Miniaturowe rasy psów - 12 najpopularniejszych psów do domu

Miniaturowe rasy psów w wybranych grupach FCI – poza ozdobnymi

Teriery miniaturowe

Yorkshire terier

Zapewne nie wszyscy miłośnicy yorkshire terierów zdają sobie sprawę, że zostały one wyhodowane do polowań na myszy i szczury w ubogich dzielnicach angielskich miast. Współczesne yorki, mimo bardzo niewielkich rozmiarów, mają spory instynkt myśliwski i do dziś potrafią zastąpić w domu kota. Doskonale poradzą sobie także z kretami w ogródku. Występuje w jednym umaszczeniu – stalowo-złotym. Małe yorki rodzą się całe czarne, z wiekiem umaszczenie rozjaśnia się.

Jack russell terier

Rasa ta została uznana po podziale rasy parson jack russell terier na dwie odrębne – parson russell terier i jack russell terier – w 2000 roku. Jack jest mniejszy i bardziej kompaktowy w budowie od parsona. Jest znakomitym norowcem, według wzorca FCI podlega uznaniowym próbom pracy łowieckiej. U parsona są one obowiązkowe. Jack jest szybkim, zwinnym, ruchliwym pieskiem o dużym temperamencie, przyjaznym dla człowieka. Ma do 30 cm wzrostu w kłębie i waży najwyżej 6 kg. Ma twardy włos, krótki lub szorstki, o umaszczeniu łaciatym na białym tle.

West highland white terier

Popularny obecnie westie jest małym, zwartej budowy pieskiem, pewnym siebie, czupurnym, ale przyjacielskim. Ma zawsze białe umaszczenie (inne nie jest dopuszczalne), a przy tym bardzo ciemne oczy i zawsze czarny nos, co dodaje mu urody („trzy czarne kropki”). W kłębie mierzy do 28 cm. Ma szerokie szczęki, co sprawia, że jego wyraz jest „szelmowski” – to jego cecha charakterystyczna. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł z polecanymi rasami małych psów.

Terier szkocki

Niegdyś szalenie popularna „temperówka” – przezwisko to zawdzięcza pospolitym temperówkom do ołówków w kształcie pieska, sprzedawanym w latach 60. XX wieku w sklepach z akcesoriami szkolnymi. Jest psem krótkonożnym, o przysadzistej budowie i stosunkowo długiej głowie. Mimo krępej budowy jest ruchliwy i zwinny, jak każdy terier. Inteligentny, bardzo przywiązuje się do opiekuna. Występuje w umaszczeniu czarnym, pręgowanym lub pszenicznym.

Miniaturowe rasy psów - pinczer, sznaucer i szpic

Pinczer miniaturowy

Pinczer miniaturowy powszechnie znany jest pod nazwą ratlerek. Jest to mały piesek, ale w systematyce ras FCI umieszczony został w grupie 2 wraz z dobermanem, owczarkiem kaukaskim czy rottweilerem, uznawanymi za rasy psów agresywnych. Wszystko dlatego, że zarówno doberman, jak i pinczer miniaturowy, wywodzą się od pinczera średniego – niemal nie występującej już niemieckiej rasy psów obronnych.

Pinczer miniaturowy jest małym pieskiem o dużym temperamencie, pewnym siebie, zrównoważonym, bardzo inteligentnym i wytrzymałym, w niczym nie przypominającym trzęsącej się „sarenki” z wyłupiastymi oczami. Obecnie jest rarytasem na wystawach.

Sznaucer miniaturowy

Jest pomniejszoną kopią większych ras sznaucera – olbrzyma i średniego, bez cech karłowatości. Większe sznaucery występują w dwóch umaszczeniach – pieprz i sól oraz czarnym. Natomiast miniaturki można spotkać w wariantach: czarnym, pieprz i sól, czarno-srebrnym oraz białym. Ciekawostką jest, że odmiana biała, uznana przez FCI najpóźniej ze wszystkich jako osobna rasa, została wyhodowana w Polsce (aczkolwiek jest rasą niemiecką).

Sznaucer miniaturowy jest inteligentny, wytrzymały i odważny. Jest też czujny, ale niestety, przez to bywa szczekliwy. Niemniej jest doskonałym psem rodzinnym, nadającym się do małego mieszkania.

Szpic miniaturowy – pomeranian

Ten maleńki piesek (maksymalnie 24 cm w kłębie) ma piękną, bujną szatę ze szczególnie obfitą kryzą i ogonem. Wyrazem głowy przypomina małego liska. Jest czujnym, oddanym i bardzo pojętnym pieskiem, podatnym na układanie. Jest nieufny wobec obcych, nie ma też instynktu łowieckiego, dzięki czemu potrafi „dogadać się” ze wszystkimi zwierzętami domowymi. Nie jest szczekliwy ani zadziorny, rzadko choruje. Jest doskonałym psem dla całej rodziny i dobrze się czuje w małym mieszkaniu. Występuje w umaszczeniu pomarańczowym, białym, czarnym, czekoladowym, szarym cieniowanym – w różnych odcieniach.

