Lhasa apso a shih tzu - podobieństwa, różnice, opinie właścicieli
Dwie rasy, na pierwszy rzut niewprawnego oka identyczne, w rzeczywistości są zupełnie różne. Mimo że należą do tej samej, 9. grupy FCI – psy ozdobne i do towarzystwa, a w niej do tej samej sekcji – rasy tybetańskie, różnią się od siebie dość istotnie, choć niewątpliwie istnieje między nimi pewien związek. Jakie są podobieństwa i różnice między lhasa apso a shih tzu?
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach rasowych.
Z tego artykułu dowiesz się:
Pochodzenie i wygląd lhasa apso i shih tzu
Lhasa apso a shih-tzu – wspólne korzenie
Lhasa apso jest rasą starszą od shih tzu. Wyhodowany został u podnóża Himalajów i był wykorzystywany jako pies… stróżujący. Tak, to nie pomyłka! Wyodrębniona z teriera tybetańskiego rasa zachowała „terierowe”, zadziorne i nieco szczekliwe usposobienie, dlatego doskonale nadawała się do czuwania w zamożnych domostwach, aby w razie niebezpieczeństwa obudzić śpiące molosy, które rozprawiały się z intruzem. Pierwsze lhasa apso trafiły do Europy w latach 20. XX wieku. Znalazły się w Londynie, gdzie wkrótce zostały zaprezentowane na wystawie jako „teriery z Lhasa”. Dopiero kilka lat później nastąpiło całkowite rozdzielenie terierów tybetańskich i lhasa apso, a w 1933 roku powstał klub lhasa apso.
Shih tzu również wywodzi się z Tybetu, aczkolwiek spopularyzowany został w Chinach, gdzie pełnił funkcję psa ozdobnego na dworze cesarskim. Wyhodowany został z połączenia między innymi lhasa apso i pekińczyka, z dolewką krwi innych małych ras tybetańskich. W 1912 nastąpił upadek cesarstwa w Chinach, dynastia Qing straciła wpływy i została proklamowana Republika Chińska. Wówczas pierwsze osobniki shih tzu zostały sprowadzone do Europy. W Wielkiej Brytanii znalazły się w 1931 roku, a za odrębną rasę uznano je w 1934 roku, natomiast księga rodowodowa prowadzona jest od roku 1940. Jednak na skutek działań wojennych do planowej hodowli powrócono dopiero po kilku latach, a od 1949 roku psy rasy shih tzu otrzymały prawa do uzyskiwania tytułu championa wystawowego.
Obecnie w systematyce ras FCI patronem obu ras jest Wielka Brytania. Lhasa apso sklasyfikowany jest pod numerem wzorca 227, a shih tzu – 208. Ostatnia aktualizacja obu wzorców miała miejsce w październiku 2010 roku. Shih tzu jest rasą popularniejszą i bardziej rozpoznawalną w Polsce, aczkolwiek popularność lhasa apso stale rośnie.
Lhasa apso a shih tzu – wygląd zewnętrzny
Lhasa apso jest psem harmonijnie zbudowanym, krzepkim, obficie (choć nie przesadnie) owłosionym. Bogate owłosienie głowy opada na oczy, choć nie przeszkadza w widzeniu. Obfita broda i wąsy dopełniają ładnego zarysu głowy. Stop średni, nos zawsze tylko czarny, zgryz odwrócony nożycowy – górne siekacze znajdują się tuż za dolnymi, do których ściśle przylegają. Pożądane kompletne uzębienie (42 zęby). Oczy ciemne, średniej wielkości, owalne, nie wyłupiaste, ale nie małe i nie zapadnięte. Uszy wiszące, mocno owłosione. Ogon doskonale owłosiony, noszony wysoko nad grzbietem, wysoko osadzony, ale nie skręcony w kółko. Niekiedy z załamaniem na końcu.
Szata lhasa apso jest dwuwarstwowa. Włos okrywowy jest długi, twardy i ciężki, prosty, nie wełnisty i nie jedwabisty. Podszerstek średnio obfity. Bujna szata nie może przeszkadzać w ruchu. Lhasa apso występuje w wielu umaszczeniach:
- złote
- piaskowe
- miodowe
- ciemnoszare
- łupkowe
- dymne
- łaciate
- czarne
- białe
- beżowe wpadające w brąz.
