Owczarek bengalski – opis, pochodzenie, wymagania, zdjęcia

Jak wygląda owczarek bengalski, czyli berneński pies pasterski?

Tak naprawdę jest to berneński pies pasterski. Istnieje kilka błędnych określeń tej rasy, m.in. jest to właśnie owczarek bengalski, ale także berneński pies pastewny. Tak samo nie istnieje rasa taka, jak „dog angielski” a tylko buldog angielski lub dog niemiecki. W nie każdej rasie jest także słowo „owczarek”. Przykładem jest błędne nazywanie wilczarza irlandzkiego – owczarkiem irlandzkim.

Berneńczyk to też nie do końca pies górski, a pasterski, choć w terenach górskich również sobie poradzi. Nigdy nie jest krótkowłosy ani jednobarwny (np. cały biały lub czarny). Sierść psa tej rasy zawsze jest błyszcząca i długa. Włos okrywowy może być prosty lub lekko falowany. Jedyne dopuszczalne umaszczenie to czarna maść podstawowa z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, kończynach, klatce piersiowej, pod ogonem i nad oczami.

Ten pies ma białe znaczenia w kilku miejscach. Wymagane jest, aby na głowie miał symetryczną strzałkę, która biegnie w kierunku nosa. Pożądany jest biały koniec ogona oraz białe łapy, ale tylko tolerowane są małe plamki na karku i przy odbycie. Umiarkowane znaczenia na podgardlu muszą przechodzić na klatkę piersiową.

Berneński pies pasterski to nie jest mały osobnik. Dorosły pies powinien mierzyć 66-68 cm (dopuszczalna wysokość w kłębie wynosi 64-70 cm), z kolei wymiary suczki to 60-63 cm (dopuszczalne 58-66 cm). Psy berneńskie nie mają określonej wagi we wzorcu.

Charakterystyka rasy – jaki charakter ma berneńczyk?

Jest to pies towarzyski, który mocno przywiązuje się do opiekuna. Nie należy izolować berneńskiego psa pasterskiego od reszty rodziny, bo będzie nieszczęśliwy. Nie nadaje się do życia w kojcu. To zrównoważony pies, który jest bardzo cierpliwy do dzieci. Jednak ze względu na jego gabaryty, lepiej nie zostawić bardzo małych pociech z nim sam na sam, bo nieświadomie może zrobić im krzywdę.

Berneńczyk jest mało szczekliwym psem, lecz potrafi przegonić intruza. Trzyma dystans względem obcych, ale istnieją inne rasy psów, które będą lepszymi stróżami. Psy berneńskie obecnie rzadko wykorzystywane są do pracy, a raczej tylko do towarzystwa. Te psy nie biorą też zazwyczaj udziały w agility, ale można wystartować z nimi w innych psich sportach, takich jak np. obedience. Ich przyjazny charakter sprawia, że akceptują inne zwierzęta z domowego stada i nie wszczynają z nimi bójek.

Szkolenie berneńczyka nie jest trudne, pod warunkiem, że jego właściciel dobrze się za to zabierze. Opiekun musi być konsekwentny i nie może łamać raz ustalonych zasad. Ten pies nadaje się dla mało doświadczonych psiarzy, ale warto pamiętać, że suczka będzie bardziej uległa, z kolei z samce mogą być małe problemy.

Ten pies ma umiarkowany temperament. Jeśli nie wybiega się w ciągu dnia, to może zniszczyć w domu różne rzeczy. To inteligentny pies, więc jeśli będzie się go nagradzać zabawą i smakołykami, to powinien bardzo chętnie wykonywać polecenia właściciela. Zazwyczaj nie ma nic przeciwko pracy z człowiekiem, ale naukę trzeba zacząć wcześnie. Warto wybrać się z nim do psiego przedszkola. A może zainteresuje cię także ten artykuł o charakterze owczarka podhalańskiego?

Jaka jest cena za psy berneńskie pasterskie?

Każdy rasowy szczeniak kosztuje inaczej, ale nigdy zakup psa z rodowodem to nie jest mały koszt. Zazwyczaj berneńczyk mieści się w przedziale 2000 – 4000 zł. Owczarek karpacki, norfolk terrier i bernardyn nie są droższe, więc także można dostać je w takiej kwocie. Ostateczna cena zależy od tego, czy szczeniak wpasowuje się w ramy wzorca oraz czyje geny przekazuje. Istotne jest to, czy jego rodzice mają wysokie osiągnięcia na wystawach. Znaczenie ma renoma hodowli. Droższe są pieski, które trzeba sprowadzać zza granicy, ponieważ dochodzą dodatkowe koszty m.in. za transport. Tylko dorosły pies może być sprzedawany w granicach ok. 1000 zł. Szczeniaki z legalnych hodowli nie są sprzedawane po 500 zł.

Zarówno cena, jak i zdjęcia, przykuwają wzrok, ale najważniejszy jest opis. To, że pies wygląda na zdrowego, wcale nie musi oznaczać, że tak jest – weryfikuje się to podczas spotkania w hodowli. W ogłoszeniu powinny być zawarte informacje o sprzedawanym szczeniaku (data urodzenia, charakter, rodzice, badania etc.) oraz hodowli. Jeśli rasa jest uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI), hodowla musi przynależeć do ZKwP, ponieważ jest to jedyna organizacja w naszym kraju, która jej podlega.