Rasy ozdobne i do towarzystwa

Chihuahua – absolutne mini

Jest to najmniejsza rasa świata. Pochodzi z Meksyku, świadczy o tym jej nazwa, którą nosi największy meksykański stan. Ten maleńki piesek waży do 3 kg, choć spotykane są osobniki nawet poniżej 1 kg. Ma zwartą budowę, wysklepioną, jabłkowatą głowę (typowa cecha rasy) i występuje w dwóch odmianach szaty – krótkiej i długiej. Każde umaszczenie jest dopuszczalne oprócz marmurkowego (merle).

Chihuahua ma usposobienie żywe, jest pieskiem bardzo śmiałym i odważnym. Jest towarzyski, rodzinny, ale spośród domowników wybiera sobie jednego, którego traktuje z największą miłością. Można tego mikrusa zliczyć do „tajnej” rasy psów agresywnych – jest zadziorny i nie mając świadomości własnych rozmiarów, niekiedy atakuje dużo większe rasy psów niebezpiecznych. Dlatego właściciel musi uważać i trzymać pupila na smyczy podczas spacerów.

Ze względu na bardzo niewielkie gabaryty chihuahua ma bardzo mały pęcherz i z tego względu musi być wyprowadzany dość często. Nie muszą to być długie spacery, choć piesek ten lubi spędzać czas na powietrzu.

Shih-tzu – elegant wśród miniaturek

Jest to stara rasa małych psów, wyhodowana w Tybecie. Ma zrównoważone, dostojne usposobienie i umiarkowany temperament. Jest dość niezależny – choć kochający i wierny, to z zachowania przypomina kota, który chodzi własnymi drogami. To on decyduje, kiedy ma się przytulić, choć bardzo lubi pieszczoty. Łatwo się uczy i chętnie wykonuje polecenia, można go nauczyć różnych sztuczek. Niektóre shih-tzu dobrze sobie radzą na torze mini agility.

Pieski wystawowe wymagają pielęgnacji szaty, która musi być długa i odpowiednio przygotowana do oceny. Po zakończeniu kariery wystawowej można pupila ostrzyc na krótko, pozostawiając „chryzantemkę” na głowie.

Maksymalna wysokość shih-tzu w kłębie to 27 cm, a ciężar ciała do 8 kg. Rasa ta występuje w różnych umaszczeniach, wszystkie są dozwolone. U łaciatych pożądana jest biała strzałka na głowie i biały koniec ogona.

Maltańczyk

Galeria małych piesków nie może obejść się bez maltańczyka. Jest to piesek mini – ma w kłębie zaledwie do 25 cm i waży najwyżej 4 kg. Występuje zawsze w umaszczeniu białym (dopuszczalna blada ecru, ciemniejszy odcień raczej niepożądany), a trzy ciemne kropki – oczy i nos – podobnie jak u omawianego już westie dodają mu urody – patrz zdjęcia. Sierść ma jedwabistą, bez podszerstka. Uwaga: nie są to włosy! Wbrew obiegowej opinii, nie ma psów z włosami, wszystkie mają sierść. Ta u wystawowych maltańczyków wymaga starannej pielęgnacji, u niewystawianych można ją obciąć na krótko.

Maltańczyk jest mądrym, radosnym, energicznym pieskiem, kochającym zabawę i sztuczki, których łatwo się uczy. Jest niezwykle przywiązany do opiekuna i nie lubi samotności. Wymaga łagodnego traktowania, ale i konsekwencji. Jeżeli raz mu „odpuścimy” – natychmiast to wykorzysta i naukę trzeba zacząć od początku. Niemniej dość łatwo go ułożyć, nadaje się do domu z większymi dziećmi. Trzeba go też od małego przyzwyczaić do czesania.

Maltańczyk ma skłonności do stanu zapalnego kanalików łzowych, co objawia się brunatnym wypływem. Dlatego konieczne jest pilnowanie, aby sierść nie drażniła jego oczu i przemywanie ich specjalnymi preparatami, które jednocześnie nie zabarwiają włosa. Warto też okresowo badać maltańczykowi krew, gdyż rasa ta ma tendencje do zapadania na cukrzycę.

Papillon i phalene

Te miniaturowe rasy psów ozdobnych różnią się od siebie jedynie uszami – u papillona są one stojące, u phalene obwisłe. Ogólna nazwa dla obu ras to spaniel kontynentalny miniaturowy, choć zaklasyfikowane zostały w systematyce FCI do grupy 9 – psów ozdobnych i do towarzystwa. Wielu uważa je za najładniejsze spośród całej grupy.

Jest to piesek wybitnie inteligentny i łatwy do nauki. Jest skoczny i energiczny, dzięki czemu osiąga znakomite wyniki w mini agility. Jest też ogromnym pieszczochem, domagającym się karesów nie tylko od domowników, ale i od gości. Dobrze znosi niskie temperatury i lubi zabawy na śniegu. Nie lubi samotności.

Zarówno papillon, jak i phalene występują w różnych odmianach umaszczenia, zawsze z przewagą bieli, która jednak nie może dominować na głowie. Wzrost w kłębie – około 28 cm, ciężar ciała – od 1,5 do 5 kg.