Lhasa apso a shih tzu - podobieństwa, różnice, opinie właścicieli

Pochodzenie i wygląd lhasa apso i shih tzu

Lhasa apso a shih-tzu – wspólne korzenie

Lhasa apso jest rasą starszą od shih tzu. Wyhodowany został u podnóża Himalajów i był wykorzystywany jako pies… stróżujący. Tak, to nie pomyłka! Wyodrębniona z teriera tybetańskiego rasa zachowała „terierowe”, zadziorne i nieco szczekliwe usposobienie, dlatego doskonale nadawała się do czuwania w zamożnych domostwach, aby w razie niebezpieczeństwa obudzić śpiące molosy, które rozprawiały się z intruzem. Pierwsze lhasa apso trafiły do Europy w latach 20. XX wieku. Znalazły się w Londynie, gdzie wkrótce zostały zaprezentowane na wystawie jako „teriery z Lhasa”. Dopiero kilka lat później nastąpiło całkowite rozdzielenie terierów tybetańskich i lhasa apso, a w 1933 roku powstał klub lhasa apso.

Shih tzu również wywodzi się z Tybetu, aczkolwiek spopularyzowany został w Chinach, gdzie pełnił funkcję psa ozdobnego na dworze cesarskim. Wyhodowany został z połączenia między innymi lhasa apso i pekińczyka, z dolewką krwi innych małych ras tybetańskich. W 1912 nastąpił upadek cesarstwa w Chinach, dynastia Qing straciła wpływy i została proklamowana Republika Chińska. Wówczas pierwsze osobniki shih tzu zostały sprowadzone do Europy. W Wielkiej Brytanii znalazły się w 1931 roku, a za odrębną rasę uznano je w 1934 roku, natomiast księga rodowodowa prowadzona jest od roku 1940.  Jednak na skutek działań wojennych do planowej hodowli powrócono dopiero po kilku latach, a od 1949 roku psy rasy shih tzu otrzymały prawa do uzyskiwania tytułu championa wystawowego.

Obecnie w systematyce ras FCI patronem obu ras jest Wielka Brytania. Lhasa apso sklasyfikowany jest pod numerem wzorca 227, a shih tzu – 208. Ostatnia aktualizacja obu wzorców miała miejsce w październiku 2010 roku. Shih tzu jest rasą popularniejszą i bardziej rozpoznawalną w Polsce, aczkolwiek popularność lhasa apso stale rośnie.

Lhasa apso a shih tzu – wygląd zewnętrzny

Lhasa apso jest psem harmonijnie zbudowanym, krzepkim, obficie (choć nie przesadnie) owłosionym. Bogate owłosienie głowy opada na oczy, choć nie przeszkadza w widzeniu. Obfita broda i wąsy dopełniają ładnego zarysu głowy. Stop średni, nos zawsze tylko czarny, zgryz odwrócony nożycowy – górne siekacze znajdują się tuż za dolnymi, do których ściśle przylegają. Pożądane kompletne uzębienie (42 zęby). Oczy ciemne, średniej wielkości, owalne, nie wyłupiaste, ale nie małe i nie zapadnięte. Uszy wiszące, mocno owłosione. Ogon doskonale owłosiony, noszony wysoko nad grzbietem, wysoko osadzony, ale nie skręcony w kółko. Niekiedy z załamaniem na końcu.

Szata lhasa apso jest dwuwarstwowa. Włos okrywowy jest długi, twardy i ciężki, prosty, nie wełnisty i nie jedwabisty. Podszerstek średnio obfity. Bujna szata nie może przeszkadzać w ruchu. Lhasa apso występuje w wielu umaszczeniach:

• złote
• piaskowe
• miodowe
• ciemnoszare
• łupkowe
• dymne
• łaciate
• czarne
• białe
• beżowe wpadające w brąz.

Wszystkie umaszczenia są jednakowo prawidłowe i tak samo oceniane. Odcienie szarości nie są jednak takie, jak ma np. thai ridgeback, u którego szarość wpada w błękit, podobnie jak łaciatość nie może być taka, jaką ma np. mały gończy gaskoński – cętkowane z czarnym. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł z opisem charakteru psa rasy lhasa apso.