Wszystkie umaszczenia są jednakowo prawidłowe i tak samo oceniane. Odcienie szarości nie są jednak takie, jak ma np. thai ridgeback, u którego szarość wpada w błękit, podobnie jak łaciatość nie może być taka, jaką ma np. mały gończy gaskoński – cętkowane z czarnym. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł z opisem charakteru psa rasy lhasa apso.
Idealny wzrost w kłębie psa (samca) to 25 cm, suki są nieco mniejsze.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Shih tzu jest psem również krzepkim, obficie, ale nie nadmiernie owłosionym. Ma głowę szeroką i okrągłą, stop wyraźny. Nos czarny lub ciemnobrązowy (wątrobiany), w zależności od umaszczenia. Zgryz cęgowy lub odwrócone nożyce. Pożądane pełne uzębienie. Oczy duże, ciemne, okrągłe, nie wyłupiaste, o ciepłym wyrazie. U psów o umaszczeniu wątrobianym lub z wątrobianymi znaczeniami mogą być jaśniejsze (bursztynowe). Uszy długie, zwisające, bardzo obficie owłosione. Ogon wysoko osadzony, noszony wysoko ponad grzbietem – na wysokości sklepienia czaszki.
Szata shih tzu jest dwuwarstwowa. Włos okrywowy długi, gęsty, prosty lub lekko falisty, nigdy lokowaty. Szczególnie pięknie układa się na głowie – na kufie rośnie do góry, co wraz z obfitymi bokobrodami i brodą daje efekt chryzantemy. Jest to cecha charakterystyczna rasy, zwłaszcza szczeniaki wyglądają rozkosznie, jak pluszaki, co pokazują liczne zdjęcia w sieci. Podszerstek umiarkowanie obfity. Umaszczenie dopuszczalne dowolne, ale u osobników łaciatych bardzo pożądana i niezwykle wysoko ceniona biała strzałka na czole i biały koniec ogona.
Wysokość w kłębie – maksymalnie 27 cm, choć nie jest ona najistotniejsza wobec typu i cech charakterystycznych dla rasy. Idealna waga to 4,5 – 7,5 kg, nie więcej jednak niż 8 kg.
U obu ras wszelkie odstępstwa od wzorca należy traktować jako wady i oceniać w zależności od stopnia nasilenia. Oba wzorce podają jedynie agresję i nadmierną lękliwość jako wady dyskwalifikujące.
Lhasa apso a shih tzu – psychika, zdrowie, opinie
Usposobienie i charakter - porównanie
Tak lhasa apso, jak i shih tzu posiadają cechy charakteru specyficzne dla każdej rasy. Oczywiście wiele zależy tu od wychowania, niemniej obie te rasy są dość stare i niektóre cechy utrwaliły się w ciągu wieków. Część z nich jest wspólna, ale są też istotne różnice w usposobieniu.
Lhasa apso jest psem pewnym siebie, zrównoważonym i niezbyt szczekliwym, odważnym, ale nie agresywnym. Jest wyjątkowo czujny i nieufny w stosunku do obcych. Ma opinie indywidualisty i uparciucha, co wskazuje na jego bliskie pokrewieństwo z terierem tybetańskim. Bardzo przywiązuje się do właściciela. Kocha wszystkich domowników, w tym dzieci i inne zwierzęta domowe. Pojętny, szybko się uczy, choć nie można kategorycznie wymagać od niego bezwzględnego posłuszeństwa – należy postępować konsekwentnie, ale delikatnie. Może zostawać sam w domu, jeżeli będzie do tego przyzwyczajony od szczeniaka.
