymi psami, jak i kotami. Warunkiem jest jedynie prawidłowe wprowadzenie nowego członka stada, dobra socjalizacja i szkolenie pupila.

Cena szczeniaków i podstawowe wymagania pielęgnacyjne piesków berneńskich

Cena szczeniaka. Ile kosztuje berneński pies pasterski?

Czarno, rudo biały szczeniak berneński jest dostępny w wielu dobrych hodowlach. Cena młodego pupila będzie uzależniona od renomy hodowcy, a czasem także od jego płci. Młode, pochodzące ze znanego skojarzenia pieski mogą kosztować od około 4000 zł w górę. Taka cena dotyczy pupili z rodowodem uznanym przez FCI. Koszt zakupu rokujących wystawowo psów z możliwością brania udziału w wystawach będzie na ogół nieco wyższa.

Omawiając ceny zakupu szczeniaków, nie sposób pominąć kwestii wyboru dobrej hodowli. Przed zakupem warto upewnić się, że dana hodowla zapewnia odpowiednie warunki psów hodowlanych i dysponuje aktualnymi badaniami rodziców szczeniąt. W przypadku berneńskich psów pasterskich często występuje problem z dysplazją stawu biodrowego i nieco rzadziej dysplazja stawu biodrowego. Niestety obydwie prawidłowości mogą mieć podłoże genetyczne. Dlatego w dobrych hodowlach wykonuje się regularne prześwietlenia i dopuszcza do rozrodu jedynie zdrowe, pozbawione wad osobniki.

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, dobra hodowla zwraca uwagę na wygląd, ale i na wzorcowy charakter psów. Do hodowli nie powinno dopuszczać się osobników agresywnych ani nadmiernie lękliwych. Mimo wszystko w każdym miocie mogą zdarzać się szczeniaki o odmiennych zachowaniach i predyspozycjach. Dlatego dobry hodowca podpowie w doborze konkretnego szczeniaka, a jednocześnie może pomóc w dopasowaniu konkretnego pupila do oczekiwań i możliwości nabywców.

Czy owczarek pasterski to pies trudny w pielęgnacji?

Berneńczyk z białymi znaczeniami nie jest psem trudnym w pielęgnacji. Do podstawowych czynności pielęgnacyjnych należy czesanie futra. Czynność możemy wykonać raz w tygodniu, używając szczotki pudlówki. W okresie intensywnego linienia możemy czesać psa każdego dnia. Podczas czesania zwracamy szczególną uwagę na okolice pachwin i uszu, bowiem w tych miejscach mogą pojawiać się kołtuny.

Co ważne, pies berneński posiada długie futro, które szybko łapie drobne zanieczyszczenia. Dlatego po spacerze w parku czy w terenie roślinnym warto dokładnie obejrzeć pupila i usunąć z sierści drobne patyczki, liście czy nasiona. Ich obecność na futrze mogłaby doprowadzić do pojawienia się kołtunów.

Czarno, rudo, biała szata nie wymaga zbyt częstych kąpieli. Psa kąpiemy jedynie w razie doraźnej potrzeby. W pielęgnacji najlepiej sprawdzają się szampony przeznaczone dla ras długowłosych. Przyuczony do higieny berneński pies pasterski powinien być odpowiednio wysuszony. Przy psach wystawowych zaleca się także nałożenie dodatkowej odżywki, która zregeneruje futro. Niektóre preparaty nie wymagają spłukiwania, inne są przeznaczone do aplikacji bezpośrednio po kąpieli, a po kilku minutach należy je spłukać bieżącą wodą.