Mały labrador - zobacz, co warto wiedzieć przed wzięciem szczeniaka
Mały labrador to bardzo popularna rasa psów, którą upodobały sobie rodziny z dziećmi. Nic w tym dziwnego, bowiem labradory wykazują szczególnie przyjazne cechy charakteru, są radosne i lojalne w stosunku do swojej rodziny. Poniżej podpowiemy, na co zwrócić uwagę przed zakupem małych szczeniaków.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o labradorach.
Z tego artykułu dowiesz się:
Jak wygląda mały labrador - zdjęcia
Przeglądając zdjęcia labradorów, szybko zauważymy, że są to psy o średniej wielkości. Dorosły pies waży około 22 do 29 kg, a suczka 25-32 kg. Rasa posiada krótką, przylegającą do ciała sierść o różnych rodzajach umaszczenia. Szczeniaczek może posiadać czarne, białe, biszkoptowe czy rudawe zabarwienie sierści.
Co ciekawe, wśród labradorów dominuje zwarta, masywna budowa ciała o silnym kośćcu. Charakterystyczną cechą labradorów są również opadające uszy, masywna kufa i wyraziście zaznaczone łuki brwiowe.
Przeglądając zdjęcia szczeniaków, szybko zauważymy, że są to psy o łagodnym wyglądzie. Szczeniaczek labrador retriever wygląda niekiedy jak mała, puchata kulka. Jego wdzięczny wygląd z pewnością był jedną z przyczyn, dzięki którym rasa zdobyła tak dużą popularność na całym świecie.
Jakie wymagania posiada mały labrador?
Wbrew pozorom, małe labradory retrievery należą do dość wymagających szczeniaków. Mały labrador jest zawsze pełny energii i chętny do zabawy. Z radością nawiązuje kontakt z dziećmi i osobami dorosłymi, a zabawa na świeżym powietrzu jest dla niego najlepszą atrakcją.
Nasz biszkoptowy czy czarny labrador może niekiedy wydawać się dość flegmatyczny, ale to jedynie złudzenie. Szczególnie małe psy charakteryzują się niepohamowaną energią, którą trudno rozładować w domu. Już nawet małe labradory i golden retrievery wymagają kilku intensywnych spacerów, najlepiej połączonych z zabawą.
Szczeniaki czy roczny labrador retriever bardzo silnie przywiązuje się do całej rodziny i jest wobec niej bardzo lojalny. Silne przywiązanie szczeniaków może niekiedy rodzić problemy z zostawaniem samemu w domu. Dlatego pies musi przejść odpowiednią socjalizację i być od początku uczony reguł panujących w domu. Dzięki temu zmniejszymy ryzyko tego, że mały labrador będzie cierpiał na lęk separacyjny. Efektem takiego lęku mogłoby być głośne ujadanie, a nawet niszczenie domowych przedmiotów.
Mały labrador i jego ogromny apetyt
Małe szczeniaki większości ras cechują się dużym apetytem. W przypadku małych labradorów, apetyt nie zmniejsza się wraz z rozwojem, a pies wydaje się głodny przez większość swojego życia.
Zdjęcia rocznych czy kilkuletnich psów często prezentują labradory o nieco większej wadze. Dzieje się tak dlatego, że nasze czarne, biało czarne czy biszkoptowe pupile chętnie zjadają zbyt duże ilości posiłków, przez co są rasą predysponowaną do otyłości.
Co ciekawe, biszkoptowy czy czarny labrador okazuje się też świetnym wyłudzaczem. Z łatwością nauczy się sztuczek, które rozczulają właścicieli i nie zawaha się przed ich wykorzystaniem. Dlatego hodowcy labradorów przestrzegają, by szczeniaczek nie był uczony podjadania ludzkich posiłków. O ile proszący przy stole szczeniaczek wygląda uroczo, o tyle roczny czy kilkuletni labrador czy golden retriever okaże się wtedy nieco bardziej kłopotliwy. Dodajmy także, że kąski z ludzkiego stołu nie są najlepszym uzupełnieniem diety naszych piesków. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł z opiniami o labradorze.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Jakie legowisko dla labradora?
Małe szczeniaki labradory bardzo szybko rosną, dlatego warto zainwestować w legowisko, które będzie dopasowane do docelowego rozmiaru pieska. W ofertach sprzedaży znajdziemy wiele godnych uwagi produktów, które różnią się od siebie pod wieloma względami. Dobrze dobrane legowisko dla labradora powinno spełniać nasze wizualne, ale i praktyczne oczekiwania.
Każdy szczeniaczek czy dorosły pies przychodzi czasem do domu z brudnymi łapkami. Dlatego legowisko dla labradora powinno być łatwe do utrzymania w czystości. Ciekawie sprawdzają się tu produkty ze zdejmowanymi pokrowcami. Tego typu legowisko dla labradora można z powodzeniem prać, co więcej, zdjęcia gotowych produktów prezentują się bardzo efektownie.
Ciekawym rozwiązaniem będzie także legowisko dla labradora czy labradoodle wykonane z ekoskóry. Są to coraz popularniejsze produkty, posiadające bardzo dobre opinie. Możemy je z łatwością dopasować do designu naszych pomieszczeń, a ekoskóra okaże się bardzo łatwa do utrzymania w czystości. Tego typu legowisko dla labradora może być też bardzo wygodne (w ofertach sprzedaży znajdziemy nawet produkty z wypełnieniem pianką ortopedyczną), jedynym mankamentem okazuje się wysoka cena zakupu.
A może labradoodle?
O ile biszkoptowy czy czarny labrador są dobrze znanymi psami, o tyle labradoodle to psy, które wzbudzają wiele kontrowersji. Warto wiedzieć, że labradoodle nie jest rasą zatwierdzoną przez FCI i stanowi hybrydę pudla królewskiego oraz labradora.
W ofercie sprzedaży znajdziemy szczeniaki małych labradoodle, które wyróżniają się dość niespotykanym wyglądem. Czarne, biało czarne czy kremowe szczeniaki są bardziej podobne do małych pudli niż labradorów. Posiadają gęstą i kręconą sierść w wielu konfiguracjach umaszczenia.
Zarówno biszkoptowy czy czarny labrador, jak i labradoodle to rasy, które świetnie sprawdzają się w kontaktach z całą rodziną. Psy owych ras słyną z silnego przywiązania oraz lojalności, która czyni z nich idealnych towarzyszy. Co ciekawe, labradoodle jest psem pozbawionym podszerstka co oznacza, że szczeniak czy roczny pies nie uczulają tak mocno jak psy z sierścią. Świadczy o tym sama przyczyna powstania rasy, którą była chęć wyhodowania rasy dla osób z alergiami.
Jak już wspomnieliśmy, labradoodle to dość kontrowersyjna rasa. Przeciwnicy psów hybrydowych podkreślają, że z reguły są one bardziej chorowite. Przedstawiciele nowych ras mogą dziedziczyć najczęstsze zaburzenia swoich przodków. Problemy zdrowotne towarzyszące rasom hybrydowym mogą też zmniejszyć średnią długość ich życia. Mimo owych obaw, labradoodle nie jest uważany za rasę szczególnie chorowitą, co jest jej dodatkowym atutem.