Również shih tzu odznacza się niezależnością, ma opinie kota chodzącego własnymi drogami. Mimo to jest pieszczochem, uwielbia się przytulać, spać w łóżku z domownikami, przesiadywać na kolanach – choć to on decyduje, kiedy chce być głaskany i tulony. Potrzebuje kontaktu z człowiekiem bardziej niż lhasa apso, choć również bez problemu może zostawać w domu sam, kiedy domownicy wychodzą do pracy. Ma usposobienie zrównoważone, „dostojne”, nie wywołuje awantur z innymi zwierzętami domowymi. Bardzo lubi dzieci.
Żadna z tych ras nie została wyhodowana do sportu, ale zarówno lhasa apso, jak i shih tzu dobrze sobie radzą na torze agility. W sieci można znaleźć zdjęcia z zawodów, podczas których obie rasy prezentują swoje umiejętności.
Lhasa apso a shih tzu – porównanie głównych cech obu ras, pielęgnacja, hodowla
Poniższa tabela opisuje podobieństwa i różnice obu ras.
| Cecha | Lhasa apso | Shih tzu |
|---|---|---|
| Głowa | Obficie owłosiona, z bujną brodą i wąsami, stop umiarkowany | Obficie owłosiona, z bujną brodą i bokobrodami, na kufie włos rośnie ku górze tworząc chryzantemę, stop wyraźny |
| Nos | Zawsze tylko czarny | Czarny lub wątrobiany, zależnie od umaszczenia |
| Oczy | Ciemne, średniej wielkości, owalne, nie wyłupiaste, ale i nie zapadnięte | Ciemne lub bursztynowe – w zależności od umaszczenia, okrągłe, o ciepłym wyrazie, nie wyłupiaste |
| Uszy | Wiszące, obficie owłosione | Długie, wiszące, obficie owłosione |
| Ogon | Wysoko osadzony, noszony powyżej linii grzbietu, ale nie skręcony w kółko, dobrze owłosiony, często z załamaniem na końcu | Wysoko osadzony, wesoło noszony, wysoko ponad linią grzbietu, obficie owłosiony |
| Szata | Dwuwarstwowa. Włos okrywowy prosty, ciężki, twardy, nie jedwabisty ani wełnisty, podszerstek umiarkowany | Dwuwarstwowa. Włos okrywowy długi i gęsty, prosty, dopuszczalny lekko falujący, ale nie lokowaty. Podszerstek umiarkowany |
| Umaszczenie | Złote, piaskowe, miodowe, ciemnoszare, łupkowe, dymne, łaciate, czarne, białe, brązowawe, bez błękitu (jak thai ridgeback) i cętkowania (jak mały gończy gaskoński) | Dopuszczalne wszystkie kolory, u osobników łaciatych bardzo pożądana i wysoko ceniona biała strzałka na czole i biały koniec ogona |
| Wymiary i waga | Idealna dla psa 25 cm, dla suki nieco mniej. Waga psa 6-8 kg, suki 5-7 kg | Wysokość w kłębie nie więcej niż 27 cm, choć w ocenie istotniejszą rolę powinny odgrywać cechy typowe dla rasy i proporcje. Waga 4,5 – 8 kg, idealna 4,5 – 7,5 kg |
Pielęgnacja szaty obu ras jest podobna. Obie rasy wprawdzie nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych, ale muszą być regularnie szczotkowane, gdyż sierść szybko się sfilcuje, a wówczas pozostanie jedynie strzyżenie. Psy wystawowe należy też zabezpieczać przed zabrudzeniem np. podczas jedzenia, spinając bokobrody i sierść na głowie za pomocą specjalnej gumki. Osoby niewprawione w groomingu powinny skorzystać z pomocy profesjonalnego psiego fryzjera.
Psy niewystawowe, suki przed kryciem oraz psy, które zakończyły karierę wystawową można ostrzyc na krótko.
W Polsce szczyt mody na shih tzu już minął, choć wciąż rasa ta jest hodowana i popularna. Cena szczeniaka zależy od renomy, jaką cieszy się hodowla, pochodzenia i osiągnięć pary rodzicielskiej. Rośnie popularność lhasa apso, funkcjonuje kilka hodowli. Szczeniaki kosztują generalnie nieco drożej niż shih tzu, a cena uwarunkowana jest tymi samymi czynnikami.