Nova Scotia Duck Tolling Retriever – opis, charakter, wymagania, porady

Charakterystyka rasy – retriever z Nowej Szkocji Nova Scotia Duck Tolling Retriever

Waga, pielęgnacja, opis – jak wygląda Toller?

Psy te zostały wyhodowane w kanadyjskie prowincji Nowa Szkocja najprawdopodobniej na początku XIX wieku. Rasa została uznana przez Kanadyjski Związek Kynologiczny w 1945 roku. Według wzorca rasy idealna waga samca wynosi 20-23 kg, a suczki 17-20 kg. Wysokość w kłębie u psa powinna mieścić się w granicy 48-51 cm, ale dopuszczalne jest 45,5-53,5 cm. Wielkość suki wynosi 45-48 cm, ale tolerowane jest 42,5-50,5 cm.

Sierść tego psa jest dwuwarstwowa i wodoodporna. Lekko pofalowane futro może być tylko na grzbiecie. Podszerstek jest obfity i miękki, a włos okrywowy twardy i prosty. Golden retriever może mieć kolor sierści jedynie w odcieniach złotego albo kremowego, za to nova scotia duck tolling retriever ma futro czerwone lub pomarańczowe. U tego psa bardzo często występują białe znaczenia na głowie (w postaci strzałki), koniuszku ogona, łapach lub klatce piersiowej. Wargi, powieki i nos mogą być cieliste lub czarne.

Ten pies gubi bardzo dużo włosów w okresie linienia. Zalecane jest wtedy jak najczęstsze szczotkowanie psa (najlepiej codziennie). Po wymianie okrywy włosowej wystarczy czesać psa raz lub dwa razy w tygodniu. Po spacerach możesz wykąpać go w suchym szamponie lub wytrzeć łapy specjalną chusteczką. Pies ten może cierpieć m.in. na dysplazję stawów biodrowych, zanik siatkówki, zaćmę lub dwurzędowość rzęs. Należy sprawdzać stan jego uszu, oczy i zębów.

Jaki charakter ma nova scotia duck tolling retriever?

Ten uczuciowy pies wymaga stałego kontaktu ze swoją rodziną. Trzymanie go w kojcu i izolowanie od człowieka sprawi, że będzie nieszczęśliwy. Nie jest to pies obronny ani stróżujący. Choć nie ufa obcym, to też nie szczeka zbyt dużo, więc kiedy na posesję wtargnie intruz, ten może nawet o tym nie zaalarmować. Z natury jest przyjazny, ale nie rzuca się na szyję każdemu napotkanemu człowiekowi.

Retriever z Nowej Szkocji przywiązuje się do rodziny i jest wobec niej czuły. Lubi dzieci i chętnie się z nimi bawi, jednak nie czuje wobec nich dużego szacunku. Tylko dorosła osoba może zająć się jego tresurą. Należy pamiętać o tym, aby zachować konsekwencję, ale też cierpliwość. Toller nie może czuć presji ze strony opiekuna, bo wtedy nie będzie chciał się uczyć.

Nova scotia duck tolling retriever nie przegapi żadnej okazji, aby wejść do wody. Kocha się kąpać zarówno w jeziorze, jak i wannie. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że ten pies nie ominie kałuży, a tylko zacznie się w niej taplać. Toller nie nadaje się na kanapowca. Potrzebuje bardzo dużo ruchu i ćwiczeń umysłowych. Można wziąć z nim udział m.in. w wyścigu Hard Dog Race, zawodach agility lub frisbee. Dobrze się sprawdza jako pies myśliwski. Potrafi zwabiać ptactwo i aportować ustrzeloną zdobycz. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o retrieverach.

Nova Scotia Duck Tolling Retriever - hodowla, żywienie – cena za szczeniaki, informacje

Legalna a pseudohodowla psów – ile kosztuje rasowy pies?

Kupując rasowego psa, powinieneś wiedzieć, jak wybrać właściwą hodowlę. Psy z pseudohodowli bardzo często okazują się chore, ponieważ dochodzi do skrzyżowania blisko spokrewnionych osobników oraz z wadami genetycznymi. Wpływ na to ma zarówno brak szczepień, jak i nieodpowiednie warunki i brak właściwej diety.

Hodowla z naszego kraju powinna przynależeć do ZKwP (Związku Kynologicznego w Polsce), ponieważ jest to organizacja będąca częścią Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Pies powinien mieć skończone 8 tygodni, zanim trafi do nowego domu. Musi być zaszczepiony (1-2 razy), odrobaczony (2-3 razy) i musi mieć wszczepiony CHIP. Nowy właściciel otrzymuje metryczkę psa, dzięki której może wyrobić rodowód pieska.

Coton de Tuléar kosztuje ok. 4000 – 6000 zł. Nova scotia duck tolling retriever jest nieco tańszy, bo zazwyczaj jego cena mieści się w granicy 2500 – 4500 zł. Z kolei dog niemiecki kosztuje od 4000 do 5000 zł, ale za niektóre osobniki trzeba zapłacić 6500 zł.

Cena uzależniona jest od różnych czynników i nie powinna być jedynym wyznacznikiem legalności hodowli. Coraz częściej zdarza się, że pseudohodowcy drogo sprzedają swoje szczeniaki (np. za 5000 zł). Zdarzają się sytuacje, w których to odpowiedzialni hodowcy schodzą z ceny (bo np. piesek jest już starszy).

Znaczenie ma przeznaczenie pieska, ponieważ ten „na kolanka” jest tańszy od tego do hodowli. Istotna jest płeć, ale też linia genów, osiągnięcia rodziców i renoma hodowli. Każdy szczeniak z miotu może kosztować inaczej, bo pieski w różnym stopniu wpasowują się w ramy wzorca rasy. Za szczeniaka sprowadzonego zza granicy trzeba zapłacić więcej, ponieważ dochodzą dodatkowe koszty.

Nova Scotia Duck Tolling Retriever - co powinien jeść retriever z Nowej Szkocji?

Część właścicieli psów decyduje się na dietę BARF, w której pies karmiony jest surowym mięsem. W tej diecie niezbędne są także dobrze dobrane suplementy (witaminy, minerały, dodatki). Złe proporcje mogą przyczynić się do złego stanu zdrowia psa. Zanim zaczniesz karmić pupila w ten sposób, powinieneś zdobyć wiedzę na ten temat. Na Facebooku są takie grupy jak „BARFNE KOREPETYCJE – PIES” i „RAW - rzetelna grupa wsparcia”, na których można znaleźć przydatne informacje.

Równie dobrą opcją są wysokomięsne mokre karmy. Muszą składać się z co najmniej 50% mięsa. Warto unikać pokarmów, które mają zboża, ponieważ są one zbędne w diecie psa. W karmie mogą być owoce i warzywa (np. gruszki, marchewki). Mokre karmy z dobrym składem to m.in. Wolf of Wilderness, Canangan, Meatlove, ZiwiPeak, Alpha Spirit Multiprotein, Dogz FineFood, Rocco Sensitive, Naturea, Granata Pet. Istnieją jeszcze karmy suche, ale te są mało wilgotne i zazwyczaj mają więcej wypełniaczy. Polecane chrupki dla psów to np. Acana, Orijem, Wiejska Zagroda, Eden, Fitmin Maintenance, ZiwiPeak, Purizon, Empire, Aplha Wolf, Taste of the Wild.