Idealny wzrost w kłębie psa (samca) to 25 cm, suki są nieco mniejsze.

Shih tzu jest psem również krzepkim, obficie, ale nie nadmiernie owłosionym. Ma głowę szeroką i okrągłą, stop wyraźny. Nos czarny lub ciemnobrązowy (wątrobiany), w zależności od umaszczenia. Zgryz cęgowy lub odwrócone nożyce. Pożądane pełne uzębienie. Oczy duże, ciemne, okrągłe, nie wyłupiaste, o ciepłym wyrazie. U psów o umaszczeniu wątrobianym lub z wątrobianymi znaczeniami mogą być jaśniejsze (bursztynowe). Uszy długie, zwisające, bardzo obficie owłosione. Ogon wysoko osadzony, noszony wysoko ponad grzbietem – na wysokości sklepienia czaszki.

Szata shih tzu jest dwuwarstwowa. Włos okrywowy długi, gęsty, prosty lub lekko falisty, nigdy lokowaty. Szczególnie pięknie układa się na głowie – na kufie rośnie do góry, co wraz z obfitymi bokobrodami i brodą daje efekt chryzantemy. Jest to cecha charakterystyczna rasy, zwłaszcza szczeniaki wyglądają rozkosznie, jak pluszaki, co pokazują liczne zdjęcia w sieci. Podszerstek umiarkowanie obfity.  Umaszczenie dopuszczalne dowolne, ale u osobników łaciatych bardzo pożądana i niezwykle wysoko ceniona biała strzałka na czole i biały koniec ogona.

Wysokość w kłębie – maksymalnie 27 cm, choć nie jest ona najistotniejsza wobec typu i cech charakterystycznych dla rasy. Idealna waga to 4,5 – 7,5 kg, nie więcej jednak niż 8 kg.

U obu ras wszelkie odstępstwa od wzorca należy traktować jako wady i oceniać w zależności od stopnia nasilenia. Oba wzorce podają jedynie agresję i nadmierną lękliwość jako wady dyskwalifikujące.

Lhasa apso a shih tzu – psychika, zdrowie, opinie

Usposobienie i charakter - porównanie

Tak lhasa apso, jak i shih tzu posiadają cechy charakteru specyficzne dla każdej rasy. Oczywiście wiele zależy tu od wychowania, niemniej obie te rasy są dość stare i niektóre cechy utrwaliły się w ciągu wieków. Część z nich jest wspólna, ale są też istotne różnice w usposobieniu.

Lhasa apso jest psem pewnym siebie, zrównoważonym i niezbyt szczekliwym, odważnym, ale nie agresywnym. Jest wyjątkowo czujny i nieufny w stosunku do obcych. Ma opinie indywidualisty i uparciucha, co wskazuje na jego bliskie pokrewieństwo z terierem tybetańskim. Bardzo przywiązuje się do właściciela. Kocha wszystkich domowników, w tym dzieci i inne zwierzęta domowe. Pojętny, szybko się uczy, choć nie można kategorycznie wymagać od niego bezwzględnego posłuszeństwa – należy postępować konsekwentnie, ale delikatnie. Może zostawać sam w domu, jeżeli będzie do tego przyzwyczajony od szczeniaka.

Również shih tzu odznacza się niezależnością, ma opinie kota chodzącego własnymi drogami. Mimo to jest pieszczochem, uwielbia się przytulać, spać w łóżku z domownikami, przesiadywać na kolanach – choć to on decyduje, kiedy chce być głaskany i tulony. Potrzebuje kontaktu z człowiekiem bardziej niż lhasa apso, choć również bez problemu może zostawać w domu sam, kiedy domownicy wychodzą do pracy. Ma usposobienie zrównoważone, „dostojne”, nie wywołuje awantur z innymi zwierzętami domowymi. Bardzo lubi dzieci.

Żadna z tych ras nie została wyhodowana do sportu, ale zarówno lhasa apso, jak i shih tzu dobrze sobie radzą na torze agility. W sieci można znaleźć zdjęcia z zawodów, podczas których obie rasy prezentują swoje umiejętności.